Καταραμένοι ποιητές - καταραμένοι γκόμενοι

Καταραμένοι ποιητές. Καταραμένοι γκόμενοι. Facebook Twitter
Αυτόν θέλω, τον μακρινό. Να έρθει κοντά. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ
 live του Κριστόφ «ματιασμένη» από πολύ κακό μάτι και με μια βότκα στο χέρι, έτρεξα στο απέναντι πεζοδρόμιο στην Κεφαλληνίας να στρίψω ένα Deep Jealous να ηρεμήσω. «Σε καλό να μας βγει το γέλιο». Αλλά τη στιγμή που τραγούδησε το «Καταστρόφ» παίζοντας πιάνο με αυτό το υπέροχο διάφανο ροζ τούλι… «Ντιβάρα!»

Σχολιάζουμε με το Μ. Βρήκα την ευκαιρία να πω και στη Nalyssa Green πόσο μου άρεσε η εκδοχή της στο «Κλείσε τα παράθυρα» του Λαπαθιώτη. Τον οποίο δεν κατάφερα να δω ούτε στην παράσταση της bijoux de kant με τον Ody Icons. Αλλά καλά να πάθω κι εγώ, κάθομαι και κυνηγάω τους καταραμένους ποιητές και τους ακόμα πιο καταραμένους γκόμενους και όταν μου στέλνει το Tinder ειδοποίηση ότι είναι κοντά το match μου ξενερώνω. Δεν έχω επιλέξει τυχαία την πιο μακρινή χιλιομετρική απόσταση. Αυτόν θέλω, τον μακρινό. Να έρθει κοντά. Δεν θέλω αυτόν που βαριέται να πάρει τα μπούτια του και ψάχνει μόνο «κάτω από χιλιόμετρο».

Άλλωστε τη γειτονιά μου την ξέρω και με ξέρει.

Έχει μια τρυφερότητα η απόσταση. Μπορεί να κάνεις καλό και κακό, αλλά τόσο όσο. Μου επιτρέπει να θυμάμαι μόνο τα καλά. Να μη βρίζω κάθε φορά που ακούω το όνομά σου. Αν και δεν βρίζω ποτέ από θυμό, μόνο από πόθο. Μπορώ να μελαγχολώ με τα τραγούδια που μιλάνε για υπερδραματικούς χωρισμούς, όπως τα «Λιμάνια» της Π. Πάνου, και να ξεχνάω τα τραγούδια που μιλάνε για μεγάλες προδοσίες, όπως το «Αγάπη που ’γινες δίκοπο μαχαίρι» της Μελίνας.

«Θες το σουτιέν μου; Πάρ’ το, βάλ’ το!» ουρλιάζει η μάνα του Πέτρου σε ένα κρεσέντο επιθετικής αποδοχής. Τόσο νοσηρή η κτητικότητα της μητρικής της αγάπης, σαρώνει κάθε καλό και καλό προκειμένου να μπορεί να αυτοθαυμαστεί για τη θυσία της με ένα δραματικό φινάλε.

Έτσι βασανιζόμουν και μετά το «Σε φιλώ Πέτρος», με μια βότκα και με τον Β. Βηλαρά στο τραπέζι ενός μπαρ, γιατί στην παράσταση ως Πέτρος ερμηνεύει την «Τρυφερότητα», αυτόν τον ύμνο των ’90s που μας «τάισε» η Καιτούλα η Γαρμπή, αφιερώνοντάς τον στη σκηνική του μητέρα, τη Λένα Κιτσοπούλου.

Αληθινό πρόσωπο ο Πέτρος, ένας γκέι άντρας που κατέγραψε την αλληλογραφία ετών με τη μάνα του και την έστειλε για δημοσίευση στο περιοδικό ΑΜΦΙ. Κατά τη γνώμη μου, στο «Κράξιμο» έπρεπε να τη στείλει. Αυτήν η μάνα που τόσο τον βασάνισε και τόσο βασανίστηκε μέχρι να αποδεχτεί ότι ο γιος της τον πρωκτό του τον χρησιμοποιεί και για παθητικό σεξ.

Θυμήθηκα την παρουσίαση του τόμου Αντι-κείμενα σεξουαλικότητας - Κριτικές, θεωρίες, διεπιστημονικές αναγνώσεις (εκδόσεις Τόπος) και τη συζήτηση που είχαμε με τον αγαπημένο Γ.Σ., παραφράζοντας καλιαρντά τον στίχο. «Δεν ζήτησα από σένανε να σώσεις την ανθρωπότητα / Αγάπη ζήτησα μόνο να δώσεις και πρωκτικότητα» με αφορμή το κεφάλαιο για τη Μαύρη πρωκτικότητα. Η πρωκτικότητα που πληρώνεται με νηστείες και κλύσματα, PEP από τα επείγοντα του Α. Συγγρός, αίματα και «λεκέδες» στα προφυλακτικά.

Το πρωκτικό σεξ που δεν είναι αναπαραγωγικό αλλά είναι πρώτο στις σεξουαλικές πρακτικές μετάδοσης του HIV/AIDS. Που είναι αμαρτωλό, βρόμικο, ανώμαλο και παρά φύσιν. Και το πιο επώδυνο σημείο για λέιζερ Αλεξανδρίτη, κατά κοινή ομολογία όλων των φύλων.

Το στίγμα της πρωκτικότητας οδήγησε τον προνομιούχο Λαπαθιώτη στην ηρωίνη, σε συνδυασμό με την απώλεια της μητέρας του. Ο ίδιος συνδυασμός εσωτερικευμένου στίγματος που οδήγησε, και οδηγεί, φίλους και γνωστούς στην crystal meth και στο G σε τριήμερα chemsex party.

«Θες το σουτιέν μου; Πάρ’ το, βάλ’ το!» ουρλιάζει η μάνα του Πέτρου σε ένα κρεσέντο επιθετικής αποδοχής. Τόσο νοσηρή η κτητικότητα της μητρικής της αγάπης, σαρώνει κάθε καλό και καλό προκειμένου να μπορεί να αυτοθαυμαστεί για τη θυσία της με ένα δραματικό φινάλε.

Μεσάνυχτα και κάτι πια, περπατώντας προς τη Δημοτική Αγορά όπου με περιμένει το αμόρε, στο ένα χέρι κρατάω ένα lip gloss, στο άλλο έχει ξεμείνει το μισό Deep Jealous. Σταματάει ένα αμάξι με δυο αγόρια. Με κοιτάζουν επίμονα. Ρωτάω; «Θέλετε το τσιγάρο ή το lip gloss;».

«Το τσιγάρο», λέει ο συνοδηγός. Το κερνάω και φεύγουν.

Ο Ν. Χριστιανόπουλος έγραψε «Παράξενα παιδιά προτιμούν να καυλώνουν εξ αποστάσεως παρά εξ επαφής». Ήδη γκουγκλάρω το μπρελόκ που θα σου κάνω δώρο. Είναι μεταλλικό κι έχει χαραγμένη την ατάκα: «You have my ass you have my heart».

• «Katastrof»
Στίχοι - Μουσική: Kristof

• «Κλείσε τα παράθυρα»
Μουσική: Χ. Θεοδώρου
Ποίηση: Ν. Λαπαθιώτης

• «Τα λιμάνια»
Στίχοι - Μουσική: Β. Τσιτσάνης

• «Αγάπη που ’γινες δίκοπο μαχαίρι»
Μουσική: Μ. Χατζιδάκις
Στίχοι: Μ. Κακογιάννης

• «Τρυφερότητα»
Στίχοι - Μουσική: Φοίβος

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ