Μέσα σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, φοιτητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης ξεκίνησαν ένα κίνημα φοιτητικής κινητοποίησης που εξαπλώθηκε σε περισσότερα από 300 πανεπιστήμια σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες.Το ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία των Michael T. Workman και Kei Pritsker, που προβάλλεται αυτή τη στιγμή στους κινηματογράφους [στη Γαλλία -σ.σ.], παρακολουθεί την εμφάνιση και την εξέλιξη αυτών των ημερών κινητοποίησης για την Παλαιστίνη, οι οποίες πόλωσαν την κορυφαία δύναμη του κόσμου.
Leyane Ajaka Dib Awada Orient XXI - 24.10.2025 Απόφοιτος του EHESS, η Leyane Ajaka Dib Awada ερευνά τον φοιτητικό ακτιβισμό στον Λίβανο.
Στις 17 Απριλίου 2024, έξι μήνες μετά την έναρξη της γενοκτονίας που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα, φοιτητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, έστησαν μια κατασκήνωση στην πανεπιστημιούπολη.Τα αιτήματά τους ήταν πολύ απλά, συνοψισμένα σε ένα σύνθημα δύο λέξεων: "Divulge, divest" (Αποκάλυψη, αποεπένδυση).Απαίτησαν από το πανεπιστήμιό τους να αποκαλύψει τις επενδύσεις του και να σταματήσει τη χρηματοδότηση εταιρειών που επωφελούνται από τη γενοκτονία στη Γάζα, όπως ο γίγαντας των όπλων Lockheed Martin, ένα από τα πρώην στελέχη του οποίου, ο Jeh Johnson, συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο του Πανεπιστημίου Κολούμπια.
Όπως όλη η Ivy League, η ομάδα αυτή που συγκεντρώνει τα πανεπιστήμια με το μεγαλύτερο κύρος στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Κολούμπια είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα που αποκομίζει σημαντικά κέρδη από τις δραστηριότητές του, ιδίως από τα αστρονομικά δίδακτρα που χρεώνονται στους φοιτητές.Το 2025, αυτά από μόνα τους μπορούν να ανέλθουν σε περισσότερα από 70.000 δολάρια (πάνω από 60.000 ευρώ) για έναν προπτυχιακό φοιτητή.Το πανεπιστήμιο εκτιμά στην ιστοσελίδα του ότι οι φοιτητές που δεν λαμβάνουν υποτροφία -τουλάχιστον οι μισοί προπτυχιακοί φοιτητές- χρειάζονται έναν προϋπολογισμό άνω των 93.000 δολαρίων (πάνω από 80.000 ευρώ) για να καλύψουν τα δίδακτρα, τα σχολικά είδη, καθώς και τη διαμονή και τη διατροφή.Αυτό εξηγεί το εντυπωσιακό ύψος των επενδύσεων του Κολούμπια που έφτασαν τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια (12 δισεκατομμύρια ευρώ) το 2025. Το ενενήντα τοις εκατό από αυτές είναι έμμεσες, δηλαδή πραγματοποιούνται μέσω εταιρειών που εξαρτώνται από το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Αγνοώντας ουσιαστικά τις απαιτήσεις των φοιτητών και υιοθετώντας τη ρητορική που εξισώνει οποιαδήποτε κριτική κατά του Ισραήλ με αντισημιτισμό, το Πανεπιστήμιο Κολούμπια πρότεινε στους φοιτητές να δημοσιοποιούνται μόνο οι άμεσες επενδύσεις του και να διατυπώσουν μία σύσταση που να αφορά τις επενδύσεις σε εταιρείες που σχετίζονται με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.Αυτά τα μέτρα, συμβολικά στην καλύτερη περίπτωση, θεωρήθηκαν από τους εκπροσώπους του κινήματος ως απόδειξη της πλήρους αποσύνδεσης του ιδρύματός τους από την πραγματικότητα.Το πανεπιστήμιο αρνήθηκε να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις και κάλεσε την αστυνομία της Νέας Υόρκης να διαλύσει βάναυσα την κατάληψη της πανεπιστημιούπολης στο τέλος της 12ης ημέρας της.
Παρότι οι διαπραγματεύσεις με το ίδρυμά τους απέτυχαν, το ντοκιμαντέρ The Encampments καταδεικνύει το καταπληκτικό αντίκτυπο της κινητοποίησης των φοιτητών του Πανεπιστημίου Κολούμπια.Σε μια χώρα όπου η εκπαίδευση είναι σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιημένη, η κατάληψη ενός ιδρύματος που βρίσκεται στην καρδιά της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πρωτεύουσας της χώρας και εκπροσωπεί την ελίτ σαφώς ξαφνιάζει και τρομάζει καθώς φαίνεται τόσο τη διοίκηση του πανεπιστημίου όσο και τη συντηρητική νομοθετική πλειοψηφία.
Τα μέσα ενημέρωσης και οι πολλοί αντίπαλοι του κινήματος σκανδαλίστηκαν από τα παλαιστινιακά συνθήματα και τις σημαίες.Κατηγορίες για αντισημιτισμό κατά του φοιτητικού κινήματος του Κολούμπια φτάνουν μέχρι το Κογκρέσο, χωρίς να παρέχεται οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο.Ωστόσο, αντισιωνιστές Εβραίοι φοιτητές που συμμετείχαν στην κινητοποίηση επισημαίνουν ότι η απελευθέρωση της Παλαιστίνης συμβαδίζει με την καταπολέμηση όλων των μορφών ρατσισμού και διακρίσεων.Η κινητοποίηση και η σοβαρή καταστολή που αντιμετώπισε θυμίζουν τις διαμαρτυρίες του 1968 κατά του πολέμου του Βιετνάμ και τις διαμαρτυρίες του 1985 κατά του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική.Και εδώ, αυτές οι κινητοποιήσεις των ελίτ εντός των σχολών της Ivy League τράβηξαν την προσοχή ολόκληρης της χώρας και συγκλόνισαν την αμερικανική κοινή γνώμη.Η εξέγερση του Κολούμπια του 2024, που παρουσιάζεται στα μέσα ενημέρωσης ως βίαιη και απείθαρχη, εμφανίζεται στην οθόνη ως μια προσεκτική και αδελφική κατάληψη της πανεπιστημιούπολης.Αν υπήρξε βία, αυτή προήλθε από ομάδες που κρατούσαν ισραηλινές σημαίες, κράδαιναν γκλομπς και επιτίθεντο σωματικά σε φοιτητές.
Ενώ οι επικριτές του κινήματος προβάλλονται από πολύ επιδραστικά τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ όπως το CNN και το Fox News, το The Encampments μας δείχνει επίσης την αλληλεγγύη που χτίζεται, πρώτα γύρω από την κατάληψη της πανεπιστημιούπολης του Κολούμπια και στη συνέχεια γύρω από εκείνες εκατοντάδων πανεπιστημίων σε ολόκληρη τη χώρα.Μία από τις σκηνές στο ντοκιμαντέρ δείχνει έναν φοιτητή να κρατάει ψηλά το τηλέφωνό του για να δείξει την κινητοποίηση στην πανεπιστημιούπολη στους φοιτητές του Yale, στην άλλη άκρη της βιντεοκλήσης του.Οι φοιτητές σταδιακά χτίζουν μια πραγματική πολιτική κοινότητα σε όλη τη χώρα.Οι κάτοικοι και οι τοπικές συλλογικότητες τους υποστηρίζουν, στέλνοντας μηνύματα αλληλεγγύης και παραδίδοντας τρόφιμα σε πανεπιστημιουπόλεις κλειστές για το κοινό.
Στο Κολούμπια και αλλού, αυτή η αλληλεγγύη που εκφράζεται από τις τοπικές κοινότητες υπήρξε ισχυρή απέναντι στην αστυνομική καταστολή που στόχευσε τους φοιτητές, τις περισσότερες φορές με την υποκίνηση των πανεπιστημιακών διοικήσεων.Η Minouche Shafik, πρόεδρος του Πανεπιστημίου Κολούμπια το 2024, έγινε το πρόσωπο μιας υποκριτικής αμερικανικής ελίτ με τις βάναυσες μεθόδους της, η οποία δεν πήγε ποτέ κοντά στους φοιτητές να ακούσει τα αιτήματά τους, αρνήθηκε να αναφέρει τη δεινή θέση των Παλαιστινίων που σφαγιάζονται από το Ισραήλ και επέτρεψε στην αστυνομία να εισβάλλει στην πανεπιστημιούπολη για να εκδιώξει βάναυσα τους καταληψίες.
Αρκετοί φοιτητές υπέστησαν σοβαρά αντίποινα για τη δράση τους.Περίπου τριάντα φοιτητές δεν έλαβαν τα πτυχία τους ή τους τα ανακάλεσαν.Άλλοι αντιμετώπισαν νομικό εκφοβισμό, όπως ο Μαχμούντ Χαλίλ, ένας Παλαιστίνιος φοιτητής και εκπρόσωπος της κινητοποίησης.Κρατήθηκε και απειλήθηκε με απέλαση για περισσότερο από τρεις μήνες, μέχρι την απελευθέρωσή του τον Μάρτιο του 2025, όταν η κράτησή του, λόγω του πολιτικού του ακτιβισμού, κρίθηκε αντισυνταγματική.
Τη νύχτα της 29ης προς 30ή Απριλίου 2024, η αστυνομία εισέβαλε βίαια, με τεθωρακισμένα, στην αίθουσα Χάμιλτον του πανεπιστημίου, η οποία τότε είχε καταληφθεί από φοιτητές, μετά από τελεσίγραφο της διοίκησης που απαιτούσε τη διάλυση του καταυλισμού.Περισσότεροι από εκατό από αυτούς συνελήφθησαν.Το κτίριο είχε μετονομαστεί σε "Αίθουσα της Χιντ" από τους διαδηλωτές για να τιμήσουν την Χιντ Ρατζάμπ, αυτό το 6χρονο κορίτσι που επέζησε σε ένα αυτοκίνητο από τη δολοφονία ολόκληρης της οικογένειάς της που προσπαθούσε να ξεφύγει από τις σφαγές στη Γάζα, και που στο τέλος σκοτώθηκε από τον ισραηλινό στρατό μαζί τους διασώστες που πήγαν να τη σώσουν.
Οι εικόνες της κατάληψης του Hind Hall έκαναν τον γύρο του κόσμου.Το γεγονός ενέπνευσε ακόμη και ένα ομώνυμο τραγούδι στον Αμερικανό ράπερ Macklemore, ο οποίος, μέσα από αυτό, αποτίει φόρο τιμής στους καταληψίες της πανεπιστημιούπολης Columbia και εκφράζει την υποστήριξή του στους Παλαιστίνιους, θύματα της ισραηλινής γενοκτονίας.
Ο καλλιτέχνης προεκτείνει τη δράση του σήμερα ως ένας από τους εκτελεστικούς παραγωγούς του ντοκιμαντέρ The Encampments.Το ονόμα του έρχεται αμέσως μετά την εταιρεία παραγωγής Watermelon Pictures, της οποίας το όνομα και το λογότυπο ενσωματώνουν το σύμβολο του καρπουζιού, το οποίο χρησιμοποιείται για να θυμίζει την Παλαιστίνη, παρακάμπτοντας παράλληλα τη λογοκρισία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η εν λόγω εταιρεία παραγωγής, που ιδρύθηκε το 2024, είναι επίσης μια υπηρεσία streaming που παρουσιάζεται ως "εναλλακτική πλατφόρμα" απέναντι στο Netflix.Ο παγκόσμιος γίγαντας streaming έχει επικριθεί έντονα τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση του παλαιστινιακού ζητήματος, ιδιαίτερα με τη σειρά Fauda.Έχει επίσης κατηγορηθεί σε αρκετές χώρες ότι αφαίρεσε παλαιστινιακές ταινίες από τον κατάλογό του, όπως τη συλλογής 24 παλαιστινιακών ταινιών με τίτλο Παλαιστινιακές Ιστορίες στα τέλη του 2024. Ακολούθησαν εκκλήσεις για μποϊκοτάζ μετά την αφαίρεση αυτή, η οποία θεωρήθηκε ως πολιτισμική κατάργηση των παλαιστινιακών φωνών και συμβολή στην εθνοκάθαρση που διαπράττει το Ισραήλ.Σε ένα τέτοιο κλίμα, μια πρωτοβουλία όπως αυτή της Watermelon Pictures δεν είναι απλώς μια πολιτιστική πρόταση, είναι μια πολιτική δήλωση σε έναν κόσμο που καταπολεμά ενεργά τις παλαιστινιακές φωνές και την αφήγησή τους.
Το The Encampmentsπεριλαμβάνει εικόνες από τη Γάζα, κυρίως τη μεθοδική καταστροφή όλων των πανεπιστημίων από τον ισραηλινό στρατό, αλλά επικεντρώνεται στο κίνημα του Κολούμπια.Το καθιστά εμβληματικό παράδειγμα της κινητοποίησης αλληλεγγύης με την Παλαιστίνη στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και της καταστολής στην οποία υπόκειται.Το ντοκιμαντέρ δείχνει ότι, απέναντι στην απογοήτευση και το αίσθημα αδυναμίας που προκαλεί η γενοκτονία και η ομαλοποίησή της στον δυτικό πολιτικό και μιντιακό λόγο, η πολιτική οργάνωση αποτελεί απάντηση.Η ταινία των Michael T. Workman και Kei Pritsker είναι ταυτόχρονα μια απόδειξη, μέσα από το θέμα του φοιτητικού κινήματος, και ένα παράδειγμα, μέσα από τις συνθήκες παραγωγής της.'Οντας πολιτικό και πολιτικοποιημένο ντοκιμαντέρ, θρέφει και αναπαράγει, δείχνοντάς τη δυτική αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό.
