ΕΝΝΙΑ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ
Διάχυτη είναι η εντύπωση ότι οι Ρώσοι τα βρήκαν σκούρα στην Ουκρανία, ότι έχουν βαλτώσει, και ότι κάθε μέρα που περνάει είναι εις βάρος τους.
Διάφορες ψυχολογικές ερμηνείες κυκλοφορούν, επίσης, για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, τον οποίο περιγράφουν ως ημιπαράφρονα που έχει χάσει εντελώς την αίσθηση της πραγματικότητας.
Οι ευσεβείς πόθοι, που γεννάει η συμπάθεια προς τον αδικημένο και αδύναμο ουκρανικό λαό και ενισχύεται από την αναπόφευκτη προπαγάνδα και τον ψυχολογικό πόλεμο, είναι κακός σύμβουλος για μια ψύχραιμη ανάλυση.
Η άποψη ότι μια χώρα με πενταπλάσια έκταση και τετραπλάσιο πληθυσμό σε σχέση με την Ελλάδα μπορεί να καταληφθεί σε λίγες μέρες είναι από εσφαλμένη έως αφελής.
Επιπλέον, πιστεύω ότι ήταν συνειδητή επιλογή των Ρώσων ούτε να προκαλέσουν μεγάλη αιματοχυσία, δική τους και των Ουκρανών, ούτε να ισοπεδώσουν τις πόλεις. Σε αντίθετη περίπτωση, και η διεθνής κατακραυγή θα ήταν τεράστια και τα φέρετρα των Ρώσων θα προκαλούσαν μεγάλες αντιδράσεις στον ρωσικό πληθυσμό. Το αν, βεβαίως, αυτή η τακτική θα συνεχιστεί, μένει να το δούμε τώρα που προχωρούν στην κατάκτηση πόλεων.
Οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους χρειάστηκαν 20 μέρες για να καταλάβουν τη Βαγδάτη στον πόλεμο του Ιράκ το 2003, και 40 μέρες συνολικά τη χώρα — χώρα με τα δύο τρίτα της έκτασης της Ουκρανίας και περίπου ίδιο πληθυσμό. Ο στρατός του Ιράκ ήταν μεν πολλαπλάσιος της Ουκρανίας, αλλά και οι βομβαρδισμοί των Αμερικανών ασύγκριτα σφοδρότεροι από των Ρώσων.
Εννιά μέρες από την εισβολή είναι ελάχιστες για να αξιολογηθεί η επιτυχία ή μη των Ρώσων. Τηρουμένων των αναλογιών, η πραγματική αποτίμηση θα γίνει σε έναν τουλάχιστον μήνα από την 24η Φεβρουαρίου.
• • •
ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ, ΑΠΟΛΥΕΣΑΙ
Περισσότεροι από 13.000 Ρώσοι εργαζόμενοι στον πολιτισμό υπέγραψαν ανοικτή επιστολή στο Google Docs, με την οποία ζητούν να σταματήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Η υπογραφή σε τέτοια κείμενα είναι πλέον πολύ επικίνδυνη.
Η διευθύντρια δύο θεάτρων Moskino στη Μόσχα, Κάτια Ντολίνινα, απελύθη από τη δουλειά, τρεις μέρες αφότου υπέγραψε. Η διοίκηση του θεάτρου της ζήτησε να αποσύρει την υπογραφή της, και όταν αρνήθηκε απελύθη αμέσως. Γνωστοί της απολογούμενοι είπαν ότι εκτελούσαν άνωθεν εντολές.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε ότι το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Μόσχας απέλυσε δύο μέλη του προσωπικού για τον ίδιο λόγο, οι δε New York Times αναφέρουν ότι κάποια στιγμή οι υπογραφές ήταν κάπου 17.000.
Πηγή: Artnews
• • •
ΡΩΣΟΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Στις 26 Φεβρουαρίου, δύο μέρες μετά την εισβολή στην Ουκρανία, το «Radio Dolin», που προβάλλει τις νέες ταινίες στη Ρωσία, ανέβασε ένα βίντεο, στο οποίο 15 άνθρωποι του ρωσικού σινεμά — σκηνοθέτες, ηθοποιοί, παραγωγοί — τοποθετήθηκαν κατά της εισβολής. Ανάμεσά τους, ο Anton Vladimirovitch Dolin, διάσημος κριτικός του σινεμά στη Ρωσία και αρχισυντάκτης του Isskustvo Kino (Ο κινηματογράφος ως τέχνη), μηνιαίο περιοδικό για τον κινηματογράφο από το 1931.
Καθένας με τη σειρά του τοποθετείται (στα ρωσικά) για την εισβολή, μετά από μια αρχική κοινή δήλωση:
«Ο πόλεμος δεν μπορεί να περάσει δίχως να χυθεί αίμα, ο πόλεμος είναι πάντοτε καταστροφή. Είναι καθήκον του πολιτισμού (συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου) να αντιταχθεί στη βία, στο χυμένο αίμα, στις ωμότητες: Είναι καιρός να θυμηθούμε τα παλιά σοβιετικά συνθήματα που παραμένουν πάντα επίκαιρα: παγκόσμια ειρήνη, όχι πόλεμος. Σήμερα, ενώ υπερβολικά πολλοί συμπολίτες μας είναι τρομαγμένοι και φοβούνται να συμπεράνουν τι συμβαίνει, είναι καθήκον των καλλιτεχνών να εκφραστούν καθαρά ενάντια στο ψέμα και τη βία. Ιδού το μοντάζ των δηλώσεων μας».
• • •
ΤΟ «POUTINE» ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ
Το εστιατόριο, Le Roy Jucep, ανακοίνωσε πως θα αφαιρέσει προσωρινά από το μενού το πιο διάσημο φαγητό του Κεμπέκ, «Poutine», επειδή δέχθηκε ύβρεις και απειλές.
Το εστιατόριο αυτό του Κεμπέκ καυχιέται ότι επινόησε το «Poutine» — «τηγανητές πατάτες, τυρί και σάλτσα» — τη δεκαετία του ΄50, το οποίο φυσικά ουδεμία σχέση έχει με τον Πούτιν.
Πηγή: CTV News Montreal
• • •
Ο ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΑΜΑΣΤΟΥΣ ΟΥΚΡΑΝΟΥΣ
«Οι Ουκρανοί, που τους ονομάζουμε Κοζάκους, είναι συμμάζεμα των αρχαίων Ροξελανών, Σαρματών, και Ταρτάρων... ερωτευμένους έως υπερβολής με ένα αγαθό που προτιμούν πάνω από όλα, την ελευθερία... Οι Κοζάκοι ποτέ δεν ήθελαν αφεντικά... Η Ουκρανία πάντοτε ήθελε να είναι ελεύθερη». Αυτό είναι το νόημα της λέξης «Κοζάκος»: «ελεύθερος άνθρωπος».
Ο Βολταίρος με ανάμικτα αισθήματα θαυμασμού και περιφρόνησης επισημαίνει: «Χρειάζονται πολλά ώστε η Ρώμη και η Κωνσταντινούπολη, που εξουσίασαν τόσα έθνη, να συγκριθούν ως προς την ευφορία με εκείνη της Ουκρανίας. Η φύση πασχίζει εκεί να κάνει καλό στους ανθρώπους... η Ουκρανία είναι από τις γόνιμες περιοχές του κόσμου».
Αλλά οι άνθρωποι δεν το εκμεταλλεύονται: «Εκεί, οι άνθρωποι δεν βοηθούν τη φύση: Ζούνε με τους καρπούς που παράγει μια γη τόσο ακαλλιέργητη όσο και εύφορη, ζώντας ακόμη περισσότερο με το πλιάτσικο» (Histoire de Charles XII, 1731-68 και Histoire de l’empire de Russie sous Pierre le Grand, 1759-63).
Πηγή: Philosophie Magazine
• • •
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
