O πρώτος δίσκος που αγάπησε ο Τηλέμαχος Μούσας

O πρώτος δίσκος που αγάπησε ο Τηλέμαχος Μούσας Facebook Twitter
Πάντοτε σκεφτόμουν να ενώσω διαφορετικά είδη μουσικής , μακριά από τα στερεότυπα. Τότε άκουσα το "Into the Pandemonium" και κοινώς έπαθα σοκ...
0

Celtic Frost - Into the Pandemonium

Απόψε πιο τεμπέλικα ονειρεύεται η σελήνη,
σαν την ωραία που ξάπλωσε σε μαξιλάρια πλήθη,
και μ' ένα χέρι ανάλαφρο και μ' αμεριμνοσύνη
χαϊδεύεται πριν κοιμηθεί τριγύρω από τα στήθη.
Στων απαλών χιονόσφαιρων την ατλαζένια πλάτη,
σ' έκστασες παραδίνεται βαθειές, ξεψυχισμένη.
Και στα κατάσπρα οράματα περιπλανά το μάτι
που το καθένα ως άνθισμα στον ουρανό ανεβαίνει.
Στην οκνηρή της αθυμιά, στη σφαίρα αυτή κι αν λάχει,
ν' αφίσει κάποιο δάκρυ της κρυφό ν' αργοκυλήσει,
ένας ποιητής ευλαβικός που έχει στον ύπνο αμάχη
Αυτό το δάκρυ το χλωμό στη φούχτα θα το κλείσει
όπου ιριδοφεγγοβολά σαν οπαλιού κομμάτι
Και θα το κρύψει στην καρδιά μακριά αφ' του ήλιου το μάτι.

Charles Baudelaire, «Η θλίψη της σελήνης»

Ξεκινώ με το ποίημα του Charles Baudelaire "Η θλίψη της σελήνης"  γιατί ο πρώτος αγαπημένος μου δίσκος το περιείχε μελοποιημένο. Αυτή ήταν και  η πρώτη μου επαφή με τον  Baudelaire.

Ποιος είναι αυτός ο δίσκος;

Ο δίσκος είναι το Into the Pandemonium και είναι ο τίτλος του τρίτου άλμπουμ του ελβετικού συγκροτήματος Celtic Frost, το οποίο κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1987. 

1988....Ήμουν μαθητής λυκείου και άκουγα πολύ thrash metal, new wave και  punk. Επίσης μου άρεσε από τότε πολύ το Μπαρόκ και η οπερατική μουσική και είχα μόλις αρχίσει να πειραματίζομαι και με το jazz rock αλλά και να ακούω παράλληλα συγκροτήματα όπως οι Swans, οι Coil,οι Christian Death ,οι Sonic Youth, ο Ηenry Rollins, κ.α.

Πάντοτε έτσι ήμουν, μου άρεσαν ετερογενή είδη μουσικής αλλά και ήμουν και είμαι λάτρης της αντίστιξης...και φυσικά δεν εννοώ μόνο την μουσική αντίστιξη.

Πάντοτε σκεφτόμουν να  ενώσω διαφορετικά είδη μουσικής , μακριά από τα στερεότυπα. Τότε άκουσα το "Into the Pandemonium" και κοινώς έπαθα σοκ.

Τους Celtic Frost τους άκουγα ήδη αλλά δεν ήταν και το αγαπημένο μου συγκρότημα, ο ήχος τους στους δύο προηγούμενους δίσκους ήταν πιο μονόχνοτος, βαρύς μεταλλικός. Το Into the Pandemonium όμως δεν ήταν έτσι, είχε τα πάντα.

Όλα  αυτά τα διαφορετικά   που άκουγα βρισκόντουσαν σε ένα δίσκο! Οπερατικές φωνές, γαλλικά κόρνα, Dark Wave , punk, thrash metal, ethnic, μέχρι και ηλεκτρονικό κομμάτι έχει ο δίσκος με μια πρώιμη ραπ χροιά! Και βέβαια Μπωντλαίρ μελωποιημένο σε δυο version ,(στα αγγλικά στο LP) και στα γαλλικά (σε maxi single) μόνο με έγχορδα και γυναικεία φωνητικά

Το εξώφυλλο του δίσκου προέρχεται από τον πίνακα του Ιερώνυμου Μπος  του 1504 με τίτλο "Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων", ένα τρίπτυχο που παρουσίαζε τον παράδεισο και την κόλαση, μέρος της οποίας χρησιμοποιήθηκε από το συγκρότημα. Οι Celtic Frost δεν υπάρχουν πια, πρόσφατα πέθανε, αρκετά νέος και ο μπασίστας τους Martin Ain. Δεν έβγαλαν πότε ξανά δίσκο σαν το Into the Pandemonium το οποίο όταν βγήκε μισήθηκε από την πλειοψηφία του συντηρητικού Metal κοινού και σήμερα η  wikipedia γράφει για αυτό ότι: αποτέλεσε την απαρχή αυτού που ονομάστηκε Avant Garde Metal.

Ο δίσκος αυτός  με επηρέασε πολύ  και είναι σημείο αναφοράς για μένα και τη μουσική που συνθέτω έως και σήμερα.

 

Info

Ο Τηλέμαχος Μούσας έχει συνθέσει την νέα όπερα "The Cave" (Το Σπήλαιο) για τέσσερις φωνές, πιάνο, σαντούρι και ηλεκτρονικά, το οποίο σκηνοθετεί η Έλλη Παπακωνσταντίνου και αποτελεί μια διεθνή συμπαραγωγή και συνεργασία φορέων του εξωτερικού, όπως του Ευρωπαϊκού προγράμματος Creative Europe και των: Teater Nordkraft, Aalborg (Δανία), REP Theatre, Birmingham (Μεγ. Βρετανία), New Media Department, Stanford University (ΗΠΑ) και Copenhagen Operafestival (Δανία).

Η πρώτη παρουσίαση θα γίνει στο Θέατρο Τέχνης για 10 μόνο παραστάσεις (31 Ιανουαρίου – 11 Φεβρουαρίου 2018). ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ θα εξελιχθεί μέσα από διεθνή residencies και συνεργασίες σε βάθος χρόνου ενώ έχουν ήδη κλειστεί παραστάσεις στο εξωτερικό.

Official site

Facebook

 

Tilemachos Moussas - "Walls" (featuring Marilena Chrisohoidi)

Επιμέλεια:Βαγγέλης Μακρής

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ