— Πώς προέκυψε η ιδέα;
Αφού τελειώσαμε το μεταπτυχιακό με θέμα την Πολιτιστική Διαχείριση στο Πάντειο, όπου γνωριστήκαμε και αγαπηθήκαμε, αποφασίσαμε να γίνουμε και #πάρτνερς (our current name) για ένα και μελλοντικά περισσότερα δικά μας πρότζεκτ. Για το «δικό μου» μεγάλο ρόλο έπαιξε το κοινό μας ενδιαφέρον για τις ψηφιακές τέχνες και τα νέα μέσα και το γεγονός ότι και οι δύο είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιώδεις και αυθόρμητες!
— Ποιο είναι το κεντρικό θέμα της έκθεσης;
Η κεντρική ιδέα της έκθεσης περιστρέφεται γύρω από τα άυλα όρια που συγκροτούν τον προσωπικό μας χώρο στην πόλη και πώς αυτός επηρεάζεται από τους άλλους, τον χρόνο και τον τρόπο που τον διεκδικούμε. Τα έργα, μελετώντας τις πτυχές που τον μεταβάλλουν, επιχειρούν τελικά να αποτυπώσουν και να ορίσουν τη σημασία του.
Πιστεύουμε ότι τα νέα τεχνολογικά μέσα έχουν ρίξει φως σε κάποιες νέες πλευρές του εαυτού μας που δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς να διαχειριστούμε ακόμα, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να μην μπορούμε και να τις προστατέψουμε.
— Πώς σχετίζονται ο χώρος, η τέχνη και η τεχνολογία στην έκθεση;
Είναι μάλλον ένα τρίπτυχο ανατροφοδοτούμενο, με μια ποιητική σχέση. Κατά έναν τρόπο η τεχνολογία, κάνοντας τα όρια του προσωπικού χώρου τόσο ρευστά, προτρέπει την τέχνη να ανακαλύψει ακόμα περισσότερες μορφές έκφρασης και δημιουργίας.
— Θεωρείτε πως τα νέα τεχνολογικά μέσα περιορίζουν την ελευθερία και την ιδιωτικότητά μας;
Πιστεύουμε ότι τα νέα τεχνολογικά μέσα έχουν ρίξει φως σε κάποιες νέες πλευρές του εαυτού μας που δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς να διαχειριστούμε ακόμα, με αποτέλεσμα κάποιες φορές να μην μπορούμε και να τις προστατέψουμε.
— Ποιες είναι οι παράμετροι που διαμορφώνουν τον χώρο μας;
Παραφράζοντας λίγο τη θεωρία, ο προσωπικός μας χώρος ορίζεται ως μια φούσκα γύρω από το σώμα μας, στην οποία δεν επιτρέπεται η πρόσβαση. Μια φούσκα είναι εύθραυστη, αλλά εύκολα προσαρμόζεται. Φανταστείτε τι συμβαίνει όμως σε έναν κόσμο γεμάτο φούσκες. Ίσως, λοιπόν, η πιο σημαντική παράμετρος είναι οι άλλοι.
— Πείτε μας λίγα λόγια για τα έργα και τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση.
Είμαστε πολύ-πολύ περήφανες και χαρούμενες που καταφέραμε να γνωρίσουμε και να συνεργαστούμε με ανθρώπους που αγαπούν και δημιουργούν μέσω των ψηφιακών τεχνών. Οι πέντε καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση είναι η Κυριακή Γονή, η Αθηνά Κανελλοπούλου, ο Γιάννης Κρανιδιώτης, ο Λουκάς Μεσσηνέζης και ο Βασίλης Ψαρράς. Έχουν ως κύριο μέσο έκφρασής τους τα νέα μέσα, γράφουν σε δημιουργικό κώδικα, δημιουργούν διαδραστικές εγκαταστάσεις και video art προβολές. Οι προβληματισμοί που εκφράζουν μέσα από τη δουλειά τους είναι κοινοί με τους δικούς μας και μας τίμησαν πολύ με τη συμμετοχή τους. Εκτός από πολύ δημιουργικές, οι ψηφιακές τέχνες είναι και πολύ απαιτητικές όσον αφορά τον τεχνολογικό εξοπλισμό αλλά και την τεχνογνωσία για την παραγωγή των έργων, οπότε θα θέλαμε να τους ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά. Τα έργα της έκθεσης είναι πρωτότυπα και στην πλειονότητά τους διαδραστικά, καθώς αυτό είναι ένα στοιχείο που μας ενδιαφέρει ακόμα περισσότερο, λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που δημιουργεί με το κοινό.
— Γιατί έχετε επιλέξει να βιντεοσκοπήσετε την έκθεση;
Παρόλο που οι ψηφιακές τέχνες αποτελούν σημαντικό κομμάτι έκφρασης του σύγχρονου πολιτισμού, στην Ελλάδα οι πρωτοβουλίες για την ανάδειξή τους είναι λίγες. Αναρωτηθήκαμε αν μία από τις αιτίες είναι ο μικρός βαθμός εξοικείωσης και αποδοχής από το κοινό, όποτε αποφασίσαμε να την ερευνήσουμε. Ο χώρος βιντεοσκοπείται, ώστε, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων, Περιεχομένου και Αλληλεπίδρασης του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (και στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας της Αναστασίας), να μελετηθεί η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των επισκεπτών και των έργων, λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένες παραμέτρους.
Info:
«δικό μου», 16/3-23/3, καθημερινές: 17.00-21.00, Σαββατοκύριακο: 13.00-21.00, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια, είσοδος ελεύθερη
σχόλια