Ελαφόνησος: Η μαγεία του να ξυπνάς δίπλα στη θάλασσα

Ελαφόνησος: Η μαγεία του να ξυπνάς δίπλα στη θάλασσα Facebook Twitter
Η θάλασσα είναι πάντα δίπλα σου. Ακόμη κι αν ζεις μέσα στην πόλη του νησιού.
1

Παλαιότερα, όταν άκουγα τη λέξη «Ελαφόνησος», το μυαλό μου φανταζόταν ένα νησί γεμάτο ελάφια. Δεν έμοιαζαν με τα ελάφια που ζουν στα πυκνά δάση. Έμοιαζαν περισσότερο με αγριοκάτσικα, με σκληρή τρίχα και τραχύ δέρμα, μικρά κέρατα και άγριο βλέμμα. Δεν βοσκούσαν ανέμελα, έτρεχαν όμως ελεύθερα σε απαλούς αμμόλοφους.


Την πρώτη φορά που έφτασα σε αυτό το μικρό νησί, πριν από πάρα πολλά χρόνια, μπορούσες όντως να πετύχεις αυτά τα αγριοκάτσικα στους αμμόλοφους του Σαρακήνικου, να τριγυρνούν χωρίς αφεντικά ανάμεσα και στις πιο πυκνοκατοικημένες «καβάντζες» των ελεύθερων κατασκηνωτών.

Αλλά όσο τα χρόνια περνούσαν κι ενώ τα καλοκαίρια συνέχιζαν να μας φέρνουν πάντα πίσω στο νησί, τα άγρια ζώα χάθηκαν, ο δρόμος από τον οικισμό προς τις παραλίες στρώθηκε με άσφαλτο και οι αμμόλοφοι ερήμωσαν από τις αυτοσχέδιες φωτιές των campers.

Όσο κι αν το «ελεύθερο» πνεύμα της κατασκήνωσης στο λιλιπούτειο αυτό νησί της Λακωνίας εξαντλήθηκε τα τελευταία χρόνια, τα αξιοθέατα και οι ομορφιές της Ελαφονήσου δεν χάθηκαν. Βρίσκονται εκεί για παλιούς και νέους επισκέπτες, περαστικούς νομάδες ή ευτυχισμένους νιόπαντρους που γιορτάζουν μια νέα αρχή πάνω στη χρυσή άμμο.

Βέβαια, όσο κι αν το «ελεύθερο» πνεύμα της κατασκήνωσης στο λιλιπούτειο αυτό νησί της Λακωνίας εξαντλήθηκε τα τελευταία χρόνια, τα αξιοθέατα και οι ομορφιές της Ελαφονήσου δεν χάθηκαν. Βρίσκονται εκεί για παλιούς και νέους επισκέπτες, περαστικούς νομάδες ή ευτυχισμένους νιόπαντρους που γιορτάζουν μια νέα αρχή πάνω στη χρυσή άμμο. Είναι μικρές και μεγάλες εικόνες, που αν και μπορούν να τοποθετηθούν σε έναν μικρό χάρτη, δημιουργούν ένα ονειρικό γεωγραφικό κολάζ από ετερόκλητες λεπτομέρειες.

Γι' αυτό, αν έχεις επισκεφτεί το νησί μία φορά, την επόμενη που θα βρεθείς εκεί, με έναν μαγικό τρόπο, το κολάζ αυτό αλλάζει και οι λιγοστές γνωστές τοποθεσίες του αλλοιώνονται, σαν να αποκτούν νέο νόημα και σημασία.

Η θάλασσα είναι πάντα δίπλα σου. Ακόμη κι αν ζεις μέσα στην πόλη του νησιού. Την ακούς όπου κι αν είσαι. Τέσσερα μόλις χιλιόμετρα μακριά από τη βαβούρα της πολυκοσμίας, στη νότια πλευρά του νησιού, χωρισμένες από το ακρωτήρι Έλενα, απλώνονται δύο από τις ομορφότερες δίδυμες παραλίες της Μεσογείου, ο Σίμος και το Σαρακήνικο, που οι ντόπιοι αποκαλούν «Τσερατσίνικο». Χρυσές και απέραντες, χρωματισμένες από τιρκουάζ νερά και λουσμένες από πορφυρά ηλιοβασιλέματα. Το όλο σκηνικό και η αίσθηση μεταφράζονται σε μια μοναδική εμπειρία που πρέπει να τη ζήσεις για να καταλάβεις ακριβώς τι εννοώ.

Ελαφόνησος: Η μαγεία του να ξυπνάς δίπλα στη θάλασσα Facebook Twitter
Η Ελαφόνησος δεν έχει έντονη νυχτερινή ζωή. Άλλωστε κανένας απ' όσους πηγαίνουν εκεί δεν ψάχνει κάτι τέτοιο.


Η απόσταση από τον οικισμό ως τις παραλίες είναι μικρή, η πρόσβαση γίνεται πλέον εύκολα με αυτοκίνητο και ο κανόνας λέει ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσεις, τόσο πιο κοντά στην παραλία θα βρεις να παρκάρεις. Βέβαια, η καλύτερη εναλλακτική λύση για να αποφύγεις την οδήγηση και τους ενοχλητικούς ποζεράδες με τα SUV είναι να πάρεις το καΐκι από τη Σκάλα, το μικρό, παλιό λιμάνι του νησιού. Θα σε αφήσει στα βράχια του Σίμου και θα σε γυρίσει πίσω αργά το απόγευμα.


Η Ελαφόνησος δεν έχει έντονη νυχτερινή ζωή. Άλλωστε κανένας απ' όσους πηγαίνουν εκεί δεν ψάχνει κάτι τέτοιο. Η πόλη μοιάζει με μωσαϊκό από παραδοσιακά σπιτάκια με λευκές αυλές γεμάτες ζωηρά, πολύχρωμα λουλούδια. Στο τέλος κάθε μέρας οι παρέες μαζεύονται στις ταβέρνες της μικρής πόλης και η πιο καλή συμβουλή στο νησί λέει ότι οι πιο «απαιτητικές» παραγγελίες για φρέσκο ψάρι και ζουμερές αστακομακαρονάδες είναι καλό να δίνονται από το πρωί.


Στην Ελαφόνησο τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία είναι μετρημένα. Το οργανωμένο camping στον Σίμο είναι η καλύτερη επιλογή εάν θέλεις να ζήσεις την πραγματική μαγεία αυτού του τόπου. Γιατί το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι πως όσες μέρες βρίσκεσαι εκεί, έχεις τη δυνατότητα να ξυπνάς το πρωί και να βουτάς κατευθείαν στη θάλασσα.

Και όταν έχεις πια χαλαρώσει και έχεις ζήσει λίγες μέρες μακριά από τον πολιτισμό και το χάος της μεγαλούπολης, ένα πρωινό, εκεί που πίνεις τον καφέ σου, μπορεί να πετύχεις κι ένα αγριοκάτσικο να σου κλείνει πονηρά το μάτι.

Ταξίδια
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αναζητώντας τα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Radio Lifo / Το οδοιπορικό μου στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου

Ο Χρήστος Τζούτης, εκδότης του ταξιδιωτικού περιοδικού «Lamda 3», περιγράφει στη Μερόπη Κοκκίνη το οδοιπορικό που έκανε στα ορεινά καταφύγια της Ηπείρου και δίνει χρήσιμες συμβουλές σε όσους θελήσουν να τα επισκεφθούν.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ