Φαγώσιμα τοπία

Facebook Twitter
0

Οι φωτογραφίες είναι του Carl Warner, o οποίος ξοδεύει εβδομάδες για το στήσιμο της κάθε μίας και μετά, άπειρες φωτογραφίες μέχρι να βγει η κατάλληλη:

Εσείς πώς πλένετε τα λαχανικά; 

Το θέμα της υγιεινής στην κουζίνα είναι πολύ σημαντικό και παραδόξως, είναι κάτι που δεν συζητιέται ποτέ, λες και όλοι τα κάνουμε όλα σωστά.

Η αλήθεια είναι ότι επειδή έχουμε άφθονο καθαρό και τρεχούμενο νερό για ξόδεμα, απείρων ειδών σαπούνια και αντισηπτικά και πλυντήρια είναι σα να έχουμε το θέμα λυμένο. Ευτυχώς για μας (που κάνουμε ό,τι έκανε η μαμά μας πριν από μας) υπάρχουν επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα κάνοντας πειράματα. Ο Kilonzo-Nthenge A και οι συνεργάτες τους δημοσίευσαν μία μελέτη στην οποία κατέληξαν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να πλύνει κανείς λαχανικά και φρούτα, κάνοντας δοκιμές με σκέτο νερό, με διαλύματα ξιδιού κι άλλα πολλά.

Επειδή υποψιάζομαι ότι θα βαριόσαστε να το διαβάσετε μπορώ να σας αποκαλύψω το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν: το να πλένεις τα λαχανικά και τα φρούτα με σκέτο νερό δεν έχει μεγάλη διαφορά από να τα πλένεις με διαφόρων ειδών διαλύματα, αρκεί να τα τρίβεις  καλά. Ευτυχώς, είναι τόσο απλό.

Αυτό ισχύει όμως, όταν ισχύουν και οι εξής προϋποθέσεις:

  • Όλες οι επιφάνειες πρέπει να είναι καθαρές. Αρκεί και το ζεστό νερό, αρκεί να είναι σίγουρα καθαρά τα σφουγγάρια (τα οποία μαζεύουν εύκολα βακτήρια).
  • Ο ασφαλέστερος τρόπος για να μαγειρευτεί σωστά το κρέας (ειδικά τα πουλερικά) είναι το θερμόμετρο που ανιχνεύει την εσωτερική θερμοκρασία και όχι το χρώμα ή ο χρόνος ψησίματος.
  • Χρησιμοποιήστε επιφάνειες κοπής ξεχωριστές για κρέατα, ψάρια και λαχανικά ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης. Ο πιο σίγουρος τρόπος είναι να έχετε πλαστικές διαφορετικού χρώματος.

Αν έχετε κάποια δικιά σας πατέντα, πείτε μας στα σχόλια!

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ