Το “Last Christmas” είναι μια αλληγορία για τον κρυφό καημό ενός γκέι

Το “Last Christmas” είναι μια αλληγορία για τον κρυφό καημό ενός γκέι Facebook Twitter
Ο Μάικλ βρισκόταν ακόμα «κρυμμένος στην ντουλάπα» όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι και γυρίστηκε το βίντεο.
2

Πριν τέσσερα χρόνια, ανήμερα τα Χριστούγεννα, όσοι ανήκουμε στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα χάσαμε ένα από τα πιο άφοβα και ειλικρινή εμβλήματά μας όταν πέθανε ο Τζορτζ Μάικλ στα 53 του. Ένα χρόνο μετά, είχε ήδη ξεκινήσει η καμπάνια για να γίνει νούμερο 1 τέτοιες μέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο το "Last Christmas". Τελικά σκάλωσε στο νούμερο 2.

Ο Μάικλ βρισκόταν ακόμα «κρυμμένος στην ντουλάπα» όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι και γυρίστηκε το βίντεο. Θα περνούσαν 14 ακόμα χρόνια μέχρι να δηλώσει δημόσια ότι είναι γκέι το 1998. Στο βίντεο τον βλέπουμε να μαραζώνει για μια γυναίκα που «έδωσε» αλλού την καρδιά του χριστουγεννιάτικα. Οι στίχοι όμως είναι σαφώς πιο αμφιλεγόμενοι καθώς κάνουν λόγο για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που διάλεξε άλλον άντρα χωρίς να καθορίζει το φύλο του πρώτου.

Το "Last Christmas" είναι ασυνήθιστο με την έννοια ότι είναι εξαιρετικά μελαγχολικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι και δεδομένου του πλαισίου στο οποίο γράφτηκε – με τον Μάικλ να κρατά κρυφή την σεξουαλικότητά του από το κοινό – είναι δύσκολο να μην εξισώσει κανείς την «μυστική» του ταυτότητα με τους στίχους απόρριψης του τραγουδιού.

Πολλά χρόνια αργότερα, το 2007, ο Τζορτζ Μάικλ, θα περιέγραφε σε μια συνέντευξή του ως έναν διαρκή «εφιάλτη» τα χρόνια που ήταν αναγκασμένος να κρατά τη σεξουαλικότητά του μυστική. Είχε παραδεχτεί επίσης ότι υπέφερε από βαριά κατάθλιψη όταν έχασε τον σύντροφό του Ανσέλμο Φελέπα από AIDS το 1993 και δεν μπορούσε να το συζητήσει δημόσια.

Παρότι έχει εξελιχθεί σε ένα λαμπερό, camp θέαμα, η παραδοσιακή ετεροκανονικότητα των Χριστουγέννων συχνά δημιουργεί ένα δύσκολο και καταπιεστικό πλαίσιο για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους. 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η βαθιά στενοχώρια βρίσκεται στην ουσία του τραγουδιού: το να μη σου φαίνεται τίποτα ικανοποιητικό.

Παρότι έχει εξελιχθεί σε ένα λαμπερό, camp θέαμα, η παραδοσιακή ετεροκανονικότητα των Χριστουγέννων συχνά δημιουργεί ένα δύσκολο και καταπιεστικό πλαίσιο για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους. Πολλοί από εμάς επιστρέφουμε σε μέρη που δεν επισκεπτόμαστε συχνά και βρισκόμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε αναμνήσεις και σχέσεις από την παιδική ηλικία, που δεν είναι όλες ρόδινες.

Υπάρχουν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ξαναμπαίνουν «στην ντουλάπα» κατά τη διάρκεια των γιορτών, ειδικά ενώπιον μεγαλύτερων συγγενών, γεγονός που οδηγεί σε μια σειρά από αμήχανες επικοινωνίες. Αν νοιώθει κανείς ότι δεν ταιριάζει ή δεν έχει βρεθεί ο ιδανικός συμβιβασμός για να ταιριάξει έστω και προσωρινά με ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσε μαζί, οι γιορτές μπορούν να γίνουν μια λιτανεία δυσάρεστων υπενθυμίσεων. Ακόμα και σήμερα, μετά από δεκαετίες αγώνων για τη θέση μας στο τραπέζι, πολλοί από μας νοιώθουν ντροπή ή αμηχανία όταν επιχειρούμε να ελιχθούμε σε τέτοια περιβάλλοντα.

Δεν έχω φυσικά την απαίτηση να συμμεριστούν όλοι αυτή την queer ερμηνεία του τραγουδιού. Πάντως, λίγο πριν πεθάνει ο Τζορτζ Μάικλ, είχε συμμετάσχει στην δημιουργία ενός σεναρίου της Έμα Τόμσον και της Μπριόνι Κίμινγκς με βάση το "Last Christmas" με την προοπτική να γίνει ταινία. Σύμφωνα με τους σεναριογράφους, το σενάριο περιλάμβανε το είδος των "queer politics" με τα οποία επιθυμούσε να ταυτιστεί ο αδικοχαμένος ερμηνευτής.

Ακόμα και μετά το θάνατό του όμως, το "Last Christmas" είναι το δώρο που συνεχίζει να προσφέρει. Όταν τραγουδά "A face on a lover with a fire in his heart, A man under cover but you tore me apart" [το πρόσωπο ενός εραστή με φωτιά στην καρδιά, ένας άντρας 'κρυμμένος' αλλά εσύ με διέλυσες], προσφέρει μια ματιά σε μια αφήγηση που πολλοί από εμάς μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε.

Το "Last Christmas" μου λέει ότι είναι ΟΚ αν τα Χριστούγεννα δεν είναι τέλεια, αλλά επίσης το να δίνεις την καρδιά σου σε «κάποιον σπέσιαλ» προϋποθέτει την πεποίθηση ότι είσαι άξιος ενός μεγάλου έρωτα. Για πολύ κόσμο, αλλά ειδικά για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα τα Χριστούγεννα, αυτό μοιάζει με καίριο και διαχρονικό μήνυμα.

 

Απόσπασμα από το άρθρο "How George Michael's "Last Christmas" captures the loneliness of living in the closet" του Louis Staples που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό New Statesman

Μουσική
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια