ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Το Μονοδένδρι είναι μία από τις πανέμορφες παραλίες των Λειψών.
0

Μένω στους Λειψούς, μια «παρέα» από 24 εξωτικά νησάκια (Πολυνησία των Λειψών) ανάμεσα στην Πάτμο και στη Λέρο, στα Δωδεκάνησα. Γεννήθηκα εδώ το 1983, πήγα σχολείο –δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο– και στη συνέχεια έφυγα για σπουδές στην Αθήνα. Έμεινα δέκα χρόνια στην Αθήνα, αλλά εν τέλει επέστρεψα σχεδόν μόνιμα πίσω. Ασχολούμαι με τη διακόσμηση, τον τουρισμό και μέχρι πρότινος με την τοπική αυτοδιοίκηση ως δημοτικός σύμβουλος.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Λειψών είναι πως εκεί σταματά ο χρόνος, εξαφανίζεται το άγχος. Οι Λειψοί σε παρασύρουν στον ρυθμό τους. 

Αγαπώ να περπατώ ως την παραλία Χοχλακούρα, όπου ακούω τη θάλασσα και τον ήχο που κάνουν τα βότσαλα. Εκεί κάνω όνειρα, βάζω νέους στόχους, καθαρίζει το μυαλό μου.

Οι επιλογές για διασκέδαση και φαγητό είναι πάρα πολλές στο νησί. Θα ξεχωρίσω μόνο το Angela Cocktail bar γιατί πιστεύω πως ο Μανώλης κάνει τα καλύτερα cocktail στους Λειψούς.

Το καλοκαίρι μού αρέσει να πηγαίνω για μπάνιο, να κοιμάμαι στην παραλία και να βλέπω την ανατολή του ήλιου, ενώ είμαι σε κάποιο πανηγύρι. Τον χειμώνα συνηθίζω να περπατώ στον περιφερειακό και να παρατηρώ τη θάλασσα φουρτουνιασμένη. 

Έναν επισκέπτη που θα ήθελα να καταλάβει μεμιάς τους Λειψούς θα τον πήγαινα αρχικά στην Παναγία του Χάρου. Το «ιδιαίτερο» όνομα της εκκλησίας του 17ου αιώνα οφείλεται στο κειμήλιο που φιλοξενεί, μια εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά της, όπως συνηθίζεται, αλλά τον Σταυρό με τον Ιησού επάνω του. Μετά, θα τον πήγαινα στα αμπέλια που είναι ακριβώς δίπλα και τέλος στο Μονοδένδρι για να δει την ανατολή του ήλιου.

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης
Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης

Σημεία ενδιαφέροντος αποτελούν, φυσικά, ο οικισμός των Λειψών με την πλατεία και τα παραδοσιακά σοκάκια, τα οινοποιεία μας, τα παραδοσιακά καλντερίμια, που προσφέρονται για πεζοπορία, και φυσικά οι πανέμορφες παραλίες: Πλατύς Γυαλός, Μονοδένδρι, Καμάρες, Κατσαδιά, Παπανδριά, Χοχλακούρα, Τουρκόμνημα, Λιεντού. Επίσης, προτείνω ανεπιφύλακτα και το τουρ με τα καΐκια που σε πηγαίνουν στα κοντινά νησάκια (Μακρονήσι, Ασπρονήσι, Τηγανάκια, Αρκιοί).  

Να σημειώσουμε πως εδώ και πολλά χρόνια δεν επιτρέπονται ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες των νησιών. Οι παραλίες είναι ελεύθερες και θα παραμείνουν έτσι. 

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Ένα από τα πολλά ξωκλήσια που υπάρχουν στο νησί.
Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Σπίτι στους Λειψούς.

Πέρσι ο δήμος Λειψών τιμήθηκε με βραβείο στα επετειακά Tourism Awards στην κατηγορία Destination Branding για τις ενέργειες σχετικά με την πρωτότυπη τοποθέτηση τουριστικού προϊόντος και το «πράσινο» κάλεσμα χωρίς οργανωμένες ομπρέλες και ξαπλώστρες. Την ίδια στιγμή, διεθνή ΜΜΕ, όπως το ιταλικό «Vanity Fair», η βρετανική εφημερίδα «Metro» και το διεθνές δίκτυο Euronews, κατέταξαν τους Λειψούς ανάμεσα στους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας και του πλανήτη!

Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε παραδοσιακή τυρόπιτα Λειψών στους ξυλόφουρνους του νησιού, τυριά από τα μικρά τυροκομεία, κρασί από τα οινοποιεία μας, μέλι θυμαρίσιο, χταπόδι ψητό στα κάρβουνα στα ουζερί του λιμανιού και κατσικάκι γεμιστό στον φούρνο. Και, φυσικά, θαλασσινά και ψάρια. 

Το καλοκαίρι μού αρέσει να πηγαίνω για μπάνιο, να κοιμάμαι στην παραλία και να βλέπω την ανατολή του ήλιου ενώ είμαι σε κάποιο πανηγύρι. Τον χειμώνα συνηθίζω να περπατώ στον περιφερειακό και να παρατηρώ τη θάλασσα φουρτουνιασμένη. 

Οι δυσκολίες της ζωής στο νησί είναι αρκετές. Δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας τα θέματα υγείας μάς απασχολούν πολύ, ειδικά αν χρειαστεί κάποιος να πάει σε γιατρό και υπάρχει απαγορευτικό ή πρέπει να γίνει διακομιδή. Εξίσου σημαντικό θέμα αποτελεί η σύνδεση ή, καλύτερα, η έλλειψη αυτής με τα υπόλοιπα νησιά και τον Πειραιά τον χειμώνα. Τέλος, θα πρέπει να σημειώσω και τις αρκετές διακοπές ρεύματος από τον ΔΕΔΗΕ.

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Αγαπώ να περπατώ ως την παραλία Χοχλακούρα, όπου ακούω τη θάλασσα και τον ήχο από τα βότσαλα. Φωτ.: Πηγή: Δήμος Λειψών
Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Η παραλία Ασπρονήσι.

Τα θετικά είναι αρκετά όμως, ευτυχώς! Αρχικά, να πούμε κάτι που μπορεί να ακουστεί παράδοξο ή παράξενο, αλλά στα μόλις 17 τετραγωνικά χιλιόμετρα των Λειψών ζει το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό παιδιών στην Ελλάδα, περίπου 200 παιδιά σε σύνολο σχεδόν 800 κατοίκων. Ενώ διαβάζουμε για την υπογεννητικότητα που ολοένα μεγαλώνει σε όλη την Ελλάδα, βλέπουμε ότι στους ακριτικούς Λειψούς δεν αντιμετωπίζουμε, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, αντίστοιχο πρόβλημα. Πρέπει όμως αυτά τα παιδιά να στηριχθούν, δηλαδή να στηριχθούν τα δημόσια σχολεία μας, καθώς είναι οι μοναδικοί χώροι μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης γενικότερα των παιδιών. Δεν υπάρχουν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ή άλλοι φορείς που να παρέχουν δραστηριότητες. Ευτυχώς, εδώ και έναν χρόνο λειτουργεί για πρώτη φορά στο νησί βρεφονηπιακός σταθμός.

Δεν ξέρω αν νικήσαμε την υπογεννητικότητα, αυτό άλλωστε είναι ένας διαρκής αγώνας, αλλά τα πάμε καλά. Πώς γίνεται αυτό; Νομίζω ότι απλώς αγαπάμε πολύ τον τόπο μας και αυτό μεταφράζεται στο ότι δεν θέλουμε να τον αφήσουμε. Ταυτόχρονα πιστεύω ότι η φροντίδα των παιδιών είναι αρκετά ψηλά στον αξιακό μας κώδικα.  

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Οι επιλογές για διασκέδαση και φαγητό είναι πάρα πολλές στο νησί.

Κάτι επίσης αξιοσημείωτο είναι πως στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, μετά την κάλπη των δημοτικών εκλογών του 2023, υπερέχουν οι γυναίκες των ανδρών, επτά έναντι έξι. 

Με τη διαχρονική στήριξη και απόφαση των δημοτικών αρχών, ο δήμος, οι επαγγελματίες και οι κάτοικοι αποθαρρύνουν και απορρίπτουν συντονισμένα την κατασκευή τεχνητών πισινών. Γενικά, στοχεύουμε στις μηδενικές διαρροές νερού και στην υδατική αυτονομία.

Ναι, πιστεύω ότι θα μπορούσε κάποιος να έρθει και να μείνει μόνιμα στο νησί. Βασικά, να επισκεφτεί τους Λειψούς, αν το έχει πάρει απόφαση. Να μην το σκεφτεί ιδιαίτερα, να μπει στο καράβι και να έρθει. Οι κάτοικοι των Λειψών είναι πολύ φιλόξενοι, θα τον αγκαλιάσουν και σε έναν μήνα θα είναι όλοι μια παρέα.

Ταξίδια
0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Ο τόπος μου, οι Σέρρες

Γειτονιές της Ελλάδας / Τρία πράγματα οφείλεις να δοκιμάσεις στις Σέρρες: Μπουγάτσα, σουβλάκι και ακανέ

Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης μένει στις Σέρρες από τότε που γεννήθηκε, με ένα μικρό διάλειμμα για σπουδές, και περιγράφει τα θετικά και τα αρνητικά της περιοχής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ