Food Daily: Πώς σκέφτονται όσοι κατορθώνουν να παραμένουν αδύνατοι...

Facebook Twitter
3

Διαβάζω όλες τις δίαιτες που πέφτουν στα χέρια μου, μερικές μάλιστα, τις ακολουθώ. Όμως μοιραία, κάθε φορά καταφέρνω να ξαναπαχύνω. Τουλάχιστον πλέον έχω βρει την Απάντηση. Ζώντας δεκατέσσερα χρόνια με έναν άντρα που δεν παίρνει ούτε ένα γραμμάριο, ό,τι και να του σερβίρω, κατάλαβα τι είναι αυτό που τον διατηρεί αδύνατο: σκέφτεται διαφορετικά. Οι διαφορές των αδύνατων ανθρώπων με τους χοντρούς είναι οι εξής:

Οι αδύνατοι-

  • Αποφεύγουν τα ποπ κορν στο σινεμά επειδή τους λαδώνει τα χέρια
  • Μοιράζονται μία πίτσα με τρεις φίλους
  • Πιστεύουν ότι τα μπισκότα είναι για παιδιά
  • Τρώνε ένα κάσιους τη φορά
  • Πιστεύουν ότι τα ντόνατ δεν χωνεύονται εύκολα
  • Διαβάζουν βιβλία που πρέπει να κρατάνε με δύο χέρια
  • Παρασύρονται τόσο από τα χόμπι τους που ξεχνάνε να τρώνε
  • Καταπολεμούν τη μεσημεριανή νύστα με ύπνο και όχι με τσουρέκι
  • Αλλάζουν την φριτέζα που έλαβαν ως δώρο τα Χριστούγεννα και παίρνουν ρολόι –ραδιόφωνο
  • Όταν είναι στενοχωρημένοι χάνουν την όρεξή τους
  • Κρατάνε τα αποφάγια για να φτιάξουν σούπες
  • Πετάνε τα μπαγιάτικα πατατάκια
  • Τρώνε συγκεκριμένη σοκολάτα που υπάρχει σε ένα μόνο μαγαζί
  • Πιστεύουν ότι είναι πολύς κόπος να πάνε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί για να αγοράσουν σοκολάτα
  • Δεν γιορτάζουν το γεγονός ότι έχασαν ένα κιλό τρώγοντας παγωτό
  • Ζεσταίνονται πίνοντας σκέτο καφέ αντί για σοκολάτα με σαντιγί
  • Κάνουν τόσο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στα πάρτι που δεν προλαβαίνουν να πάνε στο μπουφέ
  • Νομίζουν ότι το μπανάνα σπλιτ είναι παιχνίδι.
Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Φτιάχνω μαρμελάδες εσπεριδοειδών ή καλοκαιρινών φρούτων ή τριαντάφυλλων, χωρίς ζάχαρη ή μ' ελάχιστη καστανή, γλυκό σταφύλι ή σύκο χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ ζάχαρη, γλυκά άγλυκα, σοκολατάκια πικρά με μάρτζιπαν, τούρτες λεμόνι με ξύσμα περγαμόντο και παντελώς άγλυκη σαντιγύ, δοκιμάστε και θα δείτε. Τα γλυκά του ζαχαροπλαστείου ή των παραδοσιακών νοικοκυρών με τα καντάρια ζάχαρη είναι αηδιαστικά. Μια αηδία. Και καταστρέφουν. Υπάρχει τρόπος για υπέροχα εδέσματα, απείρως ωραιότερα από τα συνήθη, έργα τέχνης κάποιες φορές, και χωρίς τις χιλιάδες θερμίδες. Ίσως και μ' ελάχιστες. Όσο για το επιχείρημα ότι η ζάχαρη είναι απαραίτητη ως συντηρητικό, ας μη συντηρηθούν! Και τί έγινε; Υπάρχουν και τα ψυγεία άλλωστε.Πάντως η στέρηση κι η καταπίεση δεν είναι η μοναδική οδός για ν' αδυνατίσει κανείς ή να μένει λεπτός. Το ίδιο και με τη γυμναστική που οι περισσότεροι βαριόμαστε. Ο χορός όμως π.χ. είναι απόλαυση. Το γρήγορο περπάτημα επίσης. Προς τί λοιπόν η ταλαιπωρία στα γυμναστήρια;Το άρθρο κάπως σα να ήθελε να πει ότι οι αδύνατοι είναι ανώτερης μορφής άνθρωποι. Σιγά..
ακόμα καλύτερα, έχουν επίκτητη δυσανεξία στη λακτόζη: παγωτά, τούρτες, σοκολάτες, σαντιγί και φυσικά γάλα, όλα κομμένα. αλλιώς αδειάζει όλο το έντερο σε υγρή μορφή.