Μια άρρωστη πολιτική συνθήκη

Μια άρρωστη πολιτική συνθήκη Facebook Twitter
Το παραδοσιακό δικομματικό μοντέλο με το οποίο εναλλάσονταν στην εξουσία αρχικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και αργότερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει και δεν φαίνεται από πουθενά ότι στο άμεσο μέλλον θα επανέλθει. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στην πολιτική σκηνή δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, είναι εντυπωσιακό και πρωτοφανές. Το παραδοσιακό δικομματικό μοντέλο με το οποίο εναλλάσονταν στην εξουσία αρχικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και αργότερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει και δεν φαίνεται από πουθενά ότι στο άμεσο μέλλον θα επανέλθει.

Έτσι, έχει διαμορφωθεί μια πολιτική κατάσταση όπου από τη μια πλευρά υπάρχει ένα ισχυρό κόμμα εξουσίας που διανύει τον πέμπτο χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας, διαθέτοντας άνετη πλειοψηφία, την οποία πήρε πρόσφατα, και από την άλλη πλευρά στον χώρο αριστερά της ΝΔ πολλά μικρότερης επιρροής κόμματα, τα οποία προς το παρόν δεν συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις, αθροιζόμενα, να δημιουργήσουν έναν ισχυρό εναλλακτικό πόλο εξουσίας. Και να υπήρχαν οι προϋποθέσεις όμως, οι ίδιοι οι εμπνευστές της απλής αναλογικής ακύρωσαν τη χρησιμότητά της.

Αρκετοί από τον χώρο της αριστεράς εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη Νέα Αριστερά, όμως θα ήταν αυθαίρετη οποιαδήποτε εκτίμηση τώρα για την πορεία που αυτή θα έχει.

Η κυβέρνηση πορεύεται με τον τρόπο που θέλει, ο οποίος συχνά είναι αυθαίρετος και κρύβει σκοπιμότητες, οι υπόλοιποι θεσμικοί φορείς είναι αποδυναμωμένοι, το ίδιο συμβαίνει με τις ανεξάρτητες αρχές, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης που θα μπορούσαν να ασκήσουν έναν ουσιαστικό έλεγχο στην εξουσία (να παίξουν τον ρόλο τους δηλαδή) είναι φιλικά προς την κυβέρνηση και την ίδια περίοδο συχνά η κυβερνητική αλαζονεία ξεχειλίζει.

Η κοινωνία, ένα μεγάλο μέρος της οποίας βιώνει έντονα προβλήματα που αφορούν ακόμα και σε όρους επιβίωσης, παρακολουθεί αμήχανη, προσπαθεί να ακουμπήσει κάπου, να βρει μια διέξοδο και πολιτικούς εκφραστές και να αναζητήσει απαντήσεις. Είναι πραγματικά μια άρρωστη πολιτική συνθήκη αυτή που βιώνουμε.

Η πολυδιάσπαση της αριστερής −με την ευρύτερη έννοια− αντιπολίτευσης είναι αποτέλεσμα της μεγάλης αποδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ, που καταγράφτηκε στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, και εν συνεχεία της διάσπασής του. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους αυτή συνέβη, η δυναμική του καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Μειώνεται δραστικά η επιρροή του στην κοινωνία, τα ποσοστά του κατρακυλούν αρκετά χαμηλότερα από εκείνα που πήρε στις τελευταίες κάλπες και όλα δείχνουν ότι δεν είναι ικανός να παίξει τον ρόλο του εναλλακτικού κόμματος εξουσίας ή έστω να δώσει την προοπτική για κάτι τέτοιο.

Αδύναμος, χωρίς πειστική πρόταση αλλά κυρίως χωρίς αξιοπιστία που θα τον κάνει ελκυστικό πάλι σε μεγάλες αριθμητικά κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας προϋποθέσεις για προοπτική εξουσίας, κινείται μεταξύ πολιτικής, μεταπολιτικής, αντιφάσεων και μιας μεταμοντέρνας άποψης για την πολιτική.

Ο νέος πρόεδρός του αδυνατεί να συγκροτήσει έναν λόγο που θα πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση μελλοντικής διακυβέρνησης και εκπέμπει, κυρίως μέσα από το Facebook, μηνύματα που μοιάζουν με ένα μείγμα πολακικής αντίληψης για τον δημόσιο λόγο, συχνά αβάσταχτης ελαφρότητας και αντιφάσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που το 2015 εκμεταλλεύτηκε τη βαθιά κρίση της χώρας (απόλυτα θεμιτό πολιτικά) δεν υπάρχει πια γιατί πολύ απλά δεν κατόρθωσε μετά το τέλος της κρίσης να διαμορφώσει μια νέα πολιτική πρόταση ικανή να αντιπαρατεθεί στην ανερχόμενη δεξιά με τα νέα δεδομένα που είχαν δημιουργηθεί. Αυτοί άλλωστε είναι οι λόγοι που τον οδήγησαν στις δυο σαρωτικές ήττες του καλοκαιριού.

Μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν το μεγάλο πολιτικό κενό που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ να καλυφθεί από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με έναν τρόπο θα έπαιρνε την πολιτική ρεβάνς του 2015, όταν έβλεπε μαζικές μετακινήσεις απογοητευμένων ψηφοφόρων του προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν συμβαίνει. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια μετακίνηση πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά τουλάχιστον προς το παρόν δεν πρόκειται για αριθμούς που θα του δώσουν δυναμική μεγάλης ανόδου.

Πρόκειται για μικρά ποσοστά άνευ ιδιαίτερης σημασίας. Άλλωστε, οι δημοσκοπήσεις αυτές διεξήχθησαν σε μια εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Αν καταφέρει να ισορροπήσει έστω και σε ένα ποσοστό γύρω στο 10-12%, είναι πιθανόν οι ψηφοφόροι αυτοί να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή να κατευθυνθούν στη Νέα Αριστερά.

Αρκετοί από τον χώρο της αριστεράς εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη Νέα Αριστερά, όμως θα ήταν αυθαίρετη οποιαδήποτε εκτίμηση τώρα για την πορεία που αυτή θα έχει. Αντιθέτως, δεν θα ήταν αυθαίρετη η εκτίμηση ότι η πολιτική ζωή έχει ανάγκη από μια πρόταση εξουσίας με προοδευτικό πρόσημο η οποία θα είναι ικανή να αντιπαρατεθεί στην ισχυρή και συχνά ανεξέλεγκτη κυβέρνηση.

Υπάρχει απόλυτη ανάγκη γι’ αυτό. Αν δεν συμβεί σχετικά σύντομα, η αναμενόμενη φθορά της ΝΔ είναι πιθανόν να στρέψει μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες προς τα δεξιά της. Aυτή θα είναι η χειρότερη εξέλιξη, ήδη το άθροισμα ακροδεξιών, φασιστών και βαθιά συντηρητικών θρησκόληπτων βγάζει ένα μεγάλο νούμερο…

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ