Πρώτα η Ουκρανία ναι, αλλά μήπως να μην ξεπέφταμε σε πρακτικές Πούτιν;

Πρώτα η Ουκρανία ναι, αλλά μήπως να μην ξεπέφταμε σε πρακτικές Πούτιν; Facebook Twitter
Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί μια πρακτική που όχι μόνο μοιάζει με εκ του ασφαλούς επίδειξη ισχύος (ή τζάμπα μαγκιάς), αλλά φέρνει στο μυαλό ακριβώς το καθεστώς του Πούτιν;
0



ΔEN XAΘΗΚΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΥΣΙΚΑ – ούτε η «πολύπλευρη» ενημέρωση – με το «μαύρο» που έριξε η Ε.Ε. στους πιο επιφανείς από τους δημοσιογραφικούς οργανισμούς ρωσικής γραμμής και χρηματοδότησης που δρουν διεθνώς, αλλά όσο να’ ναι ήταν …κάπως χθες όταν κατά τη διάρκεια του ζάπινγκ στα ξένα ενημερωτικά κανάλια που παρέχει η συνδρομητική πλατφόρμα, ξαφνικά αυτό που συνήθως βρισκόταν ανάμεσα στο Al Jazeera και στο Bloomberg, είχε εξαφανιστεί. Όχι ότι θα μας λείψει η γεωπολιτική οπτική του RT (Russia Today), παρότι σε θέματα γενικού ενδιαφέροντος (πολιτιστικά, οικολογικά, αθλητικά) στην πραγματικότητα ένας περιστασιακός θεατής δύσκολα θα μπορούσε να διακρίνει κάποια διαφορά ύφους, παρουσίασης και ανάλυσης, από τα υπόλοιπα διεθνή δίκτυα που κατά σειρά προηγούνταν στο περιεχόμενο της πλατφόρμας (CNN, BBC World News, Sky News, Deutsche Welle, France 24, κλπ).  

Σκεφτείτε στην εποχή μας (ή στην χώρα μας) να φτάσουμε να ταυτίζουμε τους εργαζόμενους με τον χρηματοδότη του κάθε μέσου, πόσο άδικο θα ήταν. 

Κρίσιμες περιστάσεις, δεν αντιλέγει κανείς, και επίσης όχι στην ρωσική προπαγάνδα, όχι στον μεταλλαγμένο καγκεμπίτη. Πώς μπορεί όμως να δικαιολογηθεί μια πρακτική που όχι μόνο μοιάζει με εκ του ασφαλούς επίδειξη ισχύος (ή τζάμπα μαγκιάς), αλλά φέρνει στο μυαλό ακριβώς το καθεστώς του Πούτιν; Δε νομίζω πως είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακόμα και πολλοί από τους πιο θερμούς υποστηρικτές του δόγματος «πρώτα η Ουκρανία και όλα τα άλλα αργότερα», ομολογούν ότι νοιώθουν εξαιρετικά αμήχανα (ως φιλελεύθεροι δημοκράτες) τόσο με το πολιτισμικό  εμπάργκο όσο και με την εξαφάνιση από τους ευρωπαϊκούς δέκτες με συνοπτικές διαδικασίες μιντιακών οργανισμών με τόσους πολλούς (Ευρωπαίους κατά κανόνα) εργαζόμενους πάσης ειδικότητας (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, λογιστές, διαφημιστές κλπ), οι περισσότεροι εκ των οποίων κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά που θα έκαναν και σε άλλο μέσο και τέλος πάντων δεν είναι απαραίτητα χαφιέδες και πράκτορες και έμμισθα πιόνια του καθεστώτος Πούτιν. Σκεφτείτε δηλαδή στην εποχή μας (ή στην χώρα μας) να φτάσουμε να ταυτίζουμε τους εργαζόμενους με τον χρηματοδότη του κάθε μέσου, πόσο άδικο θα ήταν. 

Δε νομίζω λοιπόν ότι είναι παράταιρη, φάλτσα ή «φιλοπουτινική» (όχι αλήθεια, εκεί έχουμε φτάσει) η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε προχθές η Ομοσπονδία Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (μέλος της οποίας είναι και η ΕΣΗΕΑ) με έδρα τις Βρυξέλλες, μέσω του Γενικού Γραμματέα της, Ρικάρντο Γκουτιέρεζ, ο οποίος κατ΄ αρχάς υπενθυμίζει ότι «o έλεγχος των Μέσων – η έκδοση ή η αναστολή αδειών μετάδοσης - δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της ΕΕ, αλλά αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών», για να σημειώσει μεταξύ άλλων στη συνέχεια: 

Το λουκέτο στην λειτουργία ενός μέσου όχι μόνο δεν μου φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος να καταπολεμηθεί η παραπληροφόρηση ή η προπαγάνδα, αλλά μοιάζει με πράξη λογοκρισίας που μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα στους πολίτες που παρακολουθούσαν τα απαγορευμένα μέσα…. Το πραγματικό αντίδοτο στην παραπληροφόρηση δεν είναι η απαγόρευση κάποιων μέσων, αλλά η προώθηση ενός ζωντανού, πλουραλιστικού, επαγγελματικού, ηθικού και βιώσιμου μιντιακού οικοσυστήματος Μέσων Ενημέρωσης, ολοκληρωτικά ανεξάρτητου από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία … Το ρίσκο  μίας πολιτικής λογοκρισίας είναι επίσης αυτός των πιθανών αντιποίνων, όπως είδαμε με την απαγόρευση της DW στη Ρωσία, ως αντίδραση στην απαγόρευση του RT στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα αυτής της κλιμάκωσης είναι η φτωχοποίηση του μιντιακού πλουραλισμού στη Ρωσία… 



 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Αυτός, αυτή και τα μυστήρια»: Η επιστροφή μιας σειράς που αγαπήσαμε πολύ κάποτε

Daily / «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια»: Η επιστροφή μιας σειράς που βασίλευσε στα '80s

Ήταν η μοναδική «χημεία» αλλά κυρίως η ανεπίλυτη σεξουαλική ένταση ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, που αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά μιας σειράς που επιδείκνυε διαρκώς τολμηρές καινοτομίες, πρωτοφανείς για τα τηλεοπτικά δεδομένα της εποχής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Κάποτε στην Βόρειο Ιρλανδία»: Ένα συνταρακτικό ντοκιμαντέρ για μια βαθιά πληγή

Daily / «Κάποτε στη Βόρεια Ιρλανδία»: Ένα συνταρακτικό ντοκιμαντέρ για μια βαθιά πληγή

25 χρόνια μετά την ιστορική Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής, το πεντάωρο ντοκιμαντέρ του BBC ξετυλίγει, μέσα από προσωπικές ιστορίες, το χρονικό του αιματηρού αλληλοσπαραγμού που κράτησε για πάνω από τρεις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
50 χρόνια χωρίς την Άννα Μανιάνι

Daily / 50 χρόνια χωρίς την Άννα Μανιάνι

Όπως είχε πει ο Αλμπέρτο Μοράβια, η μεγάλη Ιταλίδα ηθοποιός είχε κατορθώσει το μοναδικό επίτευγμα, «να συγχωνεύσει τη δική της μετεωρική πορεία με τη μυστηριώδη και αμφιλεγόμενη τροχιά αυτού του κομήτη που αποκαλείται… Ιστορία».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αυγή και η δύση των Super Models 

Daily / Η αυγή και η δύση των Super Models 

Τo ντοκιμαντέρ για τις τέσσερις θεότητες που κυριάρχησαν στο πολιτισμικό τοπίο πριν από τρεις δεκαετίες αποτελεί μια νοσταλγική πανδαισία για όσους θυμούνται έναν κόσμο όπου τα πάντα άρχιζαν και τελείωναν στις σελίδες των glossy περιοδικών.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ακολουθεί «μεταπολιτική» διαφήμιση 

Daily / Ακολουθεί «μεταπολιτική» διαφήμιση

Η βελούδινη και μετεωρική επικράτηση του Στέφανου Κασσελάκη δείχνει πόσο βαθιά είναι η επιθυμία ψυχικής και συναισθηματικής απεμπλοκής από τους κομματικούς μηχανισμούς και από τις παραδοσιακές διαδικασίες πολιτικής ανέλιξης.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Διαβάζοντας (με τρόμο) αποσπάσματα από τη νέα βιογραφία του Ίλον Μασκ

Daily / Διαβάζοντας (με τρόμο) αποσπάσματα από τη νέα βιογραφία του Ίλον Μασκ

Όσο πιο πολύ διαβάζει κανείς για τον Μασκ, τόσο πιο πολύ νοσταλγεί τις εποχές του Ωνάση, του Αγά Χαν, του Ροκφέλερ και του Σκρουτζ Μακ Ντακ, πολύ πριν αναλάβουν τα ηνία οι σύγχρονοι τρισεκατομμυριούχοι τεχνο-σωτήρες του πλανήτη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πρώτα οι κυρίες: Η ιστορία του γυναικείου hip-hop στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix

Daily / Πρώτα οι κυρίες: Η ιστορία του γυναικείου hip-hop στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix

Στο πλαίσιο της ιστορικής 50ής επετείου από τη γέννηση του hip-hop, το ντοκιμαντέρ «Ladies First» έχει ως στόχο να κατοχυρώσει πέρα από κάθε αμφισβήτηση τη σημασία των γυναικών MCs, DJs και παραγωγών στο είδος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αναστοχασμός και αυτομαστίγωση 

Daily / Αναστοχασμός και αυτομαστίγωση 

Στο τέλος θα καταλήξουμε σαν τον Άλεξ, τον κεντρικό χαρακτήρα στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι», που εξαναγκάζεται να βλέπει σκηνές καταστροφής και φρίκης χωρίς να μπορεί να κλείσει τα βλέφαρα, μέχρι την οριστική του συμμόρφωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η μάστιγα του telemarketing πάει πιο βαθιά απ’ όσο νομίζεις

Daily / Η μάστιγα του telemarketing πάει πιο βαθιά απ’ όσο νομίζεις

Το ντοκιμαντέρ «Telemarketers» του HBO αποκαλύπτει με τον πιο ψυχαγωγικό τρόπο την απάτη του φιλανθρωπικού fundraising αλλά και το «άβατο» που απολαμβάνει η αστυνομία ακόμα κι όταν αποκαλύπτεται η διαφθορά στους κόλπους της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ζεν και παράνοια στις εσχατιές του Αυγούστου

Daily / Ζεν και παράνοια στις εσχατιές του Αυγούστου

Δύσκολος ο Αύγουστος ακόμα και στον παράδεισο, μπορεί όμως τουλάχιστον να αναζητήσει κανείς το αλλόκοτο, το ιδιότυπο, το παράδοξο, το λοξό σε κάθε νησί. Το γνήσιο και το αυθεντικό είναι για άλλες εποχές και για άλλες περιστάσεις.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η υψωμένη γροθιά και το «μαχαίρι στο κόκκαλο»

Daily / Η υψωμένη γροθιά και το «μαχαίρι στο κόκκαλο»

Δεν επιτεύχθηκε προφανώς κάποιο θανάσιμο πλήγμα στον φασισμό με την χειρονομία του Κώστα Γαλανόπουλου στο Ζάγκρεμπ, καμιά φορά όμως τέτοιοι συμβολισμοί μπορούν να διαμορφώσουν την πραγματικότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ