«Μένοντας στο χωριό, κατάλαβα ότι δεν μπορείς ποτέ να βαρεθείς»

«Μένοντας στο χωριό, κατάλαβα ότι δεν μπορείς ποτέ να βαρεθείς» Facebook Twitter
Η Φουρνά είναι ένα μικρό αλλά ζωντανό χωριό, όπου τον χειμώνα κατοικούν περίπου 100-150 άτομα, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός μπορεί να φτάσει τα 1.000 άτομα, καθώς επιστρέφουν παραθεριστές και επισκέπτες. Φωτ.: visitkarpenissi.gr
0


ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ Φουρνάς, ορεινού χωριού της Ευρυτανίας, αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα αναζωογόνησης χωριού «εν κινήσει», δηλαδή προτού αυτό ερημώσει. Μας μιλά η Παναγιώτα Διαμαντή, η δασκάλα του χωριού, που μαζί με τον ιερέα, πάτερ Κωνσταντίνο, ξεκίνησαν μια άκρως επιτυχημένη προσπάθεια προσέλκυσης νέων οικογενειών με παιδιά, η οποία αποτελεί πρότυπο και για πολλά άλλα ορεινά χωριά της χώρας. Ακολουθεί η συζήτηση μαζί της.

«Πριν έρθω στη Φουρνά ζούσα για 13 χρόνια στον Βόλο. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Μακρακώμη, μια μικρή κωμόπολη της Φθιώτιδας με 1.500 περίπου κατοίκους, και μετά την ολοκλήρωση της σχολικής εκπαίδευσης πήγα ως φοιτήτρια στον Βόλο, έμεινα για δουλειά και τελικά παντρεύτηκα εκεί, όπου ζει και εργάζεται ο σύζυγός μου.

Όταν ήρθε η ώρα του μόνιμου διορισμού μου, ήθελα να υπηρετήσω σε ένα μικρό, δυσπρόσιτο σχολείο. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ ακαδημαϊκά με αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης και ένιωθα την ανάγκη να ζήσω από κοντά αυτή την εμπειρία. Ταυτόχρονα, η εργασιακή μου πορεία στην πόλη με είχε απογοητεύσει σε πολλά επίπεδα − η ρουτίνα, η τυποποίηση, η “επιφανειακή εκπαίδευση”, η έλλειψη προσωπικής επαφής στις μεγάλες σχολικές μονάδες με έκαναν να αναζητήσω κάτι διαφορετικό. 

Έτσι, αποφάσισα να δηλώσω την Ευρυτανία και συγκεκριμένα τη Φουρνά, έναν τόπο στον οποίο έχω βαθιές οικογενειακές ρίζες. Οι παππούδες μου κατάγονταν από την περιοχή και ο πατέρας μου έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του μέχρι και την εφηβεία στο διπλανό χωριό. Νιώθω πως, με έναν τρόπο, αυτή η επιλογή ήταν και μια επιστροφή στις ρίζες μου. 

«Το σχολείο είχε μόλις τρεις μαθητές πέρυσι, δύο φέτος και, αν δεν άλλαζε κάτι, του χρόνου θα έμενε με έναν μόνο μαθητή. Είναι μια σκληρή υπενθύμιση της εγκατάλειψης που βιώνουν πολλά χωριά της ελληνικής υπαίθρου, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μια πρόκληση»

Στάθηκα τυχερή καθώς, εξαιτίας μιας άδειας εγκυμοσύνης της μόνιμης εκπαιδευτικού, βρέθηκε θέση για μένα. Όταν ήρθα εδώ, βρέθηκα μπροστά σε μια πραγματικότητα που με σόκαρε αλλά και με συγκίνησε βαθιά. Το σχολείο είχε μόλις τρεις μαθητές πέρυσι, δύο φέτος και, αν δεν άλλαζε κάτι, του χρόνου θα έμενε με έναν μόνο μαθητή. Είναι μια σκληρή υπενθύμιση της εγκατάλειψης που βιώνουν πολλά χωριά της ελληνικής υπαίθρου, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και μια πρόκληση − πώς μπορούμε να κρατήσουμε τη φλόγα της εκπαίδευσης ζωντανή και να στηρίξουμε τα μικρά χωριά ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της χώρας;

«Μένοντας στο χωριό ανακάλυψα ότι ποτέ δεν μπορείς να βαρεθείς» Facebook Twitter
«Στο χωριό δεν αισθάνθηκα ποτέ μόνη μου, δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να είχα ένα πρόβλημα και να μη βρέθηκε ένας άνθρωπος να με συντρέξει». Φωτ.: Παναγιώτα Διαμαντή

Η μετάβασή μου στη ζωή στο χωριό ήταν πολύ πιο εύκολη από ό,τι περίμενα. Δεν σου κρύβω πως στην αρχή ήμουν κι εγώ διστακτική για τη ζωή στο χωριό. Θα είναι δύσκολα; Θα αποκλειστώ; Τι θα κάνω όλη την ημέρα; Κι όμως πραγματικά διαψεύστηκα. Στο χωριό δεν αισθάνθηκα ποτέ μόνη μου, δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να είχα ένα πρόβλημα και να μη βρέθηκε ένας άνθρωπος να με συντρέξει. Το χωριό αποτελείται από πολύ ζεστούς ανθρώπους, αλλά έχει επίσης την τύχη να έχει κοντά του τον πατέρα Κωνσταντίνο, τον παπα-Κώστα, όπως τον φωνάζουν, έναν άνθρωπο που έχει πάντοτε το τηλέφωνό του αλλά και το σπίτι του ανοιχτό και είναι εκεί πάντοτε, τόσο εκείνος όσο και η γυναίκα του, η Χρυσούλα, για να βοηθήσει και να συντρέξει όποιον έχει ανάγκη με κάθε τρόπο.

Η Φουρνά είναι ένα μικρό αλλά ζωντανό χωριό, όπου τον χειμώνα κατοικούν περίπου 100-150 άτομα, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός μπορεί να φτάσει τα 1.000 άτομα, καθώς επιστρέφουν παραθεριστές και επισκέπτες. Παρά το μέγεθός του, διαθέτει όλες τις βασικές υπηρεσίες και βαθμίδες εκπαίδευσης, από νηπιαγωγείο και δημοτικό έως γυμνάσιο και λύκειο. Επιπλέον, στο χωριό λειτουργούν Δασαρχείο, Αστυνομία, Πυροσβεστική, αγροτικό ιατρείο, Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών και η δομή «Βοήθεια στο Σπίτι», εξασφαλίζοντας στους κατοίκους σημαντικές υπηρεσίες. 

Στο χωριό υπάρχουν επίσης κάποιες επιχειρήσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών, όπως δύο μίνι μάρκετ, ένας ξενώνας και δύο καφενεία, εκ των οποίων το ένα λειτουργεί και ως ταβέρνα. Το καλοκαίρι ανοίγει και μια δεύτερη ταβέρνα, δίνοντας περισσότερες επιλογές σε όσους επιλέγουν τη Φουρνά για τις διακοπές τους. 

Η καθημερινότητα στο χωριό είναι ήρεμη και κυλά με πολύ πιο χαλαρούς ρυθμούς σε σχέση με τη ζωή σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο. Το πρωί ξεκινάμε με το σχολείο στις 8:15 και ολοκληρώνουμε τα μαθήματα γύρω στη 13:30. Στη συνέχεια, ακολουθούν διάφορες δραστηριότητες με τα παιδιά. Για παράδειγμα, τη Δευτέρα έχουμε παραδοσιακούς χορούς, την Τετάρτη ρομποτική και μετά ποδόσφαιρο, την Τρίτη και την Πέμπτη παρακολουθούν online μαθήματα αγγλικών, ενώ πολλές φορές παραμένω μέχρι το μεσημέρι στο σχολείο για να τακτοποιήσω γραφειοκρατικές εκκρεμότητες. 

Το απόγευμα είναι η ώρα που αφιερώνω στον εαυτό μου. Συνήθως επιστρέφω στο σπίτι για λίγη ξεκούραση και έπειτα βγαίνω για περίπατο στο βουνό. Μου αρέσει να αποτυπώνω φωτογραφικά τις εναλλαγές της φύσης, καθώς το τοπίο αλλάζει μαγικά με τις εποχές. Άλλες φορές επισκέπτομαι τον ξενώνα ή το καφενείο για έναν χαλαρό καφέ και λίγη κοινωνική συναναστροφή. Στον ξενώνα La Faune βρίσκεις πάντοτε τον Γιώργο, έναν νέο άνθρωπο που άφησε την Αθήνα για να έρθει στο χωριό χωρίς να έχει καμία σχέση με την περιοχή∙ μαγεύτηκε από την ομορφιά και την ηρεμία του τόπου!

Τα βράδια τα αφιερώνω στο μαγείρεμα και στη συγγραφή του διδακτορικού μου, προσπαθώντας να αξιοποιήσω στο έπακρο τον ήσυχο ρυθμό της ζωής εδώ. 

«Μένοντας στο χωριό ανακάλυψα ότι δεν μπορείς να βαρεθείς ποτέ» Facebook Twitter
Φωτ.: Παναγιώτα Διαμαντή

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω μία αγαπημένη μου συνήθεια, αυτή θα ήταν σίγουρα οι περίπατοι στο βουνό. Κάθε εποχή προσφέρει μια διαφορετική, μοναδική εμπειρία: τον χειμώνα το χιονισμένο τοπίο, ο πάγος και η ομίχλη δημιουργούν μια ατμόσφαιρα σχεδόν παραμυθένια, ενώ την άνοιξη τα ανθισμένα λουλούδια και τα αρωματικά βότανα γεμίζουν τον αέρα με ευωδιές και χρώματα. Το καλοκαίρι η δροσιά του δάσους γίνεται πραγματική απόλαυση, ενώ το φθινόπωρο οι αποχρώσεις των φύλλων μεταμορφώνουν το τοπίο σε έναν καμβά ζεστών χρωμάτων. Το σκηνικό αυτό συμπληρώνεται πάντοτε από τα ελεύθερα μοσχάρια που μπορείς να συναντήσεις στον δρόμο, τα ελαφάκια και τα ζαρκάδια που κρύβονται βιαστικά στις πλαγιές και τους λαγούς που θα συναντήσεις παντού! Αυτές οι μικρές καθημερινές στιγμές είναι που κάνουν τη ζωή στο χωριό τόσο ξεχωριστή.

Μένοντας στο χωριό ανακάλυψα ότι ποτέ δεν μπορείς να βαρεθείς. Μπορείς να βγεις μια βόλτα στο καφενείο ή στον ξενώνα όπου θα συναντήσεις γνώριμα πρόσωπα, να περπατήσεις στο βουνό μαζεύοντας λουλούδια και βότανα, να ασχοληθείς με το μαγείρεμα, με τον κήπο ή να κάνεις δραστηριότητες με τα παιδιά το απόγευμα. Οι ρυθμοί είναι πιο αργοί, η ποιότητα ζωής καλύτερη. Και φυσικά, εδώ το μεσημέρι είναι ιερό − όλα σταματούν για ξεκούραση! 

Ζώντας στο χωριό έβλεπα τα παιδιά πώς έπαιζαν, ξέγνοιαστα, παρέα όλα μαζί στην πλατεία, στο γήπεδο, στον δρόμο, χωρίς φόβο, και δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι φέτος το νηπιαγωγείο μας θα έμενε κλειστό λόγω έλλειψης μαθητών και ότι το δημοτικό σχολείο, ακόμα και αν λειτουργούσε του χρόνου με έναν μαθητή, είχε ήδη αρχίσει την αντίστροφη μέτρηση, αφού με την αποφοίτηση και του τελευταίου μαθητή θα σφραγιζόταν οριστικά. «Τα χωριά που πεθαίνουν είναι εκείνα στα οποία τα σχολεία κλείνουν», σκεφτόμουν.

Αποφασίσαμε λοιπόν πως κάτι έπρεπε να γίνει∙ έτσι κι έγινε. Μαζί με τον πατέρα Κωνσταντίνο σχεδιάσαμε και θέσαμε σε εφαρμογή ένα καινοτόμο πρόγραμμα που στόχο του έχει την παροχή κινήτρων σε οικογένειες με παιδιά να μετοικήσουν στο χωριό και τη γενικότερη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων της περιοχής. Τα κίνητρα περιλάμβαναν δωρεάν στέγαση ή υποβοήθηση ενοικίου και εξεύρεση εργασίας, στήριξη στα πρώτα έξοδα και ολιστική υποστήριξη της οικογένειας.

Ήρθαμε σε επαφή λοιπόν με τους τοπικούς φορείς, τη Μητρόπολη Καρπενησίου, τον δήμο Καρπενησίου, την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και αξιοποιήσαμε ό,τι μπορούσε να προσφέρει ο καθένας. Πάνω απ’ όλα, όμως, απευθυνθήκαμε στους απλούς πολίτες. 

Την παραμονή της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου, ανέβασα την αγγελία στα κοινωνικά δίκτυα και αυτό που ακολούθησε ξεπέρασε κάθε προσδοκία! Η ανταπόκριση ήταν συγκινητική και σήμερα έχουμε ήδη στο χωριό τρεις πολύτεκνες οικογένειες με δεκατρία παιδιά, ενώ σύντομα αναμένεται και μια τέταρτη οικογένεια με άλλα τρία, για να ολοκληρωθεί η πρώτη φάση μετοίκησης οικογενειών για φέτος. Ενώ τον Σεπτέμβρη δεν υπήρχε κανένα παιδί κάτω των 7 ετών, σήμερα, έξι μήνες μετά, μετράμε επτά παιδιά κάτω των 7 ετών που θα τροφοδοτήσουν τα σχολεία μας για αρκετά χρόνια, ενώ μέχρι τον Ιούνιο ο αριθμός των παιδιών του χωριού θα τριπλασιαστεί σε σχέση με τον Σεπτέμβρη!

Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν άνευ προηγουμένου. Η αρχική ανάρτηση συγκέντρωσε πάνω από 10.000 κοινοποιήσεις και 20.000 σχόλια μέσα σε λίγες ώρες, ενώ, παράλληλα, τα πρώτα 24ωρα σημειώθηκαν πάνω από 1.000 κλήσεις από ανθρώπους που προέρχονταν κυρίως από μεγάλα αστικά κέντρα. Η ανταπόκριση στην πρωτοβουλία μας αποτελεί μια μεγάλη επιβεβαίωση της ανάγκης για αλλαγή. Η επιθυμία του κόσμου να εγκατασταθεί σε ένα μικρό ορεινό χωριό όπως η Φουρνά φαίνεται να είναι μια απάντηση στην καθημερινή “ασφυξία” που αντιμετωπίζουν στις πόλεις.

«Μένοντας στο χωριό ανακάλυψα ότι δεν μπορείς να βαρεθείς ποτέ» Facebook Twitter
Φωτ.: Παναγιώτα Διαμαντή

Η ροή των τηλεφωνημάτων και οι προσωπικές ιστορίες που μας εμπιστευόταν ο κόσμος μας βοήθησε να καταρτήσουμε μια λίστα με περισσότερες από 100 οικογένειες ενδιαφερομένων. Η ανταπόκριση δεν σταμάτησε στις πρώτες μέρες αλλά καθημερινά όλο και αυξάνεται, κάτι το οποίο δεν γινόταν να μας αφήσει ασυγκίνητους… Όμως βρεθήκαμε μπροστά σε μια νέα πρόκληση. «Τι κάνουμε τώρα;», σκεφτήκαμε; Εμείς είχαμε ετοιμάσει τον σχεδιασμό μας για μία, ίσως και δύο οικογένειες που μπορούσαμε να στηρίξουμε και ξαφνικά υπάρχουν άλλες 10 που περιμένουν ένα τηλεφώνημά μας για να τους πούμε αύριο το πρωί “ναι, ελάτε, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε, έχουμε εξασφαλίσει το σπίτι ή τους πόρους, έχουμε εξασφαλίσει δουλειά για εσάς και είμαστε εδώ να σας στηρίξουμε”.

Για τον σκοπό αυτό, το μότο “επιστροφή στο χωριό” πήρε σάρκα και οστά μέσω της δημιουργίας του νομικού μας προσώπου Νέα Ζωή στο Χωριό, το οποίο έχει ως κύριο στόχο την ενίσχυση της μετοίκησης οικογενειών, την καταπολέμηση της ερημοποίησης της υπαίθρου, την αποαστικοποίηση και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, όχι μόνο για τις νέες οικογένειες που επιθυμούν να εγκατασταθούν, αλλά και για όλους τους κατοίκους του χωριού.

Η Νέα Ζωή στο Χωριό προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για τις οικογένειες αυτές, παρέχοντάς τους όλα τα απαραίτητα για να δημιουργήσουν μια νέα ζωή σε έναν πιο ήρεμο και ασφαλή τόπο. Η επιτυχία αυτής της καινοτόμου πρωτοβουλίας είναι, στην ουσία, μια απάντηση στις καθημερινές προκλήσεις της σύγχρονης ζωής στην πόλη και μια υπόσχεση για μια πιο ανθρώπινη και ουσιαστική ποιότητα ζωής. Εδώ ο κόσμος που ενδιαφέρεται να μετοικήσει στο χωριό θα βρει μια οικογένεια. Ξέρει ποιοι είμαστε, μπορεί να βρει τα τηλέφωνά μας, θα έρθει στο χωριό, θα κάνουμε κάποιες συναντήσεις, θα του παρουσιάσουμε ακριβώς τα δεδομένα, θα εξασφαλίσουμε τις κατάλληλες συνθήκες. Δεν θα έρθουν ως άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, στο πουθενά, να μην ξέρουν ούτε τι να κάνουν, ούτε πού να μείνουν.

Το σχέδιό μας αναπτύσσεται σε δύο άξονες. Πρώτον, θα δημιουργήσουμε μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα που θα συγκεντρώνει όλα τα χωριά που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Νέας Ζωής στο Χωριό. Σε αυτή την πλατφόρμα, κάθε ενδιαφερόμενος θα μπορεί να ανακαλύψει όλα όσα χρειάζεται για το χωριό που τον ενδιαφέρει: ευκαιρίες απασχόλησης, διαθέσιμα σπίτια για διαμονή, τις παροχές της περιοχής, αλλά και –το πιο σημαντικό– τους ανθρώπους που δίνουν ζωή στον τόπο.

Ο φορέας υποδοχής, η “καρδιά” του χωριού, θα είναι εκεί για να καλωσορίσει όσους θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα. Οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωριστούν και να συζητήσουν μαζί τους πριν ακόμα επισκεφτούν το χωριό, ώστε να νιώσουν σιγουριά για την απόφασή τους. Και όταν τελικά κάνουν τη μετάβαση, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι θα είναι δίπλα τους, έτοιμοι να τους αγκαλιάσουν, να τους στηρίξουν στα πρώτα τους βήματα και να τους βοηθήσουν να γίνουν κομμάτι μιας κοινότητας που αναπτύσσεται και εξελίσσεται μέσα από τη συλλογικότητα και τη συνεργασία.

Με αυτόν τον τρόπο, κάθε άτομο που επιθυμεί να αφήσει πίσω του την ασφυκτική πόλη και να κάνει μια νέα αρχή στην ύπαιθρο θα μπορεί εύκολα να βρει το χωριό που του ταιριάζει, επαγγελματικές ευκαιρίες, κατοικία και, πάνω απ’ όλα, μια ζεστή κοινότητα που το περιμένει να γίνει μέρος της μεγάλης οικογένειας της Νέας Ζωής στο Χωριό. Μιας οικογένειας που θα συνεχίζει να στηρίζει τις οικογένειες σε κάθε ξεχωριστό χωριό, παρέχοντάς τους πρόσβαση σε εκπαιδευτικά και κοινωνικά προγράμματα με στόχο την ομαλή μετάβαση και τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος για κάθε νέα οικογένεια.

Μέχρι σήμερα έχουμε πετύχει πολλά, αλλά οι στόχοι μας παραμένουν ακόμη μεγαλύτεροι! Όλα αυτά τα έχουμε καταφέρει χάρη στη στήριξη του κόσμου. Είναι πραγματικά συγκινητικό να βλέπουμε τόσους ανθρώπους να ανταποκρίνονται στο κάλεσμά μας και είμαστε βαθιά ευγνώμονες για τις γενναιόδωρες δωρεές τους. Η Νέα Ζωή στο Χωριό δεν επιχορηγείται από κανέναν φορέα, αλλά στηρίζεται αποκλειστικά σε δωρεές και χορηγίες, και γι’ αυτό εξαρτιόμαστε από τη βοήθεια του κάθε ανθρώπου. Κάθε προσφορά, μικρή ή μεγάλη, έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή μιας οικογένειας.

Καλούμε, λοιπόν, ιδιώτες και επιχειρηματίες να αγκαλιάσουν αυτή την προσπάθεια και να την υποστηρίξουν με όποιον τρόπο μπορούν, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους και τις θέσεις εργασίας για τις οικογένειες που ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και για εκείνες που θα ακολουθήσουν. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και να προσφέρουμε ένα κατάλληλο σπίτι, να τους βοηθήσουμε με τα έξοδα θέρμανσης για να δημιουργήσουν ένα ζεστό και ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά τους, να είμαστε δίπλα τους για τα πρώτα τους έξοδα και να τους βοηθήσουμε να σταθούν γερά στα πόδια τους.

«Μένοντας στο χωριό ανακάλυψα ότι ποτέ δεν μπορείς να βαρεθείς» Facebook Twitter
Φωτ.: Παναγιώτα Διαμαντή

Μέσα στους πρώτους επτά μήνες έχουμε καταφέρει αρκετά:

• Τριπλασιασμός του αριθμού των παιδιών στο χωριό.

• Παροχή δωρεάν στέγασης ή υποβοήθηση στην καταβολή ενοικίου για τις τρεις οικογένειες που έχουν ήδη μετοικήσει στο χωριό.

• Εξεύρεση εργασίας στους γονείς των οικογενειών που έχουν μετοικήσει στο χωριό αλλά και στους κατοίκους του χωριού.

• Άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας μέσω της προσέλκυσης επιχειρηματιών, με την πρώτη επένδυση να είναι ήδη γεγονός, αφού η αλυσίδα αρτοποιείων Κουλουράδες και ο ιδιοκτήτης τους, κ. Γρίβας, θα ανοίξει φούρνο στη Φουρνά, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη του χωριού μας, ενώ μια δεύτερη επένδυση στην περιοχή ετοιμάζεται.

• Στήριξη των οικογενειών με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης αλλά και επιδότηση θέρμανσης. 

• Εξασφάλιση σίτισης των μαθητών όλων των βαθμίδων (δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου) μέσω του προγράμματος Prolepsis, με παροχή πρωινού γεύματος καθημερινά.

• Δημιουργία Κοινωνικής Ντουλάπας Αλληλεγγύης, όπου όλα τα παιδιά του χωριού αλλά και οι κάτοικοι μπορούν να εξασφαλίζουν δωρεάν είδη ένδυσης, υπόδησης αλλά και άλλα είδη ανάγκης του σπιτιού. 

• Αναβάθμιση τεχνολογικού εξοπλισμού του δημοτικού σχολείου, του γυμνασίου και του λυκείου με παροχή διαδραστικού πίνακα, φορητών και σταθερών υπολογιστών από ιδιωτικές χορηγίες.

• Παροχή δωρεάν όλων των σχολικών ειδών στους μαθητές κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

• Παροχή δωρεάν online μαθημάτων αγγλικών σε όλα τα παιδιά του χωριού μέσω δωρεάς των Κέντρων Ξένων Γλωσσών Χατζοπούλου-Ελεύθερου στο Ίλιον Αττικής και City Language School στην Πετρούπολη.

• Παροχή δωρεάν online μαθημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας για τους μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου μέσω δωρεάς του φροντιστηρίου μέσης εκπαίδευσης Διδακτήριον στους Θρακομακεδόνες. 

• Παροχή δωρεάν εξωσχολικών βιβλίων αλλά και βιβλίων εκμάθησης αγγλικών για τους μαθητές, δωρεά από τις εταιρείες Burlington, Hamilton και Express Publishing.

• Άνοιγμα μιας επιπλέον νέας επιχείρησης στο χωριό από την πρώτη οικογένεια που αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στον τόπο.

• Δωρεάν αθλητικές δραστηριότητες για τους μαθητές.

Στις άμεσες ενέργειές μας περιλαμβάνονται η δημιουργία βιβλιοθήκης, Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και πάρκου αναψυχής με μονοπάτια, διαδρομές, ζώα και δραστηριότητες, που θα προσφέρει θέσεις εργασίας και θα προσελκύσει επισκέπτες. Στοχεύουμε επίσης στη δημιουργία κλειστού παιδότοπου που θα λειτουργεί είτε ως βρεφονηπιακός σταθμός είτε ως ΚΔΑΠ ή χώρος δημιουργικής απασχόλησης, καλύπτοντας την ανάγκη για εκπαίδευση και ψυχαγωγία παιδιών κάτω των 4 ετών. Στοχεύουμε επίσης στην ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού.

Τέλος, σημαντικό αντίκτυπο θα έχει η ανάπτυξη της γυναικείας επιχειρηματικότητας μέσω της δημιουργίας ΚΟΙΝΣΕΠ παραδοσιακών προϊόντων, καθώς οι νέες γυναίκες των οικογενειών αυτών είναι δραστήριες και έτοιμες να συνεισφέρουν στην τοπική οικονομία.

Στόχος μας επίσης είναι να ενισχύσουμε το ιατρικό κομμάτι του χωριού και το αγροτικό ιατρείο και να προσφέρουμε επιπλέον ιατρικές και φαρμακευτικές υπηρεσίες στους κατοίκους, αφού το κοντινότερο νοσοκομείο απέχει μία ώρα. Έχουμε τη στήριξη εθελοντών γιατρών που επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά αυτήν τη στιγμή μελετάμε με τους νομικούς μας τις απαραίτητες ενέργειες για να δημιουργήσουμε το κατάλληλο πλαίσιο, καθώς η γραφειοκρατία είναι συχνά δαιδαλώδης και πολλές φορές οι διαδικασίες καθυστερούν εξαιτίας της αβελτηρίας ή και της αρνητικότητας ίσως κάποιων αρμόδιων φορέων. Αυτή η κωλυσιεργία έχει ως αποτέλεσμα το χωριό μας κατά καιρούς να μένει χωρίς γιατρό, παρόλο που υπάρχουν εθελοντές που είναι έτοιμοι να συνδράμουν».

Στείλτε τις προτάσεις σας για τη στήλη «Γειτονιές της Ελλάδας» στο [email protected]

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να μάθουμε το χωριό σου μέσα από την τέχνη σου, για να έρθουμε κιόλας»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Εφόσον ντρέπεσαι να μας πεις από ποιο χωριό είσαι, φρόντισε να το μάθουμε μέσα από την τέχνη σου»

Δύο 26χρονοι επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους, το Φανάρι Καρδίτσας, και του έδωσαν νέα ζωή μέσα από το καλλιτεχνικό φεστιβάλ Nowstalgism.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Σπάρτη

Ταξίδια / 48 ώρες στη Σπάρτη

Στη Λακωνική πρωτεύουσα με το νεοκλασικό παρελθόν, ξεκινάμε τη βόλτα μας από το δημοφιλές άγαλμα του Λεωνίδα, επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, ενώ εξορμούμε και στην ξακουστή καστροπολιτεία του Μυστρά και το πανέμορφο κεφαλοχώρι Γεράκι.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ