Tα κρίταμα

Tα κρίταμα Facebook Twitter
6

Την επόμενη φορά που θα πας στην παραλία-αρκεί να μην είναι καμμιά από κείνες τις προσκυνημένες τουριστικές όπου η ξαπλώστρα έχει διαγράψει μονοκοντυλιά τη φύση από τον χάρτη της-έτσι όπως θα κοιτάς το κύμα, κάνε μια εξαίρεση και αγκάλιασε το μετόπισθεν τοπίο με το βλέμμα σου. Ψάξε τον Κρίταμο. Που λάτρευαν ο Πλίνιος και ο Διοσκουρίδης.

Για τις βιταμίνες-μπόλικη C-, το ιώδιο, τα αιθέρια έλαια, τα μεταλλικά του άλατα, τις αφροδισιακές ιδιότητες. Σε όποια παραλία κι αν βρεθείς, μόνο να’ναι καλοκαίρι, θα’ναι οπωσδήποτε, διακριτικά στο ραντεβού. Θα σε περιμένει να τον αναγνωρίσεις. Σαν στρώμα από χαμηλό γκαζόν πάνω στα βράχια, τα βραχάκια και τα βραχόπουλα. Φύλλα σκληρά , μικρά και σπαθωτά, που εγκαταλείπουν με προθυμία το βλασταράκι τους, ποτισμένα με μια ψιλή άχνη από αλάτι θαλασσινό. Κόψε όσο χωράει η χούφτα σου, μασούλησέ τα, στο πιο γενναιόδωρο κολατσιό της καλοκαιρινής, μεσόγειας φύσης.

Γεύση μόνο δική του, τραγανή, αλατισμένη και έντονη, με μια επίγευση ιωδίου που δεν βρίσκεις τις λέξεις να την περιγράψεις-σάμπως μπορείς να μου πεις ακριβώς για την επίγευση της αγκινάρας; Σαν να γεμίζεις θάλασσα εντός σου. Οι νεοφώτιστοι, δύσπιστα δοκιμάζουν ένα-δυό. Κανέναν δεν ξέρω που να αποτροπιάστηκε. Στη συνέχεια, ανάλογα και με την περιπετειώδη διάθεση που κουβαλά η γεύση σου, μπορεί να τα ερωτευτείς. Κι αν το ωμό δεν σου προκύψει σε κεραυνοβόλο έρωτα, έχεις μια, κι άλλη μια, ευκαιρία. Μάζεψε όσα χωρά η τσάντα σου.

Τα κρίταμα τουρσί, που εσχάτως ηράσθη σφόδρα η δημιουργική ελληνικότητα, θα τα βρεις σε βαζάκι, σε όλα τα μαγαζιά με τοπικά προϊόντα. Δεν θα σου συστήσω κανένα. Σκληρά, νεκρά, υπερβολικά ξινά ή υπερβολικά αλμυρά, σαν να τα κακομεταχειρίστηκε άγαρμπη μαγείρισσα, που άφησε στην άρμη τη μορφή, σκοτώντας την ουσία τους.

Εσύ που ξέρεις, μόλις επιστρέψεις σπίτι, θα βράσεις μπόλικο αλατισμένο νερό και μόλις αρχίσει να κοχλάζει και να βγάζει μπουρμπουλήθρες, θα τα ζεματίσεις για 1-μόνον και αυστηρά-λεπτό. Αν θες να κρατήσεις το καταπράσινο χρώμα τους, τα βγάζεις σε ένα μπολ με παγωμένο νερό. Τα στραγγίζεις καλά και τα κάνεις ολόφρεσκη σαλάτα, με ψιλοκομμένο σκόρδο, καλό ελαιόλαδο και ξύδι. Κι επειδή περί ορέξεως στα χόρτα κανείς δεν ξέρει, κάνε και μια δοκιμή με λεμόνι που μπορεί να σου ταιριάξει καλύτερα. Ως θαλασσινά, παντρεύονται υπέροχα με τα γειτονάκια τους τα ψάρια και τα θαλασσινά, μαγικά συνοδεύουν ούζα, τσίπουρα και ρακές.

Αλλά σου δίνουν κι ένα σωρό άλλες ευκαιρίες. Ταιριάζουν στη χωριάτικη και την πατατοσαλάτα. Στην Τουρκία τα τρώνε με ντομάτα κομμένη σε ψιλά καρεδάκια και λαδολέμονο. Στον ντάκο. Με αβγό σφιχτό, παξιμάδι, λαδορίγανη και λίγη φέτα ή γραβιέρα.

Τα αγάπησες και θέλεις να τα κρατήσεις κοντά σου όλο το χειμώνα, μια βόμβα από ιώδιο και μνήμες από ήλιο και διακοπές όταν ανοίγεις το ψυγείο σου τις γκρίζες μέρες. Γίνονται τουρσί. Ελαφρύ, όμως, να μην τα κακοποιήσεις έτσι ντελικάτα που είναι. Βράζουμε ½ λίτρο νερό και 1 φλιτζάνι ξύδι. Μόλις κοχλάσει, ρίχνουμε 250 γρ. κρίταμα για 1-αυστηρό παρομοίως-λεπτό. Τα στραγγίζουμε αλλά κρατάμε το ξιδόνερο και το αφήνουμε να κρυώσει. Βάζουμε τα κρίταμα μαζί με το ξιδόνερο σε γυάλινο βάζο μαζί με 2 κ.γ. αλάτι. Τα κλείνουμε και τα διατηρούμε στο ψυγείο.

Όταν η φύση σου μοιράζει δωρεάν την πιο βιολογική νοστιμιά της.

Γεύση
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Δεν εχω δοκιμασει ποτε... μαλλον εχω δοκιμασει κατι αντιστοιχο (μπορει και να ειναι το ιδιο πραγμα αλλα να μην το ξερω) τα τσιτσιραβλα, φοβερος μεζες! Μακαρι να ηξερα να τα εντοπιζω
Τα τσιτσίραβλα, είναι βουνίσια χόρτα με λιγότερο ξινή επίγευση .Απαντώνται κυρίως στο Πήλιο .Ο κρίταμος είναι είδος φυκιού και μοιάζει περισσότερο στην κάπαρη .Ωστόσο, η γεύση του είναι κάτι μοναδικό που καταγράφεται για πάντα στη μνήμη σου !Τον δοκίμασα πρίν από 15 χρόνια στη Χίο και από τότε φέρνω από εκεί ή από τη Μήλο .Κάθε φορά που τρώω κρίταμο, γεμίζω καλοκαίρι και πανέμορφες μνήμες...