«Νοέμβρης»: Το μοσχοφίλερο αλλιώς

«Νοέμβρης», το μοσχοφίλερο αλλιώς… Facebook Twitter
Το κρασί αυτό εκπέμπει έναν καλλιτεχνικό ρομαντισμό, ο οποίος έχει αποτυπωθεί από τον Μάριο Καρύστιο αριστοτεχνικά στην ετικέτα.
0

Ο «ΝΟΕΜΒΡΗΣ» ΗΡΘΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ και με βρήκε σαν ραντεβού στα τυφλά. Γιατί απλώς «τυφλή» ήταν η γευσιγνωσία που έκανα σε αυτό το κρασί για πρώτη φορά.

Οι τυφλές γευσιγνωσίες μού αρέσουν πάρα πολύ, γιατί με αυτόν τον τρόπο δοκιμάζεις το κρασί και αφήνεσαι, σε μια κατάσταση απόλυτης ελευθερίας, να εξερευνήσεις τι υπάρχει στο ποτήρι σου χωρίς το «βάρος» της ετικέτας.  

Ο «Νοέμβρης» λοιπόν μού ήρθε από συνάδελφο στην Prowein, στις καθιερωμένες μας «τυφλές» στα διαλείμματα από τη δουλειά μας. 

Χρώμα χρυσαφί, δάκρυα με όγκο στο ποτήρι, πράγμα που υποδηλώνει σάκχαρα, έντονα αρωματικό, τριαντάφυλλα, γιασεμιά, ανθάκια λεμονιάς, σανγκουίνι, κυδώνι, χαμομήλι και δυόσμο… στο στόμα έχει διακριτική γλύκα, με δροσιά όμως που του δίνει απόλυτη ισορροπία. Σκέφτομαι κρύο κλίμα, αλλά πάλι το κεφάλι μου έχει μπερδευτεί, γιατί ενώ κλίνω προς Ggewurtztraminer, κάτι δεν κολλάει… το μυαλό μου ταξιδεύει στην Αλσατία… η αποκάλυψη γίνεται και τελικά ο «Νοέμβρης» μάς έρχεται από την Αρκαδία… «τι Αρκαδία, τι Αλσατία», λέμε, και το πείραγμα πήγε μια χαρά, μιας και δεν βρήκα το blind.

Τα σταφύλια οδηγούνται στο πιεστήριο με ολόκληρο το κοτσάνι, η ζύμωση γίνεται σε ανοξείδωτη δεξαμενή και το κρασί παραμένει με τις οινολάσπες για 16 μήνες, τεχνικές που εντείνουν τα αρώματα και το φρούτο, τον όγκο, τα κρεμώδη χαρακτηριστικά και την πολυπλοκότητά του. 

Όπως και να 'χει ο «Νοέμβρης» ήρθε στο ποτήρι μου για να μείνει σαν ανάμνηση. Πήγα λοιπόν στο «περίπτερο» του οινοποιείου Μορόπουλου για να μάθω από τον Λευτέρη Αναγνώστου, τον οινολόγο του κτήματος, τα μυστικά του κρασιού αυτού.

Η πρώτη ερώτηση που του έκανα ήταν πώς του ήρθε η ιδέα να κάνει ένα τέτοιο κρασί, και μου απάντησε με τον μοναδικό του «ποιητικό» τρόπο πως ήθελε να δοκιμάσει τα όρια της ποικιλίας. Να δει τι θα μας δώσει το μοσχοφίλερο όταν τρυγηθεί όψιμα. Πού θα φτάσει το αρωματικό του δυναμικό και πού μπορεί να πάει γευστικά από άποψη φρούτου και οξύτητας. Ο Λευτέρης είναι ένας χαρισματικός και τυχερός οινολόγος· χαρισματικός γιατί το 'χει να φτιάχνει μεγάλα κρασιά και τυχερός γιατί ξεκίνησε την καριέρα του στη Σαντορίνη. Από το ασύρτικο στο μοσχοφίλερο και τη Μαντινεία. Τυχερός να μπορείς να οινοποιείς δυο από τις πιο εμβληματικές λευκές ποικιλίες της χώρας και μάλιστα στις περιοχές από τις οποίες προέρχονται. 

«Νοέμβρης» το Μοσχοφίλερο αλλιώς… Facebook Twitter
Η οικογένεια Μορόπουλου έχει βαθιά αγροτική παράδοση και ξεκίνησε να ασχολείται και με την αμπελοκαλλιέργεια τη δεκαετία του 1990.

Η οικογένεια Μορόπουλου έχει βαθιά αγροτική παράδοση και ξεκίνησε να ασχολείται και με την αμπελοκαλλιέργεια τη δεκαετία του 1990. 120 στρέμματα ιδιόκτητων αμπελώνων στο Νεοχώρι, στη ζώνη της Μαντινείας, που είναι φυτεμένα κατά το 95% με μοσχοφίλερο. Επιλεγμένα αμπελοτεμάχια για την παραγωγή των δικών τους κρασιών που δεν ξεπερνούν τις 30.000 φιάλες. 

Τα σταφύλια για τον «Νοέμβρη» συλλέγονται από ένα συγκεκριμένο αμπέλι, που επιλέχθηκε γιατί στεγνώνει γρήγορα σε περίπτωση βροχής, πράγμα που μπορεί να συμβεί τον Νοέμβρη που γίνεται ο τρύγος, άρα έπρεπε να μελετηθεί το σημείο του αμπελώνα για το εγχείρημα αυτό.

Τα σταφύλια οδηγούνται στο πιεστήριο με ολόκληρο το κοτσάνι, η ζύμωση γίνεται σε ανοξείδωτη δεξαμενή και το κρασί παραμένει με τις οινολάσπες για 16 μήνες, τεχνικές που εντείνουν τα αρώματα και το φρούτο, τον όγκο, τα κρεμώδη χαρακτηριστικά και την πολυπλοκότητά του. 

Το κρασί αυτό εκπέμπει έναν καλλιτεχνικό ρομαντισμό, ο οποίος έχει αποτυπωθεί από τον Μάριο Καρύστιο αριστοτεχνικά στην ετικέτα. Νοέμβρης, ένας μήνας που, όπως λέει και ο Λευτέρης, «δεν είναι ξενέρωτος, ενδείκνυται για συμβολισμούς». Η ετικέτα σε κάνει να αισθάνεσαι μια χαρμολύπη, χρώμα μέσα στη βροχή, όπως και το κρασί, λουλούδια από τη μια, βάθος και ένταση από την άλλη.

Το συνδυάζω εξαιρετικά με ταρτάρ από μαγιάτικο σε σάλτσα φρικασέ, με λεμονάτα μανιτάρια με φρέσκα μυρωδικά, με παραδοσιακή χορτόπιτα αλλά και πάστα με σάλτσα pesto, ενώ τα αχνιστά μύδια σβησμένα με το ίδιο είναι μια ανεξίτηλη γαστρονομική ανάμνηση. 

Το μοσχοφίλερο είναι μια ποικιλία που μπορεί να μας δώσει μεγάλα κρασιά με δυνατότητα παλαίωσης και ο «Νοέμβρης» είναι εδώ για να μας το αποδείξει. Απολαύστε τη σοδειά του 2022 τώρα, αλλά αγοράστε κάποιες παραπάνω φιάλες και αφήστε τες να «ωριμάσουν» για τα επόμενα 7 με 8 χρόνια στον συντηρητή σας, αν αντέξετε... 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Από πότε τρεντάρει το ελληνικό κρασί στο Λονδίνο;

Γεύση / Από πότε τρεντάρει το ελληνικό κρασί στο Λονδίνο;

Εστιατόρια στη Βρετανία εμπλουτίζουν τις λίστες τους με ελληνικές ποικιλίες, κάβες και σούπερ μάρκετ τα βάζουν στα ράφια τους. Γι’ αυτό πριν από μερικές μέρες 44 οινοποιεία που έπιασαν αυτή την τάση άνοιξαν και παρουσίασαν τα κρασιά τους στο Λονδίνο - και όλο αυτό είχε επιτυχία.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ο Γουσταύος Κλάους στη χώρα του κρασιού: Μια γοητευτική βιογραφία του Βαυαρού εμπόρου

Βιβλίο / Γουσταύος Κλάους: Το γοητευτικό στόρι του ανθρώπου που έβαλε την Ελλάδα στον παγκόσμιο οινικό χάρτη

Το βιβλίο «Γκούτλαντ, ο Γουσταύος Κλάους και η χώρα του κρασιού» του Νίκου Μπακουνάκη είναι μια θαυμάσια μυθιστορηματική αφήγηση της ιστορίας του Βαυαρού εμπόρου που ήρθε στην Πάτρα στα μέσα του 19ου αιώνα και δημιούργησε την Οινοποιία Αχαΐα.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ