«Guerilla chef»: Το νέο μπεργκεράδικο της Αθήνας έχει μόνο ένα μπέργκερ, τίποτα παραπάνω

Guerilla chef Facebook Twitter
Το εν λόγω μπέργκερ είναι από μοσχαρίσιο κιμά, έχει κέτσαπ, μαγιονέζα, μουστάρδα, μια φέτα american cheese και κλείνεται σε ψωμάκια μπριος. Αυτό είναι όλο. Κοστίζει τρία ευρώ το μονό, τέσσερα το διπλό. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
0

Είμαι βέβαιη ότι πολλοί θα πανηγυρίσουν διαβάζοντας στον τίτλο τη λέξη «μπέργκερ», όπως και ότι θα υπάρξουν κι εκείνοι που θα πουν «κι άλλο;». Για τους δεύτερους λοιπόν να πω ότι, πράγματι, αν δεν λείπει κάτι από τη street food σκηνή της Αθήνας, είναι τα μπέργκερ.

Ωστόσο το συγκεκριμένο, αν και πάρα πολύ λιτό, είναι δυσεύρετο, εκτός κι αν το προμηθεύεστε από την πιο γνωστή αλυσίδα fast food που το προσφέρει με μόλις ένα ευρώ, αν έχετε στηθεί σε ουρά κάτω από την πλατεία Συντάγματος γι’ αυτό μετά από ξενύχτι στο κέντρο, αν έχετε κάνει παραγγελία σε drive thru για να το ζήσετε όπως στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού – καταλάβατε.  

Για να δούμε την ιστορία του νέου μπεργκεράδικου της Αθήνας, θα πρέπει να το πιάσουμε από την ιδέα του «Tip the chef», ενός concept που είχε ξεκινήσει ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem όταν ήταν ακόμα στη σχολή μαγειρικής και μαζί με άλλους δύο συναδέλφους ήθελαν να στήσουν ένα εναλλακτικό catering ουσιαστικά.

«Δεν μας έβγαιναν τα νούμερα για να κάνουμε το αρχικό πλάνο νόμιμα, αλλά δεν θέλαμε να το κάνουμε και παράτυπα. Το αφήσαμε λοιπόν στην άκρη και ξεκινήσαμε το "Tip the chef", στόχος του οποίου ήταν τα μικρά events σε σπίτια. Ο οικοδεσπότης έβαζε την πρώτη ύλη και ανάλογα με το πόσο ευχαριστημένος έμενε από το event μας πλήρωνε», εξού και το όνομα. «Μόλις είχε ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η εναλλακτική επιχειρηματικότητα ανθούσε και ο κόσμος τη στήριζε». Σκεφτείτε ότι έχει εξηγήσει αυτήν του την ιδέα σε TEDx το 2015.  

Αφού φτιάχτηκε σε πέντε μεγάλα φεστιβάλ και κατάφερε να κάνει όνομα απέναντι στα υπόλοιπα, τα πολύ πιο πληθωρικά, αυτό το back to basics μπέργκερ έχει συγκεντρώσει γύρω του μια κοινότητα ανθρώπων της πόλης – νομίζω πως είναι το μοναδικό που έχει μία.

«Αλλά είδαμε πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγάλη οικονομική εξέλιξη για εμάς με αυτό το concept χωρίς να χαθεί κάτι από τον ρομαντισμό του, οπότε είπαμε "φτάνει, μέχρι εδώ". Πέρασε ένας χρόνος κατά τον οποίο δεν μπορούσα να εστιάσω σε κάτι. Το "Tip the chef" ήταν μια ξεκάθαρη ιδέα, αλλά μετά από αυτό ήθελα να κάνω διάφορα πράγματα».

Τότε προκύπτει το «guerilla chef», που θα πει «αντάρτης», προκειμένου να δικαιολογεί αυτό που είχε ή, μάλλον, αυτό που δεν είχε στο μυαλό του ο Fahd, ώστε να στέκεται και όταν θα ετοίμαζε ένα fine dining μενού σε μια ταράτσα, αλλά και την παρουσία του σε ένα φεστιβάλ στο οποίο θα ετοίμαζε φαλάφελ.  

Guerilla chef Facebook Twitter
«To μπέργκερ στην Αθήνα έχει φτάσει να είναι δεκαπέντε ευρώ υπόθεση. Εδώ ήθελα να μπορείς να φας τρία μπέργκερ, να πάρεις ένα αναψυκτικό και να δώσεις έντεκα ευρώ». Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Με αυτή την ονομασία ήθελε αρχικά να κατέβει στο Athens Street Food festival του 2017 με yakitori, «αλλά ούτε με αυτό έβγαιναν τα logistics, χρειαζόμασταν πολύ κόσμο κι εγώ δεν είχα καμία εμπειρία από αυτά τα φεστιβάλ. Ο τότε συνεργάτης μου πρότεινε να κάνουμε μπέργκερ, ήταν στο peak του τότε. Δεν μου καθόταν καλά στην αρχή, το έκαναν όλοι, αλλά συμφώνησα να το προχωρήσουμε».

Η συνταγή του μπέργκερ που από δω και πέρα θα τρώμε στο πεζοδρόμιο της Σολωμού στα Εξάρχεια, χωρίς να περιμένουμε τα φεστιβάλ, προέκυψε από ανάγκη, για πρακτικούς λόγους. «Μου έλεγαν να βάλουμε ντομάτα και απαντούσα ότι θα πρέπει να τις κόβεις τις ντομάτες και μετά, όσες μείνουν, να τις πετάξεις, κι εγώ έχω θέμα με τη φύρα στο φαγητό. Μετά έλεγαν να βάλουμε μαρούλι, αλλά ποιος θα έπλενε τόσα μαρούλια σε φεστιβάλ; Βγάλε το ένα, βγάλε το άλλο, και με έμπνευση από το πιο γνωστό τσίζμπεργκερ, που για μένα είναι το καλύτερο που υπάρχει στον πλανήτη, φθάσαμε σε αυτό του "Guerilla chef"».  

Guerilla chef Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO
Guerilla chef Facebook Twitter
Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Το εν λόγω μπέργκερ είναι από μοσχαρίσιο κιμά, έχει κέτσαπ, μαγιονέζα, μουστάρδα, μια φέτα american cheese και κλείνεται σε ψωμάκια μπριος. Αυτό είναι όλο. Κοστίζει τρία ευρώ το μονό, τέσσερα το διπλό. Ούτε πόσα γραμμάρια είναι το μπιφτέκι θα σας πουν, ούτε κάποια μυστική συνταγή έχει η σάλτσα, ούτε γραβιέρα Νάξου ήθελαν να του βάλουν, μια και είμαστε στην Ελλάδα.

«Μια χαρά είναι όλα αυτά, αλλά υπήρχε ένα τεράστιο κενό όσον αφορά το τοπ, μαθηματικά τουλάχιστον, μπέργκερ – δεν νομίζω ότι έχει πουλήσει άλλο περισσότερο από αυτό ποτέ στον κόσμο. Αυτό το κενό ήθελα να καλύψω αλλά και να το προσφέρω στην πιο “παραδοσιακή” εκδοχή του. Λείπει αυτή η απλότητα».

Πατάτες μην ψάξετε, δεν θα βρείτε. «Μου έλεγε κάποιος “οk, καταλαβαίνω να μην έχεις πατάτες, αλλά δεν θα έχεις ένα μπέργκερ με κοτόπουλο; Όλοι οι ανταγωνιστές έχουν!”. Δεν το κάνω όμως εξίσου καλό, δεν έχω φάει μπέργκερ κοτόπουλο και να πω “μα τι έφτιαξα”. Aν το είχα πει, μπορεί και να είχα. Όσο λιγότερα πράγματα προσφέρω, τόσο πιο εύκολο είναι να κρατάω την τιμή χαμηλά. To μπέργκερ στην Αθήνα έχει φτάσει να είναι δεκαπέντε ευρώ υπόθεση. Εδώ ήθελα να μπορείς να φας τρία μπέργκερ, να πάρεις ένα αναψυκτικό και να δώσεις έντεκα ευρώ». 

Guerilla chef Facebook Twitter
Η συνταγή του μπέργκερ που από εδώ και πέρα θα τρώμε στον πεζοδρόμιο της Σολωμού στα Εξάρχεια χωρίς να περιμένουμε τα φεστιβάλ προέκυψε από ανάγκη, για πρακτικούς λόγους. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Αφού φτιάχτηκε σε πέντε μεγάλα φεστιβάλ και κατάφερε να κάνει όνομα απέναντι στα υπόλοιπα, τα πολύ πιο πληθωρικά, αυτό το back to basics μπέργκερ έχει συγκεντρώσει γύρω του μια κοινότητα ανθρώπων της πόλης – νομίζω πως είναι το μοναδικό που έχει μία. Kάποιοι από αυτούς θυμούνται την πρώτη φορά που το δοκίμασαν, όταν ακόμα ήταν μέρος ενός νομαδικού πρότζεκτ και ρωτούσαν ανά διαστήματα τον Fahd αν και πότε θα ανοίξει μαγαζί.

«Ήθελα, λοιπόν, να κάνω ένα μέρος για να αράζουμε, να τρώμε μπέργκερ στο χέρι, να πίνουμε μπίρες (σ.σ. έχει από τους μικροζυθοποιούς της Strangebrew και σκοπεύει να φιλοξενήσει κι άλλους), να ακούμε μουσική, να γίνει προορισμός για κάτι παραπάνω από το φαγητό, να περνάς και να βρίσκεις κάποιον που ξέρεις ή να γνωρίζεις κάποιο ενδιαφέρον άτομο που δεν ήξερες».

Σχεδιάζει ένα στούντιο για web radio στο υπόγειο, θέλει να κάνει events νωρίς το απόγευμα τις Κυριακές, επικεντρωμένα στη μουσική – πανκ θα είναι, προς τιμή της γειτονιάς.  

Θα το κάνει και delivery, αλλά αν έχετε τον χρόνο, περάστε από κει να το δοκιμάσετε, το σημείο έχει γίνει ήδη σημείο συνάντησης.  

Guerilla chef Facebook Twitter
Αν έχετε τον χρόνο, περάστε από κει να το δοκιμάσετε, το σημείο έχει γίνει ήδη σημείο συνάντησης. Φωτ.: Γιώργος Αδάμος/LIFO

Σολωμού 33, Εξάρχεια, 213 0287944 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κάθε μέρα είναι καλή μέρα για τηγανητό κοτόπουλο

Γεύση / Πού θα φας τέλειο τηγανητό κοτόπουλο στην Αθήνα

Η σύντομη ιστορία του φαγητού που σερβίρεται σε διάφορες παραλλαγές, έχοντας ξεπεράσει εδώ και δεκαετίες τα όρια του αμερικανικού Νότου και έχοντας κατακτήσει όλο τον κόσμο. Πλέον υπάρχουν πολλές διευθύνσεις στην Αθήνα για να το απολαύσουμε τραγανό και εθιστικά νόστιμο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM