Η προσγείωση στην αφετηρία και το πριόνισμα του κλαδιού

Η προσγείωση στην αφετηρία και το πριόνισμα του κλαδιού Facebook Twitter
Η όποια φθορά της κυβέρνησης μοιάζει να μη γίνεται κέρδος για την αντιπολίτευση, ειδικά την αξιωματική. Κάτι που δεν συνέβαινε την περίοδο 2016-19, όταν τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ συνόδευε η σταθερή βελτίωση της ΝΔ. Φωτ.: Eurokinissi
0

ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΠΟ τις πυρκαγιές μέχρι και τον ανασχηματισμό η κυβέρνηση κατέγραψε μια αναμφισβήτητη φθορά. Πέραν της όποιας επιδείνωσης στους ποσοτικούς δείκτες, αυτό που κυρίως αμφισβητήθηκε ήταν ένα ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικά, η ικανότητα στη διαχείριση κρίσεων.

Μετά τις εκλογές, οι χειρισμοί της κυβέρνησης στο τρίπτυχο εξωτερική πολιτική (Έβρος - Ελληνοτουρκικά) - πανδημία (ειδικά στην 1η φάση) - οικονομική διαχείριση (πορεία οικονομίας και στήριξη πολιτών λόγω πανδημίας) της είχαν προσδώσει ένα πρόσθετο πολιτικό κεφάλαιο. Ακόμα και αν ο κόσμος είχε επιμέρους ενστάσεις, αναγνώριζε στην κυβέρνηση ότι «με τόσα που τους έχουν τύχει, καλά το παλεύουν».

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε όλες σχεδόν τις έρευνες η ΝΔ να καταγράφει πρόθεση ψήφου υψηλότερη από το ποσοστό των τελευταίων εκλογών, με πρόσθετες εισροές ψηφοφόρων και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΚΙΝ.ΑΛ.

Σε περιόδους έντασης ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ, τα φιλικά του μέσα, συχνά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ανεβάζουν δυσανάλογα τους τόνους. Το αν αυτό συμβαίνει επειδή ο «αυθεντικός» ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο μετριοπαθής, αλλά ο οξύς και συγκρουσιακός, είναι αδιάφορο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ένταση προκαλεί αντισυσπειρώσεις και αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί της ΝΔ, καθώς η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει χειρότερη.

Σήμερα, με τα όσα συνέβησαν στις πυρκαγιές, τα απόνερα του ανασχηματισμού και τα όποια λάθη της καταλογίστηκαν, αυτό το πρόσθετο πολιτικό κεφάλαιο μοιάζει να χάνεται και η επιρροή της ΝΔ να προσγειώνεται κοντά στο σημείο εκκίνησής της, τις εκλογές του Ιουλίου ’19. Δηλαδή να διαθέτει ένα προβάδισμα ευρύ, ισχυρό, αλλά χωρίς στοιχεία απόλυτης κυριαρχίας. Το οποίο, υπό μία έννοια, μπορεί να είναι και θετικό για την κυβέρνηση, καθώς η αίσθηση ότι είσαι «τεφάλ» και δεν κολλάει τίποτα πάνω σου μπορεί να αποδειχτεί πολύ επικίνδυνη στην πολιτική.

Το αν ο περασμένος μήνας θα αποτελέσει σημείο καμπής που θα σηματοδοτήσει την έναρξη μιας πορείας φθοράς είναι κάτι που προφανώς δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Αν τα λάθη συνεχιστούν, η φθορά θα ενταθεί, καθώς ο μήνας του μέλιτος έχει παρέλθει. Προς το παρόν, πάντως, η κατάσταση για την κυβέρνηση μοιάζει απολύτως ελεγχόμενη, καθώς διαθέτει πολιτικό κεφάλαιο (έχει ακόμα ισχυρό προβάδισμα) και, κυρίως, μοιάζει να έχει μπροστά της μια θετική οικονομική συγκυρία.

Η μεγάλη (μεγαλύτερη του αναμενομένου) ανάπτυξη το 2021 και η ακόμα μεγαλύτερη αναμενόμενη ανάπτυξη το 2022 διευκολύνουν το κεντρικό αφήγημα της κυβέρνησης ότι η χώρα είναι σε έναν σωστό δρόμο. Αν αυτή η αίσθηση εμπεδωθεί, η κοινωνική δυναμική που δημιουργείται θα είναι ικανή να υπερκεράσει επιμέρους διαχειριστικά λάθη (αρκεί να είναι από αυτά που υπερκεράζονται…). Οι εκλογές, εξάλλου, κατά κανόνα κρίνονται στο συνολικό αφήγημα και όχι στις επιμέρους τακτικές επιλογές. Αν όχι, τα όποια λάθη θα μεγεθύνονται, όπως και το κόστος που τα συνοδεύει.

Την ίδια ώρα, η όποια φθορά της κυβέρνησης μοιάζει να μη γίνεται κέρδος για την αντιπολίτευση, ειδικά την αξιωματική. Κάτι που δεν συνέβαινε την περίοδο 2016-19, όταν τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ συνόδευε η σταθερή βελτίωση της ΝΔ.

Αυτό, βεβαίως, δεν αποτελεί έκπληξη. Όχι τόσο επειδή το όποιο κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα νωπό αλλά κυρίως επειδή η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να εστιάζει σε πράγματα που βρίσκονται στο μυαλό του φανατικού πυρήνα του αλλά όχι των ψηφοφόρων που κρίνουν τις εκλογές.

Το χειρότερο που έχει πάθει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το μίσος και η εμπάθεια μερίδας των υποστηρικτών του εναντίον της κυβέρνησης έχει μετατραπεί σε ημιεπίσημο πολιτικό λόγο του. Το να πιστεύει κανείς ότι με χαιρέκακες δηλώσεις, υβριστικά hashtags, τοξικό λόγο και συνθήματα μιας ταραγμένης πολιτικής περιόδου πριν από μισό αιώνα κερδίζει ψήφους οδηγεί κάθε νηφάλιο αναλυτή σε απόγνωση. Αυτά μπορεί να έπιασαν το 2010-11, αλλά από τότε έχουν αλλάξει πολλά και έχουν διαψευστεί ακόμα περισσότερα.

Όποιος παρακολουθεί προσεκτικά τις κινήσεις των πολιτικών πρωταγωνιστών (και θέλει να είναι αξιόπιστος), θα παρατηρήσει ότι ο Αλέξης Τσίπρας εδώ και καιρό επιχειρεί ένα προσωπικό rebranding. Προσπαθεί να χτίσει μια πιο μετριοπαθή και υπεύθυνη προσωπική εικόνα και να αποφεύγει την οξύτητα παλαιότερων εποχών. Αυτονόητα πράγματα, δηλαδή, που θα του πρότεινε κάθε σοβαρός σύμβουλος (προφανώς ο κ. Τσίπρας έχει, πλέον, τέτοιους).

Η προσπάθεια αυτή, ωστόσο, υπονομεύεται εκ των έσω, καθώς δεν ακολουθείται με συνέπεια. Σε περιόδους έντασης ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ, τα φιλικά του μέσα, συχνά και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ανεβάζουν δυσανάλογα τους τόνους. Το αν αυτό συμβαίνει επειδή ο «αυθεντικός» ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο μετριοπαθής, αλλά ο οξύς και συγκρουσιακός, είναι αδιάφορο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ένταση προκαλεί αντισυσπειρώσεις και αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί της ΝΔ, καθώς η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει χειρότερη.

Ο κ. Τσίπρας μοιάζει να πριονίζει ο ίδιος το κλαδί όπου θέλει να καθίσει. Έχοντας επιλέξει ως πεδίο αντιπαράθεσης και «ανορθόδοξου πολέμου» τα σόσιαλ μίντια, υπονομεύει το προσωπικό του rebranding και τη συνακόλουθη στρατηγική του. Στο πεδίο αυτό επικρατούν οι χυδαιότητες και οι ανούσιοι εξυπνακισμοί που κάνουν τους φανατικούς να χαίρονται μεταξύ τους και όλους τους υπόλοιπους να δυσφορούν.

Γι’ αυτό παραμένει πολιτικά καθηλωμένος ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι επειδή δεν τον βοηθάνε τα μίντια, όπως ισχυρίζεται, αλλά επειδή η ηγεσία του έχει επιτρέψει να αναδυθούν φαινόμενα που παραπέμπουν σε έναν επανακάμψαντα νεοαυριανισμό, ο οποίος απωθεί κρίσιμους ψηφοφόρους. Αν αυτό θελήσει και καταφέρει να το ελέγξει, μπορεί να ελπίζει ότι θα διευρύνει την επιρροή του. Αν επικρατήσει η κουτοπόνηρη αντίληψη ότι «ο Τσίπρας θα είναι ο σοβαρός και οι από κάτω θα κάνουν τη βρόμικη δουλειά», θα συμβεί ό,τι συμβαίνει συνήθως σε όποιον πατάει σε δύο βάρκες. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ