Στην παγωμένη, νότια άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού, ακριβώς πάνω από τον κύκλο της Ανταρκτικής, βρίσκεται ένα βρετανικό νησί, μια πόλη-φαντάσματα και ένα μουσείο.
Το νησί, η Νότια Τζόρτζια, μοιάζει να μην είναι το πιο φιλόξενο του κόσμου. Το πλησιέστερο αεροδρόμιο απέχει τέσσερις ημέρες με το πλοίο. Το φρέσκο φαγητό είναι σπάνιο, το Διαδίκτυο είναι «φτωχό έως ανύπαρκτο» και, μερικές φορές, ο άνεμος είναι τόσο δυνατός που τα ελικόπτερα δεν μπορούν να προσγειωθούν.
Δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι στη Νότια Τζόρτζια, παρά μόνο 20 περίπου εργαζόμενοι, από επιστήμονες μέχρι προσωπικό συντήρησης. Όμως, παρά την απομόνωση και την πανδημία, το μουσείο του άνοιξε ξανά για τους επισκέπτες –εάν βρεθούν ποτέ εκεί.
Χωρίς αυτόχθονα πληθυσμό, το προσωπικό του μουσείου της Νότιας Τζόρτζια πρέπει να προέρχεται από το εξωτερικό όταν ανοίξει για το καλοκαίρι. Οι περισσότεροι κάτοικοι εδώ προέρχονται από την Βρετανία, αλλά το να φτάσουν στο νησί δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς πρόκειται για ένα ταξίδι 12.874 χιλιομέτρων. Το ταξίδι ξεκινά με πτήση 18 ωρών
της της RAF από το Brize Norton στο Oxfordshire προς τα νησιά Φώκλαντ, με μια στάση δύο ωρών στο Πράσινο Ακρωτήριο στα ανοικτά των ακτών της Αφρικής. Στο Φώκλαντ επιβιβάζονται σε αλιευτικό περιπολικό, με το ταξίδι των 1.000 μιλίων να διαρκεί από τέσσερις έως έξι ημέρες.
«Αν πάει καλά, είναι μια εβδομάδα μετακίνησης από το Ηνωμένο Βασίλειο», λέει η Σάρα Λούρκοκ, διευθύντρια του South Georgia Heritage Trust. Αλλά δεν πάει πάντα καλά.
«Ήμουν σε σκάφος [φεύγοντας από το νησί] όταν ξαφνικά καταδίωξε έναν ύποπτο λαθροθήρα. Έχασα τις οικογενειακές διακοπές, γιατί πέρασαν τρεις εβδομάδες πριν φτάσω στο σπίτι», θυμάται.
Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο οι εργαζόμενοι φτάνουν στη Νότια Γεωργία είναι μέσω κρουαζιερόπλοιου - συνήθως μέσω Ushuaia στο νότιο άκρο της Αργεντινής - και αυτά είναι τα πλοία που φέρνουν τους επισκέπτες στο μουσείο.
Πριν από τον κορωνοϊό, υπήρχαν περίπου 100 πλοία κάθε καλοκαίρι, που έφερναν 10.000 επισκέπτες στη Νότια Τζόρτζια - σχεδόν όλοι επισκέπτονταν το δωρεάν μουσείο. Στη συνέχεια, τον Μάρτιο του 2020, η Covid-19 σάρωσε όλο τον κόσμο και η κυβέρνηση της Νότιας Τζόρτζια - με έδρα τα νησιά Φώκλαντ - ζήτησε από την ομάδα του μουσείου να φύγει.
«Κυριολεκτικά δεν μπορούσαμε να θυμηθούμε αν είχαμε αφήσει γλάστρες με μπογιές και σκάλες στη μέση του μουσείου», λέει η Σάρα.
Τον Νοέμβριο του 2021, τους είπαν ότι μπορούν να επιστρέψουν και να ανοίξουν ξανά, έχοντας δύο εβδομάδες να βρουν ομάδα. Τον Δεκέμβριο άνοιξαν ξανά οι πόρτες.
Κανονικά, πέντε ή έξι άτομα περνούν τη σεζόν στο μουσείο, αλλά φέτος ήταν τρεις, συν έναν καλλιτέχνη που εργάζεται σε ένα έργο.
Με πληροφορίες BBC
σχόλια