FacebookTwitter 1994, Αθηνών-Λαμίας, η Μερόπη χορεύει. Πλάσμα του ονείρου. Παλαμάκια ο Καρλό και ο Πολιτάκης. Είναι 16 και απορώ πώς η μάνα της δεν μάς έχει βάλει φυλακή. ―Μερόπη, την ρωτάω, η μαμά σου δεν σκανδαλίζεται από το 01; ―Φχμ, χε-χε, μου είπε τις προάλλες «γεμάτο βίλους είναι αυτό το περιοδικό» ― «Χαχαχαχ»... Όπου εμφανίζεται, τους κόβεται η ανάσα. Δεν είναι απλώς πανέμορφη, είναι και καλό παιδί. Φωτ.: Σ.Τ./ LIFO
FacebookTwitter Ίσως τα πρώτα κόκκινα μαλλιά των Αθηνών. Φωτ.: Σ.Τ./ LIFO FacebookTwitter Φωτ.: Σ.Τ./ LIFO FacebookTwitter 1996. Η μέρα γίνεται νύχτα και τα ξύδια έρχονται. Μπάνγκρα μιούζικ, η Μ. είναι τότε με τον Πέτρο και στο βάθος έχω την ευτυχία να ζει η Γιάννα, το αγαπημένο μου κοριτσάκι που πέθανε στα 33. Φωτ.: Σ.Τ./ LIFO FacebookTwitter Φωτ.: Σ.Τ./ LIFO
Στάθης 
