Από το 2019 η Ελλάδα διαθέτει μια πράσινη κυβέρνηση. Όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Και δεν το λέω εγώ αυτό αλλά ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φρανς Τίμερμανς, ο οποίος χαρακτήρισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον πιο «πράσινο πρωθυπουργό που είχε ποτέ η Ελλάδα»!
Το αποδεικνύουν όμως και οι πολιτικές που έχουμε βάλει μπροστά ως υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας: η απεξάρτηση από τη χρήση του βρόμικου λιγνίτη στην παραγωγή ηλεκτρισμού, η επιτάχυνση των ηλεκτρικών διασυνδέσεων των νησιών για να κλείσουν τα φουγάρα της ΔΕΗ στα νησιά, τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2023, η προώθηση της ηλεκτροκίνησης, η ενίσχυση της προστασίας των περιοχών Natura με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης, η μεταρρύθμιση της χωροταξίας με το βλέμμα στραμμένο στην προστασία του περιβάλλοντος και, τέλος, η ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και η ενίσχυση της ανακύκλωσης, που είναι και το θέμα του σημερινού μου άρθρου.
Έχουμε κάνει ήδη πολλά σε αυτό το τελευταίο μέτωπο: κλείνουμε όλους τους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων (τους λεγόμενους ΧΑΔΑ) μέχρι το τέλος του 2022. «Τρέχουμε» τη γρήγορη δημοπράτηση 17 σύγχρονων μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων μέσα στο 2020. Παρουσιάσαμε το νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων με φιλόδοξους στόχους, όπως η αύξηση της ανακύκλωσης από το 20% που είναι σήμερα στο 55% το 2025. Επίσης, ήμασταν μεταξύ των πρώτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ενσωματώσαμε την κοινοτική οδηγία για την απόσυρση των πλαστικών μιας χρήσης από τον Ιούλιο του 2021 (στο Δημόσιο από τις αρχές του 2021), την οποία ενισχύσαμε με επιπλέον εθνικά μέτρα.
Στόχος αυτής της μεγάλης μεταρρύθμισης είναι η ανακύκλωση να γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, το χρωστάμε στο περιβάλλον, το χρωστάμε, πάνω απ' όλα, στα παιδιά μας!
Δεν μείναμε όμως σε αυτά. Επεξεργαστήκαμε και παρουσιάσαμε πριν από μία εβδομάδα το νομοσχέδιο για την ανακύκλωση, μια μεταρρύθμιση που βάζει την Ελλάδα σε μια νέα εποχή στο ζήτημα αυτό. Εστιάζω στις 5 σημαντικότερες τομές του νομοσχεδίου:
1.
Εισάγουμε τα 4 ρεύματα ανακύκλωσης. Πλαστικό, γυαλί, μέταλλο και χαρτί θα συλλέγονται πλέον χωριστά.
2.
Όλα τα νέα κτίρια που κατασκευάζονται θα έχουν υποχρεωτικά χώρους υποδοχής για αυτά τα 4 ρεύματα ανακύκλωσης.
3.
Θέτουμε τις βάσεις έτσι ώστε τα νοικοκυριά που παράγουν λιγότερα απόβλητα ή/και ανακυκλώνουν περισσότερο να πληρώνουν λιγότερα δημοτικά τέλη! Διότι θέλουμε να επιβραβεύσουμε στην πράξη την ανακύκλωση.
4.
Οι δήμοι που θάβουν και δεν ανακυκλώνουν θα πληρώνουν υψηλότερο τέλος ταφής στο Δημόσιο. Είναι ένα αντικίνητρο για τους δήμους που επιμένουν να οδηγούν τα απόβλητά τους στην ταφή, ούτως ώστε να τελειώνουμε με τις χωματερές στην Ελλάδα και να προχωρήσουμε επιτέλους στην ανακύκλωση!
5.
Τα πρόστιμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μετακυλίονται στους δήμους και στις επιχειρήσεις που τα προκαλούν. Διότι δεν είναι δίκαιο όλοι οι φορολογούμενοι να πληρώνουν για όσους παρανομούν!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα έχει μείνει πίσω σε αυτά τα θέματα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαι ωστόσο πεπεισμένος ότι μπορούμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Και το νομοσχέδιο που επεξεργαστήκαμε για την ανακύκλωση δείχνει ότι με σχέδιο και πολιτική βούληση μπορούμε να πετύχουμε. Στόχος αυτής της μεγάλης μεταρρύθμισης είναι η ανακύκλωση να γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, το χρωστάμε στο περιβάλλον, το χρωστάμε, πάνω απ' όλα, στα παιδιά μας!
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
