Ρομπότ, ζόμπι και ο «πατέρας» των εμπορικών κέντρων, Βίκτορ Γκρούεν στις συνθέσεις της Μυρτώς Σταμπούλου

Ρομπότ, ζόμπι και ο «πατέρας» των εμπορικών κέντρων, Βίκτορ Γκρούεν στις συνθέσεις της Μυρτώς Σταμπούλου Facebook Twitter
Μυρτώ Σταμπούλου, Ελεγχόμενη έκρηξη
0

— Γιατί ονόμασες την έκθεσή σου «The Gruen Effect»;

Τα έργα αυτής της τριετίας έχουν τις ρίζες τους στις σκέψεις και στην οργή μου ενάντια στις εξουσιαστικές δομές, την κατασκευή και επιτέλεση έμφυλων ρόλων, την καταστολή κάθε προσπάθειας μετακίνησης απ' αυτά αλλά και την ανάγκη για επιβίωση, επαφή και αισθαντικότητα μέσα σε αυτές τις συνθήκες.

Ο γενικός τίτλος της έκθεσης, τον οποίο αποφάσισα αφού είχα ολοκληρώσει τα έργα και τους επιμέρους τίτλους, βάζει τα υβριδικά τοπία και πλάσματα των σχεδίων μέσα στο περιβάλλον της εμπορευματοποίησης και φαινομενικής ασφάλειας, άνεσης και αποχαύνωσης του εμπορικού κέντρου.

— Διαβάζω ότι για χρόνια έκανες έρευνα πάνω στα εμπορικά κέντρα. Tι περιλάμβανε;

Συνέκρινα την αισθητική των εμπορικών κέντρων με το Second Life, με έρευνες της ΝASΑ για αποικίες στο διάστημα και με δυστοπίες και ουτοπίες επιστημονικής φαντασίας. Έψαχνα κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό και πραγματοποιούσα επισκέψεις, όπου ήταν εφικτό.

Στις επισκέψεις που έκανα σε εμπορικά κέντρα, εκτός του να μαγνητοσκοπώ και να φωτογραφίζω, περνούσα χρόνο παρατηρώντας. Κάποια στιγμή απέκτησε για μένα μεγάλη σημασία ότι στους χώρους που κινείται ο κόσμος κυριαρχούν οι αντανακλάσεις και διαλύονται οι σκιές.

Η σκιά δίνει μια αίσθηση υλικότητας και βάρους, υπόστασης με λίγα λόγια. Έντονες σκιές και άρα υπόσταση και βάρος έχει μόνο το περιεχόμενο της βιτρίνας. Παρατηρούσα τον χώρο, την αίσθηση και γενικά τον εαυτό μου, την κίνηση του κόσμου, φανερούς και αφανείς μηχανισμούς ελέγχου, την διακόσμηση κ.ά.

Στα εμπορικά κέντρα στην Μεγάλη Βρετανία, διαπίστωσα στην πράξη ότι αν δεν επιτελείς το ρόλο που αναμένεται από σένα στο συγκεκριμένο χώρο, αν αντιθέτως στέκεσαι και παρατηρείς το περιβάλλον, θεωρείσαι επικίνδυνο υποκείμενο και μπορεί να συλληφθείς και μόνο γι' αυτό.

Είναι το λεγόμενο loitering (χρονοτριβή, το χάσιμο χρόνου) και είναι θεσμοθετημένο με νόμο του 1824 «κατά της αλητείας» και τοιχοκολλημένο σαν απαγόρευση. Στα ελληνικά σημαίνει το να παραμένεις σε έναν κοινό ή δημόσιο χώρο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα χωρίς να είναι προφανής ο σκοπός για τον οποίο βρίσκεσαι εκεί.

Νόμος που απαγορεύει να χασομεράς σε δημόσιο χώρο ισχύει εκτός από την Αγγλία και σε κάποιες πολιτείες της Αμερικής, στην Αυστραλία και στην Γερμανία.

— Ποια είναι η άποψή σου για τον κύριο Gruen; Ο ίδιος είχε αρνηθεί την «πατρότητα» των mall και είχε πει ότι κατέστρεψαν τις πόλεις, λίγα χρόνια πριν τον θάνατό του.

Ο Γκρούεν συνέλαβε την ιδέα του εμπορικού κέντρου την δεκαετία του '50 ως έναν τόπο που υποτίθεται θα έδινε στα αμερικανικά προάστια την αίσθηση της κοινότητας. Τι περίμενε, όμως, αφού όλος ο σχεδιασμός είχε σαν λόγο ύπαρξης την εμπορική συναλλαγή και όχι την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων;

Ως αρχιτέκτονας και σοσιαλιστής σχημάτισε τις ιδέες του βασισμένος σε ριζοσπαστικές ιδέες για την πόλη και την κατοικία που μπορεί να προέρχονταν και από τα Φαλανστήρια του Φουριέ. Φαίνεται ειρωνικό το ότι ξεκίνησε ως ιδιοκτήτης πολιτικού καμπαρέ σατιρίζοντας το καθεστώς, και κατέληξε να συνδέσει για πάντα το όνομά του με τη χειραγώγηση του καταναλωτή και τον αμερικανικό ναό της κατανάλωσης.

Όμως, χαρακτήριζε τα εμπορικά κέντρα «μηχανές για πωλήσεις» σε αναλογία με τον ορισμό του Le Corbusier για την κατοικία «μηχανή για διαβίωση» («machine for selling», «machine for living»).

Σε όλη του την ζωή συνέχισε να προσπαθεί να φτιάξει μια πόλη χτισμένη γύρω από το εμπορικό κέντρο και να μεταφέρει την αίσθηση του κέντρου της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας στην Αμερική. Μεγάλος θαυμαστής του, που ενδιαφέρθηκε για τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του αρκετά για να επιδιώξει την υλοποίησή τους, ήταν ο Γουόλτ Ντίσνεϊ. Και αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον και πολύ ταιριαστό.

Το εμπορικό κέντρο ίσως αποκαλύπτει κάτι από τις πραγματικές προθέσεις του Γκρούεν: την υλοποίηση μεγάλων αρχιτεκτονικών σχεδίων που ικανοποιούσαν την ματαιοδοξία του και του απέφεραν μεγάλα κέρδη, έχοντας παράλληλα την επίφαση της κοινωνικής προσφοράς για την λειτουργία της κατασκευής του, εξυπηρετώντας μια βαθιά συντηρητική νοσταλγία για την ευρωπαϊκή πόλη και τις σοσιαλιστικές του καταβολές ως ζητήματα καθαρά αισθητικά.

Ρομπότ, ζόμπι και ο «πατέρας» των εμπορικών κέντρων, Βίκτορ Γκρούεν στις συνθέσεις της Μυρτώς Σταμπούλου Facebook Twitter
Μυρτώ Σταμπούλου, Δευτέρα Απόγευμα
Ρομπότ, ζόμπι και ο «πατέρας» των εμπορικών κέντρων, Βίκτορ Γκρούεν στις συνθέσεις της Μυρτώς Σταμπούλου Facebook Twitter
Μυρτώ Σταμπούλου, Διαμαντένια Έρημος
Ρομπότ, ζόμπι και ο «πατέρας» των εμπορικών κέντρων, Βίκτορ Γκρούεν στις συνθέσεις της Μυρτώς Σταμπούλου Facebook Twitter
Μυρτώ Σταμπούλου, Μισό Μισό

Μυρτώ Σταμπούλου - The Gruen Effect

Γκαλερί Ζουμπουλάκη, πλ. Κολωνακίου 20

Έως 8/2

Τρ., Πέμ. & Παρ. 11:00-15:00 & 17:00-20:00, Τετ. 11:00-15:00 & Σάβ. 11:00-15:00

Είσοδος ελεύθερη

Εικαστικά
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ