Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη»

Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη» Facebook Twitter
Ο κατάλογος μικρός, αλλά εύστοχος, προσφέρει επιλογές και γι' αυτούς που αγαπούν το κρέας αλλά και γι' αυτούς που θέλουν να απολαμβάνουν το τσίπουρό τους με θαλασσινά ή με διάφορους άλλους κλασικούς μεζέδες
0

Είναι όμορφα τα μπακάλικα. Έχουν χρώμα και άρωμα. Φορτωμένα με δεκάδες προϊόντα, σε προκαλούν να δοκιμάσεις νέες γεύσεις, να γνωρίσεις την παράδοση και τα αγαθά κάθε τόπου, να πειραματιστείς με νέες συνταγές ή να αφεθείς στην απλή απόλαυση ενός μεζέ που θέλει μοναξιά για να τον καταλάβεις και μπορείς να τον εξερευνήσεις μόνο όταν αφοσιωθείς αποκλειστικά σ' εκείνον.

Το ίδιο μου αρέσουν και τα μαγαζιά που συνδυάζουν την πώληση διαφόρων αγαθών με το σερβίρισμά τους ή τα μαγαζιά που μοιάζουν με παλιά μπακάλικα και, όταν κάθεσαι στο τραπέζι τους, μεταφέρεσαι νοητά στην παλιά Αθήνα.


Ο Ακροβάτης είναι ένα απ' αυτά. Σε ένα κτίριο του 1890, απ' αυτά με τις θεόρατες πόρτες και τα παράθυρα, σου δίνει την εντύπωση ότι πίσω από τον πάγκο του υπάρχει κάποιος που κόβει τυριά, τυλίγει ρέγγες στη λαδόκολλα και γεμίζει χάρτινα χωνάκια με ελιές. Σε αυτό το μαγαζί έχουν πει ότι έχει γυριστεί ο Μπακαλόγατος και συγκεκριμένα οι σκηνές από το μπακάλικο, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, καθόλου δεν με απασχόλησε αυτό.

Με το που πέρασα την πόρτα του μια μέρα με τσουχτερό κρύο και τρελό φόρτο εργασίας, με κέρδισε με την επιβλητική του ατμόσφαιρα, τη φωτεινότητά του και τη χαλαρότητα που ένιωσα στο περιβάλλον. Δεν ήταν ώρα αιχμής κι έτσι είχα την ευκαιρία να απολαύσω τον χώρο. Όλα όμορφα τακτοποιημένα και καθόλου επιτηδευμένα.

Κεντρικό στοιχείο του μαγαζιού ένα παλιό ψυγείο που σε μεταφέρει κατευθείαν σε παλιές εποχές. Καρέκλες και τραπέζια παλιού, αθηναϊκού καφενείου, λίγα διακοσμητικά διαλεγμένα με αγάπη, άνεση και ελευθερία. Μερικές παρέες τριγύρω έδειχναν να έχουν οικειότητα με το μέρος. Ένα ζευγάρι τουρίστες απολάμβανε τους μεζέδες και φαινόταν εξαιρετικά ικανοποιημένο. Τα παιδιά του μαγαζιού γέλαγαν, μίλαγαν με τους πελάτες και εξυπηρετούσαν με σβελτάδα τους πάντες.

Είναι εύκολο να τρως κάθε μέρα σωστά και λαχταριστά, αρκεί να βρεις το μέρος που τα έχει όλα.

Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη» Facebook Twitter
Καρέκλες και τραπέζια παλιού, αθηναϊκού καφενείου, λίγα διακοσμητικά διαλεγμένα με αγάπη, άνεση και ελευθερία.

Δύο άτομα ήμασταν, μικρή στάση υποτίθεται ότι κάναμε, αρκεστήκαμε να παραγγείλουμε τη σαλάτα που έχει το ίδιο όνομα με το μαγαζί και περιλαμβάνει ολόφρεσκα λαχανικά και αποξηραμένα φρούτα, μια φέτα σε φύλλο κρούστας, που θα ορκιζόμουν ότι είναι το ίδιο μ' αυτό που η μητέρα μου μού έφτιαχνε τα αγαπημένα μου τυροπιτάκια μικρή, και κεφτεδάκια γιαουρτλού με πίτες και πατάτες τηγανητές. Όλα σερβιρισμένα με προσοχή και πεντανόστιμα. Σίγουρα εμπνευσμένα από κάποιο ανήσυχο πνεύμα που αγαπάει τις καθαρές, απλές γεύσεις, αλλά θέλει να προσθέτει και μια έξτρα λεπτομέρεια για να κάνει το πιάτο περισσότερο ενδιαφέρον και μοναδικό.

Ο κατάλογος μικρός, αλλά εύστοχος, προσφέρει επιλογές και γι' αυτούς που αγαπούν το κρέας αλλά και γι' αυτούς που θέλουν να απολαμβάνουν το τσίπουρό τους με θαλασσινά ή με διάφορους άλλους κλασικούς μεζέδες, όπως η φάβα, η καπνιστή μελιτζανοσαλάτα και οι κολοκυθοκεφτέδες. Υπάρχει, ακόμα, πιάτο ημέρας αλλά και γλυκά. Όπως υπάρχει και το ξεχωριστό ρακόμελο που φτιάχνει το μαγαζί και είναι ό,τι πρέπει για να ζεσταθείς τον χειμώνα.


Φεύγοντας, ήξερα ότι θα επέστρεφα στον Ακροβάτη. Όπως και έγινε ένα Σάββατο, που είχε και ζωντανή μουσική ‒ και ήταν το ίδιο όμορφα. Ζωντανή μουσική έχει και τις Κυριακές το μεσημέρι. Ό,τι πρέπει, αν θέλεις κάτι και να σε χορτάσει και να σε διασκεδάσει.

Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη» Facebook Twitter
Στην Κάπαρη, μεγάλη πρωταγωνίστρια είναι η Νατάσσα Περγαντή.


Μετά τον Ακροβάτη και νιώθοντας ακόμα τη νοσταλγία μιας άλλης εποχής που μου άφησε το μαγαζί, κατευθύνθηκα στο δικό μου μπακάλικο, στο μαγαζί που ανακάλυψα όταν ήρθα να μείνω στα Εξάρχεια και έγινε η αφορμή για πολλά μαγειρέματά μου με αγνά υλικά και προϊόντα από μικρούς παραγωγούς και όχι μόνο. Μιλάω για την Κάπαρη, που βρίσκεται στην οδό Ασκληπιού, που με πείσμα επιλέγει μόνο προϊόντα που έχει δοκιμάσει και χιλιοτεστάρει.

Στην Κάπαρη, μεγάλη πρωταγωνίστρια είναι η Νατάσσα Περγαντή. Αυτή γνώρισα πρώτη κι αυτό γιατί είναι πάντα πρόθυμη να σου μιλήσει για τα προϊόντα της, να σου πει την ιστορία των παραγωγών με τους οποίους συνεργάζεται και να σου δώσει tips για το σωστό μαγείρεμα ή ακόμα και συνταγές. Έτσι, βρέθηκα να μαγειρεύω άνετα το χέλι, το σκουμπρί ή την πέστροφα με διάφορους τρόπους, να κάνω εξαιρετική χειμωνιάτικη οσπριάδα, να βγάζω ψαγμένους μεζέδες στα τραπέζια μου και να έχω διαφορετικές μουστάρδες για κάθε πιάτο, γιατί καμιά μουστάρδα δεν είναι ίδια και όλες έχουν έναν σοβαρό λόγο ύπαρξης.

Στην Κάπαρη, επίσης, έχω βρει τα πιο νόστιμα τυριά. Αγαπημένη μου θα είναι πάντα η κατσικίσια, κρητική γραβιέρα που τρώω ακόμα και σκέτη ή με κάποιο παξιμάδι, αν έχω «μαύρη» πείνα ή θέλω κάτι να με παρηγορήσει άμεσα και αποτελεσματικά. Βέβαια, θα ήταν λάθος να παραλείψω την ξινομυζήθρα ή την παλαιωμένη γραβιέρα Κρήτης, τη μανούρα Σίφνου, τη φέτα Καλαβρύτων ή το κατσικίσιο τυρί Βόλου.

Όπως θα ήταν μεγάλο ατόπημα να μη μιλήσω για τον Δημήτρη που βρίσκεται πίσω από το ψυγείο, έτοιμος να με εξυπηρετήσει, να μου κόψει τις πιο λεπτές φέτες αλλαντικών αλλά και να μου πει κανένα αστείο, όταν με βλέπει συννεφιασμένη. Ξέρεις πόσο εύκολα ξεχνάς τα προβλήματά σου με λίγη πορκέτα, μερικές φέτες προσούτο Parma και μια γερή δόση λούντζας Κύπρου; Δοκίμασέ το και θα δεις.

Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη» Facebook Twitter
Ελληνικά όσπρια απευθείας από παραγωγούς.

Στα ράφια της Κάπαρης θα βρεις, επίσης, ζυμαρικά και τραχανάδες από διάφορες πόλεις της Ελλάδας, πάστα φλόρα από τη Σάμο, αυθεντικά παξιμάδια Κυθήρων, χειροποίητες πίτες από τη Λάρισα, γλυκά κουταλιού και μαρμελάδες χωρίς ζάχαρη, βουτήματα και κριτσίνια χαρουπιού, αγνό μέλι, μουσταλευριά χωρίς ζάχαρη, ελληνικά όσπρια απευθείας από παραγωγούς, ευκολόβραστα και πολύ νόστιμα, και πολλά άλλα προϊόντα που θα σε γεμίσουν νοστιμιά και υγεία.

Τώρα, μάλιστα, που πλησιάζει η Καθαρή Δευτέρα, ο χαλβάς από τα Τρίκαλα που θα βρεις στην Κάπαρη δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Με αμύγδαλα, κακάο, σοκολάτα, χαρουπόμελο αλλά και χωρίς ζάχαρη, με στέβια, λιώνει στο στόμα σου και σε γεμίζει ευτυχία.

Από την Κάπαρη προμηθεύομαι ακόμα τα καλύτερα ντολμαδάκια γιαλαντζί της πόλης όπως και άλλα φρεσκομαγειρεμένα φαγητά και ορεκτικά, όπως χούμους και μελιτζανοσαλάτα, σαλάτα με κινόα ή καβουροσαλάτα. Όπως καταλαβαίνεις, η Κάπαρη έχει σώσει το καθημερινό μου τραπέζι.

Όταν, πάλι, δεν είμαι μόνη και θέλω να κάνω μια συγκέντρωση με φίλους και δεν προλαβαίνω να μαγειρέψω, τηλεφωνώ στη Νατάσσα και της ζητώ να μου φτιάξει μερικά πλατό με τυριά και αλλαντικά, όπως ξέρει να τα φτιάχνει, στολισμένα με τις καλύτερες ελιές της πόλης, την πιο τραγανή και μυρωδάτη κάπαρη με τα καπαρόφυλλά της, αποξηραμένα φρούτα αλλά και κριτσίνια σε διάφορες γεύσεις. Κάνε μια βόλτα από κει και θα δεις.

Είναι εύκολο να τρως κάθε μέρα σωστά και λαχταριστά, αρκεί να βρεις το μέρος που τα έχει όλα. Τέτοιο πράγμα είναι η Κάπαρη της γειτονιάς μου.

Επιστροφή στα κλασικά μπακάλικα: Στον «Ακροβάτη» και την «Κάπαρη» Facebook Twitter
Στην Κάπαρη έχω βρει τα πιο νόστιμα τυριά.

Ακροβάτης, Μαιζώνος & Ψαρρών 26, Μεταξουργείο, 2105230750, FΒ: Akrovatis

Η Κάπαρη, Ασκληπιού 22, Αθήνα, 211 0104240, FΒ: Η ΚΑΠΑΡΗ, Instagram: kapari_deli

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ