Πάνω από 41.000 άνθρωποι έχουν νοσήσει από ιλαρά στην Ευρώπη το πρώτο εξάμηνο του 2018, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό που έχει καταγραφεί σε ολόκληρο ημερολογιακό έτος, δηλαδή σε διάρκεια 12 μηνών, από το ξεκίνημα της δεκαετίας.
Η σημαντική αυτή αύξηση αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα του αντιεμβολιαστικού κινήματος.
Ο αμέσως προηγούμενος μεγαλύτερος αριθμός για μια χρονιά ήταν 23.927 περιστατικά και σημειώθηκε το 2017.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ στη φετινή έξαρση της ασθένειας έχουν χάσει ως τώρα τη ζωή τους 34 άνθρωποι.
Περισσότερα από 1.000 περιστατικά ιλαράς έχουν καταγραφεί σε επτά χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα. Οι υπόλοιπες είναι η Γαλλία, η Γεωργία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Σερβία και η Ουκρανία.
Η Σερβία είναι η χώρα με τους περισσότερους θανάτους, συγκεκριμένα 14, ενώ στην Ουκρανία έχουν καταγραφεί τα περισσότερα περιστατικά της νόσου, περίπου 23.000
«Μετά των μικρότερο αριθμό κρουσμάτων της δεκαετίας που είδαμε το 2016, βλέπουμε μια δραματική έξαρση της ασθένειας» λέει η περιφερειακή διευθύντρια του ΠΟΥ στην Ευρώπη, Σουζάνα Γάκαμπ.
Το αντιεμβολιαστικό κίνημα, που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος παγκοσμίως, έχει τις ρίζες του σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πριν αρκετά χρόνια στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό Lancet και συνέδεε το εμβόλιο κατά της ιλαράς με την εμφάνιση αυτισμού.
Φυσικά αυτό δεν έχει αποδειχτεί και από τον συντάκτη της μελέτης, Άντριου Γουέικφιλντ, αφαιρέθηκε η ιατρική άδεια. Όμως η συγκεκριμένη θεωρία έχει αποκτήσει πολλούς οπαδούς και μέσω τον social media.
Για να αποφευχθεί η εξάπλωση μιας νόσου όπως η ιλαρά, πρέπει να είναι εμβολιασμένο τουλάχιστον το 95% του πληθυσμού, ώστε να λειτουργήσει η λεγόμενη εμβολιαστική αλυσίδα.
Ενώ ο ΠΟΥ διαπίστωσε πως περίπου το 90% των παιδιών σε κατάλληλη ηλικία στην Ευρώπη εμβολιάστηκαν την περασμένη χρονιά, σε τοπικό επίπεδο το ποσοστό αυτό πέφτει ακόμα και κάτω από το 70%.
«Μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την θανατηφόρα ασθένεια, αρκεί ο καθένας να παίξει τον ρόλο του. Να εμβολιάζει τα παιδιά του, τους ασθενείς του, τους πληθυσμούς του. Και βέβαια να υπενθυμίζει στους υπόλοιπους πως ο εμβολιασμός σώζει ζωές» καταλήγει η Γακαμπ.
