Ziad Rahbani
(1956 - 26 Ιουλίου 2025)
11:32 Beirut Time (σήμερα). Fairouz arrived at the Church of the Dormition in Bickfaya to bid farewell to her son Ziad Rahbani, according to media reports. According to the reports, the church will be emptied to allow her to pay her respects alone near the coffin.
Fairouz got out of the car, her head covered in a black veil, to the applause of the crowd present at the church and wearing dark glasses. She was accompanied by her daughter Rima and MP Elias Bou Saab.
Sitting in the church with her daughter, Fairouz mourned her son's coffin. As she entered the church, she sang "Ana al-Oum al-Hazina" (I am the grieving mother), a religious hymn usually sung at Easter.
Ziad Rahbani, the son of Fairouz, the iconic Lebanese singer of international renown, and Assi Rahbani, died Saturday morning at Khoury Hospital in Hamra. While he died of a heart attack, he had suffered from long-term health problems and had recently refused treatment.
As the funeral procession accompanying Ziad Rahbani's remains is on its way to Antelias, then Bickfaya, we invite you to listen to "Bala Wala Shi" (Without anything at all), a piece released in 1985 on the album "Houdou Nisbi " (Relative Calm), which mixes jazz, funk and boogie.
"He was a communist, but now we're going to give him a religious burial. The Church was the strongest," said one man on the scene.
In Hamra, Roukaya, a veiled young woman in her 20s, was in tears: "I grew up in a very different environment from Ziad's. He was a bridge between my environment and others. Thanks to him, I understood the world," she told L'Orient Today.
Following the death of Zaid Rahbani, L'Orient Today went to Abu Elie, a left-wing Communist bar in Beirut, where people were memorializing the famed singer.
L'Orient Today / By Nicholas Frakes, Renee Davis, 28 July 2025
As'ad AbuKhalil
Αμερικανo-Λιβανέζος καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Stanislaus.
Jadaliyya (Arab Studies Institute) /Al-Akhbar - 10.10.2012
Η καλτ του Ziad Rahbani
Η αφορμή για να γράψω για τον Ζιάντ ήταν η μετάδοση μιας συνέντευξής του σε δύο μέρη στον νέο τηλεοπτικό σταθμό al-Mayadeen. Η συνέντευξη διεξήχθη από τον πάντα σοβαρό Ghassan Ben Jeddo, κάτι που οδήγησε πολλούς να επικρίνουν την επιλογή. Αλλά η συνέντευξη ήταν αρκετά αποκαλυπτική για πολλούς θεατές. Ο σύνδεσμος της συνέντευξης κυκλοφόρησε πυρετωδώς σε όλο το αραβικό Διαδίκτυο και εμφανίζεται τακτικά στο newsfeed μου στο Facebook. Ήταν μια σημαντική ευκαιρία για τους θαυμαστές του Ζιάντ, ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο Ζιάντ - για πολιτικούς, ψυχολογικούς και λόγους υγείας - αποφεύγει τον Τύπο, αν και γράφει (ημιτακτικά ή μερικές φορές τακτικά) στην εφημερίδα Al-Akhbar.
Ο Ζιάντ εξήγησε ότι η πολιτική του αφύπνιση ήρθε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Tal al-Zaatar και της επακόλουθης σφαγής (της σφαγής που ακολούθησε την επίθεση στο στρατόπεδο). Ήταν παρών όταν ο αρχηγός των συριακών μυστικών υπηρεσιών συναντήθηκε στο σπίτι των γονιών του με υψηλές προσωπικότητες από το Κόμμα των Φαλαγγιτών. Ηχογράφησε κρυφά αυτές τις συναντήσεις και μάλιστα ανέφερε γι' αυτές στο Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP). (Πολλοί στον Λίβανο δεν γνωρίζουν ότι οι πρώτες πολιτικές δραστηριότητες του Ζιάντ ήταν με το PFLP και το αδελφό κόμμα του στο Λίβανο, το Σοσιαλιστικό Αραβικό Κόμμα Δράσης-Λίβανος, πριν ενταχθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα του Λιβάνου.) Η ισραηλινο-συριακή συνεργασία στη σφαγή, η εμπλοκή του Λιβανέζικου Στρατού και των διαφόρων φιλοϊσραηλινών πολιτοφυλακών των Φαλαγγιτών, των Φυλάκων του Κέδρου και των πολιτοφυλακών Ahrar επηρέασαν τη διαμόρφωση των πολιτικών απόψεων του Ζιάντ. Εργάστηκε παρασκηνιακά για χρόνια με το PFLP και συνέθεσε πολλά τραγούδια για το μέτωπο (χωρίς να τα υπογράψει με το όνομά του - η εργασία του ήταν σε εθελοντική βάση).
Η καριέρα του Ζιάντ απογειώθηκε γρήγορα και ξεπέρασε τους περιορισμούς των αδελφών Ραχμπάνι. Η παραγωγή του ήταν πλούσια, πρωτότυπη, λαμπρή, αλλά με διαλείμματα. Ο Ζιάντ εξαφανιζόταν από τη σκηνή για χρόνια και μετά επέστρεφε ξανά. Αρχικά ενόχλησε τους πιστούς θαυμαστές της Φαϊρούζ εισάγοντας τη φωνή της σε ένα νέο είδος μουσικής, αλλά τα τραγούδια της Φαϊρούζ που γράφτηκαν και συντέθηκαν από τον Ζιάντ έγιναν αρκετά δημοφιλή. Ο Ζιάντ, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν, μονοπώλησε το έργο της Φαϊρούζ, και αυτό δεν ήταν κακό - ούτε για τη Φαϊρούζ ούτε για τους θαυμαστές της.
Ο Ζιάντ είναι ένας πολύ ευρηματικός και πρωτότυπος καλλιτέχνης και ομιλητής. Οι προτάσεις του είναι μοναδικά δομημένες και είναι αρκετά γενναίος ώστε να μην εξυπηρετεί τις μάζες και τις προτιμήσεις τους. Όπως ο Μαχμούντ Νταρουίς, οδήγησε το κοινό του προς την κατεύθυνση που επέλεξε, για τους δικούς του καλλιτεχνικούς λόγους. Στις πρόσφατες συνεντεύξεις, ο Ζιάντ μπορεί να σόκαρε ορισμένους εκφράζοντας τις απόψεις του για τη Συρία (υποστηρίζει τη στάση του στελέχους της συριακής αντιπολίτευσης, Haytham al-Manna), την αντίσταση (υποστηρίζει ολόψυχα το μοντέλο αντίστασης της Χεζμπολάχ απέναντι στο Ισραήλ χωρίς να υποστηρίζει την ιδεολογία της) και τις επικρίσεις του για τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ (ήταν έτοιμος να εκφράσει τις απόψεις του για τα μέσα ενημέρωσης της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ πριν ο Ben Jeddo τον διακόψει, εξηγώντας ότι θα ήταν αμήχανο γι' αυτόν, δεδομένης της προηγούμενης εργασίας του για το al-Jazeera ως επικεφαλής του γραφείου τους στη Βηρυτό). Αλλά η αποκάλυψη της βραδιάς ήταν όταν είπε ότι οι πολιτικές απόψεις της Φαϊρούζ είναι κοντά στις δικές του. Αυτό πρέπει να εξόργισε το κοινό της 14ης Μαρτίου.
Abu Ali
Released in 1979, “Abu Ali” is a 13-minute instrumental track that fuses classical Arabic arrangements with disco influences, recorded at Columbia Studio II in Athens.
Bala Wala Shi
"Bala Wala Shi" (Without Anything at All) was released in 1985 as part of the album "Houdou’ Nisbi" (Relative Calm), which blended jazz, funk and boogie elements.
Ya Zaman El Ta’efiyeh
"Ya Zaman el Ta’efiyeh" (Time of Sectarianism) was released in 1980 as part of the album "Film Amriki Tawil" (A Long American Film). The song features Joseph Sakr's vocals and is a satirical commentary on Lebanon's sectarian divisions.
Ana Moush Kafer
"Ana Moush Kafer" was composed by Ziad Rahbani for his 1985 theatrical production of the same name. The play translates to "I am not an infidel."
Bema Enno
"Bema Enno" (Since) is a track from the 1995 album of the same name, a collaboration between Lebanese artists Joseph Sakr and Ziad Rahbani.
Aayesh Wahdah Balak
"Aayesh Wahda Balak" (She's Living Alone without You) is from the play "Bennesbeh Labokra... Shou?" (What About Tomorrow?), written by Ziad Rahbani and first staged in 1978.
Wallaat ktir
"Wallaat Ktir" (You Lit Alot) is a track from Ziad Rahbani's 2001 album "Mono-dose," performed by Salma Mousfi.
El Hali Taabani
"El Hali Taabani," (The Situation Is Difficult), is a track from Ziad Rahbani’s 1974 album "Sahriye" (Evening Gathering) Part 2.
Sa’alouni El Nas
One of the most famous Arabic songs by Fairouz, it was written by the Rahbani Brothers and composed by Ziad.
Prelude theme from "Mais al-Rim"
“Prelude (Theme from Mais al-Rim)” was released in 1979 as part of the Abu Ali EP and was composed by Ziad Rahbani as the opening theme for the 1975 musical play Mais al-Rim featuring Fairuz.
'Οταν η Φαϊρούζ τραγούδησε το Πως είσαι;, πολλοί που το άκουσαν πίστεψαν ότι αναφερόταν σε μια γυναίκα που ρωτούσε τον πρώην φίλο της αν είχε ξαναπαντρευτεί αφού την είχε αφήσει. Ωστόσο, το τραγούδι έχει μια άλλη ιστορία, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Ραχμπάνι σε τηλεοπτική συνέντευξη. Είπε ότι η ιστορία του ξεκινά από την αναχώρησή του από τον Λίβανο για να παντρευτεί την αγαπημένη του Νταλάλ Καράμ, με την οποία αργότερα απέκτησε έναν γιο, τον σκηνοθέτη Άσι Ραχμπάνι. Ο Ζιάντ είπε ότι ταξίδεψε για να συναντήσει την αγάπη του και ότι δεν είχε ενημερώσει κανέναν για την ημερομηνία της επιστροφής του. Αυτό που συνέβη, ωστόσο, ήταν ότι, επιστρέφοντας ξαφνικά και συναντώντας τη Φαϊρούζ, εκείνη τον εξέπληξε ρωτώντας: "Πώς είσαι;" Ο Ραχμπάνι είπε ότι έγραψε τους στίχους του τραγουδιού εμπνευσμένος από τη συζήτησή του με τη Φαϊρούζ και της το παρουσίασε. Η Φαϊρούζ δίστασε για τέσσερα χρόνια πριν το τραγουδήσει. Μια μέρα, ο Ζιάντ πήγε να επισκεφτεί τη Φαϊρούζ στο σπίτι της στην περιοχή Ραούτς στην Κορνίς της Βηρυτού, κουβαλώντας μια κασέτα του τραγουδιού με τη φωνή του. Της ζήτησε να το ακούσει. Εκείνη είπε, "Όταν έρθει το ρεύμα" [στη Βυρητό, για πολλά χρόνια, οι κάτοικοι κατέφευγαν σε γεννήτριες για το ρεύμα τους -σ.σ.] . Αλλά ο Ζιάντ επέμεινε να το ακούσει παρουσία του, ώστε να μπορέσει να της διευκρινίσει τους στίχους, καθώς η φωνή του μερικές φορές δεν ακουγόταν καθαρή. Κρατούσε ένα μαγνητόφωνο με μπαταρία. Η Φαϊρούζ άκουσε το τραγούδι και παρέμεινε σιωπηλή. Στη συνέχεια ρώτησε τον γιο της, "Λοιπόν, τι θέλουμε να κάνουμε με αυτό;" Εκείνος απάντησε, "Θέλουμε να το τραγουδήσεις, αν είναι δυνατόν". Εκείνη απάντησε, "Έτσι είναι γραμμένο;" Εκείνος της πρότεινε να το ακούσει ξανά προσεκτικά και να αφιερώσει αρκετό χρόνο για να σκεφτεί πριν αποφασίσει. Η Φαϊρούζ εξεπλάγη από τους στίχους, ειδικά από το Malla ant. Ο Ζιάντ την άφησε να ακούσει το τραγούδι και να αποφασίσει, αλλά χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια πριν συμφωνήσει να το τραγουδήσει. Το 1991, η Φαϊρούζ κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο. Παρά την αντιπαράθεση που προκάλεσε [καθώς μία γυναίκα απευθυνόταν σε έναν παντρεμένο πλέον παλιό της εραστή -σ.σ.], ιδιαίτερα εξαιτίας της φράσης Kaifak ant... Mala ant [Τι κάνεις; Πώς είσαι; -σ.σ.], το τραγούδι σημείωσε κορυφαίες πωλήσεις αμέσως μετά την κυκλοφορία του και συνεχίζει να βρίσκεται στην κορυφή των charts.
