Πώς οι αθηναϊκές ταβέρνες πήραν ξανά τα πάνω τους

Πώς οι αθηναϊκές ταβέρνες πήραν ξανά τα πάνω τους Facebook Twitter
Είναι το φαγητό της μαμάς παράδοσης, είναι ο κεφτές με τον δυόσμο, η αληθινή πατάτα και το σουτζουκάκι, είναι η μνήμη του οικογενειακού φαγητού από τον τόπο σου που σε γυρίζει στη μητρική φροντίδα
1

Τις εποχές που ανθούσε αυτό που λέμε lifestyle γεννιούνταν το bar-restaurant και η λευκή νεο-ταβέρνα, η δημιουργική κουζίνα και το σούσι ήταν στα σπάργανα, οι πλούσιοι και οι in (όπως τους λέγαμε τότε) θεωρούσαν ντροπή μεγάλη να πουν ότι πού και πού πήγαιναν για κανένα παϊδάκι σε κάποιο εξοχικό ταβερνείο, με όρκο σιωπής και φόβο μην τους δει κανένα μάτι.

Τότε όλοι πιστεύαμε ότι η αθηναϊκή ταβέρνα είχε κοιμηθεί διά παντός μαζί με τους ιδιοκτήτες της, ένα είδος προς μελέτη για τους κοινωνιολόγους του μέλλοντος.

Τα νέα ήθη την ξέθαψαν από τη λήθη της, την έφεραν στο καθημερινό προσκήνιο, χίπστερ και μικρότερες ηλικίες αντιμετωπίζουν σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού το να βρουν το πιο χαμένο στη συνοικιακή λήθη κουτούκι, το πιο underground ταβερνάκι.

Τα νέα ήθη την ξέθαψαν από τη λήθη της, την έφεραν στο καθημερινό προσκήνιο, χίπστερ και μικρότερες ηλικίες αντιμετωπίζουν σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού το να βρουν το πιο χαμένο στη συνοικιακή λήθη κουτούκι, το πιο underground ταβερνάκι.

Ξαφνικά γύρω μας κυκλοφορεί μια εντυπωσιακή ταβερνολογία και είναι να απορείς πόσες ταβέρνες κατάφεραν να καβαντζάρουν τα κύματα του χρόνου και να επιβιώσουν.

Η ταβέρνα είναι μια εύκολη και φτηνή έξοδος, αλλά δεν είναι μόνο το πορτοφόλι που αποφάσισε το τέλος του δικού της Μεσαίωνα. Είναι το φαγητό της μαμάς παράδοσης, είναι ο κεφτές με τον δυόσμο, η αληθινή πατάτα και το σουτζουκάκι, είναι η μνήμη του οικογενειακού φαγητού από τον τόπο σου που σε γυρίζει στη μητρική φροντίδα, σε εποχές ασφαλείς, χωρίς χρέη και ανασφάλεια.

Το στοργικό φαγητό μαγειρεύεται απαράλλαχτο όπως παλιά, ξέρεις τη γεύση του πριν τη δοκιμάσεις, δεν πειραματίζεσαι όταν δεν το έχεις καθόλου όρεξη.

Επιπλέον, η ταβέρνα είναι σχεδόν πάντα μια οικογένεια. Έχει πρόσωπο και μπέσα, επιλέγοντας πάντα την καλύτερη πρώτη ύλη για να μην εκτεθεί στον μόνιμο θαμώνα, έχει αφεντικό με ονοματεπώνυμο που θα σε υποδεχτεί προσωπικά, ενίοτε κάνει ακόμη μόνη της το σπάνιο είδος βαρελίσιας ρετσίνας, μπορεί να συνδυάσει με επιτυχία στο ίδιο τραπέζι όλες τις γενιές, είναι χαλαρή και άμα πιάσει και το μπουζούκι εξελίσσεται σε ολοκληρωμένο γλέντι στη φιλικότερη τιμή.

Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Ο Κύριος Ρεμί στοχάζεται πάνω στα όρια της κριτικής εστιατορίων, μαγειρεύει τέσσερις παστιτσάδες μέσα στην εβδομάδα και δεν έχει κάτι προσωπικό με το σπανακόρυζο. Απλώς δεν είναι μακαρονάδα!
ΡΕΜΙ
«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ