Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Το Μονοδένδρι είναι μία από τις πανέμορφες παραλίες των Λειψών.
0

Μένω στους Λειψούς, μια «παρέα» από 24 εξωτικά νησάκια (Πολυνησία των Λειψών) ανάμεσα στην Πάτμο και στη Λέρο, στα Δωδεκάνησα. Γεννήθηκα εδώ το 1983, πήγα σχολείο –δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο– και στη συνέχεια έφυγα για σπουδές στην Αθήνα. Έμεινα δέκα χρόνια στην Αθήνα, αλλά εν τέλει επέστρεψα σχεδόν μόνιμα πίσω. Ασχολούμαι με τη διακόσμηση, τον τουρισμό και μέχρι πρότινος με την τοπική αυτοδιοίκηση ως δημοτικός σύμβουλος.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των Λειψών είναι πως εκεί σταματά ο χρόνος, εξαφανίζεται το άγχος. Οι Λειψοί σε παρασύρουν στον ρυθμό τους. 

Αγαπώ να περπατώ ως την παραλία Χοχλακούρα, όπου ακούω τη θάλασσα και τον ήχο που κάνουν τα βότσαλα. Εκεί κάνω όνειρα, βάζω νέους στόχους, καθαρίζει το μυαλό μου.

Οι επιλογές για διασκέδαση και φαγητό είναι πάρα πολλές στο νησί. Θα ξεχωρίσω μόνο το Angela Cocktail bar γιατί πιστεύω πως ο Μανώλης κάνει τα καλύτερα cocktail στους Λειψούς.

Το καλοκαίρι μού αρέσει να πηγαίνω για μπάνιο, να κοιμάμαι στην παραλία και να βλέπω την ανατολή του ήλιου, ενώ είμαι σε κάποιο πανηγύρι. Τον χειμώνα συνηθίζω να περπατώ στον περιφερειακό και να παρατηρώ τη θάλασσα φουρτουνιασμένη. 

Έναν επισκέπτη που θα ήθελα να καταλάβει μεμιάς τους Λειψούς θα τον πήγαινα αρχικά στην Παναγία του Χάρου. Το «ιδιαίτερο» όνομα της εκκλησίας του 17ου αιώνα οφείλεται στο κειμήλιο που φιλοξενεί, μια εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά τον Χριστό στην αγκαλιά της, όπως συνηθίζεται, αλλά τον Σταυρό με τον Ιησού επάνω του. Μετά, θα τον πήγαινα στα αμπέλια που είναι ακριβώς δίπλα και τέλος στο Μονοδένδρι για να δει την ανατολή του ήλιου.

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης
Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης

Σημεία ενδιαφέροντος αποτελούν, φυσικά, ο οικισμός των Λειψών με την πλατεία και τα παραδοσιακά σοκάκια, τα οινοποιεία μας, τα παραδοσιακά καλντερίμια, που προσφέρονται για πεζοπορία, και φυσικά οι πανέμορφες παραλίες: Πλατύς Γυαλός, Μονοδένδρι, Καμάρες, Κατσαδιά, Παπανδριά, Χοχλακούρα, Τουρκόμνημα, Λιεντού. Επίσης, προτείνω ανεπιφύλακτα και το τουρ με τα καΐκια που σε πηγαίνουν στα κοντινά νησάκια (Μακρονήσι, Ασπρονήσι, Τηγανάκια, Αρκιοί).  

Να σημειώσουμε πως εδώ και πολλά χρόνια δεν επιτρέπονται ομπρέλες και ξαπλώστρες στις παραλίες των νησιών. Οι παραλίες είναι ελεύθερες και θα παραμείνουν έτσι. 

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Ένα από τα πολλά ξωκλήσια που υπάρχουν στο νησί.
Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Σπίτι στους Λειψούς.

Πέρσι ο δήμος Λειψών τιμήθηκε με βραβείο στα επετειακά Tourism Awards στην κατηγορία Destination Branding για τις ενέργειες σχετικά με την πρωτότυπη τοποθέτηση τουριστικού προϊόντος και το «πράσινο» κάλεσμα χωρίς οργανωμένες ομπρέλες και ξαπλώστρες. Την ίδια στιγμή, διεθνή ΜΜΕ, όπως το ιταλικό «Vanity Fair», η βρετανική εφημερίδα «Metro» και το διεθνές δίκτυο Euronews, κατέταξαν τους Λειψούς ανάμεσα στους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας και του πλανήτη!

Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε παραδοσιακή τυρόπιτα Λειψών στους ξυλόφουρνους του νησιού, τυριά από τα μικρά τυροκομεία, κρασί από τα οινοποιεία μας, μέλι θυμαρίσιο, χταπόδι ψητό στα κάρβουνα στα ουζερί του λιμανιού και κατσικάκι γεμιστό στον φούρνο. Και, φυσικά, θαλασσινά και ψάρια. 

Το καλοκαίρι μού αρέσει να πηγαίνω για μπάνιο, να κοιμάμαι στην παραλία και να βλέπω την ανατολή του ήλιου ενώ είμαι σε κάποιο πανηγύρι. Τον χειμώνα συνηθίζω να περπατώ στον περιφερειακό και να παρατηρώ τη θάλασσα φουρτουνιασμένη. 

Οι δυσκολίες της ζωής στο νησί είναι αρκετές. Δυστυχώς, ακόμα και στις μέρες μας τα θέματα υγείας μάς απασχολούν πολύ, ειδικά αν χρειαστεί κάποιος να πάει σε γιατρό και υπάρχει απαγορευτικό ή πρέπει να γίνει διακομιδή. Εξίσου σημαντικό θέμα αποτελεί η σύνδεση ή, καλύτερα, η έλλειψη αυτής με τα υπόλοιπα νησιά και τον Πειραιά τον χειμώνα. Τέλος, θα πρέπει να σημειώσω και τις αρκετές διακοπές ρεύματος από τον ΔΕΔΗΕ.

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Αγαπώ να περπατώ ως την παραλία Χοχλακούρα, όπου ακούω τη θάλασσα και τον ήχο από τα βότσαλα. Φωτ.: Πηγή: Δήμος Λειψών
Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Η παραλία Ασπρονήσι.

Τα θετικά είναι αρκετά όμως, ευτυχώς! Αρχικά, να πούμε κάτι που μπορεί να ακουστεί παράδοξο ή παράξενο, αλλά στα μόλις 17 τετραγωνικά χιλιόμετρα των Λειψών ζει το μεγαλύτερο αναλογικά ποσοστό παιδιών στην Ελλάδα, περίπου 200 παιδιά σε σύνολο σχεδόν 800 κατοίκων. Ενώ διαβάζουμε για την υπογεννητικότητα που ολοένα μεγαλώνει σε όλη την Ελλάδα, βλέπουμε ότι στους ακριτικούς Λειψούς δεν αντιμετωπίζουμε, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, αντίστοιχο πρόβλημα. Πρέπει όμως αυτά τα παιδιά να στηριχθούν, δηλαδή να στηριχθούν τα δημόσια σχολεία μας, καθώς είναι οι μοναδικοί χώροι μόρφωσης και διαπαιδαγώγησης γενικότερα των παιδιών. Δεν υπάρχουν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ή άλλοι φορείς που να παρέχουν δραστηριότητες. Ευτυχώς, εδώ και έναν χρόνο λειτουργεί για πρώτη φορά στο νησί βρεφονηπιακός σταθμός.

Δεν ξέρω αν νικήσαμε την υπογεννητικότητα, αυτό άλλωστε είναι ένας διαρκής αγώνας, αλλά τα πάμε καλά. Πώς γίνεται αυτό; Νομίζω ότι απλώς αγαπάμε πολύ τον τόπο μας και αυτό μεταφράζεται στο ότι δεν θέλουμε να τον αφήσουμε. Ταυτόχρονα πιστεύω ότι η φροντίδα των παιδιών είναι αρκετά ψηλά στον αξιακό μας κώδικα.  

Ο τόπος μου, οι Λειψοί Facebook Twitter
Οι επιλογές για διασκέδαση και φαγητό είναι πάρα πολλές στο νησί.

Κάτι επίσης αξιοσημείωτο είναι πως στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, μετά την κάλπη των δημοτικών εκλογών του 2023, υπερέχουν οι γυναίκες των ανδρών, επτά έναντι έξι. 

Με τη διαχρονική στήριξη και απόφαση των δημοτικών αρχών, ο δήμος, οι επαγγελματίες και οι κάτοικοι αποθαρρύνουν και απορρίπτουν συντονισμένα την κατασκευή τεχνητών πισινών. Γενικά, στοχεύουμε στις μηδενικές διαρροές νερού και στην υδατική αυτονομία.

Ναι, πιστεύω ότι θα μπορούσε κάποιος να έρθει και να μείνει μόνιμα στο νησί. Βασικά, να επισκεφτεί τους Λειψούς, αν το έχει πάρει απόφαση. Να μην το σκεφτεί ιδιαίτερα, να μπει στο καράβι και να έρθει. Οι κάτοικοι των Λειψών είναι πολύ φιλόξενοι, θα τον αγκαλιάσουν και σε έναν μήνα θα είναι όλοι μια παρέα.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η εικόνα που κυκλοφορεί για τα χωριά ως απομονωμένες κοινότητες κάπου στην Άγρια Δύση δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα».

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Χριστίνα βρήκε το χωριό των ονείρων της, με έναν τρόπο που θα ζήλευε κι ο Κοέλιο

Όλο το σύμπαν συνωμότησε, ώστε η Χριστίνα Πιλαβίδου και ο σύζυγός της, σε μια παρόρμηση της στιγμής, να αφήσουν την Αθήνα για το Αργυροχώρι Φθιώτιδας. Σήμερα μεγαλώνουν τα τρία τους παιδιά με τρόπο όσο το δυνατόν πιο αυτάρκη και καταρρίπτουν όλα τα κλισέ για την επαρχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Σπάρτη

Ταξίδια / 48 ώρες στη Σπάρτη

Στη Λακωνική πρωτεύουσα με το νεοκλασικό παρελθόν, ξεκινάμε τη βόλτα μας από το δημοφιλές άγαλμα του Λεωνίδα, επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, ενώ εξορμούμε και στην ξακουστή καστροπολιτεία του Μυστρά και το πανέμορφο κεφαλοχώρι Γεράκι.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«H απόφαση να επιστρέψω στον Τυρό με έφερε πιο κοντά σε ό,τι έχει πραγματική αξία για μένα, μου έδωσε ελπίδα πως κάτι μικρό μπορεί να έχει μεγάλο αποτύπωμα, όταν γίνεται με αγάπη και συνέπεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Ελισάβετ υφαίνει τα υφαντά της στον Τυρό Αρκαδίας

Η Ελισάβετ Ροδοπούλου επέστρεψε από το εξωτερικό στο χωριό της για να ασχοληθεί με μια τέχνη που χάνεται: την παραδοσιακή τσακώνικη υφαντική. Η σκέψη της πηγαίνει συχνά στη γιαγιά της, που ξεκίνησε να υφαίνει στον αργαλειό μόλις στα εννιά της χρόνια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στην Καστοριά

Ταξίδια / 48 ώρες στην Καστοριά

Με ορμητήριο τη διάσημη λίμνη της Καστοριάς, θαυμάζουμε τις βυζαντινές εκκλησίες και τα αρχοντικά της που μοιάζουν ανεξάντλητα και ανακαλύπτουμε μια άγνωστη Ελλάδα στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού και τα εγκαταλελειμμένα χωριά Κορέστεια.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ/ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Γειτονιές της Ελλάδας / «Κολωνάκια και καφετέριες θα βρεις παντού. Mια καλή ζωή όχι»

Μετά από μια κοσμοπολίτικη ζωή, ο Φίλιππος Παπαδημητρίου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αγριλίτσα Αργολίδας και να συστήσει την πρωτοβουλία «Ανασυγκρότηση των Κοιλάδων Δυτικής Αργολίδας», που προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ερημοποίηση των χωριών της περιοχής. Πιστεύει σαφώς πως το μέλλον μας είναι η αποκέντρωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT