Το «χαμένο» Πάσχα και η ζωντανή του υπόσχεση

Το «χαμένο» Πάσχα και η ζωντανή του υπόσχεση Facebook Twitter
Έργο του Takis
0



Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
 στην πόλη, μακριά από το πολυτραγουδισμένο «Πάσχα στο χωριό», είναι, ούτως ή άλλως, μια πεζή υπόθεση. Εκτός αν είσαι αληθινά πιστός χριστιανός, δηλαδή αν έχεις μια πιο βαθιά σχέση με τις γιορτές, που δεν περιμένει τον κατάλληλο διάκοσμο ή την ιδανική ατμόσφαιρα για να βρει την έμπνευσή της. Για όλους εμάς (μιλώ για τον εαυτό μου και τους ομοίους) που το Πάσχα είχε απομακρυνθεί ήδη ως ξεχωριστή εμπειρία –έχοντας μεταβληθεί περισσότερο σε ένα σύνολο επεξεργασμένων αναμνήσεων, παρά σε κάτι ζωντανό–, η τωρινή πενιχρή εκδοχή του δεν είναι σοκ.

Όμως, αυτή συγκεκριμένα η Μεγάλη Εβδομάδα μάς βρίσκει συλλογικά στο μεταίχμιο: σε μια προσδοκία που έχει χάσει σχεδόν την υπομονή της και αναζητεί τρόπους να αποφορτιστεί. Ας πούμε πως είναι πολλά τα υλικά και τα ψυχικά βάρη που έχουν σωρευτεί και πως, παρά τον σωστικό μύθο του, το ελληνικό καλοκαίρι που έρχεται δεν πρόκειται να εξαφανίσει τα προβλήματά μας (όπως μάθαμε ότι η ζέστη δεν σκοτώνει τον ιό).

Αυτές οι μέρες, λοιπόν, μας καλούν να σκεφτούμε πραγματικά ένα δικαίωμα στη χαρά. Όχι όμως ως ξέπλυμα ενοχών ούτε ως ένα βιαστικό θάψιμο των δυσάρεστων, αλλά ως αληθινή κατάφαση.

Όσα κι αν σκεφτούμε, όμως, κατεβάζοντάς την από το βάθρο της, τούτη η γιορτή συντηρεί πάντα τη μυστική της γλώσσα. Η κεντρική μεταφυσική υπόσχεση των συγκεκριμένων ημερών είναι μια νίκη επί του θανάτου. Μια νίκη, όμως, που δείχνει προς την αντίθετη πλευρά από τη γνώριμη σ’ εμάς τους συγχρόνους άρνηση της θνητότητας.

Ας δούμε γιατί αυτό το φορτίο εξακολουθεί να έχει κοινωνική σημασία. Αισθανόμαστε τώρα να επικρατεί γύρω ένα στόμωμα, ο κορεσμός από τα δυσάρεστα, που οδηγεί πολλούς να ταυτίζουν την κατάφαση στη ζωή με εθελούσια τύφλωση. Μόνο να ανασάνουν «έξω απ’ όλο αυτό» ζητούν: δεν θέλουν να ακούνε άλλο για τα νοσοκομεία, τα δράματα, τους νεκρούς. Ούτε για την Ινδία, που δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης δυστυχίας σε μια κλίμακα αδιανόητη για τα μέτρα μας. Αυτή η άρνηση, σε έναν βαθμό, είναι ανθρώπινη, πολύ ανθρώπινη, όπως θα έλεγε ο Νίτσε.

Το «χαμένο» Πάσχα και η ζωντανή του υπόσχεση Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Στο κάτω-κάτω έχουμε μάθει να πορευόμαστε και να κρίνουμε με απλούς δυαδικούς κώδικες, με χοντρά ζεύγη αντιθέτων: χαρά ή θλίψη, λήθη ή επαγρύπνηση, συνείδηση ή αναισθησία. Είτε θα είσαι ριγμένος είτε κάτι θα σε «ανεβάζει», σύμφωνα με τον γνωστό θερμοστάτη των διαθέσεων και των συναισθημάτων. Αυτό έχει ως συνέπεια να διαχέεται η εντύπωση πως θα ζήσουμε ξανά πλήρως τη ζωή μας μόνο εάν πετάξουμε τις «σκοτεινές σκέψεις». Ή ακόμα πως θα ξεφύγουμε από αυτήν τη δοκιμασία μόνο αν κατορθώσουμε να αποδράσουμε για τα καλά από τις εικόνες και τα λόγια που την υπενθυμίζουν μονότονα. Αλλά εδώ είναι που κάνουμε λάθος: στην ίδια την ιδέα πως, για να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά και τα μάτια σε όλα όσα μαύρισαν αυτή την κανονικότητα.

Χωρίς να είμαι βέβαιος για την ερμηνεία που δίνω στο πνεύμα των ημερών, νομίζω πως αυτό το εκπληκτικό θανάτω θάνατον πατήσας είναι το αντίθετο από τη δανεική αθανασία του ανθρώπου που επείγεται να κλείσει το πακέτο των διακοπών του, δραπετεύοντας από τα δράματα της πραγματικότητας. Αν τη μεταφράσουμε στη μικρή ανθρώπινη κλίμακα, η νίκη κατά της φθοράς χρειάζεται πρώτα να την αναγνωρίσουμε, να παραδεχτούμε τη φθορά. Με άλλα λόγια, καμιά ανάσταση δεν έρχεται με την τεχνητή «άρνηση» των θλιμμένων όψεων του κόσμου, γιατί αυτό ακριβώς διαιωνίζει την κυριαρχία της μιζέριας, συγκαλύπτοντάς την, και μάλιστα με τρόπο αποτυχημένο.  

Αυτές οι μέρες, λοιπόν, μας καλούν να σκεφτούμε πραγματικά ένα δικαίωμα στη χαρά. Όχι όμως ως ξέπλυμα ενοχών ούτε ως ένα βιαστικό θάψιμο των δυσάρεστων, αλλά ως αληθινή κατάφαση. Εν προκειμένω, όλη η δυσκολία, που εξηγεί και τις πολλές ψυχικές παλινωδίες του παρόντος, είναι να ξεχωρίσουμε την κατάφαση στη ζωή από στάσεις που συνιστούν μάλλον χυδαία επίδειξη ισχύος, περιφρόνηση στους λιγότερο τυχερούς ή σκέτη απόσταση από τα συλλογικά προβλήματα.

Σε αυτό έρχεται εν τέλει να μας συντρέξει η μεταφυσική του ελληνικού Πάσχα, που μπορεί να συνομιλεί και με τον ένθεο και με τον άθεο. Σου λέει πως η τελική μεγάλη χαρά κρατάει το πένθος και τη λύπη που προηγήθηκαν, δηλαδή πως η νίκη δεν προϋποθέτει να απωθήσουμε όλα όσα μας έκαναν να χάσουμε ή να λυγίσουμε. Αν υπάρχει εδώ μήνυμα, αυτό μπορεί να είναι πως δεν θα «αναστηθούμε» λησμονώντας τα θύματα και τους αφανείς αυτής της ιστορίας, αλλά παίρνοντάς τους μαζί μας σε ένα θαύμα συλλογικής επιβίωσης.   

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ