Στο Φάληρο
Το μίνι μίνι μίνι το μινάκι σου/ το μάξι μάξι μάξι το κορμάκι σου
ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ
Η πλήξη ψες μας είχε ξαναφέρει
στο Φάληρο, σε κάποιαν αμμουδιά,
ερωτικό μας άλλοτε λημέρι.
Πιο πέρα, μέσ' στην έρημη βραδυά
πιασμένα τρυφερά, χέρι με χέρι,
δυο ερωτεμένα εκάθονταν παιδιά.
Μα εμάς του κάκου ζήταγε η καρδιά
παλιές χαρές στη θύμηση να φέρει.
Κι ως άρχισε η ψυχρούλα να πληθαίνει
«τι θέμε, μού 'πες, δω, τέτοιον καιρό;»
Κι εφύγαμε κι οι δυο μετανοιωμένοι.
Έκανε, αλήθεια, κρύο τσουχτερό
στ' ακροθαλάσσι τη βραδυάν εκείνη.
Μα το ζευγάρι τ' άλλο είχε απομείνει...
― Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη,
«Ώρες Αγάπης»,
Φλάμμα 1934
