Περνώντας τυχαία από την κηδεία του Mad Clip

Περνώντας τυχαία από την κηδεία του Mad Clip Facebook Twitter
Εurokinissi
0

ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΧΘΕΣ και αναλογιζόμενος τις υποχρεώσεις και την πιθανή εξέλιξη της ημέρας ούτε που θα μπορούσε να μου περάσει από το μυαλό ότι μερικές ώρες αργότερα θα ζούσα από κοντά την ατμόσφαιρα που δημιούργησε στην κηδεία του Mad Clip το πλήθος των νεαρών οπαδών του.

Δεν γνώριζα καν ότι θα γινόταν χθες το απόγευμα, παράλληλα σχεδόν με το λαϊκό προσκύνημα της σoρού του Μίκη Θεοδωράκη, την ώρα που πήγαινα στο μητρικό μου που βρίσκεται κοντά στα νεκροταφεία Ν. Σμύρνης - Π. Φαλήρου όπου και κατέληξε η νεκρώσιμη ακολουθία. Αναφέρω και τα δύο διπλανά κοιμητήρια γιατί ήταν αδύνατο να καταλάβει κάποιος περαστικός σε πιο ακριβώς γινόταν η ταφή αφού η λαοθάλασσα των 18χρονων με τις μαύρες μπλούζες (κορίτσια πολλά εξ αυτών) είχε κατακλύσει τον δρόμο και στις δύο εισόδους και παντού, σταματώντας για πολλή ώρα την κυκλοφορία και προκαλώντας ένα κομφούζιο που επεκτεινόταν σε ολόκληρη την γύρω περιοχή.

Ομολογώ ότι η εμπειρία ήταν εντυπωσιακή (και επίσης με έκανε να αισθανθώ πιο «μπούμερ» από ποτέ). Πιτσιρικάδες να έχουν σκαρφαλώσει στη μάντρα του νεκροταφείου μπας και καταφέρουν να δουν (και να τραβήξουν με το κινητό) το κατάλευκο φέρετρο που μετέφερε τον δημοφιλή Έλληνα τράπερ στην τελευταία του κατοικία, μηχανάκια και αυτοκίνητα να μαρσάρουν δαιμονικά ως ηχητικό ξόδι, μπάφος παντού και καμένο λάστιχο στον αέρα ως ύστατη σπονδή, συγχρόνως όμως και μια νηφάλια γενικά ατμόσφαιρα, αρμόζουσα στην πένθιμη περίσταση.

Δεν φρίκαρα όπως τόσες φίλες και τόσοι φίλοι που βρήκαν φρικαλέες τις εικόνες από την κηδεία όπως βρήκαν φρικαλέο και απαράδεκτο τον τρόπο που έχασε την ζωή του, όπως έβρισκαν φρικαλέα και την μουσική, όπως έβρισκαν φρικαλέα και την ίδια του την ύπαρξη ακόμα – η δημοτικότητά του μια ασυγχώρητη προσβολή στα ιδεολογικά και αισθητικά κεκτημένα και στις πολύτιμες ευαισθησίες μας.

Από σκοπιά παρατήρησης και μόνο ήταν ένα μοναδικό event και νιώθω μάλλον τυχερός που το πέτυχα έτσι απρόσμενα. Σίγουρα ξεσκαρτάρισε κάποιες προκαταλήψεις. Και εν πάση περιπτώσει δεν φρίκαρα όπως τόσες φίλες και τόσοι φίλοι (ακόμα και αρκετά νεαρότερης ηλικίας από μένα) που βρήκαν φρικαλέες τις εικόνες από την κηδεία όπως βρήκαν φρικαλέο και απαράδεκτο τον τρόπο που έχασε την ζωή του, όπως έβρισκαν φρικαλέα και τη μουσική, όπως έβρισκαν φρικαλέα και την ίδια του την ύπαρξη ακόμα – η δημοτικότητά του μια ασυγχώρητη προσβολή στα ιδεολογικά και αισθητικά κεκτημένα και στις πολύτιμες ευαισθησίες μας. 

Το τι γράφτηκε εις βάρος αυτού του ατόμου (με το πτώμα του ακόμα ζεστό μάλιστα) τις τελευταίες μέρες, συχνά σε μια εντελώς εμμονική και επιπόλαιη αντιδιαστολή με την απώλεια του μεγάλου Έλληνα συνθέτη (το εθνικό υπόδειγμα από τη μία και το εθνικό μίασμα από την άλλη), ξεπερνούσε συχνά κάθε επιτρεπτό όριο.

Χάσμα γενεών ίσως, αλλά φυσικά όχι μόνο. Ξεπρόβαλε και πάλι αυτή η τάση χειραγώγησης του γούστου της «νεολαίας» που επιμένει να μη συνειδητοποιείται και να μην ευαισθητοποιείται με τους τρόπους που μόνο εμείς, οι θεματοφύλακες του ορθού και του όσιου, μπορούμε να της υποδείξουμε.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Ρεπορτάζ / Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Είναι μικρά όσο ένας κόκκος ρυζιού και κάθε χρόνο παράγονται εκατομμύρια τόνοι. Ποιες είναι οι εξελίξεις για τη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Πώς φτάνουν από το εργοστάσιο στο στομάχι μας;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ