To ελληνικό καλοκαίρι, με λίγο αφρό
Άσε τους ζέφυρους τώρα· σηκώνει βοριαδάκι...
TAGGED ΑΡΘΡΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ
Ας φυσά τώρα - Το νέο βιβλίο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου
Το βιβλίο αυτό είναι ένα tour de force ως προς το ύφος του ― με μια γλώσα μεστή και δωρική, αστραφτερή σαν λάμα και γεμάτη ποιητικές αντηχήσεις.
Το σημείωμα νάτο!
Δυο λόγια για το τελευταίο βιβλίο μου, δίκην διαφήμισης (και εξήγησης)
Νύχτες με φεγγάρι στο Ασουάν
Λέιλα: το ξεκίνημα της νύχτας /
Ζέναμπ: δέντρο όμορφο, όλο άρωμα /
Σαμίρα: εκείνη που γλεντάει όμορφα
Λεπτομέρειες από το Μουσείο του Καΐρου, λίγο πριν κλείσει οριστικά
Ένας φωτογραφικός περίπατος στο αμύθητο Μουσείο της Πλατείας Ταχρίρ, λίγους μήνες πριν μεταφερθεί στο φαραωνικό νέο κτίριο, δίπλα στις Πυραμίδες.
Γάμος στα Παραπούγκια, 1924
33 φωτογραφίες που τράβηξε το 1924 η αρχαιολόγος Dorothy Burr Thompson στη Βοιωτία
Ο έφηβος που ο Ιησούς δεν χρησιμοποίησε
Το ξύπνημα, χάραμα της Μεγάλης Παρασκευής και είσαι μούσκεμα: εφηβικές φουσκοθαλασσιές, παράξενες εκκρίσεις στο δοξαπατρί της άνοιξης
Aυτό που σφηνώνεται στο μυαλό σου, αν και το σιχαίνεσαι
Τι να' ναι; Τι νά' ναι;
Μπετόβεν και μπουζούκι: the story of my life
Η πρώτη μου χονδροειδής φαντασίωση ότι μπορεί καμμιά φορά να συνθηκολογήσουν όσοι μισιούνται.
Η μπαρόβια και οι νέοι Έλληνες ποιητές
Ελλείψει σοβαρής κριτικής νομίζονται ποιητές ένα μάτσο αναίσθητα νούμερα
Μακάριο το μουγκό παιδί που πίνει δίπλα σου. Ελευθεροτυπία, 1994
Είναι η πράξη μας που βρίσκεται στον πυθμένα του γλωσσικού παιγνίου, είχε πει ο Βιτγκενστάιν... Ακόμη μια παλιά μου στήλη ― για να βρίσκεται.
H Xάρις Αλεξίου μιλά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο για το δημοτικό τραγούδι και άλλα διάφορα
Μια συνομιλία της μεγάλης Ελληνίδας τραγουδίστριας με τον εκδότη της LIFO στο τεύχος 27 της έντυπης έκδοσής μας, που ψηφιοποιείται για πρώτη φορά.
Πώς έζησα το σεισμό στη Ζάκυνθο
Ήμουν κι εγώ εκεί (γαμώ την ατυχία μου)
Η Άννα Βίσση μιλά διστακτικά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο
Στρίβοντας από την πακετωμένη κίνηση της Θησέως στο ήσυχο δρομάκι όπου μένει, με το βουλιαγμένο φως στα μεγάλα δέντρα, κυριολεκτικά στην άκρη του σχεδίου πόλεως, ένιωσα κάτι spooky, κάτι από Twin Peaks.
Οι «αντισυστημικοί»
Το να περηφανεύεται κανείς ότι είναι τίμιος (ή «αντισυστημικός») στο κέντρο της Αγοράς, δείχνει ανωριμότητα. Πριν κατέβει το φαΐ απ' τη φωτιά, κανείς δεν ξέρει αν είναι καλός μάγειρας.
Η ακαταλληλότητα των άστρων
Ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στη ζωή μου, πέρναγα απέξω συμπτωματικά.
Η Ειρήνη Παππά μιλά στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο: «Δεν μπορώ να γεράσω, δεν επιτρέπεται»
Μια συνομιλία για τα αισθήματα που νιώθει μια γυναίκα που όλοι την θεωρούν εξαιρετικά επιτυχημένη, σταρ και ευτυχισμένη, αλλά κατ' ουσίαν είναι μόνη. Μια γυναίκα, που κακοπάθησε πρόσφατα από την «δημοσιογραφία της ροής».
Εγώ, ο ξένος
«Μία φούχτα χώμα να κρατώ και, να σωθώ μ’ εκείνο».
Αριστοκρατικά φτωχοί, Ελευθεροτυπία, 1991
Ελάχιστοι κατέχουν το μυστικό να χρησιμοποιούν το χρήμα επ’ αγαθώ, να το σκορπίζουν απαλά, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη αλλά ούτε και περιφρόνηση, να το σκορπίζουν όπου θέλουνε αυτοί κι όχι η μόδα
Αλώνια τα σαλόνια. Ελευθεροτυπία, 1991
Η αργή σύγκλιση δυο ασυνάντητων εχθρών: της Υψηλής Τέχνης και του Λαϊκού Γούστου. Ένα παλιό κείμενο που ψηφιοποιείται πρώτη φορά.
<
>
