Από πού να ενημερωθώ γιατρέ μου;

Από πού να ενημερωθώ γιατρέ μου; Facebook Twitter
ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ: Ποιός θα το τερματίσει πρώτος...
0




ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΛΟΓΚΑΝ
που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό ως αντίδραση στην βάναυση επικαιρότητα, «τρεντάρει» εδώ και μερικές μέρες στα social media το hashtag #boycottgreekmedia. Μποϊκοτάζ στα ελληνικά media (γενικώς). Εύκολο είναι, δεν κοστίζει τίποτα, δεν σημαίνει ότι θα πάψει τώρα ξαφνικά κάποιος να αγοράζει εφημερίδες. Από πού θα ενημερώνεται όμως; Από το εξωτερικό; Από τα «ελεύθερα» κοινωνικά δίκτυα; Σώθηκε. Πρόκειται για συνταγή παραφροσύνης, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι ακόμα και κάποιοι από τους πιο επιφανείς ινστρούχτορες των μέσων αυτών, εκπρόσωποι τάσεων που ακούγονται πολύ περισσότερο απ’ όσο τους αναλογεί ως μερίδιο του εκλογικού σώματος, εμφανίζονται να πάσχουν από κρίση ταυτότητας και να αλλάζουν ατζέντα κάθε τρεις και λίγο ανάλογα με τα ερεθίσματα της στιγμής.      

Διάφοροι εγχώριοι θιασώτες της alt-right κοσμοθεωρίας, αρνητές, αντιδραστικοί και συνωμοσιολόγοι, καρφώθηκαν (ξανά) πόσο τυπικοί και old school δεξιοί είναι στην πραγματικότητα με την αντανακλαστική, υπνωτική υποταγή τους στο δόγμα «νόμος και τάξη» όποτε αυτό εμφανίζεται μπροστά τους σαν φωτεινή επιγραφή. Το ίδιο και πολλοί ακροδεξιοί που έκοψαν μαχαίρι τις μαγκιές ανυπακοής και την επίδειξη στα social media ανδραγαθιών του τύπου τσικνίσαμε χθες δεκαπέντε άτομα μαζί, προκειμένου να συνδράμουν στο ιερό έργο της αστυνομίας και να στηλιτεύσουν ως εστίες υπερμετάδοσης τις διαδηλώσεις του «απλυταριού». 

Ποιο μποϊκοτάζ και σε ποια ελληνικά μέσα; Μοιάζουν οι θιασώτες αυτού του «πυροτεχνικού» και αόριστου συνθήματος με εκείνους που περηφανεύονται ότι δεν έχουν τηλεόραση σπίτι – λες και το ζήτημα είναι η συσκευή, ο δέκτης –  ενώ συγχρόνως παρακολουθούν τόνους τηλεόρασης και αφιλτράριστης ειδησεογραφίας καθημερινά από την οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή τους.    

Ακόμα και κάποιοι από τους λεγόμενους ακροκεντρώους (όρος που είχε να κάνει πάντα περισσότερο με μια μιντιακή ενδοσυνεννόηση παρά με τάση που είχε ποτέ πραγματική απήχηση στο ευρύτερο κοινό), μοιάζουν να αμφιταλαντεύονται εσχάτως, παρότι η στήριξη που παρέχουν ακόμα και στους πιο ατυχείς κυβερνητικούς χειρισμούς είναι φτιαγμένη από μπετόν και δεν τίθεται (ακόμα) σε αμφισβήτηση. Κάποιοι από αυτούς/ές μας διαβεβαίωναν προεκλογικά ότι η ψήφος δεν είναι ταυτότητα, δεν είναι ταμπού, είναι εργαλείο, έκτοτε όμως συμπεριφέρονται σα να παντρεύτηκαν αυτή την κυβέρνηση, σα να μη χρειάζεται να ξαναγίνουν εκλογές ποτέ ξανά, παραμένοντας ακλόνητα πιστοί στον Μεσσία Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος φαίνεται να ενσαρκώνει την τελευταία τους ευκαιρία να ζήσουν κάτι σαν δευτέρα παρουσία του Θεού και Σωτήρα Κώστα Σημίτη. Επιρρεπείς στις ψευδαισθήσεις μεγαλείου, πιστεύουν ότι αυτοί αποτελούν όχι μόνο την δεξαμενή σκέψης αλλά και το μυστικό πνεύμα, το σπέσιαλ mojo της κυβέρνησης απέναντι στις δυνάμεις του όχλου.    

   

Από την άλλη, κάποιοι ας πούμε Συριζαίοι (γνωρίζω άπειρους ανθρώπους που ψήφισαν μια φορά έστω ΣΥΡΙΖΑ, ούτε έναν όμως που να επιτρέπει να τον αποκαλούν συριζαίο, στα μούτρα του τουλάχιστον) μοιάζουν να έχουν γίνει φουλ ΕΑΑΚ αυτές τις μέρες, ενώ κάποιοι  άλλοι εμφανίζονται πανέτοιμοι ακόμα και για ένοπλο αγώνα. Μέσω του πληκτρολογίου βεβαίως, τουλάχιστον οι περισσότεροι που προσωπικά γνωρίζω, καθότι, αν όχι ακριβώς σε ευπαθή ηλικιακή ομάδα, βρίσκονται σαφώς πιο κοντά σε αυτή παρά στη μέση ηλικία των νεαρών διαδηλωτών.  

Προσφέρει διέξοδο και εκτόνωση, δεν λέω, η επίφαση συμμετοχής και «αμεσοδημοκρατίας» που προωθούν τα social media, ειδικά σ’ αυτή τη συνθήκη απομόνωσης και αποκλεισμού που βιώνουμε. Δεν μπορούν όμως να υποκαταστήσουν τις επίσημες πηγές ενημέρωσης, παρά τα προβλήματά τους και παρά τον τρόπο που αυτές μιμούνται όλο και περισσότερο το ύφος των χρηστών στα μέσα δικτύωσης. Ποιο μποϊκοτάζ και σε ποια ελληνικά μέσα; Μοιάζουν οι θιασώτες αυτού του «πυροτεχνικού» και αόριστου συνθήματος με εκείνους που περηφανεύονται ότι δεν έχουν τηλεόραση σπίτι – λες και το ζήτημα είναι η συσκευή, ο δέκτης –  ενώ συγχρόνως παρακολουθούν τόνους τηλεόρασης και αφιλτράριστης ειδησεογραφίας καθημερινά από την οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή τους.    

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 16.3.2021

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ