Enshittification: Η λέξη της χρονιάς για το 2024 δεν μεταφράζεται 

Enshittification: Η λέξη της χρονιάς για το 2024 δεν μεταφράζεται  Facebook Twitter
Το enshittification αναφέρεται επίσης στο γεγονός πως συχνά θέλει κανείς να εγκαταλείψει μια πλατφόρμα ή μια υπηρεσία, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο. Εικονογράφηση: Rob Dobi/Getty Images/Ideal Image
0


ΠΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
υπάρχουν; Ψάχνοντας για τη λέξη του 2024, βρήκα τουλάχιστον πέντε από πέντε διαφορετικά λεξικά. Το έθιμο με τη «λέξη της χρονιάς» υπάρχει από τη δεκαετία του ’70 στη Γερμανία – στην Αμερική ξεκίνησε το 1990 από την American Dialect Society, μια επιστημονική κοινότητα γλωσσολόγων. Οι περισσότερες «λέξεις της χρονιάς», βέβαια, ξεκίνησαν τη δεκαετία των ’00s χάρη στο internet – τα λεξικά μπορούσαν πλέον να μετρήσουν τι ψάχνουν οι χρήστες τους και παράλληλα να έχουν δωρεάν διαφήμιση και διάδραση, βάζοντας το κοινό να ψηφίσει.

Ανάμεσα σε όλους όσοι δημοσιεύουν τη δική τους λέξη της χρονιάς βρίσκονται το Oxford University Press, το Cambridge University Press (οι εκδοτικοί οίκοι των πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Cambridge), τα λεξικά Merriam-Webster και Collins, καθώς και δύο αυστραλιανά: το dictionary.com και το Μacquarrie.

Η Οξφόρδη «ψήφισε» το brain rot, γνωστό και ως «εγκεφαλική σήψη» ή «επιδείνωση της ψυχικής ή διανοητικής κατάστασης ενός ατόμου ως αποτέλεσμα της υπερκατανάλωσης χαμηλής ποιότητας ψηφιακού περιεχομένου». Η λέξη του Cambridge University Press ήταν το manifesting, «να φαντάζεσαι ότι πετυχαίνεις κάτι που θέλεις με την πεποίθηση ότι έτσι θα το κάνεις πιο πιθανό να συμβεί». Σαν τον Αλχημιστή του Πάολο Κοέλιο που όταν ήθελες κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτούσε για να το αποκτήσεις, έτσι και το manifesting πάει χέρι-χέρι με την αυτοβελτίωση, την ιδέα ότι θα οραματιστείς κάτι και θα γίνει.

Πρόκειται για φαινόμενο που ήρθε για να μείνει: οι ψηφιακές πλατφόρμες αλλάζουν συνεχώς με στόχο οι χρήστες να τους δώσουν ακόμα περισσότερη αξία, και έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν ως μεσάζοντες μεταξύ χρηστών και πωλητών, κρατώντας και τους μεν και τους δε σε μια ιδιότυπη ομηρία.

Το Collins Dictionary ψήφισε τη λέξη brat, αυτόν/-ή που «χαρακτηρίζεται από μια σίγουρη, ανεξάρτητη και ηδονιστική στάση». O όρος έγινε διάσημος από τη Βρετανή τραγουδίστρια Charli XCX. Το πραγματικά ενδιαφέρον με τη συγκεκριμένη λέξη είναι πως brat κανονικά σημαίνει «κακομαθημένο», άρα επί της ουσίας έχουμε μια ολοκαίνουρια θετική χρήση μιας λέξης με αρνητικό πρόσημο. Η λέξη του λεξικού Merriam Webster είναι το polarization (πόλωση). Δεν είναι τυχαίο που το λεξικό είναι αμερικανικό – η πόλωση αναφέρεται κυρίως στο εμφυλιακό προεκλογικό κλίμα των αμερικανικών εκλογών.

Η αγαπημένη μου λέξη, πάντως, είναι αυτή του αυστραλιανού λεξικού Macquarie. To enshittification, γνωστό και ως crapification ή platform decay, χαριτωμένα βλάσφημο και σχεδόν αδύνατο να μεταφραστεί («σκατοποίηση»; «κουραδοποίηση»;), περιγράφει κάτι άκρως καθημερινό και εκνευριστικό: «Η σταδιακή υποβάθμιση μιας υπηρεσίας ή ενός προϊόντος που προκαλείται από τη μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης υπηρεσίας, ειδικά μιας διαδικτυακής πλατφόρμας, ως αποτέλεσμα της επιδίωξης για αυξημένο κέρδος». Όλο αυτό ακούγεται πολύ γνώριμο για οποιονδήποτε έχει μπει πρόσφατα στο Facebook και έχει έρθει αντιμέτωπος με διαφημίσεις για βελόνες πλεξίματος, αντιθρομβωτικές κάλτσες και προτάσεις για γκρουπ με τίτλους όπως «Γυναίκες που αγαπούν τη διακόσμηση» και «Ελληνίδες παρουσιάστριες με ψηλοτάκουνα»,.

Eφευρέτης του όρου είναι ο κριτικός τεχνολογίας Cory Doctorow, ο οποίος έχει περιγράψει αναλυτικά το φαινόμενο: «Στην αρχή δημιουργείται ένα προϊόν ή μια υπηρεσία υψηλής ποιότητας με σκοπό την προσέλκυση χρηστών. Στη συνέχεια η ποιότητα υποβαθμίζεται για να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι επιχειρήσεις. Στο τέλος το προϊόν υποβαθμίζεται για όλους, χρήστες αλλά και επιχειρήσεις, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους οι μέτοχοι της εταιρείας».

Ο Doctorow αναφέρει δύο ακόμα χαρακτηριστικά enshittification. Το πρώτο είναι πως η υπηρεσία ξεκινάει δωρεάν και μετά προσπαθεί να σε κάνει να αγοράσεις συνδρομή για να γλιτώσεις π.χ. τις διαφημίσεις ή για να έχεις πρώτος πρόσβαση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες. Το Αmazon, που πλέον έχει τόσες sponsored διαφημίσεις που είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις αυτό που θες (προκαλώ οποιονδήποτε να προσπαθήσει βρει το πραγματικό top10 του Amazon για οποιονδήποτε προϊόν, που να βασίζεται σε κριτικές), και το ΥouΤube, που «πετάει» πλέον διαφήμιση ανά 1 λεπτό, είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Το enshittification αναφέρεται επίσης στο γεγονός πως συχνά θέλει κανείς να εγκαταλείψει μια πλατφόρμα ή μια υπηρεσία, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο. Είτε γιατί τεχνικά η ίδια η πλατφόρμα σε εμποδίζει, είτε γιατί η υπηρεσία έχει αλλάξει ριζικά την ίδια την αγορά (π.χ. ταξί και uber), είτε γιατί όλοι χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη υπηρεσία και δεν συμφέρει κανέναν να βρίσκεται εκτός (π.χ. Ιnstagram).

Πρόκειται για φαινόμενο που ήρθε για να μείνει: οι ψηφιακές πλατφόρμες αλλάζουν συνεχώς με στόχο οι χρήστες να τους δώσουν ακόμα περισσότερη αξία, και έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν ως μεσάζοντες μεταξύ χρηστών και πωλητών, κρατώντας και τους μεν και τους δε σε μια ιδιότυπη ομηρία. Απ’ ό,τι φαίνεται, αυτό δεν θα αλλάξει σύντομα, εκτός κι αν οι χρήστες αγανακτήσουν και επαναστατήσουν.  

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή, ελεύθερη και χωρίς ταμπέλες

Οπτική Γωνία / Gen Z και σεξουαλικότητα: Ρευστή και χωρίς ταμπέλες

Γιατί οι νέοι αμφισβητούν τα πρότυπα των millennials, τι είναι το «slowmance» και τι σημαίνει η αποδοχή της ταυτότητας φύλου για την ψυχική τους υγεία; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αντιγόνη Γινοπούλου εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Τεχνολογία / Adrian Zduńczyk: «Χάρη στις νέες τεχνολογίες, η εξουσία μπορεί να επιστρέψει στον λαό»

Ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως ειδικούς της νέας ψηφιακής επανάστασης που φέρνουν το Web 3.0, τα κρυπτονομίσματα, τα NTF και η τεχνολογία blockchain, μιλά στη LiFO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
CHECK Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Ρεπορτάζ / Άδειασε ο Αλ Σίσι την ελληνική κυβέρνηση για τη Μονή Σινά ή μήπως όχι; 

Η κυβέρνηση, υποστηρίζει ο Αλ Σίσι, είχε αποδεχθεί την κυριότητα της Μονής του Σινά επί των 71 ακινήτων της, αλλά η αιγυπτιακή προεδρία στις ανακοινώσεις της αναγνωρίζει μόνο το θρησκευτικό και όχι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οι Φρουροί του Κηφισού: Mια γειτονιά υπερασπίζεται έναν φυσικό παράδεισο

Περιβάλλον / Οι Φρουροί του Κηφισού: Mια γειτονιά υπερασπίζεται ένα φυσικό παράδεισο

Το τελευταίο φυσικό τμήμα του Κηφισού ρέει ακόμη ελεύθερο, δημιουργώντας μέσα στον αστικό ιστό έναν κρυφό παράδεισο, τον οποίο κάποιοι άνθρωποι αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βραβεία Ιδρύματος Μπότση: Πώς βραβεύεις κάποιον που έβγαλε fake news;

Οπτική Γωνία / Βραβεία Ιδρύματος Μπότση: Πώς βραβεύεις κάποιον που έβγαλε fake news;

Παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιες βραβεύσεις του ιδρύματος Μπότση αμφισβητούνται, μετά τις φετινές απονομές, ακούστηκε από αρκετά χείλη ότι «το κακό παράγινε». Δίκαιες ή «προϊόν φθόνου» οι ενστάσεις; 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
CHECK ΜΑΡΙΑ ΕΠΕΞ Ιμπραϊμ Τραορέ: Είναι άραγε ο φιλόδοξος πρόεδρος της Μπουρκίνα Φάσο ο «Αφρικανός Τσε Γκεβάρα του 21ου αιώνα» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος με πολύ προσεγμένη δημόσια εικόνα;

Οπτική Γωνία / Ιμπραΐμ Τραορέ: O «Τσε Γκεβάρα της Αφρικής» ή ένας ακόμα δικτατορίσκος;

Για κάποιους είναι η «φωνή των κολασμένων» της Μαύρης Ηπείρου και η ενσάρκωση του αντιαποικιοκρατικού ιδεώδους. Για άλλους, πάλι, ένας ακόμα τυχοδιώκτης στρατιωτικός που έγινε «λαϊκός ήρωας» με τη συνδρομή της AI.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Οπτική Γωνία / «Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε από τα βάσανά της»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Το πότε και υπό ποιες συνθήκες κατανοούμε και συμπάσχουμε με έναν δολοφόνο αποκαλύπτει πολλά για τις αξίες και τις προτεραιότητές μας. 
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ