» Παλιάκάπνιζε. Φορούσε τις καμπαρντίνεςτου, ρουφούσε νευρικά αλλά με στυλ τοτσιγάρο του και ζούσε αγέλαστος μέσαστους καπνούς της επιτυχίας του. Τώρατο έχει κόψει. Και ένα ταπεινό κομπολόιέχει μείνει να απορροφά τους κραδασμούςτης νευρικότητάς του. Χωρίς καπνούς, μεαρκετό στυλ και λίγη αμφιλεγόμενηεπιτυχία. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς προσπαθείνα γαντζωθεί από τη δύσκολη πραγματικότητα,σε μια εποχή χωρίς μύθους. Μέχρι στιγμήςτα καταφέρνει. Όχι αναίμακτα.
»Σανχρηματιστήςμετά την κρίση, σαν μέλος του εγχώριου(κατι σαν) star system με φθίνουσα προβολήαπό τα media, ο Μπάγεβιτς ζει παλεύονταςμε φανταστικούς εχθρούς. Πεινασμένοςαπό την ανάγκη της επιβεβαίωσης, δενλειτουργεί σαν αυτό που είναι: έναςανθεκτικός προπονητής με τις μεγαλύτερεςεπιτυχίες στην Ελλάδα, ένας ώριμος70άρης με παρελθόν. Περισσότερο μοιάζειμε πεινασμένος έφηβος που ψάχνει γιαεπιβεβαίωση. Με ατιμασμένο σύζυγο πουκυνηγάει ανασφαλώς φανταστικούς εχθρούςκάτω από τις κουβέρτες. Τίμιο, αλλάκουραστικό.
»Μεδυσεπίλυτους χρησμούς, φανταστικούςεχθρούς και μια ξεκάθαρη απέχθεια γιατο προηγούμενοκαθεστώς του Ντέμη Νικολαΐδη, ο Μπάγεβιτςείναι πιο αγχωμένος απ' ό,τι θα ήθελενα φαίνεται. Ίσως να φταίει αυτή ησυγκρατημένη ενόχληση που πλανιέταιπάνω από το παρελθόν του, ίσως να ευθύνεταιη γνώση πως για τους οπαδούς της ΑΕΚείναι κυνικά μια αξιοπρεπής λύση ανάγκης,όταν όλα τα άλλα έχουν χρεωκοπήσει.
»Μακριάαπό την επικαιρότητα, τα δόντια τουΝτούσαν ακούγονται να τρίζουν. Κατηγορείτους παίκτες του δημόσια, κυνηγάει τοπαρελθόν, πετάει τη σκούφια του γιακαυγά. Θέλει επιβεβαίωση και τη θέλειτώρα. Βουλιμικά, λαίμαργα, άμεσα. Θα έχειτην ευκαιρία του, στις 2 Μαΐου. Αν προκριθείστον τελικό του κυπέλλου απέναντι στονεμβληματικό Ολυμπιακό, ξέρει πως,κερδίζοντας τον παλιό του εργοδότη,μπορεί να σβήσει ένα μέρος του παρελθόντοςκαι να βάλει τσιμέντο στην επιθυμία τουνα γίνει άρχοντας στα παλιά του λημέρια.Αν τα καταφέρει, του χρόνου θα προχωρήσειστο πογκρόμ που τόσο θέλει. Διαφορετικά,θα κυνηγά και πάλι ανεμόμυλους,ακόμαπιο αποδυναμωμένος.
»Ισωςνα είναι άδικο τόσα χρόνια καριέραςνα κριθούν από ένα παιχνίδι. Ομως αυτοίείναι οι όροι του παιχνιδιού. Για νακυριαρχήσεις, ακόμα και παρασιτικά,χρειάζονται εκτός από προθέσεις καιπράξεις. Αφόρητο για προσωπικότητεςμαθημένες σε τόνους κολακείας αλλάαπαραίτητο σαν το κομπολόι όταν κόψειςτο τσιγάρο.
σχόλια