Όταν ο Γάλλος μυθιστοριογράφος και φιλόσοφος κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1957 στη βράβευσή του είχε αναφερθεί ως μια σπουδαία προσωπικότητα που ξεχωρίζει για τη σημαντική λογοτεχνική παραγωγή του, η οποία με διορατική σοβαρότητα φωτίζει τα προβλήματα της ανθρώπινης συνείδησης στην εποχή μας.

 

Λίγες μέρες μετά την απονομή ο Καμύ είχε ευχαριστήσει τον δάσκαλό του με τον οποίο όπως αναφέρει άρθρο της Chicago Tribune είχε αναπτυχθεί μια υποδειγματική και σπάνια σχέση δασκάλου-μαθητή.

 

Ο ισχυρισμός αυτός επαληθεύτηκε και όταν αργότερα η δημοσίευση ενός ημιτελούς αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος του Καμύ με τίτλο 'Ο πρώτος άνθρωπος' περιελάμβανε την αλληλογραφία του συγγραφέα με τον πρώην δάσκαλό του.

 

Αυτή είναι μια από τις πιο θερμές και συγκινητικές επιστολές που περιλαμβάνεται στο υπόμνημα του βιβλίου και την οποία ο Αλμπέρ Καμύ απέστειλε λίγες μέρες μετά τη βράβευσή του στην πατρική για τον ίδιο φιγούρα, τον κύριο Louis Germain.

 

 

 O Αλμπέρ Καμύ στην πρώτη κάτω σειρά με κατάμαυρα ρούχα σε μια σπάνια φωτογραφία από τα μαθητικά του χρόνια

 O Αλμπέρ Καμύ στην πρώτη κάτω σειρά με κατάμαυρα ρούχα σε μια σπάνια φωτογραφία από τα μαθητικά του χρόνια

 

 

19 Νοεμβρίου 1957

 

Αγαπητέ Κύριε Germain,

 

Άφησα το θόρυβο γύρω μου να καταλαγιάσει λίγο, πριν σας απευθυνθώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Mόλις μου δόθηκε μια πολύ μεγάλη τιμή που ούτε περίμενα και ούτε επεδίωξα.

 

Όταν άκουσα την είδηση, η πρώτη μου σκέψη μετά τη μητέρα μου ήσασταν εσείς.

 

Χωρίς εσάς, χωρίς το χέρι που στοργικά απλώσατε στο φτωχό παιδί που ήμουν τότε,  χωρίς τη διδασκαλία και το παράδειγμά σας, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί.

 

Δεν πρόκειται να κερδίσω πολλά από αυτή την τιμή. Μου δίνει όμως τουλάχιστον την ευκαιρία να σας πω τι υπήρξατε και εξακολουθείτε να είστε για μένα και να σας διαβεβαιώσω ότι οι προσπάθειές σας, το έργο σας, και η γενναιόδωρη καρδιά σας εξακολουθούν να ζουν σε έναν από τα μικρά σχολιαρόπαιδά σας που παρά τα χρόνια, δεν έπαψε ποτέ να είναι ευγνώμων μαθητής σας.

 

Θα σας εναγκαλίζομαι με όλη μου την καρδιά.

 

Αλμπέρ Καμύ

 

 

 

Ο λόγος του Αλμπέρ Καμύ κατά τη βράβευσή του με Νόμπελ στη Στοκχόλμη