Λευτέρης ο Πολίτης: Ένα από τα πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Το μυστικό είναι να μένει κανείς πιστός σε όσα τον έκαναν αγαπητό. Και η απλότητα στη γεύση παίζει φυσικά τον ρόλο της. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Στη διαχρονικό και εγχώριο debate «σουβλάκι ή πίτσα» ο καθένας μπορεί να απαντήσει ό,τι νιώθει. Μάλιστα κάποιοι αλλάζουν γνώμη για το τι προτιμούν, αναλόγως την ώρα, τη μέρα, τη συνθήκη, τη διάθεση και την παρέα, όπως η υποφαινόμενη. 

Ωστόσο, στο ερώτημα «ποιο είναι το σωστό σουβλάκι;» νομίζω πως η ιστορία που έχτισαν όλα αυτά τα μικρά μαγαζιά της πόλης που το προσφέρουν απαντά από μόνη της. Τα παμψηφεί καλύτερα είναι τα παλιά, που έχουν δύο πράγματα και κλείνουν νωρίς γιατί μπορούν να προσφέρουν περιορισμένη ποσότητα κάθε μέρα, που μένουν μακριά από έτοιμους γύρους και επιμένουν να μην παραγεμίζουν την πίτα με πατάτες, αναδεικνύοντας την ποιότητα του κρέατος που χρησιμοποιούν.

Μαζί τους είναι κι εκείνα που, αν και νεοσυσταθέντα, ακολουθούν τον δρόμο που έδειξαν οι βετεράνοι τους είδους, κάνοντάς τα όλα από το μηδέν και χειροποίητα. 

Αυτό το σουβλάκι έχει μπει σε πτήση για να ταξιδέψει στην Πολωνία, στην Αγγλία και τον Καναδά. Υπάρχει κι εκείνη η ιστορία με τον Έλληνα βιομήχανο που όσο σπούδαζε έξω ζητούσε από τον πατέρα του να του στείλει δεκάδες κομμάτια από τον Λευτέρη, μόνο την πίτα και το μπιφτέκι.

Ένα από τα σουβλάκια της Αθήνας που έχει χορτάσει γενιές είναι ο Λευτέρης ο Πολίτης της Σατωβριάνδου, που ψήνει από το 1951 στην Ομόνοια, η οποία ήταν τότε το μόνο κέντρο της πόλης.

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Στην αρχή χρησιμοποιούσε αρνί, αλλά όταν στην πορεία αυτό απαγορεύτηκε πορεύτηκε με το μπιφτέκι του, που είναι καθαρά μοσχαρίσιο, και με αυτή τη συνταγή συνεχίζει μέχρι σήμερα. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Όλα ξεκίνησαν από τον Σταύρο Σαββόγλου που έβγαινε στον δρόμο με μια τροχήλατη ψησταριά για να ψήσει και να πουλήσει τα κεμπάπ του. Πρόκειται για μια εικόνα που πλέον συναντάμε μόνο έξω από μουσικά φεστιβάλ, γήπεδα και σε κάποιες λαϊκές αγορές.

Μέτα από λίγο καιρό βρήκε έναν χώρο κυριολεκτικά ενός μέτρου με ελενίτ για ταβάνι, δουλεύοντας ουσιαστικά σε έναν διάδρομο. Ο Λευτέρης έγινε μαγαζί «με τοίχους κανονικούς», όπως το περιγράφει ο Τάσος, το 1986, όταν μετακόμισε στο διπλανό μαγαζί, που είναι πάλι μικρό, αλλά χωρούσαν και τέσσερις-πέντε πελάτες μέσα για να εξυπηρετηθούν. Στην αρχή χρησιμοποιούσε αρνί, αλλά όταν στην πορεία αυτό απαγορεύτηκε, πορεύτηκε με το μπιφτέκι του, που είναι καθαρά μοσχαρίσιο, και με αυτήν τη συνταγή συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Ο Σταύρος Σαββόγλου κρατούσε από την Κωνσταντινούπολη, εξού και το «Πολίτης» στην επωνυμία του. Λευτέρης ήταν το όνομα του γιου του και πατέρα του Τάσου, ο οποίος συνεχίζει σήμερα την παράδοση της οικογένειας. Θυμάται τον εαυτό του να είναι μαθητής δημοτικού και να περνάει τις διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του καλοκαιριού πλάθοντας μπιφτέκι «δίπλα στον μάστορα».

Από το 2001, όταν απολύθηκε από φαντάρος, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο μαγαζί. Έχει δει ανθρώπους να ξεκινάνε από την Ελευσίνα και την Πετρούπολη, να οδηγούν μέχρι την Ομόνοια μόνο και μόνο για να φάνε σουβλάκι από αυτούς. Υπάρχουν ιστορίες με Αμερικανούς που κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο ζητούσαν στον ταξιτζή να τους πάει πρώτα από εκεί και μετά στο ξενοδοχείο για να αφήσουν τις βαλίτσες. 

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Ψημένη στους χυμούς που αφήνει το κρέας, η πίτα του είναι το κάτι άλλο, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζονται όσοι δεν τη θέλουν εντελώς στεγνή. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Αυτό το σουβλάκι έχει μπει σε πτήση για να ταξιδέψει στην Πολωνία, στην Αγγλία και τον Καναδά. Υπάρχει κι εκείνη η ιστορία με τον Έλληνα βιομήχανο που όσο σπούδαζε έξω ζητούσε από τον πατέρα του να του στείλει δεκάδες κομμάτια από τον Λευτέρη, μόνο την πίτα και το μπιφτέκι. Τα έβαζε στην κατάψυξη κι όταν ήθελε τα έβγαζε, τα ζέσταινε, έκοβε ντομάτα και κρεμμύδι και τα απολάμβανε.

Εκτός από τους γύρω εργαζόμενους, από το θρυλικό σουβλατζίδικο της Ομόνοιας μπορεί να τρώνε μεγαλοαστοί, πολιτικοί και καλλιτέχνες μέχρι σήμερα, αλλά την ίδια στιγμή πρόκειται γι’ αυτό το μαγαζί που όποιος ξέρει πού πέφτει γνωρίζει ότι ποτέ δεν αρνήθηκε φαγητό σε άστεγους, τοξικοεξαρτημένους και σεξεργάτριες. 

Μετά από τα δικά του είκοσι χρόνια στη δουλειά, ο Τάσος Σαββόγλου αποφάσισε να κάνει ένα καινούργιο βήμα για τον παλιό Λευτέρη με σεβασμό στην ιστορία, στην ποιότητα και την απλότητα που διαμόρφωσαν την ακλόνητη φήμη του. Κι όπως στην εποχή του παππού του η καρδιά της πόλης χτυπούσε στην Ομόνοια, έτσι κι εκείνος απόφασισε να κάνει το δεύτερο μαγαζί σε ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο σημείο, ανάμεσα στο Σύνταγμα και στο Μοναστηράκι, στον πεζόδρομο της Ρόμβης, στο απόλυτο κέντρο της Αθήνας σήμερα. 

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Μέσα βάζει μόνο κρεμμύδι φρεσκοκομμένο, ντομάτα, κόκκινο πιπέρι από την Αριδαία για να του δώσει το πικάντικο στοιχείο που το ξεχωρίζει. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Με το πρώτο μαγαζί ήμουν καλυμμένος, οικονομικά και συναισθηματικά. Ζώντας όμως ουσιαστικά εκεί μέσα, από την τριβή που είχα με τον κόσμο έβλεπα ότι κάποιοι είχαν τη λαχτάρα να τους εξυπηρετήσουμε και εκτός Ομόνοιας, αφού δεν κατέβαιναν εκεί πλέον για διάφορους λόγους.

Τα τελευταία πέντε χρόνια είχα αρχίσει να δουλεύω την ιδέα στο μυαλό μου, έβλεπα μαγαζιά, έκανα την έρευνά μου, υπήρξαν και προτάσεις για συνεργασίες τις οποίες απέρριψα. Συμπτωματικά έπεσα πάνω σε αυτό το μαγαζί και όλες οι αναστολές που είχα τα προηγούμενα χρόνια εξαφανίστηκαν».

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του Λευτέρη κατά την τρίτη γενιά του; «Είναι δύσκολο όταν επί 70 χρόνια πουλάς το ίδιο προϊόν να φτάσεις στο σημείο να νιώθεις περήφανος για αυτό που δίνεις, με όλες τις αλλαγές που μπορεί να προκύψουν στην πρώτη σου ύλη, ακόμα και στο γάλα που χρησιμοποιείς για την πίτα σου. Το μυστικό λοιπόν είναι να μένει κανείς πιστός σε όσα τον έκαναν αγαπητό. Και η απλότητα στη γεύση παίζει φυσικά τον ρόλο της». 

Έφερε κάποιους από τους κάτω ψήστες στο πάνω μαγαζί, του έβαλε και λίγο χρώμα στα κουφώματα, άλλα όλα τ΄ άλλα τα κράτησε απαράλλαχτα. Ψημένη στους χυμούς που αφήνει το κρέας, η πίτα του είναι το κάτι άλλο, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζονται όσοι δεν τη θέλουν εντελώς στεγνή.

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μέσα βάζει μόνο κρεμμύδι φρεσκοκομμένο, ντομάτα, κόκκινο πιπέρι από την Αριδαία για να του δώσει το πικάντικο στοιχείο που το ξεχωρίζει. Αν ακούσετε κάποιον πελάτη να μπαίνει στον Λευτέρη και να ζητάει δύο «αντρικά» (αφού, όπως κάθε παλιό σουβλάκι είναι μικρό, όλοι παίρνουν από δύο και πάνω), σημαίνει ότι θέλει έξτρα πιπέρι και έξτρα ψιλοκομμένη πράσινη καυτερή πιπεριά και πάει να πει ότι αντέχει να καεί.

«Σε όλα τα σουβλατζίδικα υπήρχε ο όρος "παιδικό" (σ.σ. το σουβλάκι χωρίς κρέας) αλλά εμείς δεν την είχαμε υιοθετήσει. Και επειδή φημιζόμαστε για το καυτερό μας, ερχόντουσαν πελάτες, φώναζαν αυτό, κι έμεινε». 

Στο καλύτερο σουβλατζίδικο της Αθήνας, για κάποιους, ένα πράγμα έχει αλλάξει μόνο στη νέα του διεύθυνση: η προσθήκη της χαρτοπετσέτας. Στον παλιό Λευτέρη ο κόσμος σκούπιζε τα χέρια του με ριζόχαρτο, που υπάρχει ακόμα εκεί.

«Εδώ μπήκε για υγειονομικούς λόγους, φτάσαμε και στο 2022, δεν πειράζει να βάλουμε χαρτοπετσέτα. Όποιος ζητάει ριζόχαρτο και παραπονιέται που δεν έχουμε, τον στέλνουμε στην Ομόνοια» λέει γελώντας ο Τάσος Σαββόγλου. 

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Ένα από τα καλύτερα και πιο ιστορικά σουβλάκια της Αθήνας φτιάχνεται πλέον σε ένα πεζόδρομο ανάμεσα στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Λευτέρης ο Πολίτης, Ρόμβης 18, Αθήνα, 2103310030

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Γεύση / Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Τιμώντας με το όνομά του την κληρονομιά των παλιών και κλασικών του είδους, φτιάχνοντας τα πάντα από το μηδέν και ταιριάζοντάς τα με κορυφαία ελληνικά κρασιά ήπιας παρέμβασης, το new age σουβλατζίδικο του Παγκρατίου είναι μια γαστρονομική έκπληξη.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το κεμπάπ του Σέρκου

Γεύση / Το αυθεντικό αρμένικο κεμπάπ του Σέρκου στην Κοκκινιά

Μικρός κατάλογος, αυθεντικό, αρμένικο κεμπάπ και ένα μαγαζί που σε ταξιδεύει στον χρόνο και σε κάνει να θέλεις να ψάξεις ακόμα πιο καλά τις παλιές γειτονιές και τις αυθεντικές γεύσεις του Πειραιά.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο καφές πάει με όλα

Γεύση / Ο καφές πάει με όλα

Η Αθήνα έχει να προσφέρει καλύτερο καφέ από ποτέ, όχι μόνο στα μέρη που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτόν αλλά και σε αυτά oπου μπορούμε να αγοράσουμε βιβλία και κεραμικά, φυτά και ρούχα, να γνωρίσουμε τις δουλειές Ελλήνων και ξένων artisans, να βρούμε γλυκά και ποπκόρν κατάλληλα για σκύλους και να υιοθετήσουμε μια γάτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
47’ λεπτά με τη Μαρίνα Χρονά

Γεύση / Μαρίνα Χρονά: «Με ενδιαφέρει το προσιτό φαγητό, γιατί θέλω να έχω επαφή με τον κόσμο»

Έξω από πιάτσες, δίπλα στο Μουσείο, η νεαρή σεφ άνοιξε μέσα στο καλοκαίρι ένα new age μπιστρό που τα κάνει όλα απλά και κατανοητά, που συζητιέται όχι μόνο γιατί είναι νόστιμο αλλά και γιατί με τις τιμές του μπορεί να γίνει εύκολα στέκι, σαν να είναι η ταβέρνα της γενιάς μας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Στα Άκρα για πρωινό με κοκορόπιτα, αυγά και χωριάτικα ψωμιά

Γεύση / Στα Άκρα για πρωινό με κοκορόπιτα, αυγά και χωριάτικα ψωμιά

Το πολυσυζητημένο εστιατόριο του Παγκρατίου δεν προσφέρεται μόνο για βραδινές συναντήσεις αλλά μας περιμένει από νωρίς το πρωί, περνάει τις πίτες μας από τα κάρβουνα, φτιάχνει πιάτα με ό,τι καλή πρώτη ύλη δίνουν η εποχή και οι μικροί παραγωγοί, κάνει ένα πρωινό που θα ετοίμαζαν οι γιαγιάδες μας, αν ήξεραν από τεχνικές.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Αυτές είναι οι νέες αγαπημένες μας τυρόπιτες στην Αθήνα

Γεύση / Αυτές είναι οι νέες καλές τυρόπιτες της Αθήνας

Σίγουρα τιμούμε τις πιο ιστορικές του είδους και δύσκολα τις αλλάζουμε, από το Μαμ και το  Άριστον έχουμε φάει τόνους ζύμη κουρού. Όμως υπάρχουν και οι πιο νέοι, που έχουν μπει στο παιχνίδι αυτού του κλασικού πρωινού και μας το προσφέρουν άψογο. Ας ανανεωθούμε λοιπόν.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σπέτσες

Γεύση / On the Verandah: Σεπτέμβριος στις Σπέτσες με ψάρι και εποχική κουζίνα

Στο ξενοδοχείο-τοπόσημο του νησιού, το Poseidonion Grand Hotel, και στην κομψή βεράντα του με φόντο τον Αργοσαρωνικό Kόλπο, ο Θεολόγος Αμηράς ποντάρει στο φρέσκο ψάρι και σε όσα του δίνει το μποστάνι του. Και αν ψάχνετε έναν καλό λόγο για μια σύντομη απόδραση προς τα εκεί, έρχεται και η Αρμάτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Όσα θέλουμε να δοκιμάσουμε φέτος στα νησιά

Γεύση / Όσα θέλουμε να δοκιμάσουμε φέτος στα νησιά

Είναι πολλές οι νέες και πολύ ενδιαφέρουσες αφίξεις φέτος το καλοκαίρι στα μέρη που θα ταξιδέψουμε, αφού οι μάγειρες από τα πιο hip γαστρονομικά project της Αθήνας δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους εκτός πόλης, ενώ άλλοι επιστρέφουν στον τόπο τους για να δουλέψουν με την κορυφαία του πρώτη ύλη και να την αναδείξουν.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μα γιατί δεν μιλάει κανείς για τα αγγούρια; 

Γεύση / Μα γιατί δεν μιλάει κανείς για τα αγγούρια; 

Αν και είναι απαραίτητο συστατικό για να φτιάξουμε το εθνικό μας ντιπ, τα επισκιάζει διαχρονικά η ντομάτα, ακόμα και η φέτα όταν μπαίνουν μαζί στη σαλάτα ενώ λίγοι είναι οι μάγειρες της Αθήνας που τους έχουν δώσει τη δέουσα προσοχή. Κάποιες ποικιλίες τους όμως θα σας πείσουν ότι κάθε άλλο παρά αδιάφορα είναι, ρίξτε τους μόνο χοντρό αλάτι.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Ostomachion: Μια ταράτσα για Αθηναίους στην Κολοκοτρώνη

Γεύση / Ostomachion: Μια ταράτσα για Αθηναίους στην Κολοκοτρώνη

Το νέο ενδιαφέρον μπαρ της πόλης λειτουργεί ψηλά, είναι χαλαρό και στημένο σαν spritzeria με θέα στο πυκνό αστικό τοπίο του εμπορικού τριγώνου. Αν λοιπόν ανήκετε σε εκείνους που πιστεύουν ότι οι ταράτσες της πόλης απευθύνονται κυρίως στους επισκέπτες της, αυτή θα σας αλλάξει γνώμη.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Καμία δίαιτα, παίζουν καινούργιες διευθύνσεις για φοβερά burgers στην Αθήνα

Γεύση / Καμία δίαιτα, έχουμε μερικά νέα φοβερά burgers στην Αθήνα

Kαι εκεί που νομίζαμε ότι αυτή η πόλη τα έχει δώσει όλα όσον αφορά τα burgers, έχουν εμφανιστεί νέα και διαφορετικά μεταξύ τους concepts που τα προσφέρουν ποιοτικά και ζουμερά. Μάλιστα, για να τα απολαύσουμε χρειάζεται να βολτάρουμε και εκτός κέντρου, μπορεί να ανακαλύψετε λοιπόν μια νέα περιοχή ενώ βάζετε τις διευθύνσεις τους στο Google Maps για να τα βρείτε και να τα δοκιμάσετε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ