O Cathedral Echo συνθέτει, ερμηνεύει και ηχογραφεί τα νεο-ψυχεδελικά κομμάτια του στο δωμάτιό του

O Cathedral Echo συνθέτει, ερμηνεύει και ηχογραφεί τα νεο-ψυχεδελικά κομμάτια του στο δωμάτιό του Facebook Twitter
2

Πες μου λίγα λόγια για το πρότζεκτ. Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου σε κάποιον που δεν τον έχει ακούσει;

Το πρότζεκτ ξεκίνησε ως Cathedral Echo στα τέλη του 2017, όταν ξεκίνησα να ηχογραφώ καινούργιο υλικό και να πειραματίζομαι. Η αλήθεια είναι ότι όταν με ρωτάνε δεν ξέρω τι να απαντήσω.

Θα το χαρακτήριζα ως κάποιο είδος νεο-ψυχεδέλειας, αν και, επειδή ηχογραφώ τα πάντα μόνος μου και ξέρω ακριβώς πώς προκύπτει αυτός ο ήχος, δεν ξέρω αν αυτός ο όρος μπορεί να καλύψει το φάσμα των ήχων και των επιρροών που τον αποτελούν.

— Γιατί διάλεξες το όνομα Cathedral Echo;

Ήταν η περίοδος που είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε με τον κιθαρίστα μου, τον Θωμά, πριν αρχίσω να ηχογραφώ το υλικό, και επειδή έχω μια εμμονή με τη φυσική ηχώ και την εκτενή χρήση tape echo σκεφτόμουν ένα όνομα που να χαρακτηρίζει αυτό που κάνω.

Έτσι, μου ήρθε το όνομα από μίας από τις αγαπημένες μου συναυλίες, αυτής των Tangerine Dream στο Coventry Cathedral.

— Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική; Προέρχεσαι από μουσικό περιβάλλον;

Καθόλου. Απλώς από μικρός άκουγα πολλή μουσική όλη μέρα γιατί με εξέφραζε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και στο μυαλό μου τότε δεν υπήρχε κάτι καλύτερο να κάνω.

Στα 13 μου ξεκίνησα να παίζω συνθεσάιζερ, μετά άρχισα κιθάρα και σιγά-σιγά ξεκίνησα τα υπόλοιπα όργανα (μπάσο, τύμπανα).

— Πού μεγάλωσες; Πες μου μια έντονη παιδική σου ανάμνηση.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά. Γενικά, δεν έχω πολλές έντονες παιδικές αναμνήσεις. Νομίζω ότι μία από τις πιο έντονες ήταν όταν άκουσα τον πρώτο δίσκο που αγόρασα (το «Piper at the gates of dawn» των Pink Floyd) ή όταν έπιασα την πρώτη μου κιθάρα στα χέρια και ξεκίνησα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από τη μουσική.

— Πού μένεις τώρα; Πώς είναι η γειτονιά σου;

Μένω ακόμα στον Πειραιά, η γειτονιά μου δεν έχει αλλάξει πολύ, παραμένει το ίδιο αδιάφορη όπως όταν ήμουν μαθητής. Είναι αρκετά ήσυχη, αλλά είναι ένα μέρος με το οποίο δεν μοιραζόμουν πότε τις ίδιες συχνότητες. Λόγω των σπουδών μου και της μουσικής δεν περνάω πολύ χρόνο εδώ.

— Παίζεις σιτάρ. Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον σου για το όργανο και πόσο εύκολο ήταν να μάθεις;

Ξεκίνησα να παίζω σιτάρ πριν από περίπου τέσσερα χρόνια, όταν μέσω των Beatles και των Byrds ανακάλυψα τη μουσική της Βόρειας Ινδίας και μέσω αυτής το σιτάρ, το οποίο είναι ένα από τα πιο μαγικά μουσικά όργανα.

Έπειτα, ανακάλυψα τους δίσκους των La Monte Young και Ravi Shankar που με έβαλαν σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν μου ήταν εύκολο να το μάθω, ούτε θεωρώ ότι το κατέχω.

Έχω κάποια βιβλία που μου έχουν χρησιμεύσει ως εισαγωγή και με έχουν βοηθήσει, αλλά ακόμα το χρησιμοποιώ με τη δική μου λογική ως μουσικού, ανάλογα με το κομμάτι, επειδή είναι ένα πολύ ιδιαίτερο όργανο και απαιτεί πολλή αφοσίωση και πειθαρχία.

— Με τι ασχολείσαι όταν δεν φτιάχνεις μουσική;

Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Κυρίως μπαίνω στο Ίντερνετ, πηγαίνω σε συναυλίες φίλων και μη, καμιά φορά μπορεί να μαγειρέψω ή να ζωγραφίσω, αν και πάντα βρίσκω έναν τρόπο να καταλήγω πάλι στη μουσική. Θα ήθελα να έχω μια γάτα.

 


Info

Cathedral Echo live

18/4, 21:00

six d.o.g.s (Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι) 

Eισ.: 5 ευρώ

Μουσική
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
...Οφείλω να ομολογήσω πως όταν πρωτοάκουσα, πριν από εκατοχιλιάδεσχρόνια, το piper at the gates of dawn, είχα απογοητευτεί (τι ιεροσυλία!). Θυμάμαι, το είχα παραγγείλει σε κάτι μπαρμπάδες μου απ' την Καρολίνα γιου-ες-οφ-έι, να μου το στείλουν. Η περιβόητη κασέτα με το ωραιότατό της αρτγουορκ έφτασε, έβαλα να την ακούσω αλλά αφενός η κρυσταλένια-impeccable παραγωγή-ήχος μου ξένισε (τι ύβρις!) κι αφετέρου είχα προλάβει να ακούσω το "set the controls for the heart of the sun" και το dark side δεν μου φάνηκε αρκετά ψυχεδελικό (τρομάρα να μου έρθει). Επίσης, τι ήταν αυτά τα soul τα εμβόλιμα φωνητικά στο "great gig in the sky" (πόσο βλαξ υπήρξα!) και τι ήταν αυτές οι χλεχλεδιές στο "us and them" (εντελώς γκάο, λέμε). Φυσικά, άλλαξα γνώμη σύντομα.Αλλά, επίσης, οφείλω να ομολογήσω ότι πάντοτε προτιμούσα την πρώιμη μελαγχολία τους:♫...getting up, i feel as if i'm remembering this scene before i open the door to an empty room ♫https://youtu.be/KygYMI9-Tms
...Mα, τον Δία και τον Κρόνο, τον Όμπερον, την Μιράντα και την Τιτάνια, τον Ποσειδώνα, τον Τιτάνα! Τι μπαρούφα έγραψα (εκ παραδρομής);Ορθή επανάληψη:..Οφείλω να ομολογήσω πως όταν πρωτοάκουσα, πριν από εκατοχιλιάδεσχρόνια, το dark side of the moon