Οι πρωταθλητές των διαγωνισμών με χοτ ντογκ πλησιάζουν στο απόλυτο ρεκόρ

Οι πρωταθλητές των διαγωνισμών με χοτ ντογκ πλησιάζουν στο απόλυτο ρεκόρ Facebook Twitter
0

Το απόλυτο ρεκόρ φυσικών ορίων, πλησιάζουν οι «πρωταθλητές» των διαγωνισμών κατανάλωσης χοτ ντογκ, σύμφωνα με επιστημονική μελέτη. 

Το θεωρητικό όριο έχει προσδιοριστεί στα 84 χοτ ντογκ σε 10 λεπτά, ενώ τρέχον ρεκόρ, που κατοχύρωσε ο Joey «Jaws» Chestnut νωρίτερα μες στο μήνα είναι τα 75. 

Ο James Smoliga από το High Point University της Βόρειας Καρολίνα, επικεφαλής της έρευνας, πιστεύει ότι τα 84 χοτ ντογκ είναι «ανώτατο δυνατό όριο για μια τύπου Γιουσέιν Μπολτ επίδοση».

Η ανάλυση βασίζεται σε ιστορικά στοιχεία 39 ετών από τον διαγωνισμό Nathan's Hot Dog Eating Contest, που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Κόνι Άιλαντ της Νέας Υόρκης, σε συνδυασμό με τα τελευταία στοιχεία της θεωρίας των σπορ, που χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα για την προσομοίωση και τις εκτιμήσεις σε ιδανικές συνθήκες. 

Η σύσταση και το μέγεθος των χοτ ντογκ φέρεται να έχουν μείνει αναλλοίωτα στην 104 ετών ιστορία του φαστ-φουντ Nathan's Famous, επιτρέποντας μια αξιόπιστη σύγκριση μεταξύ των διαγωνιζομένων όλα αυτά τα χρόνια.

Όπως και με άλλα σπορ, μεταξύ των οποίων οι αγώνες δρόμου και το άλμα επί κοντώ, έτσι και στους αγώνες χοτ ντογκ, αρχίζει να παρατηρείται η χαρακτηριστική «επιπέδωση της καμπύλης» των ρεκόρ, μετά τα πρώτα χρόνια της ανοδικής πορείας, καθώς οι αθλητές πλησιάζουν τα απόλυτα όρια. 

Οι πρωταθλητές των διαγωνισμών με χοτ ντογκ πλησιάζουν στο απόλυτο ρεκόρ Facebook Twitter

Στα πρώτα χρόνια του διαγωνισμού, οι διαγωνισμοί περιλάμβαναν μια ετερόκλητη ομάδα νικητών από κυρίως «παχύσαρκους άντρες» που δοκίμαζαν την τύχη τους, σύμφωνα με τον Smoliga. Το 1984, κέρδισε ο Birgit Felden, ένας 17χρονος που ζύγιζε περίπου 60 κιλά, μέλος της ομάδας τζούντο της δυτικής Γερμανίας, ο οποίος κατάφερε εννιάμισι χοτ ντογκ παρόλο που δεν είχε φάει ποτέ ξανά πριν τον διαγωνισμό. 

Μέχρι την δεκαετία του 1990, η συμμετοχή διαγωνιζομένων από την Ιαπωνία είχε αλλάξει εντελώς το τοπίο. Το 2001, ο Takeru Kobayashi, κατάφερε να φάει 50 χοτ ντογκ, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ των λίγο παραπάνω από 25. «Δεν συμμετείχαν πλέον απλώς άνθρωποι με μεγάλη όρεξη», λέει ο Smoliga. 

Κορυφαίοι «αθλητές» ξεκίνησαν να ακολουθούν πιο περίπλοκες διατροφικές «προπονήσεις», με κάποιους να καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες υγρών ή τζελ για να μεγαλώσουν το στομάχι τους χωρίς να χρειάζεται να επεξεργαστούν τις θερμίδες. Ο Chestnut, φετινός νικητής, υποστηρίζει πως έκανε προπόνηση για τρεις μήνες πριν τον διαγωνισμό, μεταξύ άλλων εβδομαδιαίο τρέξιμο, προσεγμένη κι ελεγχόμενη διατροφή καθώς επίσης γιόγκα αλλά και ασκήσεις αναπνοής για να μπορεί να συγκεντρώνεται καλύτερα. 

Επίσης το να είναι κανείς αδύνατος θεωρείται γενικά πλεονέκτημα επειδή ένα παχύ στρώμα λίπους γύρω από την μέση μπορεί να πιέσει το στομάχι. Το θεωρητικό όριο των 84 χοτ ντογκ προκύπτει από την εφαρμογή της καμπύλης των γνωστών δεδομένων, αφήνοντας ένα περιθώριο λάθους, μέσα στο οποίο εντοπίζεται το συγκεκριμένο, ανέγγιχτό για την ώρα ρεκόρ. 

Η πρόβλεψη θα αποδειχθεί σωστή, λέει ο Smoliga, εκτός αν εμφανιστεί ένα «νέο είδος διαγωνιζόμενου» - κάποιος με γιγαντισμό ή με μεταβολισμό που τον τοποθετεί πολύ εκτός των φυσιολογικών παραμέτρων της ανθρώπινης βιολογίας. 

Ο περιοριστικός παράγοντας είναι πιθανότατα το μάσημα και η κατάποση, και όχι η χωρητικότητα, βάσει των παρατηρήσεων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, καθώς αρκετοί διαγωνιζόμενοι προσπαθούν να φάνε μερικά λουκάνικα και ψωμάκια ακόμη, στο τέλος του διαγωνιστικού δεκαλέπτου. 

Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Royal Society journal Biology Letters, τα κατορθώματα των ανθρώπων που τρώνε πάρα πολύ γρήγορα είναι εντυπωσιακά ακόμη και σε σύγκριση με εκείνα άλλων ειδών.

«Οι άνθρωποι είναι σε θέση να τρώνε πιο γρήγορα από τις αρκούδες ή τα κογιότ», λέει ο Smoliga. Ωστόσο οι λύκοι, που καταβροχθίζουν το θήραμά τους με απίστευτη ταχύτητα, θα μπορούσαν να ξεπεράσουν ακόμη και τους ταχύτερους του ανθρώπινου είδους. 

Με πληροφορίες από Guardian

Τech & Science
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

20 χρόνια μετά την «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού», υπάρχει πλέον η τεχνολογία διαγραφής αναμνήσεων;

Tech & Science / 20 χρόνια μετά την «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού», υπάρχει πλέον η τεχνολογία διαγραφής αναμνήσεων;

Σίγουρα είμαστε πολύ πιο κοντά στο να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επιστήμη για να αλλάξουμε τις αναμνήσεις μας, από ό,τι ήμασταν πριν από μια εικοσαετία.
NEWSROOM