Η Σίσσυ Τουμάση πεθαίνει κάθε βράδυ για τον Ίψεν

Η Σίσσυ Τουμάση πεθαίνει κάθε βράδυ για τον Ίψεν Facebook Twitter
Δεν θέλω άλλο να είμαι το κοριτσάκι που κάνει θέατρο γιατί χάνεται στη θλίψη". Πήρα φόρα και ξεπέρασα τα πάντα μέσα από αυτή την τέχνη. Είναι ένα μεγάλο δώρο και μια πολύτιμη αγκαλιά. Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO
1

Μικρή ονειρευόταν να γίνει Πλανητάρχης, σήμερα ισορροπεί μεταξύ ανασφάλειας και επιβεβαίωσης. Δηλώνει γκρούπι της Ιζαμπέλ Ιπέρ, αγωνιά για το πόσο καιρό ακόμα θα παίζει νεαρές βασανισμένες έφηβες, αγαπά πολύ τον Τενεσί Ουίλιαμς, τα δίνει όλα τους χειμώνες κι εξαφανίζεται τα καλοκαίρια στη Σαμοθράκη, μπορεί να ακούει Μάλερ και μετά χιπ-χοπ, μαγειρεύει καταπληκτικά και καμαρώνει για την κις λορέν της, μια φορά την εβδομάδα τρώει με τον παππού της, μένει στο Παγκράτι και συχνά κυκλοφορεί στη γειτονιά με τις πιτζάμες κι έχει στα σκαριά διάφορες κινηματογραφικές συμμετοχές. Ανάμεσά τους και η νέα ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου με τίτλο Δεν θέλω να γίνω δυσάρεστος, αλλά πρέπει να μιλήσουμε για κάτι πολύ σοβαρό.


Η Σίσσυ Τουμάση έχει μια νεανική, άγουρη βραχνάδα στη φωνή, κατασταλαγμένη σκέψη, παρελθόν με αβάσταχτες μαύρες στιγμές, αλλά και μια σπάνια δύναμη να κοιτά μόνο μπροστά. Στα 28 της χρόνια, λεπτοκαμωμένη σαν κλαράκι, κούκλα όσο και ταλαντούχα, σφραγίζει κάθε βράδυ την Αγριόπαπια του Ίψεν με μια σπουδαία ερμηνεία και μπήκε ήδη στη λίστα των νέων ηθοποιών από τους οποίους έχουμε υψηλές απαιτήσεις. «Κι εγώ έτσι ανυπόμονη είμαι στη δουλειά κι όταν κάτι με φοβίζει, γίνομαι επιθετική χωρίς λόγο» λέει.


Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών το 2012 και πριν προλάβει να καταλάβει σε τι μεταφράζεται το πτυχίο της πρωταγωνίστησε στη Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά, όπου υποδύθηκε ένα από τα βασανισμένα παιδιά της νοσηρής οικογένειας.

Έχω βιώσει την απώλεια και πια αποζητώ ασφάλεια. Συγχρόνως, εκπαιδεύτηκα να πέφτω και να σηκώνομαι. Συνήθισα πια στις πρεμιέρες να έχουν όλοι τους συγγενείς κι εγώ κανέναν.


«Πέρασα με οντισιόν, την πρώτη της ζωής μου. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα με έπαιρνε αλλά πήγα γιατί πέθαινα να κάνω σινεμά. Την πρώτη αντίδραση του Αβρανά, όταν με είδε, πολύ θερμή δεν τη λες. Ήταν εξαιρετικά διστακτικός, με παρατηρούσε και ψέλλιζε: "Δεν μου κάνεις χρωματικά, είσαι πολύ μελαχρινή... Γενικά, δεν ξέρω αν μου κάνεις. Θες να πάμε να βάψεις τα μαλλιά σου για να αποφασίσω; Αλλά και πάλι σου λέω ότι μπορεί και να μη σε πάρω". Πήρα το ρίσκο, μπήκα στο πρώτο κομμωτήριο που βρήκα, έβαψα το μαλλί πορτοκαλί, έγινα το παιδί που θα μπορούσαν να είχαν δύο ξανθοί άνθρωποι και εμφανίστηκα ξανά μπροστά του. "Σε θέλω" μου είπε και ξεκίνησα γυρίσματα.

Η Σίσσυ Τουμάση πεθαίνει κάθε βράδυ για τον Ίψεν Facebook Twitter
Για μένα η Miss Violence ήταν η πρώτη τάξη του σχολείου στην υποκριτική, αλλά όχι κάτι άγνωστο από πλευράς θεματολογίας. Είχα ιδέα του τι σημαίνει να μεγαλώνεις παρακολουθώντας βία. Δεν με σοκάρει, μου είναι οικεία. Ταράζομαι, αλλά τη θεωρώ μια κανονική περιοχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Η Σίσσυ Τουμάση στην ταινία Miss Violence.

Για μένα η Miss Violenceήταν η πρώτη τάξη του σχολείου στην υποκριτική, αλλά όχι κάτι άγνωστο από πλευράς θεματολογίας. Είχα ιδέα του τι σημαίνει να μεγαλώνεις παρακολουθώντας βία. Δεν με σοκάρει, μου είναι οικεία. Ταράζομαι, αλλά τη θεωρώ μια κανονική περιοχή της ανθρώπινης ύπαρξης».

Η Σίσσυ μεγάλωσε με τη μητέρα της, που ήταν τραπεζικός και μανιώδης αναγνώστρια, αλλάζοντας διαρκώς σπίτια. «Ξεκινήσαμε και καταλήξαμε στο Παγκράτι, αφού πρώτα περιοδεύσαμε σε διάφορες περιοχές. Τα σχολικά χρόνια ήταν χάλια. Ήμουν αφόρητα αντιδραστική, τόσο απέναντι στην οικογένεια όσο και στους δασκάλους. Εγώ συνέχεια έφευγα, εκείνοι συνέχεια με έψαχναν. Θυμάμαι τη μητέρα μου να περιμένει ατελείωτες ώρες στο μπαλκόνι να γυρίσω. Απαντούσα σε όλα με αντίδραση. Διάβαζα πράγματα που δεν σχετίζονταν με το σχολείο, αλλά δεν μπόρεσα ποτέ να παπαγαλίσω ούτε μια σειρά από τη σχολική ύλη».


Αναζητώντας πώς θα πορευτεί στη ζωή της πέταξε στην κουβέντα, σαν βεγγαλικό, την υποκριτική. «Θυμάμαι τη λάμψη στα μάτια της μητέρας μου. Ήταν η στιγμιαία ευτυχία ενός ανθρώπου που είχε βαθιές καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά κατέληξε σε μια τράπεζα με ταγέρ και αριθμούς γιατί δεν τόλμησε να κυνηγήσει το όνειρό της. Ήταν σαν να μου έδινε την ευχή της».


Δυστυχώς, η μητέρα της δεν έμαθε καν ότι πέρασε στη δραματική σχολή, καθώς το καλοκαίρι πριν ξεκινήσει μαθήματα, σκοτώθηκε σε τροχαίο. «Το πρώτο έτος πέρασε χωρίς να συνειδητοποιώ τι συμβαίνει. Από το δεύτερο είπα: "Εγώ δεν ήρθα εδώ να πετάω τα λεφτά μου. Τελειώσαμε με το πένθος. Δεν θέλω άλλο να είμαι το κοριτσάκι που κάνει θέατρο γιατί χάνεται στη θλίψη". Πήρα φόρα και ξεπέρασα τα πάντα μέσα από αυτή την τέχνη. Είναι ένα μεγάλο δώρο και μια πολύτιμη αγκαλιά».

Η Σίσσυ Τουμάση πεθαίνει κάθε βράδυ για τον Ίψεν Facebook Twitter
Δένομαι κι εγώ σαν τη Χέντβιγκ με τους ανθρώπους. Έχω βιώσει την απώλεια και πια αποζητώ ασφάλεια. Συγχρόνως, εκπαιδεύτηκα να πέφτω και να σηκώνομαι. Η Σίσσυ Τουμάση στην Αγριόπαπια.

Φέτος έχει κάνει το θεατρικό κοινό να παραμιλάει με την ερμηνεία της. Ο Δημήτρης Τάρλοου της ανέθεσε τον ρόλο της Χέντβιγκ στην Αγριόπαπια του Ίψεν που ανέβασε στο Πορεία. Έτσι, μέχρι να τελειώσει η σεζόν, η Σ. Τουμάση, ως αθώα, καλόκαρδη και ανασφαλής 14χρονη, θα πεθαίνει κάθε βράδυ, γιατί δεν διανοείται ότι θα ζήσει το υπόλοιπο της ζωής της χωρίς την πατρική αγάπη.


«Δένομαι κι εγώ σαν τη Χέντβιγκ με τους ανθρώπους. Έχω βιώσει την απώλεια και πια αποζητώ ασφάλεια. Συγχρόνως, εκπαιδεύτηκα να πέφτω και να σηκώνομαι. Συνήθισα πια στις πρεμιέρες να έχουν όλοι τους συγγενείς κι εγώ κανέναν. Τουλάχιστον, φέτος ήρθε ο παππούς μου. Μου έφερε και σοκολάτες για να γλυκαθώ από τη στενοχώρια που παίρνω κάθε βράδυ εδώ μέσα. Πέρσι, στον Αύγουστο που κάναμε με τον Κ. Μαρκουλάκη, δεν τον κάλεσα για να μην ταραχτεί από τις βρισιές» λέει χαμογελώντας. «Μόνο σε ό,τι αφορά τη δουλειά δεν θέλω να έχω δεδομένα. Φέτος μπορεί να μου γράφουν ύμνους και του χρόνου να δουλεύω σε περίπτερο».


Σε λίγο καιρό από σήμερα θα υποδυθεί τη Μαρίνα Καραγάτση στο Ευχαριστημένο της ίδιας που ανεβαίνει στο Θέατρο Πορεία (22/2).

Θα μπει έτσι στη δίνη των διπλών παραστάσεων. «Πρώτη φορά στη ζωή μου έχω δύο δουλειές, πανηγυρίζω. Είναι ολίγον τρομακτικό να υποδύεσαι έναν άνθρωπο που ζει. Νομίζω πως τη στιγμή που θα καταλάβω ότι η Μαρίνα Καραγάτση είναι μεταξύ των θεατών θα πάθω εγκεφαλικό. Ο Δημήτρης (Τάρλοου), προς το παρόν, αναζητά τα κοινά μας στοιχεία. Προς τιμήν του δεν θέλει να αποκρύψει τι συνέβαινε σε εκείνο το σπίτι, που τυχαίνει να είναι του παππού του, και κυρίως πόσο δύσκολο πράγμα είναι να μεγαλώνεις με σπουδαίους γονείς που σε κάνουν να νιώθεις "λίγος". Είναι φοβερό βάρος να αγαπάς εκείνον που σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν είσαι αρκετός».


«Εσύ γράφεις καθόλου;» τη ρωτάω, αφήνοντάς την στο καμαρίνι για να ντυθεί ξανά Χέντβιγκ. «Μόνο στα δύσκολα, αλλά αυτό αφορά εμένα. Προς Θεού, μη θεωρηθεί ότι η τέχνη είναι απόρροια πόνου και βασάνων. Είναι η πιο βαθιά χαρά». 

Ιnfo:

Αυτή την περίοδο η Σίσσυ Τουμάση πρωταγωνιστεί στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. (Θέατρο Πορεία, Τρικόρφων 3, πλατεία Βικτωρίας, 210 8210991, 210 8210082)

ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

21 νέα ταλέντα που ξεχωρίσαμε το 2017

Πρόσωπα / 21 νέα ταλέντα που ξεχωρίσαμε το 2017

21 άνθρωποι που ξεχωρίσαμε το 2017 απ’ όλο το φάσμα της τέχνης, και για τη συνέχεια των οποίων ανυπομονούμε, μας λένε τι κρατάνε από τη χρονιά που φεύγει και τι ετοιμάζουν για το άμεσο μέλλον.
ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT & ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ