Το “Last Christmas” είναι μια αλληγορία για τον κρυφό καημό ενός γκέι

Το “Last Christmas” είναι μια αλληγορία για τον κρυφό καημό ενός γκέι Facebook Twitter
Ο Μάικλ βρισκόταν ακόμα «κρυμμένος στην ντουλάπα» όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι και γυρίστηκε το βίντεο.
2

Πριν τέσσερα χρόνια, ανήμερα τα Χριστούγεννα, όσοι ανήκουμε στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα χάσαμε ένα από τα πιο άφοβα και ειλικρινή εμβλήματά μας όταν πέθανε ο Τζορτζ Μάικλ στα 53 του. Ένα χρόνο μετά, είχε ήδη ξεκινήσει η καμπάνια για να γίνει νούμερο 1 τέτοιες μέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο το "Last Christmas". Τελικά σκάλωσε στο νούμερο 2.

Ο Μάικλ βρισκόταν ακόμα «κρυμμένος στην ντουλάπα» όταν ηχογραφήθηκε το τραγούδι και γυρίστηκε το βίντεο. Θα περνούσαν 14 ακόμα χρόνια μέχρι να δηλώσει δημόσια ότι είναι γκέι το 1998. Στο βίντεο τον βλέπουμε να μαραζώνει για μια γυναίκα που «έδωσε» αλλού την καρδιά του χριστουγεννιάτικα. Οι στίχοι όμως είναι σαφώς πιο αμφιλεγόμενοι καθώς κάνουν λόγο για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα που διάλεξε άλλον άντρα χωρίς να καθορίζει το φύλο του πρώτου.

Το "Last Christmas" είναι ασυνήθιστο με την έννοια ότι είναι εξαιρετικά μελαγχολικό χριστουγεννιάτικο τραγούδι και δεδομένου του πλαισίου στο οποίο γράφτηκε – με τον Μάικλ να κρατά κρυφή την σεξουαλικότητά του από το κοινό – είναι δύσκολο να μην εξισώσει κανείς την «μυστική» του ταυτότητα με τους στίχους απόρριψης του τραγουδιού.

Πολλά χρόνια αργότερα, το 2007, ο Τζορτζ Μάικλ, θα περιέγραφε σε μια συνέντευξή του ως έναν διαρκή «εφιάλτη» τα χρόνια που ήταν αναγκασμένος να κρατά τη σεξουαλικότητά του μυστική. Είχε παραδεχτεί επίσης ότι υπέφερε από βαριά κατάθλιψη όταν έχασε τον σύντροφό του Ανσέλμο Φελέπα από AIDS το 1993 και δεν μπορούσε να το συζητήσει δημόσια.

Παρότι έχει εξελιχθεί σε ένα λαμπερό, camp θέαμα, η παραδοσιακή ετεροκανονικότητα των Χριστουγέννων συχνά δημιουργεί ένα δύσκολο και καταπιεστικό πλαίσιο για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους. 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή η βαθιά στενοχώρια βρίσκεται στην ουσία του τραγουδιού: το να μη σου φαίνεται τίποτα ικανοποιητικό.

Παρότι έχει εξελιχθεί σε ένα λαμπερό, camp θέαμα, η παραδοσιακή ετεροκανονικότητα των Χριστουγέννων συχνά δημιουργεί ένα δύσκολο και καταπιεστικό πλαίσιο για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπους. Πολλοί από εμάς επιστρέφουμε σε μέρη που δεν επισκεπτόμαστε συχνά και βρισκόμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε αναμνήσεις και σχέσεις από την παιδική ηλικία, που δεν είναι όλες ρόδινες.

Υπάρχουν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ξαναμπαίνουν «στην ντουλάπα» κατά τη διάρκεια των γιορτών, ειδικά ενώπιον μεγαλύτερων συγγενών, γεγονός που οδηγεί σε μια σειρά από αμήχανες επικοινωνίες. Αν νοιώθει κανείς ότι δεν ταιριάζει ή δεν έχει βρεθεί ο ιδανικός συμβιβασμός για να ταιριάξει έστω και προσωρινά με ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσε μαζί, οι γιορτές μπορούν να γίνουν μια λιτανεία δυσάρεστων υπενθυμίσεων. Ακόμα και σήμερα, μετά από δεκαετίες αγώνων για τη θέση μας στο τραπέζι, πολλοί από μας νοιώθουν ντροπή ή αμηχανία όταν επιχειρούμε να ελιχθούμε σε τέτοια περιβάλλοντα.

Δεν έχω φυσικά την απαίτηση να συμμεριστούν όλοι αυτή την queer ερμηνεία του τραγουδιού. Πάντως, λίγο πριν πεθάνει ο Τζορτζ Μάικλ, είχε συμμετάσχει στην δημιουργία ενός σεναρίου της Έμα Τόμσον και της Μπριόνι Κίμινγκς με βάση το "Last Christmas" με την προοπτική να γίνει ταινία. Σύμφωνα με τους σεναριογράφους, το σενάριο περιλάμβανε το είδος των "queer politics" με τα οποία επιθυμούσε να ταυτιστεί ο αδικοχαμένος ερμηνευτής.

Ακόμα και μετά το θάνατό του όμως, το "Last Christmas" είναι το δώρο που συνεχίζει να προσφέρει. Όταν τραγουδά "A face on a lover with a fire in his heart, A man under cover but you tore me apart" [το πρόσωπο ενός εραστή με φωτιά στην καρδιά, ένας άντρας 'κρυμμένος' αλλά εσύ με διέλυσες], προσφέρει μια ματιά σε μια αφήγηση που πολλοί από εμάς μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε.

Το "Last Christmas" μου λέει ότι είναι ΟΚ αν τα Χριστούγεννα δεν είναι τέλεια, αλλά επίσης το να δίνεις την καρδιά σου σε «κάποιον σπέσιαλ» προϋποθέτει την πεποίθηση ότι είσαι άξιος ενός μεγάλου έρωτα. Για πολύ κόσμο, αλλά ειδικά για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα τα Χριστούγεννα, αυτό μοιάζει με καίριο και διαχρονικό μήνυμα.

 

Απόσπασμα από το άρθρο "How George Michael's "Last Christmas" captures the loneliness of living in the closet" του Louis Staples που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό New Statesman

Μουσική
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Πόσο τελικά έχει ακυρωθεί ο Morrissey;

Μουσική / Morrissey: Η συναυλία ακυρώθηκε, το beef συνεχίζεται

Η πορεία ενός από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της εποχής μας έχει έχει στιγματιστεί από τις πολιτικές του τοποθετήσεις υπέρ ενός ακροδεξιού κόμματος, καθώς και από τις προκλητικές δηλώσεις του για ζητήματα όπως η μετανάστευση, η ισλαμοφοβία και η πολιτική ορθότητα. Το κοινό χωρίζεται στα δύο. Τι πιστεύει η κάθε πλευρά;
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Νταϊάνα Ρος, η βασίλισσα της μουσικής 

Μουσική / Νταϊάνα Ρος: «Θέλει χρόνο και δουλειά για να γίνεις Diva, δεν είναι τόσο απλό»

Μια από τις πιο μεγάλες τραγουδίστριες του πλανήτη, η ακαταπόνητη ερμηνεύτρια που με τη μαγνητική της παρουσία μαγεύει το κοινό, είναι ένα φαινόμενο πιο ασυνήθιστο από όσο νομίζετε. Έρχεται σε λίγες μέρες στην Αθήνα για μια μοναδική συναυλία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

σχόλια

1 σχόλια