Θα μπορούσε να υπάρξει ελληνικό «The Crown»;

Θα μπορούσε να υπάρξει ελληνικό «The Crown»; Facebook Twitter
Βασιλική οικογένεια, περ.1914. Απεικονίζονται σε δείπνο οι Βασιλιάς Κωνσταντίνος, Βασίλισσα Σοφία, Γεώργιος Β', Αλέξανδρος Α', Πριγκίπισσα Ελένη, Παύλος Α', Πριγκίπισσα Ειρήνη και Πριγκίπισσα Αικατερίνη. Φωτ: Boehringer Athen
0

Τα αφιερώματα που συνόδευσαν τον θάνατο του πρίγκιπα Φιλίππου περιείχαν πολλές αναφορές στον ελληνικό βασιλικό οίκο, μέλος του οποίου ήταν ο αποθανών, κατά τη γέννησή του. Η γέννηση στην Κέρκυρα, η εξορία μετά την μικρασιατική καταστροφή, η ταραγμένη σχέση των γονιών του, η παραίτηση από τους ελληνικούς τίτλους του ήταν μέρος των αφηγήσεων για τη ζωή και τη διαδρομή του.

Κάποια από αυτά είχαν αναφερθεί στη δημοφιλή σειρά «Τhe Crown», η οποία, χωρίς αμφιβολία, συνέβαλε στο να έρθει πολύς κόσμος σε επαφή όχι μόνο με τα τεκταινόμενα της βρετανικής μοναρχίας την περίοδο της Ελισάβετ, αλλά και με τη βρετανική ιστορία αυτών των δεκαετιών, έστω και επιδερμικά, με τις απλουστεύσεις ή παραμορφώσεις που εμπεριέχει μια τηλεοπτική διασκευή. 

Το ερώτημα αν θα μπορούσε να υπάρξει ένα ελληνικό «The Crown» προκύπτει αβίαστα. Και χωρίς αμφιβολία, σε επίπεδο δραματουργίας, η διαδρομή της ελληνικής δυναστείας θα μπορούσε να τροφοδοτήσει με υλικό μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σειρά.

Οι βασιλιάδες –όπου υπάρχουν ακόμα– πρέπει απλώς να βασιλεύουν. Όχι να κυβερνούν, όχι να παράγουν ιστορία και συγκρούσεις, με τον τρόπο που το έκαναν οι δικοί μας.

Σκεφτείτε επεισόδια: Η έξωση του Όθωνα και η ενθρόνιση του Γεωργίου Α’ ως προϊόν γεωπολιτικού ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων της εποχής.

Ο «ατυχής πόλεμος» του 1897. Το κίνημα στο Γουδί. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και ο διπλασιασμός της χώρας με αρχιστράτηγο τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο.

Η δολοφονία του Γεωργίου Α’ στη Θεσσαλονίκη λίγους μήνες μετά τη στιγμή της απόλυτης δόξας με την απελευθέρωση της πόλης. Η ρήξη του Κωνσταντίνου Α’ με τον Βενιζέλο και ο τραυματικός Εθνικός Διχασμός.

Η εξορία του Κωνσταντίνου Α’. Η βασιλεία του Αλεξάνδρου. Οι συγκρούσεις του με την οικογένεια, που τον θεωρούσε σφετεριστή του θρόνου του πατρός του. Ο μοργανατικός γάμος (σ.σ.: ο γάμος γαλαζοαίματου με θνητό), κόντρα σε όλους, με την Ασπασία Μάνου. Ο θάνατος του Αλέξανδρου από το δάγκωμα της μαϊμούς και οι πολιτικές εξελίξεις που δρομολόγησε.

Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, η ήττα του Βενιζέλου και η επιστροφή του Κωνσταντίνου Α’. Η μικρασιατική καταστροφή, το κίνημα των Πλαστήρα, Γονατά, Φωκά, η παραίτηση του Κωνσταντίνου Α’ και η νέα εξορία του στο Παλέρμο.

Η Παλινόρθωση του 1935. Η «βασιλική» δικτατορία Μεταξά. Η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κατάρρευση του μετώπου, η διαφυγή στο Κάιρο. Το δημοψήφισμα του 1946 και η επιστροφή του Γεωργίου Β’.

Το (προπολεμικό) διαζύγιο του Γεωργίου Β’ και η ζωή του με την επί χρόνια ανεπίσημη ερωμένη του Τζόις Μπρίταν Τζόουνς. Ο Εμφύλιος και τα ταραγμένα μεταπολεμικά χρόνια. Η άνοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή και η μετέπειτα σύγκρουση μαζί του, το ‘63.

Ο θάνατος του Βασιλέως Παύλου και η διαδοχή από τον 24χρονο τότε Κωνσταντίνο Β’. Η σύγκρουση με τον Γεώργιο Παπανδρέου, τα Ιουλιανά και η ταραγμένη διετία 1965-‘67.

Η δικτατορία των συνταγματαρχών. Το βασιλικό αντι-κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου ‘67. Η εξορία του Κωνσταντίνου επί χούντας. Το Κίνημα του Ναυτικού και το χουντικό δημοψήφισμα για την κατάργηση της Βασιλείας.

Η πτώση της χούντας, το δημοψήφισμα του 1974 υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας και το οριστικό τέλος της βασιλείας στην Ελλάδα.

greek royals Facebook Twitter
Η Βασιλική Οικογένεια της Ελλάδος, περ. 1905

Ένα τέτοιο χρονικό, στα χέρια ενός ικανού σκηνοθέτη, θα αποτελούσε μια περιήγηση στην ίδια την ελληνική ιστορία, την οποία μέσα από μια εκλαϊκευμένη δραματουργική προσέγγιση θα γνώριζε περισσότερος κόσμος. Είτε συμφωνεί, εξάλλου, κάποιος είτε όχι με τους θεσμούς κάθε περιόδου (απαραίτητη διευκρίνιση: εγώ μόνο φιλοβασιλικός δεν είμαι…) η ελληνική ιστορία είναι ενιαία. Μια ψύχραιμη ανασκόπησή της, χωρίς αφορισμούς, θα ήταν δείγμα ωριμότητας. 

Αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος, ο πιο πρακτικός, είναι ότι δύσκολα θα μπορούσε να υλοποιηθεί στη χώρα μας μια τέτοιου μεγέθους παραγωγή. Ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι ότι θα ήταν κυριολεκτικά αδύνατον μια τέτοια εξιστόρηση να αντιμετωπιστεί ως τηλεοπτικό προϊόν και μόνον. Ο συναισθηματισμός και ο υπέρμετρος φανατισμός με τον οποίο προσεγγίζουμε τα πολιτικά θέματα στη χώρα μας δεν θα επέτρεπε μια σχετικά αποστασιοποιημένη και ψύχραιμη αποτύπωση της ιστορίας. Κάτι που είναι απαραίτητο ώστε να μην εκτραπεί είτε σε προϊόν προπαγάνδας είτε σε «σούπα», όπως έχει συμβεί με όλες σχεδόν τις πολιτικού-ιστορικού περιεχομένου ταινίες που έχουν γυριστεί στη χώρα μας.

Κάθε επεισόδιο θα ήταν αφορμή να ξαναζήσουμε έναν νέο άτυπο «εθνικό διχασμό» και θα τροφοδοτούσε με ακόμα περισσότερη ένταση τη δημόσια σφαίρα. Αρκετή ένταση έχουμε ήδη και επειδή έχουμε και σοβαρότερα θέματα στις μέρες μας, ας λείπει καλύτερα και αν είναι το ξαναβλέπει μια επόμενη γενιά...

Ας κρατήσουμε όμως ένα ιστορικό δίδαγμα: Οι βασιλιάδες –όπου υπάρχουν ακόμα– πρέπει απλώς να βασιλεύουν. Όχι να κυβερνούν, όχι να παράγουν ιστορία και συγκρούσεις, με τον τρόπο που το έκαναν οι δικοί μας. Αλλιώς οι μεν γίνονται σίριαλ, οι δε ξεπερνιούνται από την ιστορία…

Θα μπορούσε να υπάρξει ελληνικό «The Crown»; Facebook Twitter
Η βασιλική οικογένεια. Από αριστερά: Νικόλαος, Γεώργιος, Μαρία, Ανδρέας, παιδιά της Όλγας και του Γεωργίου. Η βασίλισσα Όλγα κρατά στην αγκαλιά της τον πρίγκιπα Αλέξανδρο. Όρθιος δεξιά, ο βασιλιάς Γεώργιος. Καθιστός αριστερά, ο πρίγκιπας διάδοχος Κωνσταντίνος. Η πριγκίπισσα Σοφία. Το κοριτσάκι είναι η πριγκίπισσα Ελένη. Δίπλα στη Σοφία ο πρωτότοκος γιος της, Γεώργιος, μετέπειτα βασιλιάς Γεώργιος Β' της Ελλάδος. Τελευταίος δεξιά ο πρίγκιπας Χριστόφορος.
Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

72 κυριολεκτικά συγκλονιστικές φωτογραφίες της διχασμένης Ελλάδας

Ημερολόγιο / 72 κυριολεκτικά συγκλονιστικές φωτογραφίες της διχασμένης Ελλάδας

1951, παιδιά που απήχθησαν στον Εμφύλιο, επιστρέφουν από τις Λαϊκές Δημοκρατίες των Βαλκανίων στην Θεσσαλονίκη και ξαναβρίσκουν τη μάνα τους ή όποιον απέμεινε από την οικογένειά τους, μέσω του Ερυθρού Σταυρού.
ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM