Επιτρέπονται τα SMS με έναν Φουρθιώτη;

fourthiotis Facebook Twitter
Aπό ένα σημείο και μετά το πρόβλημα είναι ο πολιτισμός των Φουρθιώτηδων, που συνιστά ζωντανή άρνηση του ίδιου του πολιτικού συστήματος.
0

ΜΠΟΡΟΥΝ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, κρατικοί αξιωματούχοι ή βουλευτές και στελέχη να ανταλλάσσουν προσωπικά μηνύματα με ανθρώπους όπως ο Φουρθιώτης; Δεν μπορώ να βρω καμιά άλλη απάντηση από ένα στεγνό όχι.

Γιατί όμως; Αν, ας πούμε, τη στιγμή της επικοινωνίας ο συγκεκριμένος δεν είχε κατηγορηθεί για κάτι, αν δηλαδή τυπικά δεν είχε ακόμα ποινικές εμπλοκές; Και πάλι ένα ξερό όχι. Δεν έχει καμιά δουλειά το πολιτικό και κρατικό προσωπικό να μοιράζεται σχέσεις με πρότυπα «δημοσιογραφίας» και κοινωνικής παρέμβασης σαν του συγκεκριμένου.

Υπάρχει επιπλέον εδώ μια παρεξήγηση για τον ρόλο των αντιπροσώπων του λαού ή των δημόσιων πολιτικών προσώπων. Αντιπροσώπευση δεν σημαίνει συνομιλία με «όλες τις κοινωνικές ομάδες», τα συμφέροντα, τις «απόψεις». Ούτε μεταβίβαση αιτημάτων, ούτε προσωπική διαπραγμάτευση παραπόνων. Αυτή είναι η παραμορφωτική, γελοία εκδοχή που τείνει σήμερα να μπερδέψει τον αντιπρόσωπο με τον influencer και τη δημοκρατία με ένα χαλαρό πεδίο σχέσεων και επικοινωνίας όλων με όλους.

Ακόμα και αν δεν υπάρχουν θέματα ποινικού νόμου, οι φιγούρες και τα μοντέλα δημόσιας παρουσίας τύπου Φουρθιώτη είναι απαγορευτικά για κάθε σοβαρό πολιτικό, είτε συντηρητικό, είτε σοσιαλδημοκράτη, είτε αριστερό. 

Θέλω όμως να διευρύνω το θέμα γιατί, από μια άποψη, το σύμπτωμα δεν πρέπει να κρύβει τη μεγαλύτερη παθολογία. Η παθολογία είναι ένα σύστημα λούμπεν εκβιαστικής παρα-δημοσιογραφίας, που σε συμμαχία με τους όχλους των social media θέλει να υποκαταστήσει τη «φωνή του λαού» και να υπαγορεύει πολιτική. Φοβάμαι πως ένα μέρος της πολιτικής ελίτ έχει συμφιλιωθεί με αυτή την πραγματικότητα, σπεύδοντας απλώς να βρει διαφόρους εξυπηρετητές μέσα στο πεδίο. 

Στο όνομα της ελευθερίας, του πλουραλισμού και μιας ανεξήγητης παθητικότητας, το κράτος έχει αφήσει ανενόχλητο το πεδίο της βαρβαρότητας. Βαρβαρότητα σε φριχτά φασιστικά πρωτοσέλιδα, ανοιχτοί εκβιασμοί, συκοφαντίες που θα έπρεπε να έχουν προκαλέσει άμεσες και δραστικές απαντήσεις.

Εδώ και χρόνια φυσικά έχει απλωθεί η περιφρόνηση για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία και τους παραδοσιακούς θεσμούς της, κόμματα, κοινοβούλιο, συνδικάτα. Θεωρήθηκαν ξεπερασμένα από την Ιστορία, τις τεχνολογίες, τις νέες δημιουργικές δυνάμεις του πλήθους – σαν κάστρα μιας φάσης τελειωμένης από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα της εποχής όπου η μοιρασιά της γνώσης και η διάχυση της πληροφορίας δεν χρειάζονται μεσολαβητές.

Αυτή η περιφρόνηση έθρεψε και το αίσθημα ναρκισσιστικής παντοδυναμίας διαφόρων προσώπων και ομάδων που πείθουν ανθρώπους των παραδοσιακών ελίτ πως έχουν την ανάγκη τους.

Έτσι, ένα παρασιτικό στρώμα πραγματικών ή και κατά φαντασία influencers απαίτησε να γίνει μέρος της φιλελεύθερης πλουραλιστικής δημόσιας σφαίρας. Και η πολιτική τάξη το έχει επιτρέψει.

Στο όνομα της ελευθερίας, του πλουραλισμού και μιας ανεξήγητης παθητικότητας, το κράτος έχει αφήσει ανενόχλητο το πεδίο της βαρβαρότητας. Βαρβαρότητα σε φριχτά φασιστικά πρωτοσέλιδα, ανοιχτοί εκβιασμοί, συκοφαντίες που θα έπρεπε να έχουν προκαλέσει άμεσες και δραστικές απαντήσεις.  

Στη θέση μιας ισχυρής απάντησης, βλέπει κανείς αδύναμη και παθητική στάση. Και εδώ πραγματικά έχουν θέση τα ερωτήματα. Για ποιο λόγο SMS και επικοινωνία με ανθρώπους τέτοιου φυράματος; Πού είναι η στοιχειώδης αίσθηση αυτοπροστασίας της πολιτικής;

Η ιδέα πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα μόνο όταν έχει διαπιστωθεί και αποφασιστεί τελεσίδικα η τέλεση ποινικών αδικημάτων είναι εξαιρετικά φτωχή σαν δικαιολογία. Είναι φιλελευθερισμός κακής κοπής που κρύβει αδυναμία. Δεν χρειάζεται να έχει υπάρξει έγκλημα για να γνωρίζει κανείς τα όρια της δράσης του, το θεμιτό και το αθέμιτο των σχέσεων, τον συμβολισμό προσώπων και χώρων.

Και από ένα σημείο και μετά το πρόβλημα είναι ο πολιτισμός των Φουρθιώτηδων, που συνιστά ζωντανή άρνηση του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Αν δεν το καταλαβαίνουν αυτό στην κυβέρνηση κι αν οχυρώνονται πίσω από την επικοινωνία με τους «πολίτες» και τα «αιτήματά» τους, αυτό είναι ακόμα πιο ανησυχητικό. Γιατί ούτε οι δημόσιες σχέσεις, ούτε η επικοινωνία γενικώς και αορίστως με επωνύμους, ούτε το να δείχνεις καλούς τρόπους σε ανυπόληπτα πρόσωπα είναι δουλειά των πολιτικών. 

Κανονικά, ένα μέρος της «δημοσιογραφικής» και πολιτισμικής πρώτης ύλης που κυκλοφορεί στη χώρα θα έπρεπε να μην μπορεί να κυκλοφορήσει. Γιατί είναι παθολογία της ελευθερίας και όχι τάχα απόδειξη μιας ποικίλης και δημιουργικής δημοσιότητας.

Αν όμως αυτό φαίνεται υπερβολικό, ας υπάρχει τουλάχιστον η συνείδηση ότι η σύγκρουση με αυτόν τον χώρο και όλα του τα υβρίδια, «συστημικά» ή «αντισυστημικά», είναι αναπόφευκτη. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, οι πολιτικές ελίτ θα πρέπει να πάρουν μια απόφαση για τη συμβίωσή τους με παράλληλες εξουσίες ή για την επίθεσή εναντίον τους. Μέχρι τότε, μπορούν βέβαια να εκλογικεύουν και να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πρόταση μομφής: Ένταση Γεραπετρίτη με Σκουρλέτη στη Βουλή για τα «sms στον Φουρθιώτη»

Πολιτική / Πρόταση μομφής: Ένταση Γεραπετρίτη με Σκουρλέτη στη Βουλή για τα «sms στον Φουρθιώτη»

«Ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε τον Φουρθιώτη ως πολιτικό του παιδί» καταγγέλλει ο υπουργός Επικρατείας - «Έχει και ο πρωθυπουργός την πλήρη ευθύνη για τις σχέσεις διαπλοκής» υποστηρίζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ