«Turkaegean», πολιτικός καιροσκοπισμός και φαιδρότητες

«Turkaegean», πολιτικός καιροσκοπισμός και φαιδρότητες Facebook Twitter
Είναι εξαιρετικά δύσκολο ο δυτικός τουρίστας να ακούει Αιγαίο και να σκέφτεται τα τουρκικά παράλια.
0

 

ΤA EΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ διχάζουν σχεδόν πάντα τους Έλληνες και αποτελούν ιδανικό πεδίο για πολιτική εκμετάλλευση από κάθε καιροσκόπο. Στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας η υπερβολή για πολλούς είναι εργαλείο και οι αντιδράσεις των πολιτικών συχνά δεν στηρίζονται σε σταθερές αρχές. Προσαρμόζονται κάθε φορά ανάλογα με την περίσταση.

Το διαπιστώσαμε πρόσφατα με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το βλέπουμε και τώρα με το «Turkaegean», που μεταμόρφωσε σε θιγμένους υπερπατριώτες, πολιτικούς που δεν έδιναν δεκάρα για αυτά και τώρα ενώνουν τη φωνή τους διαμαρτυρόμενοι μαζί με εκείνους που μέχρι πρότινος τους αποκαλούσαν «μπατριώτες» και «μακεδονομάχους».

Παρόμοια μετάλλαξη έχουν υποστεί και κάποιοι που πούλαγαν πατριωτισμό προεκλογικά, αλλά το μαγικό ραβδί της εξουσίας μεταμόρφωσε σε «ρεαλιστές».

Η πρόσφατη αφορμή ήταν το γεγονός ότι η επιτροπή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας της Ε.Ε. ενέκρινε ένα τουρκικό αίτημα για χρήση του ονόματος «Turkaegean» που χρησιμοποιήθηκε σε τουριστική καμπάνια. Το θέμα μάς απασχόλησε όταν άρχισε να κυκλοφορεί το σχετικό διαφημιστικό σποτ της Τουρκίας και κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν ότι «μας κλέβουν το Αιγαίο» και το παρουσιάζουν ως τουρκικό, άλλοι είπαν ότι «το αφελληνίζουν» κ.λπ. 

Αν όμως υπήρχε και πολιτική σκοπιμότητα πίσω από αυτό, όπως βλέπουν κάποιοι, τότε γιατί στο σποτ να μη μιλάνε για (όλο το) Αιγαίο, αντί για το «ΤουρκοΑιγαίο»;  Χρησιμοποιώντας τον όρο «Turkaegean» αναγνωρίζουν de facto τη διαφοροποίηση του από το Αιγαίο. Καλύτερο από ό,τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς από το καθεστώς Ερντογάν και γι' αυτό πιθανόν να μην ασχολήθηκε κανένας πολιτικός με το θέμα. 

 

Ωστόσο η Τουρκία έχει κι αυτή ένα μικρό τμήμα στο Αιγαίο, τα γνωστά τρία μίλια. Το ότι τα αποκαλεί «TurkAegean» και όχι σκέτο Aegean, μάλλον θετικό ακούγεται, παρά αρνητικό.

Είναι προφανές, για όποιον δει το βίντεο, ότι για λόγους τουριστικού μάρκετινγκ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την παγκόσμια φήμη των ελληνικών νησιών και του ελληνικού πολιτισμού για να προσελκύσει τουρίστες. Αν όμως υπήρχε και πολιτική σκοπιμότητα πίσω από αυτό, όπως βλέπουν κάποιοι, τότε γιατί στο σποτ να μη μιλάνε για (όλο το) Αιγαίο, αντί για το «ΤουρκοΑιγαίο»; 

Χρησιμοποιώντας τον όρο «Turkaegean» αναγνωρίζουν de facto τη διαφοροποίηση του από το Αιγαίο. Καλύτερο από ό,τι θα μπορούσε να περιμένει κανείς από το καθεστώς Ερντογάν και γι' αυτό πιθανόν να μην ασχολήθηκε κανένας πολιτικός με το θέμα. 

Δεν λέμε βεβαίως ότι γενικά δεν υπάρχει θέμα. Απλώς ότι εδώ πρόκειται περί υπερβολής. Η Τουρκία πράγματι διεκδικεί το μισό Αιγαίο που δεν της ανήκει και ασφυκτιά στα τρία μίλια που έχει βάσει των συνθηκών. H «Γαλάζια Πατρίδα» συνιστά πολύ σοβαρή απειλή, η οποία πρέπει να αναδεικνύεται και οι ελληνικές κυβερνήσεις οφείλουν να έχουν σοβαρό σχέδιο αντιμετώπισής της.

Η Τουρκία άλλωστε δεν κρύβει ότι θέλει να μοιραστεί με την Ελλάδα τον πλούτο του ελληνικού Αιγαίου και αυτό είναι απαράδεκτο. Πού είναι όμως το πρόβλημα στο να αποκαλεί «Turkaegean» τα τρία μίλια που έχει στο Αιγαίο; Πιο πιθανό είναι με αυτό να μην ασχολήθηκε ποτέ ο Ερντογάν, παρά να έχει συμβεί βάσει σχεδίου, διότι αν είχε εμπνευστεί από τη δική του στρατηγική, μάλλον δεν θα περιοριζόταν στο «Turkaegean». Η προσθήκη «Turk» υποβαθμίζει τις όποιες διεκδικήσεις του Ερντογάν και είναι άξιο απορίας πώς κάποιοι βλέπουν το αντίθετο. 

 

Παρομοίως, άξια απορίας είναι και η σύνδεση με τη συμφωνία των Πρεσπών και το όνομα της Μακεδονίας που γίνεται από ορισμένους. Για τους πολιτικούς, που το κάνουν για να συμψηφίσουν ή να αποκομίσουν κομματικά οφέλη, είναι κατανοητό. Η απορία είναι για όσους τα πιστεύουν.

Πρώτα από όλα τι σχέση μπορεί να έχει η κατοχύρωση ενός εμπορικού σήματος για τουριστικούς σκοπούς και ημερομηνία λήξης, που δεν παράγει κανένα πολιτικό αποτέλεσμα, με μια διακρατική συμφωνία, οι διατάξεις της οποίας είναι νομικά δεσμευτικές από άποψη Διεθνούς Δικαίου και ισχύει επ' αόριστον. Καμία φυσικά. 

Οι βόρειοι γείτονες μας, όταν έπαψαν να αποτελούν τμήμα του γιουγκοσλαβικού κράτους και δημιούργησαν το δικό τους, θέλησαν αυτό να ονομάζεται «σκέτα» Μακεδονία, χωρίς άλλο συνθετικό, και αυτό ήταν το πρόβλημα για την Ελλάδα (και τη Βουλγαρία). Αν το ονόμαζαν π.χ «Σλαβομακεδονία», κάτι αντίστοιχο δηλαδή με το «Turkaegean», δεν θα υπήρχε πρόβλημα, διότι θα διαφοροποιούνταν από την ελληνική Μακεδονία και δεν θα προκαλούσε σύγχυση.

Άλλωστε και για το «Βόρεια Μακεδονία», όπως τελικά ονομάστηκε επίσημα, δεν υπήρξαν σοβαρές ενστάσεις. Η κυβέρνηση Τσίπρα κατηγορήθηκε κυρίως επειδή η ονομασία της Βόρειας Μακεδονίας συνοδεύτηκε με την αναγνώριση από την Ελλάδα «μακεδονικής ιθαγένειας» και «μακεδονικής γλώσσας». Οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας δεν δηλώνουν «Βόρειομακεδόνες» (όπως τους αποκάλεσε πρόσφατα ο Μακρόν και παρεξηγήθηκαν) αλλά σκέτο «Μακεδόνες». Επιπλέον, δεν έχουν τηρήσει την υποχρέωση που έχουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών για αλλαγή της ονομασίας της χώρας σε όλους τους θεσμούς και τα έγγραφα. 

Είναι λοιπόν παραλογισμός, εάν δεν είναι υποκρισία, όταν δεν σε ενοχλεί το «Βόρεια Μακεδονία» (και ορθώς) ή ακόμα και το σκέτο «Μακεδονία», να σε ενοχλεί το «Turkaegean». Αφού έχουν και οι Τούρκοι ένα κομμάτι του Αιγαίου, δεν έχουν δικαίωμα να διαφημίζουν τα παράλια τους κάνοντας χρήση του όρου αυτού; Με ποια λογική διαμαρτυρόμαστε για αυτό; Η διαμαρτυρία μας έχει λογική βάση μόνο όταν η Τουρκία αμφισβητεί την κυριαρχία του ελληνικού Αιγαίου, όχι όταν ασχολείται με το δικό της κομμάτι. 

Τσίπρας Facebook Twitter
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως «αν το Turkaegean είχε περάσει επί των ημερών του, θα γύριζε στην Ελλάδα με τα πόδια». Φωτ.: Eurokinissi

Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό είναι μία μελετημένη κίνηση για να ακούει ο τουρίστας Αιγαίο και να σκέφτεται Τουρκία, όχι μόνο για την προώθηση του τουρισμού της, αλλά και ως μέρος της επεκτατικής στρατηγικής της.

Πρώτα από όλα είναι πολύ δύσκολο τα τουρκικά παράλια να συναγωνιστούν τη φήμη των ελληνικών νησιών και αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με την ικανότητα των Ελλήνων στο μάρκετινγκ, αλλά με το μοναδικό κάλλος των ελληνικών νησιών. Αντικειμενικά δηλαδή, είναι εξαιρετικά δύσκολο ο δυτικός τουρίστας να ακούει Αιγαίο και να σκέφτεται τα τουρκικά παράλια.

Από την άλλη, αν αυτό είναι μία κίνηση που έχει και κρυφούς πολιτικούς σκοπούς αμφισβήτησης, αναρωτιέται κανείς για ποιον λόγο χρειάζεται αυτές τις υπόγειες κινήσεις η Τουρκία, όταν ευθέως δημόσια και προκλητικά αμφισβητεί σχεδόν καθημερινά την ελληνική κυριαρχία. 

Όσο για τους πολιτικούς, αυτοί για άλλη μια φορά πολιτεύονται εκμεταλλευόμενοι καιροσκοπικά κάθε ευκαιρία που προσφέρεται (ή έτσι νομίζουν) για εύκολο σκοράρισμα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας το γεγονός ως ιδανική ευκαιρία για να πάρει ρεβάνς γι' αυτά που άκουσε για τις Πρέσπες, σήκωσε το θέμα με σκληρή κριτική προς την κυβέρνηση, την οποία κατηγόρησε λέγοντας: «Αυτοί που δεν θα έλεγαν ποτέ "Βόρεια Μακεδονία" έδωσαν στην Τουρκία το "Turkaegean"». Ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως «αν το Turkaegean είχε περάσει επί των ημερών του, θα γύριζε στην Ελλάδα με τα πόδια».

Ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, διατηρώντας τους δραματικούς τόνους της υπερβολής, αρχικά ανακοίνωσε ΕΔΕ για να αναζητήσει τους υπαίτιους και μετά από λίγες ώρες ανέφερε ότι η αναζήτηση αποκάλυψε ότι και επί ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει το ίδιο. 

Turkaegean, πολιτικός καιροσκοπισμός και φαιδρότητες Facebook Twitter
Ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, διατηρώντας τους δραματικούς τόνους της υπερβολής, αρχικά ανακοίνωσε ΕΔΕ για να αναζητήσει τους υπαίτιους και μετά από λίγες ώρες ανέφερε ότι η αναζήτηση αποκάλυψε ότι και επί ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει το ίδιο. Φωτ.: Eurokinissi

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε φασαρία για το «Turkaegean» για λόγους πολιτικής εκμετάλλευσης, αλλά ποιος αμφιβάλλει ότι το πιθανότερο είναι πως και η Νέα Δημοκρατία θα έκανε το ίδιο; 

Στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών άλλωστε, για την οποία η Ν.Δ. δήλωνε αντίθετη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης προεκλογικά δεσμευόταν ότι θα έβαζε βέτο στην ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας στην Ε.Ε., αν δεν τηρούσε τις υποχρεώσεις της, από τότε που βρέθηκε στην κυβέρνηση, έχει αλλάξει στάση.

Έτσι, ενώ η γειτονική χώρα αθετεί υποχρεώσεις της, ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο δεν της βάζει βέτο, αλλά πρωτοστατεί στην υποστήριξη της ένταξής της, φτάνοντας πριν από λίγο καιρό να «μαλώσει» τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν που κρατούσε πιο αυστηρή στάση. 

Είδαμε λοιπόν πολιτικούς που μέχρι πρότινος υποτιμούσαν το τουρκικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», την πραγματική απειλή, να ξεσηκώνονται για το «Turkaegean» και να αναζητούν εκεί τον κρυμμένο δόλο, όταν έχουν μπροστά στα μάτια τους τον φανερό. Διότι στην ελληνική πολιτική σκηνή ο πατριωτισμός είναι συχνά μια παράσταση που σκοπό έχει να κόψει εισιτήρια.  

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η τουρκική απειλή της «Γαλάζιας Πατρίδας» και η παθητική στάση της Ευρώπης

Βασιλική Σιούτη / Η τουρκική απειλή της «Γαλάζιας Πατρίδας» και η παθητική στάση της Ευρώπης

Η Τουρκία κυκλοφορεί εδώ και καιρό χάρτες του επίσημου πλέον δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», που περιλαμβάνουν σχεδόν τα μισά ελληνικά νησιά, και στην Ευρώπη κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10/12 - ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-Γιάννης Βαληνάκης: «Η Τουρκία απειλεί την εθνική ακεραιότητα της Ελλάδας και η ΕΕ έχει υιοθετήσει πολιτική Πόντιου Πιλάτου»

LiFO politics / Γιάννης Βαληνάκης: «Η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα και η Ε.Ε. υιοθετεί πολιτική Πόντιου Πιλάτου»

Ο καθηγητής και πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Βαληνάκης μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για την Τουρκία, την ΑΟΖ και την πολιτική συμμαχιών της Ελλάδας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM