Η λογική της αρπαχτής

Η λογική της αρπαχτής… Facebook Twitter
Ολόκληρες γενιές γαλουχούνται με την πρακτική της αρπαχτής και της απάτης και όσοι δεν επιλέγουν τη φυγή στο εξωτερικό, προσπαθούν να την υιοθετήσουν για να επιβιώσουν. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ, μπορεί μήνες, ίσως περισσότερο, όλα αυτά τα δυσώδη που αποκαλύπτονται –από την ευρωπαϊκή και όχι από την ελληνική Δικαιοσύνη–, θα έχουν ξεχαστεί. Ο «Φραπές», ο «Χασάπης», όλα αυτά τα απίθανα πρόσωπα που πιστεύουν πως το κράτος τούς ανήκει, ο Βορίδης, ο Αυγενάκης, οι υφυπουργοί, οι χυδαίοι, ωμοί διάλογοι μεταξύ κορυφαίων συνδικαλιστών της Νέας Δημοκρατίας με στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ, η διάθεση να «ξεκωλώσουν την εισαγγελέα γιατί διαφορετικά θα έχουν θέμα», τα εκατομμύρια, τα πολλά εκατομμύρια που έκαναν κάποιους πλούσιους –και ως συνήθως τη ζημιά από τα πρόστιμα που θα την πληρώσουμε οι φορολογούμενοι–, ο πρωθυπουργός, που ως συνήθως δεν γνώριζε τίποτα για κανένα σκάνδαλο, θα αποτελέσουν παρελθόν.

Μία ακόμα απίστευτη ιστορία θα έχει περάσει στη λήθη. Έτσι γίνεται συνήθως στη χώρα μας, η δυσοσμία των σκανδάλων κρατάει για λίγο καιρό μόνο μέχρι να ξεσκεπαστεί το επόμενο σκάνδαλο ή μια επόμενη μεγάλη τραγωδία που θα κερδίσει τα φώτα της δημοσιότητας.

Συνήθως, προτού τα μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα περάσουν στη λήθη, πραγματοποιούνται μερικοί χειρισμοί διάχυσης ευθυνών σε πολλούς, προκαλώντας μια γενικευμένη σύγχυση όσον αφορά τα πρόσωπα που φέρουν την ευθύνη.

Η ιστορία διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας αυτό έχει δείξει. Ποιος μιλάει πια για το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών, την απομάκρυνση του ανιψιού Γρηγόρη Δημητριάδη, του διοικητή της ΕΥΠ, Κοντολέοντα, τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων και δημοσιογράφων· ποιος θυμάται πια την ιστορία με την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου και τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, τον υπουργό που τις ώρες των μεγάλων καταστροφών από τις φωτιές απολάμβανε τις διακοπές του, τους υπουργούς που πήγαιναν στις γιορτές μεγαλοεπιχειρηματία, την Ομάδα Αλήθειας και τη διασύνδεσή της με το κόμμα και το δημόσιο χρήμα και τόσα άλλα που ακούγονται και ψιθυρίζονται σε υπουργικούς διαδρόμους, για τα οποία όμως μαθαίνουμε λίγα;

Ακόμα και για τη μεγαλύτερη σύγχρονη τραγωδία, το έγκλημα των Τεμπών, αν δεν υπήρχαν μερικοί γονείς παιδιών που έχασαν τη ζωή τους, μερικοί που επέμειναν να αποκαλύπτουν πτυχές της, αν ο χαρακτήρας της τραγωδίας δεν είχε τόσο έντονα δραματικά στοιχεία και αν δεν επικρατούσε η βεβαιότητα ότι η ιστορία πάει για συγκάλυψη, οδηγώντας πολλές χιλιάδες κόσμου να κατέβει στους δρόμους ζητώντας δικαιοσύνη, θα είχε θαφτεί και ξεχαστεί κι αυτή.

Συνήθως, προτού τα μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα περάσουν στη λήθη, πραγματοποιούνται μερικοί χειρισμοί διάχυσης ευθυνών σε πολλούς, προκαλώντας μια γενικευμένη σύγχυση όσον αφορά τα πρόσωπα που φέρουν την ευθύνη, πραγματοποιούνται δηλώσεις δήθεν αυτοκριτικής, επιχειρείται με την πολύτιμη αρωγή πολλών ΜΜΕ που άμεσα ή έμμεσα ελέγχονται από την εκτελεστική εξουσία, διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ο πρωθυπουργός συνήθως πέφτει από τα σύννεφα γιατί δεν γνώριζε τίποτα και συνήθως μεγιστοποιείται η σημασία ενός άλλου θέματος, ικανού να κερδίσει το ενδιαφέρον της κοινωνίας, η οποία αυτόματα θα μετατοπιστεί, στρέφοντας το βλέμμα της σε αυτό, διατηρώντας λίγα απομεινάρια στη μνήμη της από αυτό που θα έπρεπε να κυριαρχεί.

Η επικοινωνία συνήθως κερδίζει τις εντυπώσεις και σε αυτό η σημερινή εξουσία διεκδικεί επάξια πολλά εύσημα. Εταιρείες, διάσημοι επικοινωνιολόγοι, δημοσιογράφοι και μέσα ενημέρωσης κάνουν καλή δουλειά.

Αυτό για το οποίο δεν μιλάμε και φυσικά δεν θα μιλήσουν όσοι διαχειρίζονται τις τύχες μας είναι αυτό που απομένει, το κατακάθι κάθε βρόμικης ιστορίας: οι αντιλήψεις που διαμορφώνονται, η βεβαιότητα ότι όλα, όσο άσχημα κι αν είναι, μπορούν να συμβούν, η νοοτροπία του εύκολου πλουτισμού μέσα από άνομες δραστηριότητες, η σιγουριά της ατιμωρησίας γιατί «εκεί ψηλά βρίσκονται κάποιοι δικοί μας», η λογική της γενικευμένης σιωπής, η παρανομία αρκετών ώστε να κλείσουν πολλά στόματα, η αίσθηση ότι κοροϊδεύουμε τους κουτόφραγκους Ευρωπαίους, τα μεγάλα πρόστιμα που ως συνήθως δεν πληρώνονται απ’ όσους τα έφαγαν αλλά από το σύνολο της κοινωνίας.

Αυτές οι αντιλήψεις και νοοτροπίες έμμεσα ενσωματώνονται ή, αν υπάρχουν ήδη, ενισχύονται στην κοινωνία η οποία διαπαιδαγωγείται με τον τρόπο αυτό, πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει δημόσιος φορέας χωρίς σκιές, ότι μπορείς να πλουτίσεις εύκολα αν κάνεις τα κατάλληλα κονέ και γνωριμίες με κάποια πρόσωπα και το κόμμα (άρα γιατί να αναζητείς τον ορθολογικό και αξιοκρατικό τρόπο επιβίωσης), ότι επικρατεί παντού η λογική της ατιμωρησίας ή της ελάχιστης ποινής, η οποία είναι μικρότερη από τα οφέλη μιας ανομίας. Ολόκληρες γενιές γαλουχούνται με την πρακτική της αρπαχτής και της απάτης και όσοι δεν επιλέγουν τη φυγή στο εξωτερικό, προσπαθούν να την υιοθετήσουν για να επιβιώσουν, ενώ παράλληλα ολοένα περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στην ιδιώτευση, απέχοντας από τα κοινά, απελπισμένοι και σίγουροι ότι «τίποτα δεν αλλάζει».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ