Εξαγορά του Τwitter από τον «Έλον»: Η τεχνο-ολιγαρχία αντεπιτίθεται

musk twitter Facebook Twitter
Οι οπαδοί του Έλον Μασκ τον λένε «Έλον» παρά τα δισ. που τους χωρίζουν και προσβλέπουν σε μια ελεύθερη αγορά ιδεών χωρίς politically correct.
0

ΑNHΣΥΧΩ ΠΟΥ ΤΟ ΤWITTER είναι στα χέρια του «πλουσιότερου ανθρώπου στον κόσμο», ηγέτη μιας ελίτ από λευκά αγόρια που ξέρουν υπολογιστές. Της νέας άρχουσας τάξης που εν πολλοίς δεν φορολογείται για τα κέρδη της και έχει πείσει τον εαυτό της ότι ο κόσμος τής ανήκει.

Δεν έχω λογαριασμό σ’ αυτή την πλατφόρμα. Διαφωνώ με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένη. Από πού κι ως πού αποδέχεται κανείς, μπαίνοντας, να καταπιαστεί με τα πιο περίπλοκα θέματα της εποχής μας μέσα σε δύο σειρές;

Δεν το παίζω ελεύθερη όμως. Έχω λογαριασμούς στις πλατφόρμες άλλων ολιγαρχών ‒ ενός μόνο συγκεκριμένα, που κατέχει κάμποσες και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα, στη συγκέντρωση συντριπτικής ισχύος (και πληροφόρησης) στα χέρια λίγων. 

Δεν είναι μια Πνύκα του εικοστού πρώτου αιώνα ‒ έλεος. Μάλλον μοιάζει με πλατεία χωριού τα χρόνια της φεουδαρχίας, όπου κουρελιάρηδες χωρικοί έρχονται να ουρλιάξουν, ενώ ο ηγεμόνας ακούει απόμακρα την οχλαγωγία από τον πύργο του.

Θεωρώ το Τwitter αληθινά αποπροσανατολιστική δύναμη, ένα μικρόβιο για τις δημοκρατίες. Θέτει το ενδεδειγμένο λεκτικό για την πολιτική διαμάχη (άρα καθορίζει και φτωχαίνει τον τρόπο που σκεφτόμαστε πολιτικά). Προτεραιοποιεί τις τοξικές φωνές. Ελέγχει τον εκφερόμενο λόγο.

Το πρόβλημα δεν είναι ο ίδιος ο λόγος που τίθεται εκτός πλατφόρμας ούτε η κακία των ανθρώπων (αυτά πάντα υπήρχαν) αλλά το γεγονός ότι μια ιδιωτική εταιρεία θέτει το πλαίσιο του διαλόγου και κεφαλαιοποιεί την τοξικότητα, τη διαλυμένη προσοχή και την όρεξη κάποιων να καβγαδίζουν οnline σήμερα για την Ουκρανία, προχθές για το she/her. Μια ιδιωτική εταιρεία επιλέγει ποιοι θα μιλήσουν και ποιοι θα μείνουν εκτός συζήτησης.

Γι’ αυτό το επιχείρημα που θέλει τις πλατφόρμες να είναι μια μορφή ανοιχτού δημόσιου χώρου είναι αστήρικτο. Δεν είναι μια Πνύκα του εικοστού πρώτου αιώνα ‒ έλεος. Μάλλον μοιάζει με πλατεία χωριού τα χρόνια της φεουδαρχίας, όπου κουρελιάρηδες χωρικοί έρχονται να ουρλιάξουν, ενώ ο ηγεμόνας ακούει απόμακρα την οχλαγωγία από τον πύργο του.

Ή μάλλον είναι χειρότερο και απ’ αυτό. Γιατί πρέπει να φανταστούμε μια πλατεία χωριού όπου το πλαίσιο της αλληλεπίδρασης μεταβάλλεται με βάση πολύ συγκεκριμένη πληροφόρηση για τις προτιμήσεις, τις απόψεις και τις πιο μύχιες επιθυμίες κάθε παρευρισκόμενου χωρικού. Πρέπει να φέρουμε στον νου μας ένα περιβάλλον διαδραστικό, σαν να περνάς μπροστά από προτζέκτορα, αλλά σαν ο προτζέκτορας να σε ξέρει πάρα πολύ καλά και να αντιδρά στο πέρασμά σου.

Είναι ένα περιβάλλον, λοιπόν, που μεταβάλλεται διαρκώς με τη βούληση του ηγεμόνα, αλλάζοντας αντιστοίχως τη δομή της σκέψης μας μέσα σ’ αυτό, τις ιεραρχίες και τους συσχετισμούς δυνάμεων, και πρέπει να φανταστούμε την πλατεία ως έναν χώρο όπου τα δέντρα, τα σιντριβάνια και οι πινακίδες μάς μιλούν ‒σ’ εμάς προσωπικά‒ και μας πουλάνε μασημένες τις ίδιες τις δικές μας απόψεις μαζί με καταναλωτικά προϊόντα, σαν να αντικειμενικοποιείται μπροστά μας το υλικό των σκέψεων μας.

Επιπλέον, το επιχείρημα του δημόσιου χώρου δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ενότητας που δεν στέκει. Δεν είναι μια πλατεία, αλλά πολλές ιδιωτικές αυλές. Και ίσως ο Μασκ θελήσει να προσωποποιήσει περαιτέρω τα περιβάλλοντα της ιντερνετικής αλληλεπίδρασης, προσφέροντας ψηφιακά σαλόνια όπου αράζει κανείς μόνο με τους ομοίους του ή με όσους θαυμάζει. Οι ολιγάρχες του διαδικτύου μπορούν να χειρίζονται την εμπειρία μας κατά βούληση, αλλάζοντας το design των πλατφορμών.

Οι οπαδοί του Έλον Μασκ τον λένε «Έλον» παρά τα δισ. που τους χωρίζουν και προσβλέπουν σε μια ελεύθερη αγορά ιδεών χωρίς politically correct περιορισμούς (μάθημα για όσους επένδυσαν ενέργεια στο εάν θα λέγονται she/her online). Ίσως, για αρχή, να στηθεί φαινομενικά μια ελεύθερη αγορά απόψεων, αλλά θα είναι τόσο αρρύθμιστη και ιεραρχική βάσει σχεδίου, που προφανώς θα αναπαράγει τις σχέσεις ιεραρχίας που ήδη υπάρχουν στην κοινωνία. 

Ακόμα και για τους οπαδούς του καπιταλιστικού συστήματος (εάν, αβάσιμα, υποτεθεί ότι είναι ένα) αυτή η εξέλιξη δεν είναι καλή. Υποτίθεται ότι ο καπιταλισμός δεν θέλει συγκέντρωση ισχύος, ότι απεχθάνεται τα μονοπώλια αλλά και τα ολιγοπώλια που φέρνουν στρεβλώσεις στην αγορά, ότι επιθυμεί να ασκούνται διαρκώς πιέσεις σε όλους τους παίκτες της αγοράς από άλλους παίκτες (αυτορρυθμίζονται υποτίθεται).

Τι ανταγωνιστικές πιέσεις ασκούνται αυτήν τη στιγμή σε εταιρείες τύπου google και amazon, δεδομένης της μερίδας που έχουν στην κίνηση του διαδικτύου; Τι πίεση μπορεί να νιώθει εντός της αγοράς (έστω ότι η κοινωνία δεν μετράει πια, πέθανε) ο «πλουσιότερος άνθρωπος», που ακόμα και όταν η Γη υπερθερμανθεί, έχει εναλλακτικό πλάνο να βγει στο Διάστημα; Μάλλον καμία. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ