Η Giorgia Angiuli φτιάχνει «ρομαντική techno» και φέρνει παιδικά παιχνίδια μέσα στο DJ booth

Η Giorgia Angiuli φτιάχνει «ρομαντική techno» και φέρνει παιδικά παιχνίδια μέσα στο DJ booth Facebook Twitter
Αυτό που παίζω αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί απόλυτα, δεν ανήκει σε κάποιον συγκεκριμένο ήχο κι έχει πολλές επιρροές. Απλά προσπαθώ να κάνω αυτό που μου αρέσει και με εκφράζει.
0

Είναι ένα μικροσκοπικό, συνεσταλμένο, ντροπαλό, χαμογελαστό, ευγενέστατο κορίτσι. Αυτή η συστολή εξαφανίζεται τη στιγμή που μπαίνει μέσα στο booth, εκεί είναι ο φυσικός της χώρος, η δύναμή της, το κέντρο του σύμπαντός της και δεν γίνεται να μην το προσέξεις.

Η Giorgia Angiuli δεν είναι DJ, είναι μουσικός και συνθέτρια με κλασική εκπαίδευση, τραγουδίστρια και multi-instrumentalist με ευρύτατες γνώσεις στο αντικείμενό της. Έσκασε σαν κομήτης στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής πριν από λίγα χρόνια και δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι το σύνολο του μουσικού τύπου, αλλά και η συνάδελφοί της δεν την αντιμετωπίζουν ως άλλο ένα act, αλλά ως μοναδικό φαινόμενο.

Το πρότζεκτ της κινείται στυλιστικά μεταξύ της techno και της house, δημιουργώντας ονειρικές συνδέσεις μεταξύ των δύο ειδών. Παίζει ζωντανά χρησιμοποιώντας synthesizers, drum pads, ηλεκτρονικό theremin, όμως αυτό που πραγματικά δημιουργεί τη μεγάλη έκπληξη είναι τα... παιχνίδια που εμφανίζει επί σκηνής. Παιδικά σαξόφωνα, κιθάρες, τρομπέτες, ψαράκια και διάφορα κουρδιστά παιχνίδια μπλέκουν τον ήχο τους με δυνατά μπάσα, μελωδίες και τη φωνή της, αφήνοντας το κοινό με κυριολεκτικά ανοιχτό το στόμα.

Η ίδια λέει πως σκοπός της είναι να βάλει χρώμα στα σκοτεινά κλαμπ που είθισται να φιλοξενούν αυτόν τον ήχο και το καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία. Όλο αυτό το «χρώμα» πέρασε και στο πολυαναμενόμενο ντεμπούτο άλμπουμ της και η απόχρωση στην οποία κατέληξε είναι το ροζ. Το "In a Pink Bubble" κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Stil vor Talent και αποδεικνύει περίτρανα από την πρώτη νότα πως σε οτιδήποτε επιτυχημένο, τεράστια σημασία έχει πάντα η πρώτη ύλη.

Παίζει ζωντανά χρησιμοποιώντας synthesizers, drum pads, ηλεκτρονικό theremin, όμως αυτό που πραγματικά δημιουργεί τη μεγάλη έκπληξη είναι τα... παιχνίδια που εμφανίζει επί σκηνής. Παιδικά σαξόφωνα, κιθάρες, τρομπέτες, ψαράκια και διάφορα κουρδιστά παιχνίδια μπλέκουν τον ήχο τους με δυνατά μπάσα, μελωδίες και τη φωνή της, αφήνοντας το κοινό με κυριολεκτικά ανοιχτό το στόμα.

— Πού σε βρίσκουμε, αυτή τη στιγμή και τι θα κάνεις τις επόμενες μέρες;

Γεια σας! Είμαι στη Βραζιλία κι απόψε θα παίξω στο Warung πάρτι στο Σάο Πάολο με φοβερό line up, τους Dubfire και Charlotte de Witte! Αύριο φεύγω κατ' ευθείαν για Μπογκοτά, θα εμφανιστώ στο Sonar Festival που γίνεται εκεί.


— Κυκλοφόρησε, επιτέλους, το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο άλμπουμ σου. Πόσο καιρό σου πήρε να το φτιάξεις και πώς επέλεξες τη Stil vor Talent για να το «στεγάσει»;

Το άλμπουμ μου, "In a Pink Bubble" κυκλοφόρησε επίσημα στις 23 Νοεμβρίου. Είμαι μεγάλη θαυμάστρια της συγκεκριμένης δισκογραφικής λόγω του πολλυσυλλεκτικού ήχου που εκπροσωπεί και εκτιμώ πολύ και τον ιδιοκτήτη της, τον Oliver Koletzki. Αυτός ο άνθρωπος υποστήριξε εμένα και τη δουλειά μου από την πρώτη στιγμή. Μου πήρε 8 μήνες για να το ολοκληρώσω και σχεδόν όλα τα κομμάτια τα συνέθεσα στο αεροπλάνο, κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου. Το ολοκλήρωσα στο στούντιό μου, με τη βοήθεια των πολυαγαπημένων μου συνθεσάιζερ.


— Πώς θα το περιέγραφες με δικά σου λόγια; Ποια ηχητικά μονοπάτια αποφάσισες να εξερευνήσεις;

Αυτό το άλμπουμ αντικατοπτρίζει την προσωπικότητά μου, ο ακροατής μπορεί να έρθει σε επαφή με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μου. Θα έλεγα πως ακροβατεί μεταξύ του indie, της electronica και της μελωδικής techno. Έχω σπουδάσει κλασική κιθάρα στο ωδείο και έχω εντρυφήσει σε πολλά μουσικά είδη, από το ροκ μέχρι την ηλεκτρονική μουσική και όλα τα υποείδη τους. Λίγα χρόνια πριν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μελωδική πλευρά της techno και της progressive house.

 

Giorgia Angiuli - I Shall Never Ever Forget You (Stil vor Talent)


— Κάπως έτσι ένιωσα κι εγώ ακούγοντάς το, ότι σε «γνώριζα» καλύτερα. Ένα βαθύ, ενδόμυχο, συναισθηματικό ταξίδι με μια ειλικρινή καθαρότητα.

Ο ορισμός που δίνω στη μουσική μου είναι «ρομαντική techno», πάντα χρησιμοποιώ μελωδίες στα τραγούδια μου. Όλοι οι στίχοι που έγραψα είναι απόρροια των βιβλίων ασιατικής φιλοσοφίας που διάβασα τα τελευταία τρία χρόνια. Αυτά τα βιβλία επηρέασαν τον τρόπο που ζω, έχω υιοθετήσει μια άλλη λογική: προσπαθώ να απολαμβάνω την κάθε στιγμή με οδηγό το πάθος και τη συμπόνια.


— Στάθηκα αρκετά στο κομμάτι σου "I Shall Never Forget You". Από τον τίτλο του θα περίμενε κάποιος ένα συναισθηματικό μελαγχολικό τραγούδι, όμως ήταν το πιο δυνατό του δίσκου, με ένα υπέροχο μπάσο. Είναι ο τρόπος σου να περιγράψεις το οξύμωρο της ζωής μας, το ότι στην καθημερινότητά μας η λύπη συμπορεύεται με την ευτυχία κι ότι, τελικά και οι δύο ψυχικές καταστάσεις μπορούν να μας επηρεάσουν το ίδιο;

Πέρυσι έχασα τη μητέρα μου κι αυτό το τραγούδι είναι το δώρο μου σε εκείνη. Κάθε φορά που το παίζω συγκινούμαι βαθιά. Πόσο όμορφο αυτό που είπες για τη χαρά και τη λύπη... θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες με αυτήν την πρόταση ως αφετηρία. Η ευτυχία είναι κάτι που όλοι πρέπει να ανακαλύψουμε μέσα μας. Δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες και γεγονότα, δε γίνεται να υπάρξει χωρίς τη λύπη. Όμως έχουμε όλοι μέσα μας αυτά τα «συστατικά» που μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματά μας και μπορούμε να εξελιχθούμε ως άνθρωποι μέσα από αυτές τις εσωτερικές διεργασίες.


— Είσαι μια κλασικά εκπαιδευμένη μουσικός που διάλεξε την ηλεκτρονική μουσική. Πώς ήρθες σε επαφή με τον ηλεκτρονικό ήχο και πώς καταφέρνεις να συνδυάσεις και τους δύο αυτούς κόσμους;

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια μουσικών. Κάποια στιγμή ανακάλυψα τους Bjork, Radiohead, Autechre, Murcof και ξεκίνησα να αγοράζω μηχανήματα, ώστε να μπορέσω μόνη μου να συνθέσω ηλεκτρονική μουσική. Έχω μια έμφυτη περιέργεια και μου αρέσει να ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια πράγματα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε λατρεύω την techno, αλλά λατρεύω και πολλά άλλα είδη, έτσι δε ξέρω πού θα με βγάλει το μουσικό μου μέλλον. Αυτό που παίζω αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί απόλυτα, δεν ανήκει σε κάποιον συγκεκριμένο ήχο κι έχει πολλές επιρροές. Απλά προσπαθώ να κάνω αυτό που μου αρέσει και με εκφράζει.

 

Giorgia Angiuli Live - Sorry I'm Not A Deejay


— Πολλοί από τους (φτασμένους) καλλιτέχνες που μιλάω σε περιγράφουν ως έναν από τους πιο ταλαντούχους καλλιτέχνες που έχουν εμφανιστεί στη σκηνή και προοικονομούν ότι θα κάνεις φοβερά πράγματα στο μέλλον. Πώς σε κάνει να νιώθεις αυτό;

Μου ασκεί τεράστια πίεση! (γελάει) Προτιμώ να εστιάζω στο παρόν και να απολαμβάνω αυτά που κάνω όσο πιο πολύ μπορώ. Ποτέ δε σταματώ να μελετάω και να διδάσκομαι, υπάρχουν ακόμα πάρα πάρα πολλά πράγματα να μάθω.


— Δεν είσαι DJ, παίζεις ζωντανά. Δεν φέρνει αυτό ένα έξτρα βαθμό δυσκολίας στις εμφανίσεις σου (π.χ. ο ήχος στο εκάστοτε μαγαζί που παίζεις);

Ποτέ δεν έχω παίξει ως DJ, αλλά εκτιμώ πως και η μία δουλειά και η άλλη έχουν ένα βαθμό δυσκολίας. Εγώ μπορώ να μιλήσω για την εμπειρία μου ως live performer. Το πιο περίπλοκο πράγμα, όταν κάνεις περιοδεία, είναι το ότι κουβαλάς μαζί σου τόσα πολλά μηχανήματα. Σε σχέση με την ποιότητα του ήχου, είναι γεγονός, δεν έχουν όλα τα κλαμπ φοβερά ηχοσυστήματα. Γι' αυτό και πάντα απαιτώ να κάνω soundcheck πριν από όλες τις εμφανίσεις μου, προσπαθώντας να βρω τη λύση τόσο για μένα, όσο και για το κοινό που θα έρθει να με ακούσει. Χαίρομαι μόνο όταν χαίρεται και ο κόσμος, άρα είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει καλός ήχος.

Η Giorgia Angiuli φτιάχνει «ρομαντική techno» και φέρνει παιδικά παιχνίδια μέσα στο DJ booth Facebook Twitter
Προτιμώ να εστιάζω στο παρόν και να απολαμβάνω αυτά που κάνω όσο πιο πολύ μπορώ. Ποτέ δε σταματώ να μελετάω και να διδάσκομαι, υπάρχουν ακόμα πάρα πάρα πολλά πράγματα να μάθω.


— Πολλές γυναίκες πριν από εσένα σε αυτή τη σκηνή έχουν προετοιμάσει και έχουν ανοίξει το δρόμο προς την ισότητα, πολλές δουλεύουν σκληρά γι' αυτό σήμερα. Πώς σε κάνει να νιώθεις όλο αυτό;

Δυστυχώς, είμαστε ακόμα πολύ μακριά από την επίτευξη της πραγματικής ισότητας, όμως προσπαθώ να εστιάζω στη δική μου δουλειά και να αγνοώ τις κακεντρέχειες. Δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο το χώρο της μουσικής, υπάρχει προκατάληψη για τα κορίτσια σε πολλούς τομείς. Είμαι αισιόδοξη και πιστεύω πως τα πράγματα θα αλλάξουν στο μέλλον.

— Πώς καταφέρνεις να κουμαντάρεις τη δουλειά, τα live σου, τα συνεχή ταξίδια, την οικογενειακή και προσωπική σου ζωή;

Πάρα πολύ δύσκολα, η προσωπική ζωή «υποφέρει» αρκετά. Μπορείς να κάνεις μια τέτοια δουλειά, μόνο όταν σε υποκινεί ένα τεράστιο πάθος.


— Τι έχεις να θυμάσαι από το πρόσφατο ταξίδι σου στην Αθήνα;

Ερωτεύτηκα παράφορα την πόλη σας, είναι γεμάτη ιστορία. Μου άρεσε πολύ και η διάθεση των ανθρώπων, ήταν γλυκιά κι ευγενική. Το φαγητό, όμως... Θεέ μου, ήταν απίστευτο!

Info:

Το ντεμπούτο άλμπουμ της Giorgia Angiuli "In A Pink Bubble" κυκλοφορεί από τη Stil vor Talent και μπορείτε να το ακούσετε εδώ: https://lnk.to/GiorgiaAngiuli_InAPinkBubble

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις τον DJ Uone, μετά από αυτήν τη συλλογή θα τον βλέπεις συχνά μπροστά σου

Μουσική / Ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις τον DJ Uone, μετά από αυτήν τη συλλογή θα τον βλέπεις συχνά μπροστά σου

Ο Αυστραλός DJ και παραγωγός δούλεψε δυόμισι χρόνια πάνω στη νέα συλλογή της Balance και παρουσιάζει ένα σύνολο δουλειάς βασισμένο αποκλειστικά σε δικό του υλικό
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ