Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι από τη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παρίσι

Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι από τη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παρίσι Facebook Twitter
Η Ελλάδα αναβαθμίζεται, καθώς με τη συμμετοχή της στη διάσκεψη έβαλε τέλος στον αφύσικο αποκλεισμό που της είχαν επιβάλει η Γερμανία και η Τουρκία. Φωτο: Eurokinissi
0

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ από τη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παρίσι αποτέλεσε μεγάλη διπλωματική ήττα για τον Τούρκο Πρόεδρο, αν και αναμενόμενη, ενώ η ανάδειξη του ηγετικού ρόλου της Γαλλίας στη Μεσόγειο, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, ορθώνει εμπόδια στα επεκτατικά σχέδιά του.

Η Ελλάδα, αντιθέτως, αναβαθμίζεται, καθώς με τη συμμετοχή της στη διάσκεψη έβαλε τέλος στον αφύσικο αποκλεισμό που της είχαν επιβάλει η Γερμανία και η Τουρκία, οι οποίες τώρα αναγκάζονται να κάνουν ένα βήμα πίσω. 

Ο Ταγίπ Ερντογάν επιχείρησε και αυτή τη φορά, όπως είχε κάνει και στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη που είχε συγκαλέσει η Άνγκελα Μέρκελ, να εκβιάσει τη Γαλλία, στέλνοντας μήνυμα ότι αν προσκληθεί η Ελλάδα και η Κύπρος, εκείνος δεν θα παρευρισκόταν. Αλλά ο Εμανουέλ Μακρόν, σε αντίθεση με την απερχόμενη καγκελάριο, τον αγνόησε.

Στην πορεία ο Τούρκος Πρόεδρος εξετέθη διπλά. Αφού πρώτα δήλωσε ότι δεν θα πήγαινε στο Παρίσι και ο Μακρόν επέμενε στην αυτονόητη παρουσία της Ελλάδας και της Κύπρου, την τελευταία στιγμή, πικαρισμένος, αποφάσισε να στείλει τον υφυπουργό Εξωτερικών του, τον Σεντάτ Ονάλ (με τον οποίο είχε συναντηθεί πρόσφατα ο υφυπουργός Εξωτερικών Κ. Φραγκογιάννης, στο περιθώριο Συνόδου στη Λιβύη).

Οι ΗΠΑ και η Γαλλία εδώ και καιρό έχουν κοινή γραμμή στο θέμα της Λιβύης, ενώ απέναντί τους βρίσκονται η Τουρκία και η Ρωσία και με έναν πιο έμμεσο τρόπο και η Γερμανία. Αλλά στο διπλωματικό παιχνίδι τα περισσότερα δεν λέγονται. Γίνονται χωρίς να ειπωθούν, όπως όλοι γνωρίζουν ή μπορούν να υποθέσουν, ενώ συχνά λέγονται και τα αντίθετα από όσα πράττονται.

Η Διεθνής Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παρίσι, που έγινε με πρωτοβουλία της Γαλλίας στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη σταθεροποίηση της χώρας, είχε ως πρώτο ζητούμενο την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών που θα γίνουν στις 24 Δεκεμβρίου και βασικό στόχο την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων που βρίσκονται εκεί και εμποδίζουν την ειρήνη. 

Οι ΗΠΑ και η Γαλλία εδώ και καιρό έχουν κοινή γραμμή στο θέμα της Λιβύης, ενώ απέναντί τους βρίσκονται η Τουρκία και η Ρωσία και με έναν πιο έμμεσο τρόπο και η Γερμανία. Αλλά στο διπλωματικό παιχνίδι τα περισσότερα δεν λέγονται. Γίνονται χωρίς να ειπωθούν, όπως όλοι γνωρίζουν ή μπορούν να υποθέσουν, ενώ συχνά λέγονται και τα αντίθετα από όσα πράττονται. 

Στη συγκεκριμένη περιοχή όμως είναι προφανές αυτό που συμβαίνει για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις, όπως προφανείς είναι και οι νέες συμμαχίες που διαμορφώνονται. Η Ελλάδα έχει επιλέξει πλευρά και είναι σαφής η ταύτιση των στρατηγικών της συμφερόντων στην περιοχή με αυτά της Γαλλίας, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ, οι οποίες αυτή την περίοδο για τους δικούς τους λόγους ορθώνουν εμπόδια στον τουρκικό επεκτατισμό και τους συμμάχους του. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η πρόσκληση της Ελλάδας και της Κύπρου στη Διάσκεψη για τη Λιβύη, την οποία απέτρεπε ως τώρα ο Ερντογάν, ήταν πολύ σημαντική και για τις δύο χώρες. Η Ελλάδα παίρνει αυτό που επεδίωκε, αλλά οι μέχρι πρότινος συσχετισμοί της απαγόρευαν την αναγνώριση της ως δύναμης περιφερειακής ειρήνης και ασφάλειας, η οποία μπορεί να παίξει ρόλο στην προσπάθεια για τη σταθεροποίηση της Λιβύης.

Η θέση της Ελλάδας για το λιβυκό ζήτημα είναι η πλήρης εφαρμογή της συμφωνίας εκεχειρίας του 2020 και η άμεση απόσυρση όλων των ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων από τη Λιβύη, όπως ακριβώς δηλαδή ζητάνε και οι ΗΠΑ με τη Γαλλία, με τις οποίες ταυτίζεται. Η απόσυρση των ξένων στρατευμάτων είναι αυτονόητη άλλωστε για να επιτευχθεί η ομαλότητα και η σταθερότητα, αλλά υπάρχουν χώρες όπως η Τουρκία που αρνούνται να συμμορφωθούν. 

Η Γαλλία  δεν κρύβει ότι επιδιώκει να αναδειχθεί, με τη βοήθεια και της Ουάσιγκτον, σε κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή, κάτι που φυσικά δεν θέλει η Τουρκία, αλλά ούτε και η Γερμανία που στο θέμα αυτό προτιμά να μην παίζει με ανοιχτά χαρτιά.

Η Άνγκελα Μέρκελ συμφωνούσε με την αναβαθμισμένη παρουσία της Τουρκίας στη Μεσόγειο και την Αφρική, η οποία όμως εμπόδιζε τα συμφέροντα της Γαλλίας και ενοχλούσε τον σχεδιασμό των ΗΠΑ, οι οποίες αποφάσισαν να αντιδράσουν προκαλώντας σημαντικές αλλαγές, η έκταση των οποίων αναμένεται να  ξεδιπλωθεί στο επόμενο διάστημα.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιατί μαλώνει η κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκκλησία

Β. Σιούτη / Γιατί μαλώνει η κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκκλησία

Τελικά ένα θέμα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί με διακριτικότητα για να πειστούν οι άνθρωποι που ακολουθούν την Εκκλησία να εμβολιάζονται και να κάνουν τεστ, μετατράπηκε σε ματς ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ