Πώς οι αθηναϊκές ταβέρνες πήραν ξανά τα πάνω τους

Πώς οι αθηναϊκές ταβέρνες πήραν ξανά τα πάνω τους Facebook Twitter
Είναι το φαγητό της μαμάς παράδοσης, είναι ο κεφτές με τον δυόσμο, η αληθινή πατάτα και το σουτζουκάκι, είναι η μνήμη του οικογενειακού φαγητού από τον τόπο σου που σε γυρίζει στη μητρική φροντίδα
1

Τις εποχές που ανθούσε αυτό που λέμε lifestyle γεννιούνταν το bar-restaurant και η λευκή νεο-ταβέρνα, η δημιουργική κουζίνα και το σούσι ήταν στα σπάργανα, οι πλούσιοι και οι in (όπως τους λέγαμε τότε) θεωρούσαν ντροπή μεγάλη να πουν ότι πού και πού πήγαιναν για κανένα παϊδάκι σε κάποιο εξοχικό ταβερνείο, με όρκο σιωπής και φόβο μην τους δει κανένα μάτι.

Τότε όλοι πιστεύαμε ότι η αθηναϊκή ταβέρνα είχε κοιμηθεί διά παντός μαζί με τους ιδιοκτήτες της, ένα είδος προς μελέτη για τους κοινωνιολόγους του μέλλοντος.

Τα νέα ήθη την ξέθαψαν από τη λήθη της, την έφεραν στο καθημερινό προσκήνιο, χίπστερ και μικρότερες ηλικίες αντιμετωπίζουν σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού το να βρουν το πιο χαμένο στη συνοικιακή λήθη κουτούκι, το πιο underground ταβερνάκι.

Τα νέα ήθη την ξέθαψαν από τη λήθη της, την έφεραν στο καθημερινό προσκήνιο, χίπστερ και μικρότερες ηλικίες αντιμετωπίζουν σαν κυνήγι του χαμένου θησαυρού το να βρουν το πιο χαμένο στη συνοικιακή λήθη κουτούκι, το πιο underground ταβερνάκι.

Ξαφνικά γύρω μας κυκλοφορεί μια εντυπωσιακή ταβερνολογία και είναι να απορείς πόσες ταβέρνες κατάφεραν να καβαντζάρουν τα κύματα του χρόνου και να επιβιώσουν.

Η ταβέρνα είναι μια εύκολη και φτηνή έξοδος, αλλά δεν είναι μόνο το πορτοφόλι που αποφάσισε το τέλος του δικού της Μεσαίωνα. Είναι το φαγητό της μαμάς παράδοσης, είναι ο κεφτές με τον δυόσμο, η αληθινή πατάτα και το σουτζουκάκι, είναι η μνήμη του οικογενειακού φαγητού από τον τόπο σου που σε γυρίζει στη μητρική φροντίδα, σε εποχές ασφαλείς, χωρίς χρέη και ανασφάλεια.

Το στοργικό φαγητό μαγειρεύεται απαράλλαχτο όπως παλιά, ξέρεις τη γεύση του πριν τη δοκιμάσεις, δεν πειραματίζεσαι όταν δεν το έχεις καθόλου όρεξη.

Επιπλέον, η ταβέρνα είναι σχεδόν πάντα μια οικογένεια. Έχει πρόσωπο και μπέσα, επιλέγοντας πάντα την καλύτερη πρώτη ύλη για να μην εκτεθεί στον μόνιμο θαμώνα, έχει αφεντικό με ονοματεπώνυμο που θα σε υποδεχτεί προσωπικά, ενίοτε κάνει ακόμη μόνη της το σπάνιο είδος βαρελίσιας ρετσίνας, μπορεί να συνδυάσει με επιτυχία στο ίδιο τραπέζι όλες τις γενιές, είναι χαλαρή και άμα πιάσει και το μπουζούκι εξελίσσεται σε ολοκληρωμένο γλέντι στη φιλικότερη τιμή.

Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ