ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

Η «Λιλιπούπολη» δεν είναι για παιδιά

Η «Λιλιπούπολη» δεν είναι για παιδιά Facebook Twitter
Ο Μάνος Χατζιδάκις με τον Σπύρο Σακκά σε ηχογράφηση της «Λιλιπούπολης».
0

ΤI HΡΘΕ ΠΡΩΤΟ; Το μωρό ή η μουσική; Μερικές εβδομάδες αφότου γέννησα, συνειδητοποίησα ότι ο γιος μου ηρεμούσε μόνο όταν του τραγουδούσα και τον κουνούσα ρυθμικά κάτω από τον απορροφητήρα. Το πρόβλημα ήταν πως το μυαλό μου θύμιζε νάιλον με φούσκες, από αυτό που τυλίγουν τα εύθραυστα αντικείμενα, και το μόνο που θυμόμουν ήταν παλιά διαφημιστικά τζινγκλάκια.

Όταν έψαχνα στο ΥouΤube, μου έβγαιναν τραγούδια που έμοιαζαν ενορχηστρωμένα από έναν μόνο άνθρωπο, με ένα κουταλάκι, δύο πιρούνια, μουσικό θέμα από παιδικό συνθεσάιζερ και στίχους από αλγοριθμικό εφιάλτη.

Όσο πιο πολύ ακούω τη «Λιλιπουπόλη» ως ενήλικη, τόσο πιο πολύ καταλήγω πως δεν είναι «για παιδιά» – έτσι όπως έχουμε συνηθίσει τουλάχιστον να απευθυνόμαστε στα παιδιά σήμερα, περίπου σαν να είναι λοβοτομημένα. Παραείναι οξυδερκής, περίπλοκη, φανταχτερή και αστεία, με τον ίδιο τρόπο που καμιά φορά τα καλύτερα δράματα είναι και αυτά που σε κάνουν να γελάς πικρά.

Έβαλα και ξανάκουσα όλα τα τραγούδια της «Λιλιπούπολης». Αποφάσισα πολύ γρήγορα πως αυτά δεν είναι τραγούδια για παιδιά – κάποια ήταν μια βουτιά στη μελαγχολία.

Το «Χρυσαλιφούρφουρο» μου θύμισε το «Κοπερτί» της Λένας Πλάτωνος, ένα πολύ σκληρό τραγούδι που μιλά για τη μοναξιά, αλλά σε παιδική έκδοση («Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης / βγαίνει ένα λουλουδάκι / που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο / και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι./ Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο / φύσα το την άνοιξη να φέρεις / Κι αν πετάξει σαν φτερό και πούπουλο / κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις»). Προφανώς, η ομοιότητα δεν είναι τυχαία, γράφτηκαν περίπου την ίδια εποχή από την ίδια στιχουργό, την υπέροχη Μαριανίνα Κριεζή.

Εξάλλου, η δημιουργικότητα, η τρέλα αλλά και οι ενορχηστρώσεις πολλών τραγουδιών της «Λιλιπούπολης» θυμίζουν το «Σαμποτάζ» της Λένας Πλάτωνος που κυκλοφόρησε το 1981, γεγονός καθόλου παράλογο αν σκεφτεί κανείς ότι πολλοί από τους δημιουργούς ήταν οι ίδιοι και στα δύο εγχειρήματα (Λένα Πλάτωνος, Μαριανίνα Κριεζή και η Σαβίνα Γιαννάτου στα φωνητικά). 

Έψαξα πολύ να βρω πότε ακριβώς ξεκίνησε η «Λιλιπούπολη». Κανείς δεν ξέρει αν κλείνει τα 44 ή τα 45 χρόνια. Οι συντελεστές αναφέρουν πως ξεκίνησαν να δουλεύουν τον Δεκέμβρη του ’76, αλλά μάλλον η πρώτη εκπομπή βγήκε στον αέρα του Τρίτου Προγράμματος στις 19/12/1977. Η τελευταία μεταδόθηκε στις 22 Μαΐου του 1980, λίγους μήνες πριν γεννηθώ.

Με τον αδελφό μου ακούγαμε τη «Λιλιπούπολη» σε επαναλήψεις ή σε κασέτες. Καθόμασταν στην κουζίνα του πατρικού μας σπιτιού με τα μπεζ πλακάκια, σε δύο σκαμπό, ένα άσπρο κι ένα καφέ. Για κάποιον λόγο θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια το κασετόφωνό μας, ένα ογκώδες τετράγωνο μαύρο και ασημένιο Philips. Το στρογγυλό κουμπί του ραδιοφώνου ήταν επίτηδες τραχύ στο άγγιγμα, για να μη γλιστρά το χέρι όταν άλλαζε συχνότητα.

Τα επεισόδια της «Λιλιπούπολης» ήταν πολύ αστεία, αλλά μάλλον κι αυτά δεν ήταν ακριβώς παιδικά. Το αγαπημένο μου επεισόδιο ήταν αυτό με τον παπαγάλο και την Όφη-Σόφη. Ο παπαγάλος ήθελε να φάει σοκολατάκια και η Όφη-Σόφη δεν τον άφηνε γιατί προσπαθούσε να του μάθει καλούς τρόπους. Ταυτιζόμουν με τον παπαγάλο γιατί ήθελα μονίμως να φάω τα πάντα (50 σοκολατάκια με αμύγδαλο, ζάχαρη σε κύβους, ένα ολόκληρο σπιτάκι από τούρτα γενεθλίων – όλα αυτά είναι πραγματικά παραδείγματα όσων έχω φάει κατά καιρούς) και ποτέ δεν με άφηναν.

Μου άρεσε το τραγούδι με το χοντρό μπιζέλι αλλά και η πρωτο-φεμινίστρια Χιονάτη που παντρευόταν τον πρίγκιπα του παραμυθιού, αλλά αυτός έβγαινε ψευδός, πομπώδης και σεξιστής και της έφερνε για δώρο γενεθλίων «το χγυσό τσεμπέρι, τη χγυσή ξεσκονίστρα και τη χγυσή κατσαρόλα», ενώ εκείνη τον αποκαλούσε «ο κηφήνας που παντρεύτηκα».

Γνώριζα πως η Χιονάτη ήταν η Άννα Παναγιωτοπούλου, αλλά όχι ότι τον πρίγκιπα υποδυόταν ο Λευτέρης Βογιατζής. Δεν ήξερα τις πολιτικές πιέσεις που δεχόταν ο Χατζιδάκις να λογοκρίνει ή να αλλάξει την εκπομπή, αν και, ξανακούγοντας τώρα πια τα επεισόδια, καταλαβαίνω γιατί – πολλές σκηνές αγγίζουν την πολιτική σάτιρα.

Πάνω απ’ όλα αυτά, όμως, ο κόσμος της «Λιλιπούπολης» είναι ένα ολοκληρωμένο τεχνικολόρ αριστούργημα. Ένα καράβι με χρυσά κουπιά που λέγεται «φίστικος» μοιράζει θαλασσινά φιστίκια και μια καφέ αρκούδα τρέχει φορτωμένη με έναν ξύλινο μπουφέ.

Υπάρχουν πέντε τραγούδια που κινούνται αποκλειστικά γύρω από ένα και μοναδικό χρώμα, το άσπρο, το κίτρινο, το καφέ, το ροζ και το πράσινο. Όλα τα μουσικά είδη συνυπάρχουν, από την μπόσα νόβα (που συνοδεύει ένα ζευγάρι που οργιάζει, πασαλείβοντας ο ένας τον άλλον με μαρμελάδες και λουκούμια σε ένα ζαχαροπλαστείο) μέχρι το τσιφτετέλι που χορεύει «η ασιατική γρίπη που έρχεται από την Ανατολή».

Όσο πιο πολύ ακούω τη «Λιλιπουπόλη» ως ενήλικη, τόσο πιο πολύ καταλήγω πως δεν είναι «για παιδιά» – έτσι όπως έχουμε συνηθίσει τουλάχιστον να απευθυνόμαστε στα παιδιά σήμερα, περίπου σαν να είναι λοβοτομημένα. Παραείναι οξυδερκής, περίπλοκη, φανταχτερή και αστεία, με τον ίδιο τρόπο που καμιά φορά τα καλύτερα δράματα είναι και αυτά που σε κάνουν να γελάς πικρά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης»
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ