Η νεκρή μαραθωνοδρόμος και οι άντρες που βάζουν φωτιά σε γυναίκες

Η νεκρή μαραθωνοδρόμος και οι άντρες που βάζουν φωτιά σε γυναίκες Facebook Twitter
Αυτή η κορύφωση της βίας χρειάζεται να αντιμετωπιστεί παγκοσμίως ως αυτό που είναι: ένας συνήθης τρόπος εξόντωσης μιας γυναίκας σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Σε καμία περίπτωση μια ασυνήθιστη εξαίρεση. 
0


ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ: Ο DICKSON NDIEMA MARANGACH
την περίμενε στο σπίτι της με πέντε λίτρα βενζίνη. Όταν η αθλήτρια επέστρεψε απ’ την εκκλησία με τα παιδιά της, την έλουσε με βενζίνη και την έκαψε. Προκάλεσε εγκαύματα στο 80% του σώματός της. Η γυναίκα πέθανε λίγες μέρες μετά, στο νοσοκομείο, από πολυοργανική ανεπάρκεια. 

Η δολοφονία συνέβη μπροστά στις κόρες της. Η μία δήλωσε ότι ο δράστης «με κλώτσησε ενώ έτρεχα να σώσω τη μητέρα μου. Άρχισα να ουρλιάζω για βοήθεια και με άκουσε ένας γείτονας, ο οποίος προσπάθησε να σβήσει τη φωτιά με πυροσβεστήρα, αλλά ήταν αδύνατον».

Το κάψιμο γυναικών είναι μια μορφή έμφυλης βίας η οποία αργά και σταδιακά έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται ως τέτοια. Ενίοτε ο στόχος των δραστών δεν είναι ο θάνατος, αλλά η μόνιμη παραμόρφωση. Ως μορφή έμφυλης βίας, απαντάται κυρίως ενδοοικογενειακά, ο δράστης είναι ή σύντροφος ή πρώην σύντροφος ή πατέρας. Το κάψιμο γίνεται ή με φωτιά ή με οξύ. Το θύμα της επίθεσης συχνά πεθαίνει. 

Οι αριθμοί είναι μια γλώσσα που πρέπει να μιλήσεις αν θες να απευθυνθείς στην εξουσία. Η συλλογική γνώση που περνά από γενιά σε γενιά, η προφορική ιστορία που μεγαλώνει γενιές γυναικών, η ατομική γνώση κάθε γυναίκας για τους κινδύνους της έμφυλης βίας δεν είναι επαρκή εργαλεία για την αλλαγή.

Ψάχνοντας να βρω έρευνες, αριθμούς και βιβλία, διαπίστωσα το εξής: ενώ το κάψιμο μιας γυναίκας ως έκφραση έμφυλης βίας έχει ερευνηθεί λίγο, όσες έρευνες έχουν γίνει καταδεικνύουν ότι πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο. Διάβασα μια εργασία που έλεγε ότι αυτός ο τρόπος θανάτωσης είναι συνηθισμένος στη Nότια Ασία, μετά μια εργασία που έλεγε ότι έχει παρατηρηθεί αύξηση αυτού του εγκλήματος στην Αυστραλία και μια άλλη που υποστήριζε ότι η επίθεση με φωτιά και βενζίνη είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να ερευνηθεί σε διάφορες χώρες της Αφρικής. Αν το ψάξεις με κατάλληλα keywords, φαίνεται πως η απόπειρα καύσης μιας γυναίκας είναι τρόπος επίθεσης, άσκησης βίας και θανάτωσης σε όλο τον κόσμο, όπως ο στραγγαλισμός. 

Με αφορμή τη δημοσιότητα που πήρε η δολοφονία της μαραθωνοδρόμου, έψαξα να βρω αριθμούς για την πατρίδα της. Αριθμούς που έδειχναν είτε τις γυναικοκτονίες στην Κένυα είτε την έμφυλη βία με τη μορφή της απόπειρας καύσης είτε τη βία απέναντι σε αθλήτριες. Και ενώ βρήκα κάποια πράγματα, παντού υπήρχε η υποσημείωση ότι οι αριθμοί αυτοί δεν είναι ενδεικτικοί της πραγματικότητας, ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και ότι η αλήθεια δεν καταγράφεται. 

Οι αριθμοί είναι μια γλώσσα που πρέπει να μιλήσεις αν θες να απευθυνθείς στην εξουσία. Η συλλογική γνώση που περνά από γενιά σε γενιά, η προφορική ιστορία που μεγαλώνει γενιές γυναικών, η ατομική γνώση κάθε γυναίκας για τους κινδύνους της έμφυλης βίας δεν είναι επαρκή εργαλεία για την αλλαγή. Τα πράγματα δεν αρκεί να «είναι». Τα πράγματα πρέπει να μετριούνται ξανά και ξανά μέχρι η «κοινωνία» να καταλάβει ότι με κάτι έχει πρόβλημα και ότι κάτι πρέπει ν’ αλλάξει. Συγκεκριμένα για την Κένυα, ακτιβίστριες που διαδήλωσαν μετά τη γυναικοκτονία της αθλήτριας εξήγησαν ότι οι ποινές είναι αστείες, ότι οι δράστες πέφτουν στα μαλακά και ότι φαίνεται πως οι γυναίκες στη χώρα τους είναι και παραμένουν απροστάτευτες. Ως πολίτες της χώρας, κατηγορούν την κυβέρνηση για απραξία και αδιαφορία. 

Η διαφορά μεταξύ της καταγραφής και της μη καταγραφής είναι τεράστια. Γιατί καταγραφή και σχεδιασμός βάσει αυτής μπορεί να σημαίνει: κατάλληλη ενημέρωση της Πυροσβεστικής για τη διαχείριση της κατάσβεσης και της απομάκρυνσης του θύματος απ’ τον δράστη, ενημέρωση των αρχών από το νοσοκομειακό προσωπικό που περιθάλπει το θύμα, χρήση τεχνολογικών μέσων που βοηθούν στην απομάκρυνση του θύματος κατά την αρχή τέλεσης του εγκλήματος, πλήρης νοσοκομειακή κάλυψη των αναπλαστικών χειρουργείων, κέντρα βοήθειας γυναικών που αισθάνονται ότι κινδυνεύουν ή οτιδήποτε άλλο αποφασίσουν άνθρωποι με κατάρτιση και γνώση στην πρόληψη της έμφυλης βίας. 

Το ζήτημα είναι ότι η αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών ως μεμονωμένων σκηνών «αποτρόπαιης» βίας δεν βοηθούν καθόλου στο να δούμε πόσο κοινό είναι αυτό το πράγμα και πόσο ρεαλιστικά κινδυνεύουν απ’ αυτό οι γυναίκες. Για ξύλο ξέρουμε, για αλκοολικό σύντροφο επίσης, ο κίνδυνος στραγγαλισμού στο σεξ έχει συζητηθεί πολλάκις την τελευταία τριετία. Αυτή η κορύφωση της βίας με στόχο τη διάλυση της εμφάνισης ή τον φρικτά επώδυνο θάνατο χρειάζεται να αντιμετωπιστεί παγκοσμίως ως αυτό που είναι: ένας συνήθης τρόπος εξόντωσης μιας γυναίκας σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο. Σε καμία περίπτωση μια ασυνήθιστη εξαίρεση. 







 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ