Santiago De Cuba

Santiago De Cuba Facebook Twitter
0

Ίσως πρόκειται για άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, θα έλεγαν κάποιοι, ενώ άλλοι, ανάμεσά τους ο κλινήρης Fidel και ο πραγματιστής Raul Castro, διατυμπανίζουν ότι πρόκειται για την επιτυχία της επανάστασης. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, η Κούβα, 49 χρόνια μετά την επανάσταση που έφερε τους Barboudos (γεννειοφόρους) στην εξουσία, αποτελεί ένα μοναδικό υβρίδιο στη παγκόσμια σκηνή. Ο λαός της δημοσίως πανηγυρίζει, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που αναζητούν την έξοδο από τη χώρα.

Οι Κουβανοί τα βγάζουν πέρα μετά δυσκολίας, αλλά δεν χάνουν το κέφι τους. Baseball, domino, ron, son, rumpa, πούρα, santeria, δίνουν το διαφορετικό χρώμα στην καθημερινότητα με την οποία μπορεί να έρθει σε επαφή ο επισκέπτης. Αν κάτι υπάρχει σε αφθονία στο νησί, αυτό στα σίγουρα είναι οι αστυνομικοί. Η συνεχής και πολυπληθής παρουσία τους σίγουρα παρέχει ασφάλεια στον ταξιδιώτη, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει ποιος έχει το πάνω χέρι και με ποιο τρόπο. Στο κυρίαρχο ερώτημα, όμως, ποιοι είναι τελικά οι περισσότερο ευτυχισμένοι, είναι αδύνατο να δώσω απάντηση χρησιμοποιώντας ως μοντέλο την Κούβα. Ο λόγος είναι ότι οι Κουβανοί από τη μία σου λένε πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητά τους με μισθό 12 ευρώ το μήνα και δελτίο τροφίμων που φθάνει για 10 αντί για 30 μέρες και από την άλλη χαμογελούν, είναι εγκάρδιοι, ευγενείς, μορφωμένοι και φλερτάρουν ασταμάτητα.

Μια επίσκεψη στην Κούβα μοιάζει με ένα ταξίδι στο χρόνο, καθώς θυμίζει παλαιότερες εποχές στον τόπο μας. Για την Κούβα δεν φτάνουν βιβλία ολόκληρα γεμάτα με εικόνες και εντυπώσεις από την καθημερινή ζωή των Κουβανών που είναι αφ' ενός διαφορετική, αφ' ετέρου γεμάτη χρώματα, χορό, χιούμορ, καταπίεση, στερήσεις και φλερτ. Η γνωριμία με την Κούβα καλό είναι να αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της στην Αβάνα, να συνδυάζει ξεκούραση και κολύμπι στις ατέλειωτες, σχεδόν απάτητες, γεμάτες κοκοφοίνικες παραλίες με τιρκουάζ νερά και λευκή ψιλή άμμο, στοΚαγιο Γκιγιέρμο (Πλάγια Πιλάρ), ή στο τουριστικό θέρετρο του Βαραδέρο και επισκέψεις-εκδρομές στο Σαντιάγο, Τρινιδάδ και Σιενφουέγος. Ένα ταξίδι τον Ιούλιο πρέπει οπωσδήποτε να περιέχει το Σαντιάγο, τη μοναδική πόλη στην Κούβα που αποκαλείται «ηρωική», για να τιμηθεί η συμβολή των κατοίκων της στην επιτυχία της επανάστασης. Φθάνοντας Ιούλιο στην ηρωική πόλη, την πατρίδα της επανάστασης, της αφροκουβανικής κουλτούρας και του πλέον διάσημου καρναβαλιού στην περιοχή, διαπιστώνεις άμεσα τη σημασία όλων αυτών των βαρύγδουπων χαρακτηρισμών. Χτισμένη στον μόχθο ενός κόλπου που η βάση του βρίσκεται στις παρυφές της Σιέρα Μαέστρα, υπήρξε ιστορικά το καζάνι στο οποίο μαγειρεύτηκε το γνήσιο κουβανικό προϊόν.

Το Σαντιάγο είναι μια έγχρωμη πόλη, σε μια χώρα που το 70% του πληθυσμού της αποτελείται από έγχρωμους και όπου ομολογουμένως δεν υφίσταται κανενός είδους διάκριση λόγω χρώματος. Τα παραπάνω στοιχεία με τα οποία έρχεται κανείς αντιμέτωπος κυρίως στο Σαντιάγο είναι αναγκαία για να μπορεί να κατανοήσει τι ακριβώς συνέβη στην Κούβα, τι συμβαίνει σήμερα, αλλά και τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον. Στη διάρκεια του Ιουλίου γιορτάζεται το φεστιβάλ της φωτιάςFestivaldelFuegoμε τιμώμενη χώρα φέτος τη Δομικανική Δημοκρατία και προσκεκλημένους καλλιτέχνες από Τζαμάικα, Μεξικό, Βενεζουέλα. 3 με 9 Ιουλίου και 22 με 27 γίνεται το καρναβάλι. Είναι οι μέρες που η πόλη καταναλώνει περισσότερο ρούμι παρά νερό και επικρατεί εκτός από ζέστη (35 βαθμοί) και υγρασία (90%). Έτσι δημιουργείται μία ευδαιμονική και ενίοτε διονυσιακή ατμόσφαιρα.

Εκτός από τον Ιούλιο, στη διάρκεια όλου του χρόνου, το Σαντιάγο δεν σταματά να χορεύει στους ρυθμούς της conga. Τα λαϊκά πανηγύρια ή Fiestas Populares κάθε Σαββατοκύριακο αποτελούν τους πόλους έλξης για τους νεώτερους, ενώ οι παλαιότεροι προτιμούν τις κουνιστές τους πολυθρόνες, που αποτελούν το απαραίτητο αξεσουάρ και στο πλέον φτωχικό σπιτικό. Η ιστορία του Σαντιάγο ξεκινάει το 1514, όταν χτίστηκε από τον Diego Velasquez. Πρωτεύουσα μέχρι το 1559, βρίσκεται στους πρόποδες της Sierra Maestra, απ' όπου ο Φιντέλ εξαπέλυσε την επίθεσή του ενάντια στο καθεστώς του Μπατίστα.

Είναι η πιο χαρακτηριστική πόλη της Κούβας, με αναπτυγμένη κουλτούρα - άλλωστε αποτελεί το λίκνο της καλλιτεχνικής ζωής του νησιού. Διάσημη για το καρναβάλι της, αλλά και για τους μοναδικούς της μουσικούς που συναντάς σ' όλα τα μπαρ. Οι κάτοικοι της πόλης δεν ασχολούνται με τους τουρίστες, αλλά με τις όποιες δουλειές τους και ο τουρισμός δεν γνωρίζει δόξες. Ως αποτέλεσμα οι τιμές είναι χαμηλες και με λίγα χρήματα μπορείς να περάσεις εξαιρετικά, ειδικά τον Ιούλιο που όλοι γιορτάζουν.

Εκεί γνωρίζεις την αληθινή Κούβα, νησίδα στον ωκεανό της παγκοσμιοποίησης, χαρούμενη και λυπημένη, φτωχή μα αξιοπρεπής, αναχρονιστική και ουτοπική, ευγενής και γεμάτη ερωτισμό, μοναχικό υπόδειγμα ειρηνικής συμβίωσης λευκών και εγχρώμων, νησί ελκυστικό και ερωτικό που φλερτάρει τη ζωή με πάθος.

ADDRESS BOOK

Οι διευθύνσεις που πρέπει να επισκεθφείτε

2SEE

MUSEO DE AMBIENTE HISTORICO CASA VELAZQUEZ
Το 2ο παλαιότερο σπίτι στην αμερικανική ήπειρο.
Plaza Cespedes, Calle Félix Pena No. 612.   

CASTILLO DE SAN PEDRO DE LAR ROCA (EL MORRO)
Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς ως υπόδειγμα αμυντικής οχύρωσης.
Carretera de El Morro km. 8.

CEMENTERIO DE SANTA IFIGENIA
Μαυσωλείο Χοσέ Μαρτί και σημαντικών Κουβανών (Compay Segundo, Cespedes).
Ave. Raúl Perozo, Agüero.

MUSEO DE CARNAVAL
Στολές, αφίσες και αφροκουβανικοί χοροί (4-5 μ.μ.)
Calle Heredia No. 303.

CUARTEL MONCADA
Από εδώ ξεκίνησε η σημερινή Κούβα.

CASA DEL CARIBE
Το κέντρο δραστηριοτήτων για το φεστιβάλ της φωτιάς 3-9 Ιουλίου.
Calle 13 No. 154 esq. a 8, Vista Alegre.  

2BE

CARNAVAL 2008
21-27.6.08

Η διονυσιακή γιορτή των κάτοικων. Για πέντε μέρες, κόνγκα, παρελάσεις, ρούμι, μπίρα και γουρουνόπουλο. Η παρέλαση κάθε βράδυ στις 10 στη Λεωφόρο Τσαρκών, δίπλα στο ξενοδοχείο ΜΕΛΙΑ. Μην παραλείψετε να αγοράσετε εισιτήρια για την εξέδρα.  Πάρτε μαζί σας ένα θερμός. Τα παγάκια θα σας φανούν χρήσιμα.  Πρώτα ρούμι και μετά μπίρα. Ποτέ το ανάποδο. 

PATIO DE LOS DOS ABUELOS
Παραδοσιακή κουβανέζικη μουσική.

PLAZA DE MARTE, CASA DE LAS TRADICIONES POPULARES
Son, trova tradicional, boleros, ποίηση, εκθέσεις.
La Casona, Tivolí.

CASA DE LA TROVA
Ό,τι καλύτερο υπάρχει στην Κούβα για μουσική απόγευμα-ξημερώματα.
Heredia 208.

CAYO GRANMA
Νησάκι με εξαιρετικό εστιατόριο. Μόνο για γεύμα.

2DO

Κολυμπήστε με δελφίνια στο Delphinario Baconao. Αξέχαστη εμπειρία.

50 χλμ. από το Σαντιάγο με στάσεις για μπάνιο και επισκέψεις στα ακόλουθα:
α. Στο Museo del Transporte Terrestre
β. Στη Valle de la Prehistoria. Ενδιαφέροντα παλιά αυτοκίνητα και 160 προϊστορικά ζώα σε φυσικό μέγεθος από τσιμέντο και βαμμένα!
Carretera Baconao, Daiquirí. 

Επισκεφτείτε τον κήπο του Μανολίτο. Ή El Jardin de los Helechos. Ένας κήπος παράδεισος!
3km Carretera al CANEY.

Πιείτε mojitos στη βεράντα του Casa Grande, Plaza Cespedes. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ