Ο Δικαστής Ντρεντ, ο Γουόλτερ Γουάιτ και το «σύνδρομο Τόνι Σοπράνο» ανάμεσα στους θαυμαστές του Τραμπ

Ο Δικαστής Ντρεντ, ο Γουόλτερ Γουάιτ και το «σύνδρομο Τόνι Σοπράνο» ανάμεσα στους θαυμαστές του Τραμπ Facebook Twitter
Οι οπαδοί του Τραμπ αντιμετωπίζουν τον αληθινό Τραμπ, ο οποίος επιδιώκει την εξουσία για το δικό του όφελος, ως έναν Τραμπ της μυθοπλασίας, του οποίου τα ελαττώματα υπηρετούν έναν ανιδιοτελή σκοπό.
0

ΣΧΕΔΟΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ανάλυση για τον διάσημο ήρωα των κόμικς Δικαστή Ντρεντ που έχει γραφτεί ποτέ, υπάρχει τουλάχιστον μία εντελώς προφανής στιγμή όπου ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει ότι ο Ντρεντ είναι ένας στυγνός φασίστας, και όχι κάποιος που πρέπει να θαυμάζουμε.

Κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται λίγο υπερβολικό ή βαρύ στον μέσο αναγνώστη, όταν όμως ο νυν πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο παρερμηνεύει τον χαρακτήρα ως απολύτως ηρωικό, μπορεί να αντιληφθεί κανείς γιατί ένας τέτοιος χαρακτηρισμός δεν είναι και τόσο βαρύς τελικά.  

Λίγο πριν ο πρώην Ρεπουμπλικανός βουλευτής Ματ Γκατζ ανακοινώσει ότι αποσύρει τελικά την υποψηφιότητά του για τη θέση του Γενικού Εισαγγελέα στη νέα κυβέρνηση Τραμπ, ο Ίλον Μασκ είχε γράψει στο X ότι ο Γκατζ είναι ο «Δικαστής Ντρεντ που χρειάζεται η Αμερική για να καθαρίσει ένα διεφθαρμένο σύστημα και να βάλει στη φυλακή τους κακούς».

Γενικά μιλώντας, το πρότυπο κάποιου για την απονομή δικαιοσύνης δεν μπορεί να είναι ένας φασίστας που εφευρέθηκε εν μέρει για να καταδείξει τη διαφορά μεταξύ της ατιμωρησίας της ελίτ και της βαρβαρότητας που αντιμετωπίζουν οι απλοί πολίτες. (Αν η μηδενική ανοχή του Ντρεντ στην παράβαση του νόμου εφαρμοζόταν ομοίως και σε πάμπλουτους παραβάτες όπως ο Μασκ, σίγουρα η φιγούρα του αμείλικτου Δικαστή θα ήταν λιγότερο ελκυστική για τον ίδιο).

Καθώς ο Τραμπ αναδιαμορφώνει το έθνος κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή του, πολλοί από τους υποστηρικτές του έχουν την τάση να αντιστρέφουν το νόημα διάφορων ιστοριών σύγχρονης μυθοπλασίας, συμπάσχοντας με τους κακούς ή τους αντιήρωες σε τέτοιο βαθμό που χάνεται εντελώς το μήνυμα τους, ακόμη και όταν οι συγγραφείς το κάνουν όσο το δυνατόν πιο σαφές.

Ο πολιτισμικός αναλφαβητισμός του Μασκ όχι μόνο δεν προκαλεί σοκ, αλλά φαίνεται να αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης τάσης που συνδέεται με την άνοδο του Ντόναλντ Τραμπ. Οι αφηγήσεις που προορίζονται να αναδείξουν τους κινδύνους του φασισμού, της παθολογικής σκληρότητας ή του υπερφίαλου εγωισμού καταλήγουν να παρερμηνεύονται από εκείνους που βρίσκουν τον φασισμό ελκυστικό ή αντιμετωπίζουν τη σκληρότητα και τον εγωισμό ως αρετές. Άλλο να θεωρείς ότι ο Νταρθ Βέιντερ του Star Wars είναι ένας φοβερός χαρακτήρας και άλλο να θεωρείς πρότυπο έναν ψυχοπαθή παιδοκτόνο όπως ο Νταρθ Βέιντερ.

Τα μηνύματα στις ιστορίες του Ντρεντ αγγίζουν τα όρια του διδακτισμού, αλλά προϋποθέτουν επίσης ότι ο αναγνώστης έχει τουλάχιστον μια σιωπηρή δυσανεξία προς τον φασισμό. Ένας από τους συνδημιουργούς του κόμικ, ο Πατ Μιλς, έχει πει ότι το πρότυπό του για τον Ντρεντ και τους άλλους δικαστές ήταν οι καλόγεροι στο ενοριακό του σχολείο, οι οποίοι υπέβαλλαν τα παιδιά σε σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.

Οι ιστορίες διαδραματίζονται σε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου διάφορες «μεγα-πόλεις», που περιβάλλονται από μια ραδιενεργό έρημο, κυβερνώνται από δρακόντειους δικαστές. Το δικαστικό αυτό σύστημα, το οποίο δημιουργήθηκε αρχικά ως απάντηση στην αχαλίνωτη εγκληματικότητα στους δρόμους, εξουσιοδοτεί τους εκπροσώπους του νόμου δικάζουν, να  καταδικάζουν και να εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες αυτούς που θεωρούν ότι έχουν παραβεί το νόμο.

Καθώς ο Τραμπ αναδιαμορφώνει το έθνος κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή του, πολλοί από τους υποστηρικτές του έχουν την τάση να αντιστρέφουν το νόημα διάφορων ιστοριών σύγχρονης μυθοπλασίας, συμπάσχοντας με τους κακούς ή τους αντιήρωες σε τέτοιο βαθμό που χάνεται εντελώς το μήνυμα τους, ακόμη και όταν οι συγγραφείς το κάνουν όσο το δυνατόν πιο σαφές. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή την τάση «σύνδρομο Τόνι Σοπράνο». Ένας αναποφάσιστος ψηφοφόρος είχε πει πριν από τις εκλογές σε ένα focus group των New York Times ότι ο Τραμπ είναι «ο αντιήρωας, ο Σοπράνο ή ο πρωταγωνιστής του Breaking Bad, ο τύπος που μπορεί να κάνει κακά πράγματα, αλλά τα κάνει για λογαριασμό των ανθρώπων που εκπροσωπεί».

Το Sopranos είναι από κάθε άποψη αν όχι η σπουδαιότερη, σίγουρα μια από τις σπουδαιότερες τηλεοπτικές σειρές όλων των εποχών, εστιάζοντας στις καθημερινές δυσκολίες ενός αφεντικού της μαφίας που προσπαθεί να ισορροπήσει την ασταθή ψυχική του υγεία με τη διατήρηση του γάμου του και την ανατροφή των παιδιών του.

Όμως ο Τόνι είναι επίσης ένας δολοφόνος, του οποίου η απληστία και η φιλοδοξία βλάπτουν τους ανθρώπους που ισχυρίζεται ότι αγαπάει. Δεν αποτελεί ηθικό υπόδειγμα, ούτε και έχει σκοπό να γίνει – ο εγωισμός του δεν βοηθάει κανέναν άλλον και είναι καταστροφικός για όλους γύρω του. Το ίδιο ισχύει και για τον Γουόλτερ Γουάιτ, τον πρωταγωνιστή του Breaking Bad, ο οποίος σε ένα σημείο της σειράς κοιτάζει κυριολεκτικά την κάμερα και λέει για τα εγκλήματά του: «Το έκανα για μένα».

Ο Τραμπ δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος στο ότι τα κάνει όλα για τον εαυτό του, επιδιώκοντας την εξουσία για να πλουτίσει ο ίδιος και οι συνεργάτες του, μακριά από νομικούς κινδύνους. Αλλά οι οπαδοί του Τόνι ή του Γουόλτερ, ζώντας επικουρικά μέσα από την ισχύ και τη σκληρότητα του αντικειμένου του θαυμασμού τους, αντιστρέφουν τις ηθικές συνέπειες των ιστοριών αυτών των χαρακτήρων, έτσι ώστε ο εγωισμός και η κακία να φαίνονται αξιέπαινα χαρακτηριστικά. Με τον ίδιο τρόπο, οι οπαδοί του Τραμπ αντιμετωπίζουν τον αληθινό Τραμπ, ο οποίος επιδιώκει την εξουσία για το δικό του όφελος, ως έναν Τραμπ της μυθοπλασίας, του οποίου τα ελαττώματα υπηρετούν έναν ανιδιοτελή σκοπό.

Ο Τόνι και ο Γουόλτερ είναι επίσης πρότυπα για έναν ορισμένο τύπο άνδρα που βιώνει έναν ορισμένο τύπο κρίσης μέσης ηλικίας, επειδή, παρά τη γήρανση του σώματός τους και το ξεθώριασμα της εμφάνισής τους, αυτοί οι χαρακτήρες μπορούν ακόμη να διαμορφώνουν τον κόσμο γύρω τους με μια φαινομενικά απεριόριστη ικανότητα να υπομένουν ή να εξασκούν τη βία. Θέλουν να λένε στον εαυτό τους ότι υπερασπίζονται κάτι –το σπίτι και την οικογένεια– αλλά στην πραγματικότητα χρειάζονται απλά μια δικαιολογία για να βλάψουν κάποιον άλλον, ακόμη και αν χρειαστεί να την εφεύρουν.

Η κατάρρευση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα της τελευταίας δεκαετίας. Το ίδιο όμως ισχύει και με αυτόν τον ηθικό εκφυλισμό, που υποκινείται από την ανάγκη να δικαιολογηθεί ιδεολογικά η θέση ενός διεφθαρμένου αυταρχικού ηγέτη στην ισχυρότερη κυβέρνηση του κόσμου. Αυτό που μοιάζει με έλλειμμα παιδείας μπορεί να είναι κάτι πολύ χειρότερο: μια επιβεβαίωση των υποκείμενων αξιών της δυστοπικής φιλολογίας που αναπόφευκτα οδηγεί στην ίδια τη δυστοπία.

Με στοιχεία από The Atlantic

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Προβάλλοντας πλέον έναν ήπιο «κριτικο-μνημονιακό» τόνο, ο Αλέξης Τσίπρας καταλήγει σε ένα πενιχρό σχήμα: τη διαμάχη μεταξύ της αναπτυξιακής Ελλάδας και της κλεπτοκρατίας, την αντίθεση έντιμης-παραγωγικής χώρας με μια μικρή μερίδα διεφθαρμένων και τις προσβάσεις τους στο κράτος.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα – να ανησυχούμε ή όχι;

Μελέτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του ΕΚΠΑ καταγράφει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την παρουσία PFAS σε αυγά ελευθέρας βοσκής, αναδεικνύοντας το ζήτημα των «παντοτινών χημικών».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Πολιτική / Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Ο πρωθυπουργός με την ομιλία του στη ΔΕΘ θα προσπαθήσει να απαντήσει στους πολίτες που δεν έχουν δει ως τώρα την οικονομική ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τα μέτρα που θα ανακοινώσει ως απτή απόδειξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Πεθαίνοντας ως δημοσιογράφος στη Γάζα

Ακροβατώντας / Πόσο αξίζει η ζωή ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου στη Γάζα;

Σίγουρα όχι όσο ενός που προέρχεται από τη Δύση, τουλάχιστον για τον ισραηλινό στρατό. Γιατί ο δυτικός κόσμος σίγουρα θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη ένταση αν οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους είχαν άλλες εθνικότητες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ