Πολύχρωμα τσαλακωμένα post-it πάνω στο γραφείο

Πολύχρωμα τσαλακωμένα post -it πάνω στο γραφείο Facebook Twitter
Στην ποπ κουλτούρα οι γυναίκες δεν περνάνε κρίση μέσης ηλικίας, συνήθως ο ρόλος τους είναι να συνεφέρουν τον «τρελάκια» που πίνει μόνος του ουίσκι και έχει υπαρξιακές αναζητήσεις. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΚΑΠΟΤΕ Η ΚΡΙΣΗ μέσης ηλικίας ήταν κάτι που αφορούσε κυρίως λευκούς άντρες της μεσαίας τάξης. Στη δεκαετία του ’80 και του ’90, μάλιστα, είχε και συγκεκριμένο σενάριο: ένα πρωί σηκώνονταν από το κρεβάτι με τη μέση τους να τους σκοτώνει, τα λιγοστά πλέον μαλλιά τους κολλημένα στο κεφάλι, κοίταζαν τη σύντροφό τους κι έλεγαν «ως εδώ». Έβαφαν τα μαλλιά τους κομοδινί, αγόραζαν ένα κάμπριο κόκκινο αμάξι και τα έφτιαχναν με τη γραμματέα τους. 

Mια παλιά μου γνωστή άρχισε να εξαφανίζεται τα βράδια, μέχρι που κάποια στιγμή κάτι μέσα της έκανε ένα «κρακ». Γύρισε σπίτι της κι άρχισε να φωνάζει στον σύντροφό της επαναλαμβανόμενα: «Εγώ δεν είμαι η κότα με τα χρυσά αυγά». Μετά γέμισε μια βαλίτσα με ρούχα κι έφυγε. Ξεκίνησε personal training· έκανε μπότοξ· μέσα σε δύο μήνες βρέθηκε να έχει τέσσερα τατουάζ.

Η γυναικεία κρίση μέσης ηλικίας θυμίζει προθάλαμο νοσοκομείου: πρακτικοί οδηγοί, ιατρικά sites, χάπια για την εμμηνόπαυση.

Πρόσφατα βρέθηκα σε ένα ανοιξιάτικο μπάρμπεκιου στην Κερατέα ‒ τριάντα ενήλικές και δέκα παιδάκια σε έναν κήπο με μαργαρίτες. Τρώγαμε μπριζόλες ανάμεσα στα παιδιά μας που στρίγκλιζαν ‒ είχαν βρει έναν κουβά γεμάτο νερό με μπογιά και μια βούρτσα και τσακωνόντουσαν ποιος θα πρωτολερωθεί. Τα ηχεία έπαιζαν λαϊκά από playlist σε λούπα. «Πρέπει να γράψεις ένα κείμενο για το ότι κρίση μέση ηλικίας είναι να βρίσκεσαι να κάνεις μπάρμπεκιου με ανθρώπους με τους οποίους πριν από δεκαπέντε χρόνια σερνόσασταν στα πατώματα μαζί. Τώρα βρίσκεστε μια Κυριακή απόγευμα στην Κερατέα με στοίβες από κρέατα μπροστά σας να ακούτε τον “Αετό που πεθαίνει στον αέρα ελεύθερο και δυνατό”», είπε ο Π.

«Μου φαίνεται σαν μια φυσική συνέχεια της ζωής», είπα. «Θέλω να πω, νομίζω πως περνάω κρίση μέσης ηλικίας, αλλά δεν μοιάζει με τη δική σου».

Ο όρος «κρίση μέσης ηλικίας» πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1965 από τον ψυχαναλυτη Elliott Jaques. H ιδέα έγινε πιο δημοφιλής τη δεκαετία του ’70, χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερη επιστημονική βάση, όπως εξηγεί το πρόσφατο αφιέρωμα των «New York Times» με τίτλο «Millennials are hitting middle age ‒ Αnd it doesn’t look like what we were promised». Το αφιέρωμα αναλύει πώς μοιάζει μια κρίση μέσης ηλικίας: ματαίωση, η αίσθηση πως τώρα ξεκινάς, τη στιγμή που έχεις ήδη πατήσει τα 40, πως θα έπρεπε να ’σαι τακτοποιημένος, αλλά δεν έχεις ιδέα τι σου γίνεται και πως ακόμα τους εξαπατάς όλους. Προφανώς αναφέρει και το σημαντικότερο πρόβλημα των ηλικιωμένων millennials, το γεγονός πως είμαστε φτωχότεροι από τους γονείς μας.

Στην ποπ κουλτούρα οι γυναίκες δεν περνάνε κρίση μέσης ηλικίας, συνήθως ο ρόλος τους είναι να συνεφέρουν τον «τρελάκια» που πίνει μόνος του ουίσκι και έχει υπαρξιακές αναζητήσεις ‒«ποιοι είμαστε, πού πάμε, γιατί πεθαίνουμε, γιατί με πιάνει σφάχτης κάθε φορά που παίζω 5x5»‒ που οι ίδιες είχαν στην εφηβεία.

Το ίντερνετ βρίθει από πνευματώδη κείμενα γεμάτα κατανόηση για τους άντρες. Η γυναικεία κρίση μέσης ηλικίας θυμίζει προθάλαμο νοσοκομείου: πρακτικοί οδηγοί, ιατρικά sites, χάπια για την εμμηνόπαυση.

Στην πραγματικότητα, αν υπήρχε μια γυναικεία κρίση μέσης ηλικίας, θα θύμιζε μια ατέλειωτη λίστα με tasks, ένα τηλέφωνο γεμάτο λίστες: μια λίστα με τα tasks της δουλειάς, μια άλλη με επισκευές, δώρα για παιδικά πάρτι, ψώνια από το σούπερ μάρκετ, προϊόντα φαρμακείου ‒ πολύχρωμα τσαλακωμένα post-it πάνω στο γραφείο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ